Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik ben ook een bewust alleenstaande moeder Het is mijn beste keuze ooit! Voor mij klopt de term BAM helemaal. Ik heb simpelweg geen vertrouwen in relaties en wil mn kind al die ellende besparen Ik zie veel meer voordelen aan BAM zijn dan een kind krijgen in een relatie Dus ik had wel een kinderwens maar geen partnerwens! Mijn zoontje is nu bijna een half jaar en tot op heden ervaar ik het niet als zwaar. Krijg wel veel hulp van mijn moeder Ben nu ook serieus aan het nadenken over een 2e kindje! Ik wens je een hele fijne zwangerschap toe! Geniet er van Het is zo voorbij!
Dank je!! Ja ik hoop het ook heel erg! Testdatum vanuit het ziekenhuis is maandag. NOD is zondag, dus het wordt nu wel heel spannend!
Helaas blijkt vandaag uit de tweede vroege echo dat het zeer waarschijnlijk niet in orde is. Eerste keer was het te klein en nu niet echt gegroeid. En het hartje klopte langzamer dan daarvoor. Volgende week weer een echo, er is nog kans op een wonder... maar die kans is vrij klein.
Oh, dat is echt heel akelig en verdrietig nieuws. En zenuwslopende tijd dan de komende week. Toevallig net in m'n omgeving zoiets meegemaakt. Echt heel vreselijk. Hele dikke knuffel!
Hier ook een alleenstaande mama van een meisje van 7 maanden, na een lang traject met een donor via het ziekenhuis. Van de zomer ga ik voor een brusje, nog 1 eskimootje van dezelfde donor in de vriezer.
Ik vind het wel gedurfd zo vlak op je eerste. Ik heb expres lang gewacht voordat ik aan een tweede durfde te denken Ik hoop dat het snel raak is deze keer!
Ik word in april 39 jaar. Dus veel tijd heb ik niet. En de vraag is of het überhaupt lukt... Daarnaast heb ik een lief, rustig en makkelijk meisje. Ik heb een keizersnede gehad dus eerder dan juni mag niet. En ik heb altijd meer kinderen gewild.
@aicirtap Wat spannend! Ik hoop dat je dochter snel een brusje krijgt. Maar sowieso fijn dat je mama bent geworden!
Ik vind het soms echt moeilijk om positief te blijven. Al die pogingen is er niks gebeurd. Geen enkel teken van zwangerschap. Nooit een positieve test. Helemaal niets. Het is beangstigend dat ik niet zwanger lijk te kunnen worden terwijl er behalve leeftijd echt helemaal niets is gevonden waardoor het niet zou lukken. Ik ben zo bang dat het überhaupt niet gaat lukken.
Hoi Dames, Ik hoop dat ik hier ook mag meeschrijven Ik denk al jaren na om een bam mama te worden. Nu heb ik definitief de keuze gemaakt om er alleen voor te gaan! Ik zit nu in het traject van een donor vinden (via bepaalde sites) en inmiddels ben ik aan het mailen met een evt donor bij wie ik tot nu toe een heel fijn gevoel heb. Ik ben 29, word komende Juni 30. Sommige mensen vinden dat ik nog jong ben voor dit traject, maar voor mijn eigen gevoel ben ik juist laat. Altijd al een enorme kinderwens gehad. Ik heb ook net als @Palmpje geen vertrouwen in relaties. En ook niet (meer) in mannen . Mij lijkt het dan ook gewoon fijn om het gewoon alleen te doen en alles zelf te bepalen zeg maar. Mijn moeder, zussen, 2 goede vriendinnen en een goede vriend weten ervanaf en die staan ook 100% achter mij en zullen me helpen waar ze kunnen
Spannend. Zorg dat je genoeg tijd neemt de juiste donor te vinden. Best lastig en soms kan iets eerst goed lijken en dan toch uiteindelijk niet helemaal kloppen. Hoop dat je het gaat vinden, ik vond het een ingewikkeld proces (uiteindelijk dan ook toch via spermabank gedaan). Bennr5ond mn 30e wel begonnen met zoeken en op 35 moeder geworden. Maar al ben ik blij met mn keuze, je moet wel echt goed alles op een rijtje hebben voor je begint. Want ondanks dat je al superlang moeder wilt worden en er over nadenkt dat het zwaar kan worden alleen, is het toch nog compleet anders dan je voor mogelijk houdt. Ik zou het zeker niet iedereen aanraden. Pfff. En dan kunnen er nog zoveel willen helpen, jij moet het uiteindelijk doen. Gewoon even een reality check Ik wens je veel succes met alles !
Ik neem zeker mijn tijd om een goede donor te vinden. Heb er met meerdere al gemaild en degene bij wie ik geen fijn gevoel had ook meteen afgekapt. In eerste instantie wou ik het ook via een kliniek/spermabank doen, totdat ik de absurd hoge kosten zag. Mocht het via deze weg niet lukken dan kan ik die mogelijkheid altijd nog overwegen. En die reality check... Ik snap wat je bedoelt haha. Dat is ook de reden dat ik hier jaren over nagedacht heb. En de afgelopen jaren ook eerst hard aan mezelf heb gewerkt voordat ik de keus definitief maakte. Ik denk dat je van tevoren nooit echt kan inschatten en begrijpen hoe zwaar het kan zijn. Dat kan denk ik pas als je er zelf in zit. Mijn zus is ook een alleenstaande moeder (niet bewust overigens, de vader van haar zoontje is er vandoor gegaan toen ze zwanger was terwijl ze bewust zwanger werden), dus bij haar zie ik ook hoe zwaar het kan zijn. Het houd me iig niet tegen