Dat vond ik ook een obstakel. Facebook heeft echt niets met mijn bankgegevens te maken. Laatst had een vriendin van me ook een fundraiser, toen heb ik via de website van het doel zelf gedoneerd waar ideal gewoon geaccepteerd werd. Ook prima. Ik wil best doneren aan goede doelen, graag zelfs, maar niet met dat soort gekke systemen.
Dat ik die hele ‘industriële look’ zo zat ben. Je ziet bijna geen normale meubels meer op tv en in de winkels. Alles is zowat staal en hout. Ik vind het kil en kaal.
Dat ik eigenlijk liever mijn verjaardag vier vandaag, zonder mijn vriend. Hij heeft een burn-out, is nu een jaar bij huis en heeft een slechte dag (zeg maar gerust een slechte week). Hij is niet te genieten en zijn slechte humeur werkt helaas aanstekelijk.
Sorry, maar zelfs iemand met een burnout kan zich omwille van iemands verjaardag echt wel een paar uur bij elkaar rapen. Doet hij dat niet dan zou ik vragen of hij lekker bij zijn ouders, broer/zus of vriend gaat zitten zodat jij wél een leuke verjaardag hebt. En ja, ik weet wat een burnout is, ik heb er zelf één gehad, een hele zware zelfs. Oh en gefeliciteerd met je verjaardag! Leven met iemand met een burnout is al heel pittig. Laat vooral jouw dag niet verknallen.
Kun je nou verdomme niet eens kappen met dat eindeloze, irritante, keiharde k*t gestampt van je de hele dag door! En als je dan toch bezig bent, stop dan ook met dat gegooi jij irritante kl**tzak! Gericht aan de bovenbuurman die zich elke dag gedraagt als een agressieve kamerolifant.. Maar we tellen af, nog 8 weken en dan gaan we goddank verhuizen.
Aan mijn schoonzus 'je kinderen zijn 13 en 15. Daar houden we echt geen rekening meer mee met het eten.' Uiteraard was vriend lief genoeg om wél 2 Hawaii pizza's van Dr. Oetker (want een ander merk eten ze niet) te halen. Er was wat mij betreft genoeg keus uit rode kool, sperziebonen, gebakken appeltjes, gekookte en gebakken aardappeltjes en een scala aan vlees & vega... Maar goed, dan zou ik ook meteen tegen mijn zwager zeggen dat hij óók groente had moeten eten
Ik hoop dat de "tweeling op bestelling" dames, mochten ze het voor elkaar krijgen, huilbaby's krijgen **
Natuurlijk roep maar weer op om zieke leraren niet te vervangen en ouders voor een probleem te stellen. Stelletje droeftoeters.... jullie hebben ouders al zo vaak voor een probleem gezet. Jullie hebben de kinderen al zo vaak hun onderwijs ontnomen. En nu moet dat maar weer gebeuren. De ouders zijn niet degene die voor nieuwe leraren gaan zorgen. Ja jullie hebben hoge werkdruk.... jullie en nog zoveel andere beroepen hebben daar last van.... maar nogmaals de ouders zijn niet degene die dit kunnen oplossen... en de overheid geeft er geen reet om als wij werkende ouders weer eens een probleem hebben omdat jullie dat nodig vinden.... de overheid geeft er geen reet om dat mijn kind weer een dag minder les heeft....
Waarom ben ik gvd zo ziek al 8 jaar? En waarom moet ik medicijnen slikken die me zo vet als een olifant maken? Mijn man zegt dat mijn dikke pens niet normaal is en ik naar de doktor moet maar ik ben gewoon dik geworden. *huilt* Oh ja en ik voel me mega schuldig ook nog dat ik snurk.
Nee ik snap niet dat je met een lekkage in je darmslagader naar huis gaat vanuit een ziekenhuis. En als zeker niet als je alleen thuis bent! Ik snap niet dat je vriendin waar je dit zo leuk mee weet te regelen je alleen laat! Ik snap niet hoe zo'n intelligente man zulke domme beslissingen kan nemen......
Als ik iets moet doen, dan wil ik graag alle informatie en als ik daar 3 x om moet vragen, dan mag mijn leidinggevende het zelf regelen, dikke doei!
Zo.. na een jaar ben ik wel klaar met het thuiszitten. Ik wil weer gaan werken.. Al is het een dag. Al is het vrijwillig. Maar weet verdorie nog steeds niet wat... ik wil verdorie LEUK werk, zodat ik ook kan zeggen "ik ga met plezier naar mn werk, niet omdat het moet, maar omdat ik het leuk vind."
Kom je ook niet verder met beroepskeuzetests? Of wellicht een keer een gesprek aangaan met een jobcoach/loopbaanadviseur?
Wat je niet hardop had moeten zeggen, mag dat ook? Een moeder op school vraagt hoe M. het doet op school, goh aardig dacht ik. En ik antwoord: hartstikke goed, want ja goed in dr vel, gaat met plezier, in vergelijking met een jaar geleden toppie! Maar toen begon ze over cito's en schooladvies enz dus had wel door dat zij iets anders bedoelde Om het verhaal kort te maken geef ik aan dat we een basis/kader advies verwachten (ze zit pas in groep 6 hoor, maar wij zijn niet gek natuurlijk). Zegt ze: o jeetje en is daar niks meer aan te doen dan met bijles ofzo. En ik antwoord met: nee hoor dit is helemaal prima. Ze kijkt een beetje beduusd en ipv dat ik wegloop zeg ik en K. wat verwachten jullie daarbij dan? Nog een beetje verbaasd van mijn antwoord zegt ze: o ik denk havo/vwo en ik zeg: o getver valt daar niks meer aan te doen dan Ja ik weet het, ik ben net zo erg als zij. Maar in mijn verdediging: zij begon