Ik had het ook aan mijn dochter gevraagd...en het blijkt dat het in de app en bij gamen wel heel normaal is. Het zal toch met een nieuwe generatie horen...deze taal vouten
Dat heb ik haar ook gezegd. Ze heeft er van geleerd, daarna liet ze brieven eerst doorlezen. Ik heb er wel om gelachen en ze zag er zelf ook de humor wel van in. Mijn kinderen verbeteren oma ook steeds met kunnen en kennen en liggen en leggen. Onbegonnen werk .
Oh ik herken je frustraties zo énorm. Hetzelfde met wilt in plaats van wil. Dus hij wilt dat graag hebben... Ik snap het niet, het klinkt toch ook gewoon niet??
Irritant ook: die meisje. Jegg. Die met jou en jouw zijn ook irritant en dan zie ik ook wel eens: jongentje hierr op forum.
Volgens mij is 'me' en 'ken' ook echt iets Rotterdams (en omstreken). Of is dat mijn vooroordeel? Ik woon daar redelijk in de buurt en het valt me elke keer weer op dat mensen die uit die richting komen dat best vaak gebruiken.. Ik vind 'me' en 'jou' ipv 'jouw' ook echt irritant. Maar ik heb zelf dan weer een totaal blinde vlek voor de d en t... echt.. alsof ik daar een stukje mis..
zeker wel. Ik hoor niet anders hier. En nee ik irriteer mij er niet aan. Zeer waarschijnlijk omdat ik mij er ook schuldig aan maak omdat ik gewoon niet beter weet.
Absoluut zo. Mijn vorig leidinggevende (echt een slimme man, hoogopgeleid ook) maakte altijd fouten met d's en t's en schreef zo en zo ipv sowieso, maar die liet het wel altijd even nakijken door ons. Dat maakt dan ook niet zoveel uit. Wat ik wel heel erg vind, mijn zoon kreeg laatst een blaadje met "commentaar" op zijn schoolopdracht van de stagiaire. Bomvol met d en t fouten. Voor de klas vind ik dat niet kunnen, hoe moet je het dan aan de kinderen leren?
Ik gebruik in spreektaal doorgaans ook ‘me’ (kom uit ‘omstreken’). Maar om dat dan ook in schrijftaal te gaan gebruiken vind ik dus echt ongelooflijk lui en dom. Met mensen die eens een ‘d’ of ‘t’ fout maken heb ik geen moeite, dat kan soms ook best lastig zijn, maar het gebruik van ‘mijn’ of m’n is gewoon basiskennis.
Vervang je werkwoord in de zin gewoon door de vervoeging van 'lopen'. Maakt niet uit of de betekenis dan nog klopt, je zal automatisch merken of er een t achter moet. «Vind/t je het gek dat ik dat zeg? Loop je het gek dat ik dat zeg? Geen t dus. «Hij wend/t zich tot het management» wordt «Hij loopt zich tot het management». En je weet dat het werkwoord «wenden» is, niet «wenten», dus: dt.
Nou bij ons dus wel. Alleen het woordje 'me' voor de rest praten we gewoon plat. Op mijn werk praten ze ook allemaal zo. Maar goed wat ik al zei, ik probeer er op te letten zeker nu ik zelf kinderen heb. Maar als ik moe ben of boos of weet ik veel wat dan gaat dat automatisch..
Ik vind 'me' en 'hij wilt' of 'hij hebt gezegd' toch wel de ergsten. Niet dat ik mij er heel erg aan stoor en zelf heb ik ook wel eens moeite met de 'd' en 't' op het eind maar daar probeer ik wel echt op te letten. Bedankt @Shakes voor het bruggetje. Waar ik laatst ineens van dacht dat ik het verkeerd deed is 'je kan of je kunt' maar dat mag beide geloof ik.
@olleke ie is correct Nederlands, er moet alleen wel een streepje voor. Vergeet ik zelf ook vaak. Dus "zegt-ie", en niet "zegt ie". Mag idd allebei!
Mag allebei, maar alweer is Nederland strikter in de zin dat 'kan' daar sneller als informeel bestempeld wordt. In Vlaanderen kunnen beiden.
Oh sorry, ie mag wel als los woord! Dan doe ik het per ongeluk dus toch goed. https://onzetaal.nl/taaladvies/ie-ie-ie/
Ja maar die kun je ook omdraaien he. Vriendin van mij zegt bijvoorbeeld altijd: ik ga na me bedje. Nu schrijf ik ook niet altijd perfect Nederlands hoor. Maar dit is echt tenenkrommend....