Wat een onzin. Ja, ADHD, ADD en autisme zijn verschillende dingen, maar bij alle 3 deze diagnoses kan sprake zijn van overprikkeling waardoor minder controle over eigen gedrag ontstaat. Ts, sowieso heel vervelend dat je weinig begrip vanuit omgeving ervaart.
Is geen onzin, ze zijn alle 3 andere stoornissen. En je trekt het veel te ver door. Ik heb het hier enkel en alleen over de situatie van TS in het zwembad. Maar goed, ik ben klaar met deze discussie. Ik heb geen behoefte aan een discussie over ADD / ADHD en autisme. Ik reageerde enkel op een bericht van iemand die het met elkaar vergeleek in deze situatie en ik ben het daar niet mee eens. That is all. Fijne avond iedereen!
Ja, 3 verschillende stoornissen MET overlap juist op het gebied van overprikkeling. Het gaat hier niet om een verschil van mening, maar om feiten. Wat jij zegt, klopt simpelweg niet.
En zo blijkt maar weer dat er voor heel veel kinderen geen begrip is en veel mensen niet weten waarom een kind op een bepaalde manier reageert. Ts ervaart onbegrip tov haar zoon en zijn gedrag en ondertussen is er ook weer onbegrip naar andere kinderen toe waarvan hier beweert wordt dat zij maar moeten leren wanneer ze hun mond moeten houden en er hier dingen worden gezegd die pertinent niet waar zijn.
Natuurlijk zal elk kind met AD(H)D of ASS anders reageren. Bij de ene slaat wel alles op tilt en bij de andere niet. Kan ook nog per situatie verschillen of soms nog wel eens per dag. Mijn zoon met ADHD en veel ASS kenmerken kan prima tegen herrie, mijn dochter met ADD wordt er letterlijk gek van en gaat door t lint. Dus, ik ben t niet met je eens.
Hersenen van een Add'er slaan niet op tilt?? Hoe kom je daarbij? De hersenen van een Add'er kunnen wel degelijk flink op tilt slaan. Zo erg dat diegene net als een Ass'er niet meer bereikbaar....
Wij hebben het allebei, 1 zoon met autisme (en meer) en 1 zoon met ADHD. Maar ieder kind met autisme of AD(H)D is een ander persoontje en reageert ook anders. Maargoed, mensen kijken toch.. zien dat ze zich anders gedragen en/of ervaren er last van. Van 1 of van allebei en ja, mensen hebben er altijd een mening over die soms erg bot wordt medegedeeld. Het is zeker niet leuk maar zegt meer over de kortzichtigheid van de ander. Ik ben dan altijd maar blij dat onze jongens bij ons op groeien en niet bij zulke ouders.
Precies... en dan zijn er nog kinderen zonder ass/ad(h)d die ook gewoon soms he-le-maal klaar zijn met prikkels. Alle kinderen zijn nog in ontwikkeling, je kan ze onmogelijk kwalijk nemen dat ze zich niet 24/7 perfect gedragen.
Dat absoluut, een kind is ook maar een kind en kan net als een volwassene een keer een slechte dag hebben. Als volwassene kun je in zo'n situatie als het zwembad makkelijker wat inslikken, maar een kind mag best eens onredelijk reageren.
Zo kun je het ook zien ja. Ik persoonlijk heb ts ook niet veroordeeld over haar "geklaag". Zoals ik eerder zei proefde ik uit haar post frustratie/verdriet over het onbegrip en hield ik haar een spiegel voor over het feit dat ze eigenlijk hetzelfde deed. Want zij weet ook niet wat er eventueel met dat kindje is. Overigens zie ik wel een verschil tussen klagen en een kind een kutkind noemen, anoniem of niet. Maar goed dat heeft ze teruggenomen.
Nog even ter verduidelijking..het waren 2 jochies in een hokje. Denk zo te horen een jaar of 11, 12. En ze vonden zichzelf erg grappig nadat eentje het had geroepen. We zijn naderhand nog een keer geweest en toen ging het supergoed dus was erg trots op mijn mannetje❤
Dat is wel een heel andere draai aan het verhaal ineens. Maar superfijn voor hem en jullie dat het de tweede keer goed ging!
Ik wil hier toch even op reageren. Ik denk juist dat het heel goed is om ook kinderen met autisme hieraan bloot te stellen (Centerparcs). Wel op een gepast moment en niet te vaak. Als je alle prikkelrijke omgevingen weg gaat halen, leert een kind helemaal niet hier mee om te gaan. Ts heeft ingeschat dat het wel kan.Ter nuancering, ik kan mij ook voorstellen dat er zulke prikkelgevoelige kinderen zijn voor wie elk zwembad te druk is. Maar ook dan vind ik, dat je het kind wel in kleine stappen moet uitdagen hierin. Ik werk op een middelbare school waar veel kids met ASS zitten (VSO) . Een van de eerste dingen die wij ouders vertellen is dat wij hun kind liefdevol gaan frustreren en dat wij van ouders vragen dit te verdragen. Wij vragen best veel van de kinderen bij ons op school zoals het vieren van feestdagen, school kampen en het doen van projecten waarin ze moeten samenwerken bijvoorbeeld. Uiteraard wel onder begeleiding en opgebouwd in kleine stappen. Je kunt nou eenmaal niet alle hobbels wegnemen voor ze. Hen inzicht geven in hun ASS en wat ze kunnen doen als ze in zo een situatie zitten, lijkt mij heel belangrijk. Uiteraard is dit bij jonge kinderen nog lastig, maar dit wordt makkelijker als ze ouder worden. Uiteraard blijf je een harde kern houden die ongevoelig lijkt voor hulp en begeleiding. Gelukkig geldt dit voor een grote groep ASS-ers niet. Overigens heb ik zelf ook zo een kind met angstproblematiek en prikkelgevoeligheid. Ik heb ooit hetzelfde meegemaakt bij Centerparcs. Het normaliseren van die buien (zo van het hoort erbij en het betekent niet dat ik een slechte ouder ben) , vertrouwen hebben in je zelf als ouder waardoor je ook rust uitstraalt naar je kind, hebben mij enorm geholpen. Hier zijn we overigens wel in begeleid hoor. Ik vind in het algemeen dat mensen minder lijken te verdragen van anderen. Zoals gehuil in Centerparcs. Alles moet maar leuk en gezellig zijn. Narigheid lijkt niet meer getoond te mogen worden. Maar goed dat is een beetje mijn persoonlijke frustratie. Ik wil hier niemand mee voor het hoofd stoten.
Heel goed. Dit is precies hoe wij als ouders van een ass kind er tegenaan kijken en ermee omgaan. Inclusief dat liefdevolle frustreren zoals je dat noemt. Zouden we dat niet doen, dan zou zoon een enorm starre inflexibele niet capabele volwassene worden, en dat willen we natuurlijk niet. Hijzelf ook niet trouwens. Plus wat ik al eerder zei, moet je een kind met prikkel problemen dan iets wat hij/zij geweldig vindt ontzeggen?
Dat maakt het idd wel wat anders vind ik. En ik mag het niet invullen voor een ander, maar ik denk dat deze jongen gewoon stoer wilde doen. Onze jongste is 6 jaar en kan ook roepen "kan het wat zachter" en dan zijn handen voor zijn oren. Altijd veel oogproblemen gehad en daardoor gevoelig op de oren, en tuurlijk zeg ik dan als ouder dan tegen hem dat het andere kindje even boos is en dan even niet zachtjes kan doen. Het was voor jou nu gewoon even de druppel, meerdere mensen die wat zeggen terwijl jij het zelf al lastig genoeg vind, en ja dan wil jij ook even je verhaal kwijt..