Dit!!! Een burn-out is heel iets anders dan bijvoorbeeld overspannenheid. Je moet het zo zien. De batterij is leeg. Als de batterij dan toch weer wordt gebruikt zonder dat deze eerst weer volledig is opgeladen (en dat kan soms zelfs wel een jaar duren) gaat die batterij kapot. En dat gebeurt als je man nu al weer aan het werk gaat. Je man heeft hulp nodig van een goede professional. En daarnaast een combinatie van voldoende rust en (kleine) dingen doen die op den duur weer energie gaan geven, zoals iedere dag even wandelen. Tijdens een burn-out voel je je vaak leeg, depressief, boos etc. Als hij dus werkelijk een burn-out heeft kan hij niet eens een gedegen besluit over een relatie nemen. Belangrijke besluiten kan hij beter pas nemen als hij weer aan de beterende hand is en dat kan nog behoorlijk lang duren.
Wat ontzettend verdrietig ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat hij toch hulp wil gaan accepteren.
Heel heftig! Heel veel sterkte. Heb eigenlijk geen adviezen of tips. Maar wilde toch even berichtje schrijven dat dit vreselijk is om mee te maken. En hoop dat het allemaal goed komt!
Hier ook een burn out gehad en ook mijn gevoel stond uit. Ik voelde niets meer, voor niemand. En dus ook niet voor mijn man. Het was heel heftig, maar heb met mijn verstand (want gevoel was er niet) vertrouwen gehouden omdat we echt gelukkig waren van te voren. Ook wij stonden op het moment om te trouwen. Dat hebben we uitgesteld want ik zou er niet van kunnen genieten. Inmiddels 3 jaar verder. We hebben een dochtertje van 10 maanden en mijn gevoel is weer helemaal terug. Een burn out is niet niks. Ik heb er lang over gedaan en nog steeds kan ik niet wat ik voorheen kon. Ik heb er ook hormonale migraine aan over gehouden en werk maar 2 dagen. Dus onderschat het niet. Een paar weken thuis is echt te weinig. Zeker met zijn klachten.
Je zou eens zelf naar de huisarts kunnen gaan. En de situatie aankaarten. Ik weet niet hoe jullie huisarts is? Misschien kan hij je man eens bellen van hie gaat het nu? Etc. En anders hulp voor jezelf. Misschien even met zijn tweeën op vakantie? Moeilijk dat hij hulp weigert. Succes/sterkte!
Er zijn al heel veel goede tips gegeven, zoek de juiste hulp en neem de tijd. Dit kan echt erg lang duren. Laat hem anders dit lezen, wellicht dat hij er toch iets kan uithalen, wat jullie kan helpen. Sterkte.
Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties. Ik heb ook steeds meer het gevoel dat het de burn out is die dit veroorzaakt dan zijn "eigen" gevoelens. Hij zoekt me soms wel op, ligt even bij me op de bank of houd me vast in bed. @Madelie dat is wel een goede, heb ik ook aan zitten denken maar wil hem niet onder druk zetten. Misschien dat ik volgende week zoiets wel doe. @aicirtap ik ga morgen idd even de huisarts bellen voor mezelf en aangeven dat hij geen hulp wil. Zat idd ook zelf te denken om zoiets te vragen. We gaan over 3 weken 4 dagen naar Disney met ons kleintje en hij wil binne kort een keer stappen weer samen sinds lange tijd
Trekt hij dat? Ik was 3 jaar geleden licht overspannen en ik trok disney heel slecht, terwijl ik zo'n enorme fan ben en er bij wijze van spreken zou willen wonen. Zou daar met hem goed over nadenken en een plannetje bedenken wat hij gaat doen als hij het (even) niet trekt.
Ja ik denk het wel, heb het een paar aan hem gevraagd of hij zeker weten wil en ook 8 dagen onze all in vakantie in mei en dat wil hij ook. Daar heb ik dan ook maar vertrouwen in. We hebben een mooi hotel met zwembad enzo dus hij kan zich terug trekken als hij daar behoefte aan heeft.
Even een update: Ik ben zelf bij de huisarts geweest en krijg nu gesprekken bij een ggz arts. Belangrijkste is dat ik even voor mezelf alles op een rij krijg en sterk blijf voor mijn kleintje. Heb het idee dat hij nu langzaam wegzakt in een depressie, al 3 dagen lang hangt hij alleen maar op de bank, wil niets, doet niets dan alleen maar met zijn ogen dicht liggen. Ben er zelf ook iets anders in gaan staan. Ik blijf positief en zou het vreselijk vinden als hij weg gaat maar ik heb een kleintje en die heeft er niks aan als ik helemaal in stort of overgeef aan mijn verdriet. Ik wil een positieve toekomst met hem en als hij dat niet wil is dat voor hem een verlies maar waar hij wel spijt van gaat krijgen. Komt misschien heel hard over dat is natuurlijk niet hoe ik het bedoel maar wel hoe ik het voor me hou al blijf ik hopen op een positief eind met ons allemaal. Maandagavond gaat hij met zijn beste vriend weg (die trouwens helemaal van niks weet alleen dat hij last van een burn out heeft) en voor ik naar bed ga hang ik de gang en beneden verdieping foto's van ons van de afgelopen jaren en met de kinderen er ook bij. Paar hartjes ballonnen erbij en songteksten van onze liedjes. Ook heb ik een brief geschreven voor hem die ik er dan ook bij leg en hoop dat er ergens iets van een eye opener komt want tot nu toe wil hij nog steeds niks. We gaan het weer mee maken. Moest het even kwijt
Knap van je dat je er nu zo instaat en toch zo kan denken ondanks je eigen verdriet. Maar het is wat je zegt de kids hebben je ook nodig. Hopelijk kom je de komende week een beetje tot rust als hij er even niet is. Hopelijk doet het hem wat als hij ziet wat je voor hem gedaan hebt en hij misschien met die vriend het erover kan hebben. Hopelijk kan hij hem duidelijk maken wat jullie voor elkaar betekenen. Sterkte ermee!
Een burn-out is vreselijk voor je relatie en als ik je verhaal zo lees klinkt dit als de buren-out. Mijn vriend en ik hebben in december ook een moment rust genomen vanwegen zijn burn-out die weer even de kop op stak en een ziektegeval in zijn familie die enorm zwaar was. Op dat moment heeft hij de stekker ook echt even uit de relatie getrokken. En na een week of 5/6 hebben we elkaar weer gezien en de draad opgepakt. Je vriend is veel te snel weer aan het werk gegaan als ik het zo lees. Ik heb zelf deze blog gelezen. Dat maakt zoveel duidelijk. Bij ons was het belangrijk dat het moeten en de druk overal afging. Nu wonen wij niet samen dus dat maakt het even afstand nemen wel makkelijker. https://www.kutikhebeenburnout.nl/
Een depressie tijdens een burn-out is heel normaal. Niets willen (eigenlijk niets kunnen) ook. Ik zou niet teveel met foto's, liedjes en dergelijke doen. Zelf zou ik dit als erge druk hebben ervaren. Want je gevoelens, op alle gebieden, is tijdens een burn-out gewoon een soepzooitje. Als iemand dan de hal/gang had omgebouwd tot een romantische walhalla had ik mij echt niet prettig gevoeld. Omdat je met een burn-out nu eenmaal slecht bij je eigen gevoel kunt. Een korte brief waarin kort en lief wordt aangegeven dat partner denkt dat het de burn-out is die alle verwarde gevoelens veroorzaakt en partner hoopt en het nodig acht dat professionele hulp wordt ingeschakeld, alle steun zal worden gegeven etc maar het vertrouwen er is dat alles met de tijd goed zal komen zou ik persoonlijk voldoende vinden. Zou proberen het naast een brief verder niet te zwaar en groot te maken, hoe moeilijk ook voor jou want ik begrijp heel goed hoe moeilijk het voor jou als partner is. Je man staat pas aan het begin van zijn proces als ik het zo lees.
Bedankt voor je advies. Ga er nog eens goed over nadenken dan of ik het zo moet aanpakken. Weet wel dat hij het altijd enorm waardeerde en super vond als ik dit soort dingetjes deed maar je hebt wel een punt. Een korte brief is het ook niet echt geworden heb 3 a4tjes geschreven. Ga het nog eens even laten bezinken en kijken waar ik het beste aan doe dan. Het laatste wat ik wil natuurlijk is hem van mij af duwen.
Ja ik denk ook dat het teveel van het goede is. Tijdens mijn burn-out wilde ik ook niets, en alles voelde als druk van buitenaf, hoe lief bedoeld. Een vriendin die voor de deur stond om te gaan lunchen, want dan was ik er even uit = dikke stress. Want.. dan moest ik gezellig doen. Misschien vind je vriend het ook heel leuk hoor, maar het kan ook zo maar zijn dat ie denkt: nu MOET ik hier leuk op reageren=stress. En als ie dat niet kan, heb jij daar misschien ook weer een rotgevoel over. Overigens vind ik het wel heel sterk hoe je er nu in staat (dat jij en de kleine voorgaan). En natuurlijk het liefst met zn drieën. Maar je partner heeft daar ook een verantwoordelijkheid in die jij niet van hem kan overnemen. Ik hoop echt dat hij hulp gaat aanvaarden.
Misschien heb je ergens ook wel gelijk hoor. Van mij uit is het natuurlijk alleen maar met de beste bedoelingen om hem te laten zien dat wij er zijn en wat we hebben maar dat kan 2 kanten op. Ook moet ik misschien mijn brief maar aanpassen in alleen maar positiviteit. Dat is lief dank je maar ik denk dat ik ook geen keuze heb. Mijn kind heeft er je it's aan als er 2 depressieve ouders op de bank liggen. En begrijp me niet verkeerd dat ik er op deze manier met verstand zo over denk wil niet zeggen dat ik van binnen kapot ga van verdriet al helemaal als het toch einde relatie blijkt te zijn. Maar dat snapt mijn kind niet en ik ben voor haar welzijn verantwoordelijk. Maar we blijven positief. Als ik ook negatief ga doen bereiken we allemaal niks natuurlijk
Ik heb ook een burn-out gehad en dik 5 maanden thuis gezet. Na een jaar was ik pas weer volledig aan het werk. Ik zou niks doen met foto's en liedjes etc. Dat valt niet goed, althans, niet bij mij. Dat voelt als druk en iets "moeten" ook een brief van 3 kantjes is niet handig. Ik had en toen echt geen zin in om dat te lezen omdat ik gewoon geen concentratie of emotie had. Zelfs de plant water geven was teveel. Ik kon me NÉRGENS toe zetten. Als je een brief schrijft en je hoort niks terug, wat voel jij dan? Dat heeft een negatieve invloed op jouw gevoel wat weer een negatieve lading legt op je relatie. Begrip tonen en iemand met rust laten is erg belangrijk . Mensen in een burn-out zeggen soms rare dingen. Laat ze en ga er niet te diep op in. (Afhankelijk vd situatie dan)
Ik heb ook een depressie en een burn out gehad en voor mij persoonlijk zouden de briefjes en versieringen echt niet gewenst zijn geweest. Met een depressie of burn out was ik gewoon simpelweg niet in staat om iets te doen, laat staan aan een relatie te werken. Het kleine beetje energie dat ik had ging naar de kinderen, maar als het had gekund had ik hele dagen op bed gelegen. Mijn man heeft altijd gezegd, neem je tijd, ik ga niet weg en ben hier. Zo simpel en dat was genoeg. Geef hem ruimte en tijd zou ik je adviseren.
Bedankt voor jullie adviezen. Ik heb jullie raad om geen foto's en de rest op te hangen en de romantiek te laten voor wat het is. Wel heb ik hem voor hij weg ging de brief gegeven. Er spelen nog meer dingen dan alleen zijn burn out dus heb hem wel de lange brief gegeven met hoe ik me voel en nog een aantal punten erin. Maar ook duidelijk gezegd dat ik er voor hem ben en hem door dik en dun steun. Hij is nu de hele avond al weg verder nog nergens over gehad. Vraag me af of dat wel gaat gebeuren.