Te gehecht aan knuffel?

Waar maak je je dan precies druk om?
Mijn zoon gaat sinds drie weken naar school.
Zn konijntje moet altijd mee.
Het is vertrouwd voor hem.
Zal op zn 18e wel over zijn toch?!

 

Misschien een beetje t zelfde als mn dochter. Kan heel de dag zonder speen lopen als ze niet in t zicht zijn maar zodra de vermoeidheid/informatie overload er in schiet vraagt ze onophoudelijk om dr speen.

 

Mijn oudste dochter heeft al vanaf haar geboorte zo’n zachte knuffeldoekje met labeltjes. Deze ging altijd mee naar de opvang. Bij het afscheid nemen had ze de spel even bij zich, daarna moest ze doek in haar bakje leggen. Als ze ging slapen s’middags of moe werd kreeg ze de doek weer. Nu is ze 4 jaar en zit ze op school. Wij hebben haar toen langzamerhand erop voorbereid dat als ze straks naar school gaat dat ze dan een grote meid is en haar doek dan niet mee mag. Dit is echt super goed gegaan! Ze laat hem nu zelf thuis liggen en vraagt zelden of ze de doek mee mag nemen.
Wij hebben er nooit moeilijk over gedaan. Met alle respect, wij hadden liever dat ze de doek overal mee naar toe nam dan dat ze op haar 2e of 3e nog met een speen in haar mond liep.

 

Hier is 't met vlagen en nu sinds een paar mnd wisselt hij soms ineens van knuffel. Vandaag heeft hij z'n knuffel in de draagzak meegenomen boodschappen doen. Ik vind dat prima. Op de peuterspeelzaal mag het niet en zit z'n knuffel in z'n tas. Als we naar huis terug lopen wil hij 'm vasthouden. Ik zie 't probleem er niet van in hoor. Hij accepteert 't dus wel als 't niet kan en zo nu en dan vergeet hij 'm wel eens en dan is 't meestal ook geen drama. Maar hij is nu 3 en begrijpt 't beter. Tot een paar mnd terug was 't zijn beer en daar zat hij met vlagen echt aan vastgeplakt. Gaat vanzelf over

Opvang is wel lastig. Ik zou met hen een tussenweg zoeken. Bijv met binnenkomen mag ze het bij zich houden maar als de kookwekker gaat moeten ze in de tas oid

 

Mijn dochter heeft een beer.
Die gaat overal mee naar toe.
Als ze naar de opvang gaat mag ze er nog even mee spelen en dan moet ie in der bakje.
Als de peuters slapen mag zij der beer weer even tot ze wakker zijn.
Zelfs in groep 1 mag ze de eerste weken der beer mee nemen. Die moet dan wel op de bank bij Meneer wortel (mascotte van groep 1/2)

Bij N precies hetzelfde alleen die is wel makkelijker met zijn muis thuis laten.

 

Zal je verbazen hoe vaak ik een volwassen vrouw zie slapen met een knuffel (werk op ern chirurgische afdeling)...

Mijn zoon is verknocht aan zijn knuffel. Zie er nu geen probleem in, het is schattig. Mijn dochter had dit ook altijd heel erg en het ging vanzelf over toen ze ouder werd (4-5 jaar)

 

Ik had de mini versie van Dikkie Dik mee van mn dochter mee toen ik van mn zoontje moest bevallen. Die ligt ook bij dr maar ze is verslaafd aan de grote. Zij de grote ik de kleine was ze dr toch een beetje bij ookal logeerde zij bij oma. Mijn beer bestaat ook nog, ligt op zolder naast die van mn man

Thuis moet ik m overigens gewoon inleveren he? Die dikkie dik, mn man duldt geen concurrentie

 

Ik denk dat wij dan iets verkeerd doen als ik het zo lees

Onze zoon van 3 heeft beer en doekje en die gaan werkelijk overal mee naar toe. Ik zie het probleem niet zo. Thuis liggen ze op de tafel of de bank en soms speelt hij ermee. Bij de opvang heeft hij er nog weleens moeite mee als ik weg ga 's ochtends en beer en doekje zijn dan veilig en een troost voor hem. Daarna gaan ze wel gewoon in zijn bakje.

 

Ik zie het probleem ook niet. Misschien heeft je kindje het gewoon nodig. Ik weet zelf van vroeger dat ik dat ook echt had, heb veel troost gehad aan mijn knuffel. Dat gaat vanzelf over. Mijn dochter is 5 en heeft haar knuffel altijd mee naar school (wel in haar tas), ze heeft het erg moeilijk gehad op school het eerste jaar en is zich in die tijd erg gaan hechten aan die knuffel en dat heeft haar verschrikkelijk geholpen. Nu nog geeft het idee dat hij vlakbij is in haar tas haar een gevoel van zekerheid. Onze jongste neemt soms zijn knuffel mee naar de peuter en soms niet, als hij erg moe is of minder goed in zijn vel zit heeft hij ze gewoon nodig, anders niet. Dat zie ik ook bij mijn dochter, als die zich goed voelt dan denkt ze er niet eens aan. Persoonlijk vind ik het iets prachtigs dat kinderen er zoveel aan kunnen hebben. En op zo’n jonge leeftijd zeker lekker mee laten nemen! Als je een reserve knuffel hebt dan kan dat helemaal geen kwaad als je het mij vraagt.

 

hier een jonge dame van 9 die erg gehecht is aan haar knuffel. Maar omdat we er met geen mogelijkheid een reserve van kunnen/konden vinden (knuffeltje met muziekdoosje ooit gekocht bij de aldi) hadden wij al vrij vlot de regel dat het beestje thuis blijft.

Als ik dit zo lees vermoed ik dat het probleem meer bij de opvang ligt. Als zij vinden ze te gehecht is aan haar knuffeltjes en vermoeden dat dit de reden is dat ze bepaalde dingen niet mee wil doen dan is het misschien handig dat ze dit ook observeren.
Hoe is de situatie in de groep, wanneer pakt ze haar knuffeltjes (of vraagt erom) en ligt daar een verband in. Het kan zijn dat er iets in de groep gebeurt waardoor ze steun/vertrouwen zoekt bij haar knuffeltjes , hoe wreed zou het dan zijn dat haar dat stukje steun/vertrouwen wordt afgepakt omdat iemand heeft besloten dat ze te gehecht is aan haar knuffeltjes.

Het enige wat ik me kan bedenken om vanuit huis te veranderen is haar uitleggen dat je bang bent dat de knuffeltjes kwijtraken wanneer ze mee gaan naar dingen buiten jullie huis. Kijken hoe ze daar op reageert en daarop verder in te spelen door b.v voor te stellen een knuffel uit te zoeken die mee mag buiten het huis.

 

Mijn zoon heeft vanaf zijn geboorte van die knuffel doekjes met labeltjes eraan. Die moesten altijd overal mee naar toe. Standaard 1 in de tas, 1 in de auto, echt overal haha. Op kdv gingen ze standaard mee, maar gingen ze daar wel in zijn mandje en kreeg hij ze alleen bij verdriet of slapen.
Op school heeft hij er nooit om gevraagd, maar hij heeft ze nog steeds want hij slaapt er nog elke avond mee. In de auto liggen ze ook, maar vraagt hij er eigenlijk nooit meer om.
En als hij er een nachtje niet is, slaap ik er mee

 

Ik zie echt het probleem niet, mijn oudste was mega aan haar knuffel gehecht, ging overal mee naar naartoe, ja dus? Het is een kind. Als ze daar steun aan vind, prima!
Ik zou er echt geen regels voor maken, maar dat is persoonlijk, en ik laat het me al helemaal niet door een medewerker van een opvang vertellen. Als ze willen dat hij daar in het bakje blijft, prima, hun regels, moeten ze het zelf regelen en niet toegeven.
Ik had maar 1 ding, zodra ze naar de basisschool ging, bleef hij thuis als ze op school zat. Vond ze even lastig maar dat was dan jammer.

 

Het is zelfs aangetoond dat het goed is voor een kind om een favoriete knuffel te hebben. Een knuffel geeft troost op momenten dat je kindje dat nodig is.

Onze zoon neemt zn vos overal mee naar toe. Ook naar de peuterschool. Daar legt hij hem vanzelf weg als hij zeker is van zichzelf.
Heel soms laten we hem in de auto liggen, zoals vanmiddag met zwemmen of soms met boodschappen doen.

Verder mag hij hem meenemen waar hij wil. Helemaal prima.