Las het ook net. Het is een zwarte dag voor de ouders van Julen. Dit is zo n vreselijk verdrietige gebeurtenis die de hele wereld raakt. Op de chats gisteren bij de live stream zag ik echt van over de hele wereld reacties. Maar hoe de ouders dit ooit moeten verwerken als zij voor de tweede keer een kindje verliezen....Ik kan alleen maar dankbaar zijn dat Julen waarschijnlijk heel snel overleden is.
https://www.ad.nl/dossier-julen/julen-stierf-door-ernstig-hoofdletsel-en-verwondingen-door-val-in-put~a0755965/
Dus eigenlijk best nog geleden maar het was ook wel te verwachten want je hoofd stoot overal tegen aan
Dood gaan op deze manier is zeker niet prettig. Maar zoals ik het nu lees heeft het in elk geval niet heel erg lang geduurd. Ik vind dat persoonlijk wel echt een opluchting. Ik hoop dat de ouder het toch op de een of andere manier een plekje kunnen geven. Zoiets verwerken lijkt me bijna onmogelijk
https://nos.nl/artikel/2269145-ook-al-was-het-tevergeefs-de-zoektocht-naar-peuter-julen-moest-gebeuren.html De vragen zoals die in dit artikel staan vind ik bijna eng
Hmm eng niet. Wel vind ik dat de eerste 2 vragen prive zijn voor de ouders. En ik vind dat ze dat niet wereldkundig hoeven te maken. De andere vragen zijn wel terecht denk ik. Misschien willen we de antwoorden liever niet weten maar het is wel goed dat het onderzocht wordt.
Die vragen zijn precies de vragen waarover hier gespeculeerd werd en die ook echt gesteld moeten worden, ondanks dat de uitkomst heel erg pijnlijk kan zijn. Die onzekerheid gaat de ouders heel veel stress opleveren of ze er nu wel of niet meer van weten. Hopelijk krijgen ze nog een tijd psychologische hulp.
Dat vind ik eerlijk gezegd over het algemeen bij dit drama. Het is verschrikkelijk voor de ouders en naaste gemeenschap, maar in de afgelopen 2 weken zijn helaas nog 100den kinderen op verschrikkelijke wijzen overleden. En daar huilen we in NL niet midden in de nacht om, om simpele reden dat het niet zo benadrukt wordt in de media. Eerlijk gezegd denk ik niet dat de naaste familie blij is of zit te wachten op dit soort 'medeleven' vanuit 2.000km verderop.
Je verwoord het helemaal zoals ik er ook over denk, wat een sensatie zoekerij hier op ZP. Ze doen potverdorrie alsof het hun eigen kind betreft
Ik ben het er ook mee eens, maar merk tegelijkertijd ook dat ik ook veel aan Julen dacht; zo’n reactie kun je ook niet uitschakelen.
Amdaa ik ben het met je eens hoor. Ik de k alleen nu een kindje een naam krijgt en je de situatie er omheen ziet dat het je meer aangrijpt/persoonlijker wordt. Stel je zal alles meekrijgen om 1 kindje in Jemen (als voorbeeld) dan zal het je ook meer aangrijpen. Daarbij blijft het een weerzinwekkend verhaal, een peuter ruim 70 m onder de grond..
Tja, ik vind het dan weer vreemd om níet mee te leven/voelen omdát het maar 1 kindje is en 2000 km verderop. Ik leef óók mee met al die andere kinderen die op een verschrikkelijke manier leven en sterven maar dat doet niets af aan het gevoel wat ik bij Julen had. Ok, ik heb niet 24 uur p/d naar een live stream gekeken en ik sliep gewoon toen hij werd gevonden maar ik begrijp het wel dat andere mensen er niet van kunnen slapen. Je kunt heel praktisch nadenken, maar dit soort dingen zijn niet praktisch. Hier komen gevoelens bij kijken, vooral wanneer je zélf moeder bent. Soms zijn er uitzonderingen en ik vind het juist mooi dat door dit mannetje een saamhorigheidsgevoel ontstond. Heel mooi dat zo'n ventje dat kan bewerkstelligen. Ik vind het ERG zuur en afgestompt om het op die manier te benaderen, ik ben blij dat die uitzonderingen i.i.g nog steeds gevoelens oproepen bij mensen.