Hier zit er drie jaar en drie maanden tussen, ik vind het fijn dat mijn dochter al wat zelfstandiger was, maar de periode tot ze naar school mocht heb ik wel als pittig ervaren met een newborn en de slapeloze nachten. Maar ze gaan super lief met elkaar om, dus helemaal goed Mijn zus en ik schelen bijna 5 jaar, altijd dikke vriendinnen geweest en nog.
Hier zit er nog geen twee jaar tussen. Ik vond het ontzettend pittig en had er achteraf gezien wel meer tijd tussen willen hebben. Maar goed, niet overal komen de tweede en derde tegelijk natuurlijk.
Telkens ongeveer 3,5 jaar en ik had het graag wat dichter op elkaar gehad, maar de natuur besliste anders. Achteraf is het prima. Ze kunnen onderling prima spelen, elk setje van twee werkt prima, maar op een andere manier. Wel merk ik dat er meer strijd is tussen 1 en 2 en tussen 2 en 3. 1 en 3 zitten elkaar niet zo in de weg. Qua uitjes gaat het ook prima. Natuurlijk vinden ze andere dingen soms leuk, maar meestal gaat het dan prima door de kinderen (afhankelijk van de precieze setting) te verdelen in 1-2. Dus in een museum ga ik met de kleinste twee op pad, die toch wat sneller overal doorheen gaan en man met de oudste. Maar in een speeltuin gaan de oudste twee samen, terwijl er een ouder bij mini blijft. Net hoe het uitkomt. Het scheelt wel dat ze genoeg gezamenlijke interesses hebben.
Ik denk dat iets als hét ideale verschil niet bestaat. Het zal per gezin verschillen en zo zal elk leeftijdsverschil (groot of klein) wel z’n voor- en nadelen hebben. Hier een kleine 15 maanden leeftijdsverschil tussen onze twee kinderen. Pittig maar genieten! Zou het zo weer doen
Tussen onze zoons zit 3 jaar en 3 maanden. Ik vond het fijn dat onze oudste al redelijk 'zelfstandig' was toen de jongste werd geboren. (Zindelijk, zelf de trap op en af kunnen etc.) Voor de jongste was het fijn dat we met hem ook best veel 1-op-1 tijd hebben gehad in zijn peutertijd, omdat de oudste toen al naar school ging. Net zoals de oudste natuurlijk jaren aandacht voor zich alleen had. Ze hebben een wat groter leeftijdsverschil, maar kunnen heerlijk samen spelen. Of kinderen goed samen kunnen spelen, ligt denk ik ook minstens zoveel aan het leeftijdsfases als aan de karakters. En de hele dynamiek in het gezin / opvoeding zal ook nog wel een rol spelen. Ik vind het mooi om te zien hoe onze oudste echt 'grote broer' is. Hij is van zichzelf redelijk zorgzaam en behulpzaam ingesteld. En omdat hij ook ècht grotere broer is, kan hij dat dus ook heerlijk toepassen op zijn kleinere broertje. Die vaak ook echt naar hem opkijkt. Als alles 'volgens plan' was gegaan, was het leeftijdsverschil iets kleiner geweest. Maar dit is prima zo.
Hier 19maanden. In het begin wel zwaar hoor, veel gesjouw met tassen, duowagen, luiers, en dan afwisselende slaapjes, etc. Nu was de 2e wel een makkelijke baby, dat scheelde wel! Nu vind ik het echt ZO fijn! Ze zijn net geen 6,5 en ruim 4,5. Ze zijn elkaars beste vrienden (jongens), helpen elkaar met van alles en vinden dezelfde dingen leuk om te ondernemen. Ook heerlijk voor mama dat ze nu allebei naar school gaan Als ik dan de moeders zie met de wandelwagens, buggy's etc. ben ik toch blij dat wij die fase nu gehad hebben. Ik heb er toen ook erg van genoten, maar ik geniet nu toch ook zeker zoveel van de groter wordende zelfstandigheid van de jongens.
Oeh ja dat lijkt me dan ook echt fijn tzt! Heb nu dus nog twee peutermeiden kort op elkaar, en ik geniet van deze tijd maar ik heb dat nu al als ik een moeder zie met een pasgeboren baby en nog een groter kindje dat ik denk 'lief zo'n kleintje maar jij liever dan ik', terugdenkend aan dat ik dat een intensieve periode vond, baby nr. 2 erbij. Beetje offtopic dit maar voor mij het signaal dat ik echt klaar ben met de fasen zwangerschap, piepjonge babies, enz. Mensen zeggen ook weleens tegen mij, omdat ze zo kort op elkaar zitten: 'Je kunt het maar gehad hebben' en 'wat zullen ze veel aan elkaar hebben!'. Overigens denk ik dat je de komst van een tweede kindje áltijd anders ervaart dan toen je je eerste kreeg, ongeacht het leeftijdsverschil. Het is gewoon aanpoten. Nou, ik dwaal af en spring van de hak op de tak. Succes@ TS! Ben benieuwd hoe je ertegenaan kijkt.
Dank je! Ik ben erg blij met al deze reacties Als ik een baby zie dan denk ik juist; ik wil oooook Ik besef me nu wel dat ik niet zo heel veel haast heb. Ik ga nog steeds geen 4 jaar wachten maar ik hoef ook niet al over een half jaar te starten. Zoals ik er nu over denk dan lijkt het me een mooi moment om te starten rond oktober/november dit jaar. Dat er iig minimaal 2 jaar tussen zit
Ik had drie kinderen in 16 maanden tijd. Eerst een tweeling, daarna snel zwanger van de derde. Nummer 4 ook vrijwel meteen door. Hij scheelt weer 1,5 jaar met nr 3. 4 kinderen onder de drie en het is zó leuk. Ze spelen heerlijk samen, vinden dezelfde dingen interessant. Iedereen wil altijd hier spelen omdat het zo gezellig is. Nu zit ons alles mee, financieen, tijd, groot huis en iedereen blijkt een goed aanpassend vermogen te hebben. Wij trekken ook altijd mega de aandacht als we ergens komen, het is ook niet echt standaard.
Ik ben zo bij om de positieve ervaringen te lezen over de grotere leeftijdsverschillen. Wij hebben er dadelijk 4j9m tussen zitten, omdat we helaas ruim 3 jaar in de mmm hebben gezeten. En de zwangerschap duurt ook nog 9 maanden. Ik heb het daar best een tijdje moeilijk mee gehad (niet heel super zwaar ofzo maar vond het wel erg jammer). Ondertussen heb ik er vrede mee en als ik dan de reacties lees ben ik weer helemaal blij. Dank jullie wel dames!
Hier zitten er 20 maanden tussen. Als het aan mij had gelegen, had er minder tussen gezeten (een cryo was niet goed ontdooid, anders had er misschien 18 maanden tussen gezeten). Ik scheelde zelf 16 maanden met mijn broertje en dat vond ik heel erg fijn. We hebben veel aan elkaar gehad, veel samen gespeeld, delen dezelfde herinneringen, je hoefde nooit alleen vrienden te maken op vakantie, etc. Dat zie ik nu ook terug bij onze dochters. Zijn de beste maatjes, hebben steun aan elkaar in nieuwe situaties, zijn nooit echt alleen. Het is inderdaad wel even pittig toen ze klein waren maar dat heb ik er zeker voor over gehad.
Plannen kan en plannen zijn ervoor om aangepast te worden. Je voelt vanzelf wanneer je er klaar voor bent. Mijn zus en ik schelen 1j9mnd. Vreselijk vond ik het. Te dicht op elkaar, bijna altijd bij elkaar in de klas zitten, strijd om vriendinnetjes. Mijn kinderen schelen 2,5 jaar. Voor ons was dat precies goed.
Als alles goed gaat zal de oudste straks 4 jaar schelen met de baby. De nu jongste zal 2,5j schelen met de baby.
Ik heb 2 kinderen met 1,5 jaar verschil. Ik merk dat mensen dat vaak negatief zien en dat het ze zo druk lijkt etc. En ja dat is ook wel zo, maar ik denk dat hoe groot of klein het verschil ook is, dat het altijd wel druk is. Ik vond het heerlijk toen mijn dochter er was dat mijn zoon nog niet naar school hoefde. Zo kon ik de hele dag lekker aanmodderen. Ik vind het helemaal niet zo zwaar als dat er vaak gedacht wordt. Mijn kinderen zijn echt heel hecht met elkaar, al vanaf het begin. Zo leuk! En met uitjes is het ook allemaal makkelijk doordat ze dezelfde leeftijdcategorie hebben. Na de zomervakantie gaat mijn dochter ook naar school en ik vind het heerlijk dat ik de baby en peuter fase voorbij ben. Tuurlijk mis ik dat weleens en krijg ik kriebels als ik baby’s zie. Maar ik voel me helemaal compleet en heb (voor nu) geen kinderwens meer.
Heel persoonlijk inderdaad, heeft allebei voor en nadelen. Ik wilde er graag minstens 2 jaar tussen omdat ik de oudste graag iets zelfstandiger wilde hebben (als in: zelf de trap op/af kunnen, beetje kunnen meehelpen met doekjes pakken etc). Ze schelen 2 jaar en 3 maanden, ik vind het ideaal. Al zijn er natuurlijk ook pittige momenten geweest. Denk aan oudste die gaat rellen als de jongste een fles krijgt en ik dus niet goed kan ingrijpen. Maar ik moet zeggen dat het me niet tegen is gevallen. Voor een derde zou ik graag een soortgelijk leeftijdsverschil zien, mochten we die ooit krijgen. Maar je weet nooit hoe het gaat lopen. Meteen raak of pas na een jaar, blijft afwachten!
Wij hebben 5 kinderen. De eerste 3 zitten dicht op elkaar (2j4m schelen 1&3) dan zit er 3 jaar tussen en 4 en 5 schelen 14 maanden. Heerlijk vind ik het dat ze zo dicht op elkaar zitten. Tuurlijk is het zwaar maar het is ook echt genieten om te zien hoe leuk ze het samen hebben en hoe erg ze genieten van elkaar.
Overigens dacht ik eerst dat ik een leeftijdsverschil van 3-3,5 jaar ideaal vond. Maar we waren er toch eerder klaar voor dan we dachten, had zoiets van: ja hier kan ik 1 bij hebben en toen wilde ik er ook graag voor gaan. Belangrijkste is dat je er zelf klaar voor bent. Soms komt er iets op je pad waardoor je denkt: nu nog niet. Een wisseling van baan of een verhuizing, ziekte, een vervelende gebeurtenis of juist een mooie reis die je gaat maken. En dan heeft Moeder Natuur ook nog iets te zeggen. Heb me in elk geval nooit wat aangetrokken van wat anderen dachten of zeiden. Het ideale leeftijdsverschil bestaat niet, bij elk verschil heb je voordelen en nadelen.
Het is ook niet iets wat je ff kan kiezen... soms beslist de natuur anders. Ik hoop op een leeftijdsverschil tussen 2 & 3 jaar. We gaan nu steeds meer naar de 3 jaar. Al moet ik zeggen dat ik het niet heel erg vind. Mijn zoontje vraagt (nog) veel aandacht en kan me voorstellen dat het dan heel pittig is met nog een baby erbij. Lijkt me toch ook wel fijn als ze wat zelfstandiger zijn en er meer van begrijpen.