Ja, idd, ben ook echt boos geworden aan de telefoon, en vervolgens geen steek verder gekomen... nu weet ik ook niet hoe ik er anders aan kan komen, heb me er nooit in verdiept
Lo0i Via het service bureau moet het kunnen vaak moet je aangeven welke gegevens kopie id kaart bijvoegen en dan mogen ze er best een tijdje over doen. https://www.vumc.nl/web/zorg/servicecentrum-patient-zorgverlener.htm Daar naast kun je als je dat nog niet geprobeerd heb het anderen ziekenhuis de gegevens laten opvragen soms gaat dat stukken sneller.
Dit. Opvragen van je dossier moet altijd schriftelijk. En als het andere ziekenhuis de gegevens opvraagt gaat het sneller.
Zwolle heeft een verzoek ingediend, maar daar was niets over bekend bij t vu, ik ga to h nog eens kijken via de Site die je me gegeven hebt.
@Maan14 ga natuurlijk weer met jullie mee duimen dat dit de ronde der rondes gaat zijn Maar inderdaad niet zo'n slimme opmerking van de gynaecoloog.. @ alle zwangeren onder ons Heb de hele zwangerschap met een kussen tussen de benen geslapen perfect voor de heupjes Mijn man begon al te twijfelen of hij in geruild was voor een kussen
@JosjeM Jij hebt deze maand nog gesprek met de gyn toch? Moet eerlijk zegen dat benieuwd ben wat zij gaan zegen. Tegen mijn is natuurlijk gezegd dat het goed aan mijn eicel kwaliteit kan liggen maar ze dit pas bij ivf zullen zien. Hoop dat je ons er over op de hoogte houd <3 Hier even een baal moment mijn vader heeft de laatste tijd steeds vaker last van zijn atrium fibrileren. Nu heb ik na de laagste ablatie alleen nog maar svt en flutters en soms een paar minuten af. Dat mijn vader nu weer langen aanvallen heeft maakt mijn echt bang. Mijn vader heeft natuurlijk de zelfde aandoening. Tot nu toe is het bij mij agressiever als bij hem. Maar daarom juist maakt het me bang.
Het is voor ons heel gewoon dat ons hart nooit normaal klopt. Maar soms komt het dan toch even binnen ik probeer zo opgewekt en vrolijk mogelijk te leven onder het mom dat we niet weten wat er morgen komt. Ik zeg ook wel eens ik moet niet zo zeuren mijn ziekte is progressief en weet dat het ooit alleen maar slechter zal gaan. Maar soms komt er toch een stemmetje in mijn hoofd die me dan verteld dat mijn kop in het zand steken niet de ideale manier is.
Dat is geen kop in het zand meis, dat is je overlevingsmechanisme. Heel normaal, want je kunt er niet constant mee bezig zijn dat ooit de situatie minder kan worden. Maar af en toe steekt het toch even de kop op die confrontatie. Zeker nu met je vader. Helemaal niet erg om dat af en toe ook even toe te laten, want het is een behoorlijke last.
@Maan14 heftig hoor. En je moet natuurlijk genieten van de tijd die we hebben op deze aardbol. Maar snap dat het even binnen komt als je vader zo aan het vechten is. Dikke knuff meis
Nou heb lang moeten aan horen dat ie zich wel vaak overbodig voelde. En telkens als ik weer een extra kussen in bed gooide na de bevalling ik weer die blik kreeg haha. Ach hij moet nu het bed delen met mij en OKs zoontje. Ik weet niet wat erger is voor hem
Zo sliep ik altijd tegen mijn man zijn rug geplat. Toen mijn buik dikker werd mocht dat niet meer want meneer kreeg er rugpijn van en ik zou zo de baby platten
Die mannen ook altijd met hun gekke gedachtes Mijn man wou niet eens meer intiem zijn in het begin omdat ie dacht dat ie de kleine pijn zou doen
Aaah neee nu net na alles wat er gebeurd is en je je energie hard genoeg nodig hebt. Dikke virtuele knuffel!
Meeeeeen je niet Wat een pechvogel ben jij joh. Hopelijk ga je niet hoesten of overgeven zodat je operatiewond gewoon rustig kan genezen. Beterschap RoGiJuLi!