Je post wel vaker dit soort dingen en dan denk ik altijd petje af dat je het allemaal maar mooi voor elkaar krijgt . Het uitmesten van een ruimte kost altijd zoveel tijd, het is hier niet te doen als de jongste thuis is. Of hij wil overal mee 'helpen' waardoor het per definitie een verloren zaak is, of ik moet hem elders zijn gang laten gaan en dat betekent meestal dat het dak eraf gaat. Kasten vind ik helemaal een ramp om te doen. Het is ook niet alsof het daarna lang netjes blijft, het is zo weer gevuld met nieuwe knutselwerkjes, werkjes van school, een kledingstuk wat gerepareerd moet worden maar op tafel in de weg ligt dus even snel weggemoffeld bovenop m'n naaidoos in de lade. Dat dus... . En zo is er elke dag wel iets x 6 personen.
Ik maak ook vaak aardappelschotels van leftovers. Je kunt er best veel mee en het smaakt bijna altijd.
Hier een klein laagje, maar sneeuw is sneeuw! Ik ga zo even naar buiten met de jongste, mini sneeuwpopje maken haha Ik heb meestal vaste winkels voor bepaalde spullen, inderdaad ook de action voor onder andere stofzuigerzakken en ossegalzeep. Ikea voor stapelbakjes, (geur)kaarsen en zakjes die je van de bovenkant af kunt sluiten. Kruidvat en Etos is mij om het even, hoewel ik de etos hier wel net een iets prettigere en professionele winkel vind. Als ik ergens advies voor nodig heb ga ik naar de etos (of apotheek) laat ik het zo stellen. Het personeel van de kruidvat hier wisselt ook vaak. Maar ik haal er wel veel van de verzorgingsproducten die we gebruiken. We hebben er ook een voorraadje van zodat ik de 1+1 gratis aanbiedingen kan afwachten.
Hier ook weer sneeuw. Gisteren ook al, echt zo'n keiharde, spekgladde laag. Eerst regen en hagel namelijk. Nu echte sneeuw. Maar kan niet wachten tot het dooit! Ik vind het vreselijk. Hier wissel ik wel veel tussen winkels geloof ik. Al vind ik AH erg fijn voor duurzame dingen, soms hun eigen merk, de waspoeder bijvoorbeeld, of de allesreiniger van Seepje.
Ik weet niet hoe oud je jongste is, de mijne is 3 jaar (eind september wordt hij 4). Gisteren toen ik de badkamer aan het doen was was hij in de gang aan het spelen met zijn auto's. Soms mocht hij helpen door dingen aan te geven. Als ik de was aan het ophangen ben springt hij altijd op bed of geeft hij dingen aan. Wij wonen wel in een appartement dus zelfs als ik in de badkamer ben en hij in de huiskamer kan ik hem in de gaten houden. Daarnaast wonen we klein en dan is het al snel vol met 4 personen en 3 huisdieren dus hoe minder spullen hoe ruimer. Ik probeer echt selectief naar de werkjes te kijken. Als ze net ermee thuis komen gaat het op de koelkast en na een tijdje of weg en alleen de speciale/echt mooie werkjes bewaar ik in een plakboek. In de badkamer heb ik zo'n mand staan waar ik kleding in bewaar die gemaakt moet worden of verdwaalde enkele sokken etc; https://www.hema.nl/wonen-slapen/opbergen/manden/opbergmand-37-x-28-x-22-cm-39870007.html Overigens is het echt een proces hoor, ik ben altijd een hamster geweest maar ik wordt echt veel blijer van de rust die het huis nu uitstraalt en het levert een fijn bedragje op met de verkoop haha. En soms moet ook ik mijn battles met de peuter kiezen. Gisteren was ik niet meer aan de erwtensoep toegekomen dus die staat nu op maar toen ik net alles aan het snijden was wou de peuter perse helpen. Niet handig maar toch maar laten helpen in plaats er een strijd van te maken.
Pffff ik had me vanmiddag een aanvaring met dochter in de supermarkt. Schaamde me kapot. Soms mogen de kids een donut zo ook vandaag. Er lag er nog eentje met van die gekleurde spikkels en de jongste mocht vandaag als eerste kiezen. Die koos natuurlijk die met spikkels. De oudste werd daar echt laaiend om (schreeuwen, stampvoeten, smijten met haar sjaal etc) ik gaf haar een waarschuwing en vertelde rustig dat zij niet alleen is in ons gezin en de anderen ook af en toe als eerste iets mogen kiezen. Dat ze niet altijd overal alles krijgt wat ze wil. De tweede waarschuwing met de mededeling dat ze de auto in ging als ze niet stopte. Dat deed ze dus niet. Sterker nog op de grond liggen, krijsen en schoppen. Ik haar naar de auto gekregen met veel moeite (weegt 30kg). Ondertussen doorgaan in de driftbui. Laten vallen, in de plassen stampen zich weer uit de auto gooien. Moest echt mijn best doen om haar geen tik te geven. Ben om een hoekje gaan staan met de tweeling en twee mensen kwamen vragen of alles wel goed ging. Schaamde me dood. Dit soort buien heeft ze vaker thuis en ze weet blijkbaar precies dat je in de winkel ze niet zo hard aanpakt als thuis tot vandaag dus. Deze keer was de bekende druppel. Thuis op haar kamer gezet en daar zit ze nu nog. Ze haalt vanalles uit de kast om eraf te kunnen. Buikpijn, spugen, plassen, ik zal het nooit meer doen bleren, als jij dit doet dan doe ik alles wat je wil etc etc etc. Ze heeft haar lesje dus nog niet geleerd. M Maar goed: had twee volle spaarkaarten van de bakker die nog maar kort geldig waren dus een lekker gebakje voor ons tweetjes meegenomen vanavond. Verder spulletjes om bami te maken en soep voor morgen. Afbakbroodjes, salade, toetjes, appels, peren, paprika’s, uien koffie voor de zaak, melk. En aan paar zakjes met noten om zelf te mixen in een trommel. Totaal was ik €40,- kwijt.
Verschrikkelijk hè, heel herkenbaar! Loop soms met 2 peuters onder mijn armen de winkel uit haha. Hoe oud is je dochter?
Hier lekker opgeruimd vanmiddag. 2 bigshoppers met kinder kleding de deur uit en allemaal naar goede doelen !
Oh wat vreselijk herkenbaar. Hier ook zo'n portret. Weet niet of je wel eens over temperamentvolle kinderen / strong willed kids heb gelezen? Herken mijn oudste daar zo in! Hier moet ik alles voorbereiden voor we ergens heen kunnen, zodat ze de grens weet, want als dat op locatie moet gebeuren is het voor haar een driftbui waard. Ergens vind ik het te zot voor woorden dat ik alles moet afkaderen, maar voor haar is alles waardevol genoeg om een strijd over te willen voeren. Daarbij is ze ook erg snel angstig, neemt alles letterlijk. Nu momenteel speelt de angst voor een mandarijnenboom in haar buik heel erg, na een grapje van mijn kant over een pit opeten. En daarnaast de angst voor vierkante ogen nav een opmerking van oma en filmpjes kijken, heel goed bedoeld. Ik heb geen idee soms hoe ik met haar om moet gaan, gevalletje handen in het haar. Je hebt wel goedkoop boodschappen.
Vlinder: heerlijk zeg lekker weer wat het huis uit. Onze dochter is zes dus ze snapt het allemaal heel goed wat wel en niet kan. Daarom wordt ik dan ook zo boos met zoiets. Biggetje: ik heb het inderdaad wel eens gelezen. Ik herken het strong-willed wel maar niet het hele angstige/gevoelige. Daar heeft ze echt nooit last van. Ze durft juist alles. Bij de oudste van de tweeling past die combinatie juist wel. Die kan je echt onder tafel redeneren (4,5 jaar), bemoeid zich overal mee maar is echt een bangerd wat sommige dingen betreft. Zo eet hij niets wat er anders uit ziet dan hij denkt dat het er hoort uit te zien. Honden is echr blinde paniek. Als het kon zou hij echt de boom in klimmen. Ik vraag me ook af in hoeverre het een fase oid is bij onze oudste. Ze kan namelijk ook echt wekenlang het liefste kind van de wereld zijn. Ze is nu zes en het is echt iets van de laatste 1 tot 1,5 jaar. Daarvoor had ze dit nooit. Natuurlijk wel eens sjago oid maar nooit in deze mate. Ze wordt ook echt brutaal de laatste tijd. Best erg om te zeggen maar soms heb je gewoon echt een naar gevoel bij (het karakter van) je eigen kind.
Herkenbaar die buien.. Ik schaam me ook kapot op zo'n moment haha. Wij moeten ook alles voorbereiden, wat we gaan kopen enz. En dan rennen ze alsnog tig rondjes door de winkel, botsen ze tegen mensen en dingen aan, jongste krijgt vaak een huilbui of loopt de winkel uit en die van 4 luistert totaal niet. Erg gezellig altijd haha. Vraag me altijd af wat die winkel medewerkers denken.
Nou je voelt al die ogen gewoon branden. Dat afkaderen wat er gaat gebeuren dat hoeft hier dus normaal gesproken niet. Daar hebben we nog nooit problemen mee gehad. Op zich maar goed ook want vanwege ons werk veranderd er zo vaak ineens iets in de planning dat dat echt heel veel drama zou geven dan.
Krulpeterselie, ik lees altijd mee maar wil toch even reageren. mijn oudste deed dat in de leeftijd van 5-7 jaar ook enorm. Nu ze wat moeilijkere dingen op school heeft niet meer. Kan dat ook meespelen? Dat ze te weinig uitdaging heeft?
Zou misschien ook kunnen. Ze kan nu lezen en leest echt (naar mijn idee?) al supergoed. Jip en janneke of W.G. van de Hulst gaat ook al vlot. Bij de bieb lenen we elke week 6-8 boeken en die leest ze zo uit. De meeste woorden spelt ze niet meer maar noemt ze zo op. Ook lange woorden zoals ‘verlanglijstje’ bijvoorbeeld. . Rekenen heeft ze wel wat moeite mee maar van wat ik hoor uit haar verhalen zijn ze nu ook begonnen met delen ipv alleen plus en min. Volgende maand zijn er weer 10 minuten gesprekken dus zal het zeker aankaarten. Dank je wel voor je berichtje!
Oh zo lastig he. Kinderen, het grootste geluk op aarde, vind ik dan, maar gelijk ook mijn grootste bron van stress en zorg. Maar ik ben dan ook een piekeraar.
Als ik jou was zou ik het aangeven op school! Onze dochter krijgt nu voor een aantal vakken extra uitdaging en is heel blij met wat ze kan. In die tijd gaf ik haar ook een boodschappenbriefje en een pen. Zij mocht afspreken wat we hadden. Voor haar hielp dat echt.