Omdat ik er zelf over nadenk: als het financieel gezien geen probleem is, zou jij dan willen stoppen met werken? Waarom wel of waarom niet?
Nee. Hier zou hier financieel geen probleem zijn als een van ons beiden zou stoppen met werken. Ik zou de intellectuele uitdaging missen, de ontwikkeling, de adrenaline.
Ja heel graag. Ik vind mn werk niet leuk. Heb nu nog verlof en hopelijk kan ik erna stoppen (dat is financieel gezien nog even afwachten...)
Nee zeker niet! Had bij beide kinderen dat ik aan het eind van mijn verlof wel weer toe was aan wat anders dan alleen mama zijn. Ik zou het contact met gelijkgestemden, de uitdaging en het gevoel van nuttig zijn voor de maatschappij te veel missen! Ik ben dit jaar zelfs een halve dag extra gaan werken. Maar ik ga die halve dag na het verlof van kindje nr 3 weer inleveren denk ik.
Nee, ik zou niet stoppen met werken. Ik vind het belangrijk om mijzelf te kunnen redden mocht ik er alleen voor komen te staan. En eenmaal uit het arbeidsproces, is het lastig om er weer terug in te komen. Voorbeeld is mijn oudste zus. Ze stopte met werken toen haar eerste kindje op komst was. Ze was 21 en is altijd thuis gebleven voor de kinderen. Prima natuurlijk, haar man kon het gezin financieel prima dragen. Tot hij overleed aan kanker en mijn zus op haar 44e weduwe werd. Daar zat ze dan zonder inkomen, op een klein weduwe pensioentje na. Verder nergens recht op ivm eigen woning. Dus ze moest aan de bak. En geloof me, dat werd een drama. Geen opleiding, amper werkervaring, geen cv en het was 2011,nog middenin de crisis.... Dit wil ik nooit never meemaken, dus zorg ik dat ik zelfredzaam ben. Momenteel werk ik 15 uur, vanaf november ga ik naar 22,5 uur en mocht het nodig zijn is mogelijkheid om fulltime te werken er ook. Daarnaast vinden wij het fijn om een beetje ruim te leven. Dat kan dankzij mijn inbreng. Is echt een lekker "extraatje"
Absoluut niet! Ik vind het heel belangrijk om financieel onafhankelijk te zijn en te blijven. Daarnaast ben ik niet gaan studeren om er vervolgens niks mee te doen. Naast dat ik het heerlijk vind om mama te zijn vind ik het ook heerlijk om te worden uitgedaagt op mijn werk. Als ik thuis zou zijn zou ik die uitdaging en het contact met de echte wereld écht missen.
Nee echt niet.. Ik zou echt niet afhankelijk willen zijn van mijn man. Ik ben zzp-er en vind mijn werk echt leuk. En ik denk dat ik tegen de muren zou lopen na een paar weken thuis zijn..
Ik vind dit soort situaties altijd wat lastig. Het is uiteraard bijzonder k*t wat je zus is overkomen, maar hadden ze dan daar niks voor geregeld? En ik neem aan dat ze niet van de honger is omgekomen en ze uiteindelijk werk heeft gevonden
Nee, absoluut niet! Om meerdere redenen: 1. Wil niet afhankelijk zijn van mijn man 2. Het lastig is om weer een baan te vinden als je er lang uit bent geweest 3. Met werken bouw je ook pensioen op voor later 4. Als ik er ooit alleen voor kom te staan dan kan ik mezelf (en kids) onderhouden.
Nee ik zou nooit zelf stoppen met werken het is heel belangrijk in mijn ogen om eigen geld te hebben. Het idee om bij je man te moeten vragen of je mag shoppen, jak... Des al niet te min, als ik nog eens aan een tweede leg zou beginnen (kans is niet zo groot) zou ik wel weer het eerste jaar proberen zo veel mogelijk thuis te zijn met de baby en het binnen de familie op te vangen. Zou het financieel kunnen, met mijn huidige vriend absoluut. Maar ik denk dat het enorm veel druk op je relatie legt. Ik zou echt enorm gefrustreerd raken vermoed ik. Dus nee ik blijf altijd werken, wellicht wel iets minder dan nu.
Dat ligt dan echt aan je relatie hoor Toen ik niet werkte en mijn vriend wel maakte die al het geld over naar de gezamenlijke rekening. Ik heb nog nooit om geld moeten vragen en al helemaal niet of ik mag shoppen. Maar wij zijn van het principe wat van mij is is van jou. Ik zou best willen stoppen met werken. Tot de kinderen naar de basisschool gaan. Lijkt me heerlijk
Nee Heb het 3 jaar lang gedaan, heel dankbaar dat het kon. Maar werd gillend gek de laatste maanden. Werd er ook letterlijk simpel van. Laatste paar jaar werk ik weer een aantal uurtjes en hopelijk straks beginnen met een opleiding. Merk dat ik echt toe ben aan weer wat uitdaging.
Nee. Ik zou niet gelukkig zijn. Ik wil ook wat anders dan moeder en echtgenote zijn. Heb afgelopen drie kwart jaar door ziekte/behandeling thuis gezeten en ben blij dat ik weer werk kan gaan opbouwen
Moet eerlijk zeggen. ik kan niet wachten om zo zwanger te zijn dat ik met verlof kan hahaha. Huismoedertje zijn lijkt me heerlijk... als ik nu een dag of 3 achter elkaar vrij heb van mijn werk vind ik het heerlijk om in huis bezig te zijn, op te ruimen, te poetsen, boodschapjes te doen, te koken voor als mijn vriend thuis komt. Heerlijk hoor. Koffietje als ik even pauze neem. Hier in Duitsland is het zo fijn geregeld dat je na je verlof een jaar betaald vrij kan nemen (70% van je maandloon geloof ik), en je vriend/man kan dit ook. Dus of 2 jaar voor jezelf of je deelt ieder een jaar. Dus daar ga ik echt wel van profiteren. En zou dan daarna graag terug willen werken daar voor 2 of 3 dagen in de week, zodat ik niet zoveel oppas of kinderdagverblijf nodig heb. Lijkt me heerlijk! Werk nu 4 dagen in de week en dat is ook echt lekker, 3 dagen vrij per week. Ben nog jong hoor, maar toch vind ik thuis zijn lekkerder. Ben op zich redelijk sociaal, maar zit ook heel graag op mezelf.
Ja! Ik ben 7 jaar geleden gestopt (jeetje dat klinkt lang) met werken. Beste beslissing ooit. Ik kwam uit de kinderopvang en ben na 1,5 jaar voor mijzelf begonnen als gastouder. Dus werk wel, maar het belangrijkste voor mij is dat ik dus wel altijd thuis bij de kinderen ben. Als ik mijn werk niet thuis had kunnen doen was ik gewoon thuisgebleven. Intellectuele uitdaging kun je altijd op andere manieren vervullen. Qua gat in de arbeidsmarkt zie ik geen problemen. Misschien niet direct in je oude vakgebied maar er zijn zoveel mogelijkheden.
Dit, voor zo’n constructie heb ik nu gekozen. Ik werk sowieso 2 uur per week en daarnaast kan ik eventueel wat extra pakken. Ik wil alleen nog maar onder schooltijd werken. Helaas is dat bij veel bedrijven onmogelijk. Ik vind het niet handig met opvang, school en het werk van mijn man. Gelukkig kan het financieel makkelijk dus dan was voor ons de keuze snel gemaakt. Zodra de kinderen ouder zijn en alleen thuis kunnen blijven wil ik weer een uurtje of 16 gaan werken.
In zo'n relatie zou ik uberhaupt niet willen zitten. Ammenooitnie dat ik daar toestemming voor vraag Hij vraagt toch ook niet elke ochtend of ik de kinderen naar school wil brengen en wil koken Sommige mensen hebben vreemde relaties hoor
Op dit moment zou ik mijn werk niet willen missen. Mijn kinderen zijn inmiddels 19, 17, 13 en 8. Ik haal veel voldoening uit mijn werk. Een aantal jaren geleden vond ik het echt bikkelen. Toen had ik er graag een poosje uit willen stappen.