lieve roetje , ik lees al even mee in dit topic. ik snap je ergens heel goed dat het heel veel pijn doet van je schoonzus. Maar ergens hoop ik dat je op dat moment toch even je gevoelens opzij kan zetten. Anders kan het zijn dat je er in de toekomst heel veel spijt van gaat hebben. Toen ik mijn miskraam kreeg , kwam mijn schoonzus erachter dat zij ongepland zwanger was. En dat was hier ook even slikken en er zijn traantjes gevloeid , dat ga ik niet ontkennen. Maar stilletjes aan heb ik dat wel kunnen plaatsen en ben dan ondertussen ook zelf terug zwanger geworden. Ik hoop voor jou dat je dat ook kan. Is het voor je schoonzus een eerste kindje? Ik hoop ook dat je ondertussen ook nog heel hard kan genieten van je babytje dat je vorig jaar in februari gekregen hebt. En dat je verdriet het niet te veel overschaduwd. Zoek optijd hulp als het niet meer gaat he lieverd. Ik weet waarover ik spreek. Ik heb 3 jaar geleden een hele zware depressie gehad door een onvervulde kinderwens. Mijn verhaal staat hier wel ergens op het forum. Ik hoop dat je mijn post niet fout opneemt. Ik bedoel het goed Liefs
Een beetje beschaamd moet ik wel toegeven dat de eerste maanden na de curretage mijn verdriet groter was dan het genieten van mijn dochter. Maar nu geniet ik met volle teugen van E. hoor, ze krijgt mijn volle aandacht en is echt mijn hele wereld. Van mijn schoonzus is het haar tweede kindje, maar haar zie ik eigenlijk niet zoveel, enkel tijdens feestdagen en verjaardagen enzo. Het is niet dat ik het haar niet gun, en ze houdt ook veel rekening met mij, maar het is gewoon zo confronterend voor mij, praktisch dezelfde dag uitgerekend, dezelfde meter gevraagd die wij wilden.. en het feit dat die dag dichterbij komt, kan ik niet ontkennen en daar denk ik dan soms wel aan. Ik weet niet hoe ik ga reageren als ik haar dochtertje ga zien, en ik wil niet de olifant in de kamer zijn, vooral niet als er nog meer volk zal zijn. En ik trek me op aan het feit dat ons tweede kindje dan ook echt het middelpunt van de aandacht zal zijn bij de geboorte (ipv te moeten "concurreren" met nog een baby). Tot een depressie zal het hoogstwaarschijnlijk niet komen, mijn dochter maakt alles goed en ik neem.je post niet fout op hoor, zet mij ook weer aan het denken
Heeeeele dikke knuffel alvast! ❤️❤️ Ik had was normaal 4/11 uitgerekend en men schoonzus is bevallen op 23/12. Niet veel tijd tussen Nu ben ik uitgerekend op 15/3 en vind het wel fijn dat er nu meer tijd tussen zit zodat we toch elk ons momentje hebben. Ik duim voor je dat het snel weer blijvend raak is voor jullie ❤️
Ik heb al een hele tijd niet meer echt gereageerd op dit topic en ik twijfelde of ik het wilde doen maar ik wilde dit toch even zeggen: @Roetje08 Ik snap niet helemaal waarom Dansprinsesje niet óf gewoon zichzelf voorstelt en meepraat óf gewoon niet reageert maar ze heeft wel een punt. Eerlijk gezegd vind ik het oneerlijk naar je schoonzus toe dat zij niet blij mag zijn en mag showen met haar zwangerschap wanneer ze bij familie is. Ik snap dat het pijnlijk en confronterend moet zijn om haar te zien aangezien jullie ongeveer tegelijkertijd uitgerekend zouden zijn maar dat zij ook haar buik moet verhullen en dat er niet eens over gepraat mag worden, vind ik persoonlijk een beetje ver gaan (en een beetje egoïstisch). Daarnaast vind ik het ook niet helemaal goed klinken dat je het hebt over 'concurrentie' en 'middelpunt van de aandacht'. Het gaat toch helemaal niet om de hoeveelheid aandacht dat jullie en je toekomstige kindje gaat krijgen. Persoonlijk denk ik eigenlijk wel dat het je goed zal doen om met iemand te praten over deze gevoelens zodat die persoon je kan helpen met het verwerken van de miskraam en je kan helpen met de confrontatie aan te gaan zonder daarbij anderen te kwetsen. Ik bedoel het echt alleen maar goed want ik zou het ook zo jammer vinden als je later, wanneer je je miskraam goed hebt verwerkt, spijt gaat krijgen dat je niet meer betrokken was bij je nichtje. Voor je schoonzus en broer lijkt het mij namelijk ook niet leuk dat de tante van hun kindje totaal niet omkijkt naar hun dochtertje.
@Brinsa Oh meissie, wat een heftige situatie voor jullie Hoe gaat het nu met je? Denk aan je x @Kaatje92 Jaaaa, ik zie ze ook hoor, wat spannend! Ik duim heel erg dat ze blijven plakken voor je @mimi1988 Mooi nieuws joh, super @sarah28 Wat rot zeg... voelt als weer terug bij af Hier geen ervaring met cyotec, bij mij was alles goed weg na de miskraam op wat rommel bij de baarmoedermond na, maar dat zou ik wel verliezen na de eerst volgende menstruatie.. Take care xx @Flamingo1990 Wat schrikken zeg, fijn dat het nu weer is gestopt. Blijf duimen voor je! @nneah Jij alweer bijna van de rooie ellende af? Ik was echt me-ga ongesteld, met doorlekken en alles erbij. Jemig zeg, ik had van die super tampons en voor mijn gevoel liep het er allemaal langs. Wat een ellende... Denk echt dat er wel iets meer geweest moet zijn dan alleen een random ongesteldheid... Nou ja, ik ben er weer bijna vanaf gelukkig, denk laatste dag vandaag..
@Lelie89 Ik heb ergens in het begin van topic wel eens gereageerd Ik ken hier een paar dames van andere topics vandaar dat ik hier wel eens meelees want wil graag weten hoe het met hun gaat Dus sorry voor mijn inbraak
Ik wist dat de vraag vroeg of laat ging komen... Ik heb geen menstruatie gehad en ben zwanger, afgelopen zaterdag positief getest. Maar ik ben zo bang om het te jinxen dat ik het eigenlijk niet hardop durf zeggen, laat staan het hier neerschrijven. Maar ja, ik kan het ook niet blijven negeren dus bij deze... Maar jeetje meid wat een gedoe was dat bij jou da's ook niet niks! Hopelijk helemaal geen ellende meer nu en een mooie roze test over 3 weken
Neeeeee joh, wat geweldig!! Ik krijg er helemaal kippenvel van joh hahaha! Heel blij voor jou <3 Ja, ik hoop het ook. Ik kreeg zoveel flashbacks ook weer van de miskraam, bwugh... De ovu testen liggen weer in huis, dus kom maar door met dat ei @Dansprinsesje ik ken jou ook volgens mij, zat jij niet in het 1 t/m 15 maart topic? Dat was mijn uitgerekende datum topic... fijn dat alles goed gaat met jou @Roetje08 ik sluit mij ook aan bij Lelietje haar verhaal... je verdriet mag en kan er zijn, maar laat het je niet overheersen. Dikke knuffel, dit is niet makkelijk allemaal.. x
@nneah wat super!! Het is je zo gegund!! @Dansprinsesje ik ken jou ook van mij mag je gezellig mee kletsen hier.
@Lelie89 fijn dat je een oordeel velt terwijl je niet weet hoe mijn vriend zijn familie in elkaar zit. Mijn vriend en zijn zus zijn helemaal niet close, in het afgelopen half jaar heb ik haar welgeteld 3x gezien (en mijn vriend zelfs maar 2x). Zij komen niet bij ons bezoek en andersom niet. We zien elkaar dus altijd als er nog volk is. Ik heb nooit aangegeven dat zijn haar buik moet wegsteken en niet mag praten over haar zwangerschap. Ik heb mijn gevoelens die ik hier deel, ook nooit naar haar en de familie geuit. Ik kan er toch niet aan doen dat ze er niet over praten? Ik vraag er bewust niet naar omdat het 1) mijn zus niet is en 2) ik de confrontatie niet zelf wil opzoeken. Dus om mij egoïstisch te noemen terwijl je de situatie niet helemaal kent, vind ik dan weer te ver gaan. En niet omkijken? We zien elkaar amper, dus veel naar om te kijken is er niet. Mijn vriend heeft haar zoontje voor het eerst mogen vasthouden toen hij zes maanden was. Het is mijn vriend zijn familie, dus daarin wil ik mij dan niet moeien. Ook al zie ik zijn familie als mijn familie aangezien ik met mijn familie (buiten mijn zus) geen meer contact hebt. En sorry dat ik wel concurrentie ervaar. Mijn dochter heeft enkel zijn familie en mijn zus (die 100km verderop woont). En we merken dat hun zoontje toch voorrang krijgt (zo benoemt mijn vriend het zelf) bij mijn schoonouders. Als hij op bezoek is, "dan komen we beter niet, want X is er". Ze hebben al een afspraak met ons verzet omdat mijn schoonzus last minute vroeg om te komen babysitten. Ik neem het ze niet kwalijk ofzo, want ze doen heel veel voor ons. Maar alles ter zijde, gun ik het haar natuurlijk en wil ik juist wel dat ze blij is met haar zwangerschap. Ik denk dat het zelf beter ging geweest zijn als ze showde met haar buik en honderduit vertelt over haar zwangerschap. Maar nu neem ik de gemakkelijke weg en zal ik de confrontatie maar aangaan bij de geboorte. Ik weet niet hoe mijn vriend zich precies bij deze situatie voelt, maar hij neemt ook geen initiatief om meer betrokken te zijn bij de zwangerschap. Ik twijfel er zeer sterk aan "of je het wel goed bedoelt", want zo omschrijven je woorden het alvast niet. Ik dacht dat ik hier mijn gevoelens en gedachten kon neerschrijven bij dames die weten hoe het is om met een miskraam om te gaan en een beetje herkenning te krijgen. Ik ben bang om weer met mijn eigen verdriet geconfronteerd te worden als zij hun baby verwelkomen, maar blijkbaar heb ik gewoon professionele hulp nodig Nu is dit het laatste wat ik erover te zeggen heb. In het vervolg zal ik mij wel richten naar mijn vriend of mijn zus. Boodschap overgekomen.
Haha, ik was het me al aan het afvragen waarom je niet had geantwoord op mijn vraag over testen en waarom je niet op het NODlijstje stond (was ook stiekem je handtekening in het oog aan het houden)!! Gefeliciteerd ik ga duimen dat dit een plakkertje is! Wanneer heb je je eerste echo?
Ik heb nog geen afspraak gemaakt... De vorige twee keer moest ik vlak voor de echo de afspraak afzeggen omdat ik een miskraam had en dat wil ik nu vermijden dus ga echt heel last minute een afspraak inplannen denk ik... Vandaag wel bloed laten prikken, dat heb ik eigenlijk ook de hele week semi genegeerd en dacht misschien pas eind volgende week te gaan. Maar uiteindelijk toch maar gedaan om het één en ander te laten controleren. Dus ja, ik ben nog niet echt blij nu, maar hoop heel erg dat ik binnenkort wel een reden heb om dat te zijn. Jij hrt gezellig gemaakt rond je ei?
@Blomma lief dat je duimt! Morgen echo, ik laat je weten of het geholpen heeft! Het klinkt alsof je een pittige menstruatie achter de rug hebt; een grote baarmoeder schoonmaak gereed voor een kleintje!
@Roetje08 Ik vind het jammer dat je het als een oordeel ervaart want dat was het alles behalve. Ik ga er verder ook niet op in, want ik wil er geen discussie van maken. Ik hoop in ieder geval dat je de miskraam een goed plekje kan geven en dat je binnenkort een goede zwangerschap mag krijgen.
Dat snap ik heel goed die zelfbescherming, dan zullen wij maar alvast heel blij zijn voor jou en heb jij binnenkort ook reden om blij te zijn! Ik hoop zo hard dat dat babytje in je armen ligt in oktober ♡ Ja, gisterenavond een moetje gedaan waarbij ik bijna in slaap viel en mijn vriend klaagde dat hij toch zo'n honger had Hopelijk vanavond nog eens met wat meer inzet en energie, ook al is mn test niet meer positief