Wat worden er toch weer veroordelende en kortzichtige dingen geschreven. Vrijwel geen situatie is zoals de ander. Wat ik hier lees...... Er zijn hier allemaal mensen, met hun eigen situaties, die zoveel mogelijk een win/win proberen te creëren voor zowel de man als vrouw. Hoe dit wordt gerealiseerd is niet voor een ander om erover te oordelen, zeker niet gezien het feit dat we gewoon niet genoeg van elkaar en de situatie afweten om een oordeel te vellen. Wat je in dit topic dus ook duidelijk terug ziet..... Ts, Ja, dan zou ik tijdelijk stoppen met werken om een opleiding te volgen. Om vervolgens dus weer te gaan werken Ik heb wat ervaring met volledig thuis zijn en dat is niet echt wat voor mij. Al ben ik nu ook veel thuis met de kinderen(werk voornamelijk avonden in de weekenden). Persoonlijk wil ik mijn kinderen niet op een opvang hebben. 1 of 2 ochtende psz in de week dan weer wel voor de sociale ontwikkeling. Op dit moment gaat een opleiding doen en mijn kinderen niet op een opvang willen hebben niet samen( en nog belangrijker de financiële middelen zijn er niet).
Ja prima. Ik ben ook “zo’n mens” Maar gelukkig weet ik zelf dat ik niet aan kinderen ben begonnen als een soort van statussymbool. Jammer alleen om te horen dat er dan mensen zijn die zich dat afvragen. Ik vraag mij zulke dingen namelijk nooit af van moeders die thuisblijven. Ik geloof er namelijk heilig in dat iedereen doet wat hij goed acht en wat het beste bij hem past. Zoveel mensen zoveel smaken. Ik vind het gewoon jammer dat er dan zoveel veroordelende zinnen naar voren komen in zo’n topic. Is toch niet nodig.
Ben ik niet helemaal met je eens dat een kind daar niks van merkt. Mijn vriend werkt in 5ploegensysteem. Die werkt dus zeer onregelmatig. Maar goed die nachten merken de kinderen wel degelijk. Hij slaapt dan dus overdag. Het is niet zo dat hij om 12 uur weer vrolijk naast zijn bedje staat als hij er pas om 8.30 in ligt. Kinderen merken dus zeker wel dat nachts gewerkt wordt door papa.
Nee ik zou niet stoppen met werken. Ik vind dat geen goed voorbeeld voor mijn kinderen en daarnaast wil ik ook niet financieel afhankelijk zijn van mijn man. Ook wil ik mezelf blijven ontwikkelen. Sowieso vind ik het niet goed als één partner zoveel werkt, dan kan hij/zij toch geen vader/moeder zijn? Waarom kies je dan voor kinderen?
Je vergeet dat vrouwen die financieel niet zelfredzaam zijn bij problemen(scheiding/overlijden etc) een groot beroep doen op de overheid. Maar 1 inkomen in een gezin maakt het kwetsbaar. Als dat wegvalt of verminderd kost dat de overheid veel geld. En een langdurige inkomensval zorgt vaak voor enorme problemen die ook de kinderen ernstig kunnen raken. En daarnaast is het sociaal maatschappelijk gezien slecht dat vrouwen zich niet ontwikkelen. En natuurlijk zonde van de investering van vele jaren onderwijs.
Tja iedereen is anders. Maar ik vind het belangrijk om anno 2019 aan kinderen te laten zien dat mama ook een volwaardige baan heeft. Met een eigen leven en zelfstandig inkomen. Dat ze zichzelf kan redden en niet afhankelijk hoeft te zijn van een ander. En de ander dus ook niet van haar. Dat al die jaren op school niet nutteloos zijn geweest maar een doel hebben gehad. En dat mannen en vrouwen dus gelijkwaardig zijn.
Dat al die jaren op school alleen nuttig zijn geweest als je later werkt vind ik een vreemde boodschap. Die wil ik in elk geval niet meegeven. Je zit op school om dingen te leren, die je later op allerlei manieren van pas komen. Als je (tijdelijk) geen baan hebt betekend dat niet dat je opleiding dan nutteloos is geweest. Wel of niet werken heeft voor mij niks te maken met gelijkwaardigheid. Verder wil ik mijn kinderen meegeven dat je er als gezin voor elkaar bent, dat je elkaar helpt en daarbij je talenten gebruikt. Het maakt niet uit wie er werkt, wie de was doet of wie er kookt als je maar samen beslist wie wat doet. En dat iedereen dus een volwaardig lid van het gezin is, wat je taken ook zijn.
School nutteloos geweest? Denk t niet. Ik heb SPH gestudeerd, ben leidinggevende geweest bij een kdv, maar kon dat alleen blijven als ik fulltime zou blijven werken. Dat ging ik dus niet doen icm mijn eigen kinderen en het bedrijf van mijn man. Misschien dat ik ooit, als de kinderen ouder zijn weer mn werk oppak. Ik heb de papieren, maar k gun nu een ander mijn baan Of ik (financieel) afhankelijk ben van mn man? Heel zwart-wit gezien wel. Maar wij hebben daar geen moeite mee. Ik snap ook niet wat daar erg aan is. Wij hebben bij de notaris geregeld dat, als wij om 1 of andere reden, niet bij elkaar kunnen blijven dat het financieel geregeld is. We gaan uit van t principe tot de dood ons scheidt, maar je weet maar nooit. Als je nou over zulk soort dingen goed nadenkt met zn tweeën , dan is er in mijn ogen niks mis mee. Volgens jou wel dan? Verder maak ik me met vrijwilligerswerk in mn omgeving nog heel nuttig, ze zijn altijd blij als ik kom. Ik krijg vaak te horen dat er zo weinig vrijwilligers zijn omdat de meesten aan t werk zijn.
Helemaal eens met @tuc Ik ben helemaal gelijkwaardig aan mijn man in onze relatie. Wij zijn een gezin en zorgen voor elkaar. Liefde is de belangrijkste boodschap. En iedereen heeft een andere situatie met andere behoeften
Asjeblieft zeg. Waarom kiezen kortzichtige mensen zoals jij eigenlijk voor kinderen? Zit ook niemand op te wachten hoor.
In ieder geval niet om ze één ouder meer dan fulltime te ontnemen. En de werkende ouder het kind ook niet. Zoals ik het lees werkt de man van ts erg veel, je hoeft niet voor niks te zeggen wanneer hij écht vrij is. Vraag me af wat voor werk dat dan wel niet is niet elk werk is te combineren met het gezinsleven, keuzes maken lijkt mij.
Behalve de man van Amber. Die heeft geen slaap nodig joh. Zorgt na zijn nachtdienst de rest van de dag gewoon voor zijn kinderen
t Is maar net wat je belangrijk vindt van het vader/moeder zijn. Mijn man is toch echt vader van zn kinderen, ook al werkt hij iedere dag van 7 tot 6. Tijdens t avondeten is hij er altijd. Hoort al de belevenissen van zn kinderen aan. Doet na t eten de jongste 3 in bad en brengt ze naar bed. Gezellig samen een boekje lezen en stoeien. Na 8 uur tijd voor de pubers. In t weekend altijd vrij, 3 weken in de zomer, 1 week in t voorjaar en alle feestdagen. Triest voor de kinderen dat wij gekozen hebben voor hun
Mijn man werkt ook 40 uur. Maar heeft elke dag een uur lunchpauze en omdat hij op loop afstand werkt komt hij lekker thuis lunchen met de kinderen. ‘S middags hebben ze vaak een speelafspraakje en haal ik ze om 5 uur op. Mijn man is klaar om 5 uur. Heeft ie ze op een kwartier na even veel gezien als ik
Ik had liever nog gisteren dan vandaag gestopt met mijn werk. Ik moet het nog even uitzingen, maar hopelijk kan ik het heel gauw afsluiten en ergens anders werken.