Die reacties horen natuurlijk niet. Maar cp is voor mij ook wel een snelkookpan. Het is er vaak erg druk, vochtige warmte en overal schreeuwende kinderen en andere prikkels. Om eerlijk te zijn zou ik daar niet heen gaan met een kind waarvan je weet dat die zoiets niet (goed ) aankan. Er zijn ook rustige zwembaden (en dat is voor een echte autist al heftig soms). Of kijk naar momenten dat het heel rustig is. Geen excuus voor volwassenen (kinderen kan je dat niet aanrekenen) om zo achterlijk te reageren. Maar ik zou er voortaan wel rekening mee houden.
In het zwembad is niks aan de hand. Speelt lekker. Het stoppen met zwemmen is het hem..kan hem voorbereiden wat ik wil maar het komt niet binnen. Hij is 6 maar zit op een leeftijd van 2 a 3 jaar. Excuus voor het k*t kind uitspraak..was iets te snel, het zat me even hoog.
Dat kind heeft misschien ook wel autisme of adhd ofzo. Ik vind het heel vervelend voor jullie dat je zulke reacties kreeg. Als je kind zo overprikkeld is en zo reageert, lopen bij jezelf vaak de stresslevels ook wat op. Dat commentaar heb je dan echt niet nodig. Probleem is denk ik dat veel mensen geen idee hebben wat autisme echt inhoudt. En het helpt ook niet mee dat je het meestal aan de buitenkant niet kunt zien. Mensen die er zelf nooit mee te maken krijgen, hebben geen enkele aanleiding of reden om zich erin te verdiepen. Tel daarbij op dat veel mensen vooral aan zichzelf denken en weinig accepteren van een ander, dan krijg je algauw dit soort reacties. Hoe naar en oneerlijk dit ook is, je zult het niet kunnen veranderen. Dus probeer jezelf er tegen te wapenen. Focus op dat moment op je kind en op wat hij nodig heeft. En probeer wat om je heen gebeurt te negeren. En: geef zelf het goede voorbeeld door niet te snel te oordelen over een ander. Misschien heeft dat andere kind een vervelend karakter. Maar misschien is het ook gewoon een product van zijn opvoeding of heeft hij zelf een prikkelverwerkinsmgsstoornis. Net zomin als een ander dat aan jouw kind kan zien, kan jij dat zien aan een ander.
Ik lees jouw reactie na mijn vorig. Dat het je hoog zit, snap ik helemaal. Ik hoop dat jij ook snapt dat die andere mensen misschien ook wel iets hadden wat hun hoog zat. We reageren allemaal wel eens minder sympathiek dan zou moeten. Enerzijds moeten tegenwoordig heel veel mensen zich wat beter leren beheersen. Oók als ze zelf een mindere dag hebben. Aan de andere kant zou het ook schelen als we allemaal wat makkelijker zouden accepteren dat een ander ook wel eens minder leuk uit de hoek kan komen dan we zouden willen.
Wat andere ook schrijven je weet niet wat er mis is met de ander. Misschien mankeren ze werkelijk wat en zijn ze niet in staat om dan een fatsoenlijke reactie te geven. Sommige mensen zijn ook gewoon bot en lomp en denken niet na. Wat doe je om hem te kalmeren? Het is ook een verschil als mensen horen dat je er in ieder geval wat aan doet. Als je mensen niet hoort reageren op hun kind heb je het idee dat ze er niks aan doen, sorry maar dan zou ik me ook groen en geel ergeren. Al frustrerend genoeg om in een klein warm hokje jezelf (of je kind er ook nog eens bij)om te kleden. Het is vervelend als mensen denken dat je er niks mee doet maar je weet zelf dat je er alles aan doet om het zo makkelijk mogelijk te maken. Bedenk dat je zoon heerlijk heeft gezwommen!
Ik snap deze reactie, maar het is een beetje onhandig. Dat een kind overprikkeld raakt van het aankleden betekent niet dat hij/zij aan het zwemmen geen enorm plezier beleeft. Het drama van omkleden na aqua mundo herken ik, maar onze ass-er is idolaat van cp zwembaden en we zitten aan de schoolvakanties vast.. dus ja.. Daarnaast, maar dat is persoonlijk, denk ik ook dat je beperkt moet beperken, als je begrijpt wat ik bedoel Onze zoon is ontzettend intelligent en wil een normaal zelfstandig leven, dus moet hij leren omgaan met normale situaties. Ook als hij dat heel erg lastig vindt. Wat wij bijv wel doen, is zwemmen op een relatief rustig tijdstip. En toen we naar Disney gingen, gingen we 5 dagen zodat we heel rustig aan konden doen. Af en toe rende zoon in zijn uppie door het doolhof, was zijn kop weer leeg. Dat is zwaar voor hem, maar hij genoot! Ik snap je post heel goed,maar het is niet realistisch altijd. Soms zijn er brusjes zonder die problemen of doe je het als ouder zelf graag. Dan moet ook een ass-er even 'aanpassen'.
En to, een aantal tips, geen idee wat je al hebt enzo hoor, maar wie weet is het wat: - geluidsdemper met omkleden - hem omkleden bij tafeltje in zwembad, dan bij de uitgang laten wachten. Dit kan natuurlijk alleen als hij heel goed luistert. Mijn oudste kan dat bijv al jaren, mijn jongste met 18 denk ik nog niet - zoon even laten afkoelen voor aankleden,bijv door spelletje op telefoon met koptelefoon,even voorlezen oid - net een half uur eerder weggaan dan je eigenlijk wil. Dit werkte bij ons echt verbazingwekkend goed - word je begeleid? Onze zoon slikt nu ook op lastige momenten een lage dosis ritalin, dan kan hij beter schakelen. Zou dat wel met psychiater bespreken, niet met ha -
Het heeft voor kinderen met autisme (vaak) geen enkele zin om tegen ze te gaan praten/ze te corrigeren als ze totaal overprikkeld zijn, een 'meltdown' hebben. Het werkt soms zelfs averechts, maakt dat een kind nog meer te verwerken heeft. "To put it simply: tantrums are an angry or frustrated outburst, while autistic meltdowns are a reaction to being overwhelmed. A person with autism has no control over their meltdowns, and will not benefit from the normal measures to reduce tantrums like distraction, hugs, incentives to ‘behave’, or any form of discipline." https://autismawarenesscentre.com/what-is-the-difference-between-a-tantrum-and-an-autistic-meltdown/ Jij kunt dan vinden dat je een ouder met een kind moet horen reageren, maar misschien weet die ouder wel beter dan dat en is ze meer met het kind bezig dan met te doen wat ze volgens de omstanders zou moeten doen.
Oef wat lijkt me dat moeilijk. Ik begrijp die drang van mensen om te zeggen wat ze denken echt niet. Ik denk ook heus wel eens wat, maar dat zeg ik niet. Geef dan gewoon een bemoedigend knikje/lachje ofzo.
Kijk dit bedoel ik dus, menig mens die dit dus niet weet (ik dus ook niet) het is lastig om een oordeel te hebben, ik begrijp de mensen die zich irriterem omdat het lijkt dat ze niks doen net als de ouders die denken hou nou stil want je helpt mijn kind niet. Ik begrijp de frustratie maar het is (volgens mij) niet dat ze het autistisch kind niet begrepen, ik neem aan dat er niet rond geschreeuwd werd mijn kind is autistisch en vervolgens de reacties kregen. Het is vervelend dat mensen je niet kunnen begrijpen en aan de andere kant kunnen ze het niet begrijpen omdat menig mens er geen verstand van heeft of gelukkig geen ervaring.
TS, snap je helemaal. Al heeft ons kind geen autisme maar extreme angsten ( angststoornis) Het aantal goede adviezen en de rollende ogen zijn niet meer te tellen. Dochter is inmiddels groter en minder angstig ( of weet er beter mee om te gaan) maar nog altijd blijven we tegen dingen aanlopen. Mijn moeder zei een keer tegen mij: je kunt niet sturen wat anderen doen en denken. Wel wat jij doet en denkt. Ook kun je niet verwachten dat andere mensen jou situatie begrijpen. Dat helpt me altijd met loslaten.
Mijn neefje heeft speciale oordopjes die hij in doet als het hem te veel is. Hij is nu 12, maar qua ontwikkeling vergelijkbaar met 4 jaar. Hij geniet bv heel erg van de schooloptredens van zijn zusje, maar daarbij is er harde muziek en de hele school treedt op; veeeel prikkels! Met die oordoppen kan hij dat veel beter aan, zonder werd hij bang en overprikkeld, daardoor hard huilen en roepen. Dat is nu al heel lang niet meer gebeurd, dankzij die oordoppen! Hij heeft die oordoppen altijd om zijn nek hangen, dus altijd bij de hand. Op sommige dagen heeft hij ze bv ook nodig als ze langs een drukke weg lopen.
Maar moeten mensen dan weten dat een kind "iets" heeft om niet zo fel te reageren? Dat heeft toch ook met fatsoen te maken? Ik ga er vanuit dat een kind niet voor niets krijst, en dat het voor zijn/haar ouders ook geen hobby is en zij hun best doen..
Het is natuurlijk ook een rotmoment van de dag. Voor jullie... maar ook voor anderen. Na uren zwemmen ben je moe. Kun je minder hebben... Zijn lontjes korter. Bij jouw kind uit zich dat op deze manier en bij anderen helaas op een andere manier. En op het moment dat ze zouden wéten dat hij en jullie dit niet verder kunnen beheersen, kunnen controleren vanwege zijn autisme- dan is het soms wat makkelijker om je hierin te schikken. Maar anderen weten het ook niet. Zijn mentaal op dat moment misschien ook wel op. En dan krijg je dit soort dingen- die bij jou ook éxtra hard aankomen omdat je er al gevoelig voor bent omdat het wel om JOUW kind gaat. Hartstikke logisch natuurlijk. En pijnlijk.. knuffel voor jullie nu...
Als je moe bent bent en je krijgt dan nog heel veel prikkels -raakt overprikkeld dan is het voor heel veel mensen moeilijk om zich te beheersen. En helaas lukt dat dan een aantal niet.. hadden ze het geweten- had het misschien nét dat verschil gemaakt om het nog wat langer te verdragen. En natúúrlijk is het - net als vanachter een scherm- vanuit een kleedhokje weer wat gemakkelijker om je frustratie te uiten... ook omdat je de personen om wie het gaat niet ziet.
Misschien had ik ook wel even een meltdown haha. Alles tegelijk het gebonk, het hou je mond en die vrouw met haar van wie is dat kind, haar hoofd in mijn hokje even komen kijken brrr.. En trouwens..die vrouw kwam net pas binnen die gingen net zwemmen haha
Ik heb zelf autisme en zie in mijn omgeving ook heeel weinig begrip Heb daarom ook eigenlijk geen vriendinnen Bij mij uit zich zulke dingen in ziek worden thuis maar ik herken het gevoel van je zoontje helemaal! Dikke knuffel!
Wat vervelend ts. Ik kan me je gevoel goed voorstellen. Alleen, idioten heb je overal. De mensen die zulk gedrag vertonen moet je vooral niet serieus nemen. Vorige week werd er iemand ‘boos’ op mij en mijn duowagen. De gangpaden van de kruidvat zijn niet breed en verder aan de kant dan ik deed kon uiteraard niet. Zulke mensen neem ik niet serieus hoor Niet netjes, wel begrijpelijk. En beter hier dan tegen het kind zelf.
Dat zou niet gek zijn toch?? Dat laatste vind ik wel erg dan inderdaad pfff.. hoe zou ze dan zijn ná uren zwemmen... oei...
Nou het is beide sommige kinderen reageren zo sterk en overdreven omdat ze niet van hun ouders duidelijke grenzen krijgen. Maar volwassenen horen zeker niet overdreven te reageren, maar ook hier is het zo wie zegt dat die mensen niks mankeren. Je weet toch net zo goed niet wat die ouders voor dag hebben of lichamelijk of geestelijk wat hebben.