Alleenstaande mama in wording?

Discussie in 'Alleen en zwanger' gestart door suzan123, 16 feb 2019.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. suzan123

    suzan123 Nieuw lid

    16 feb 2019
    2
    0
    1
    Vrouw
    Hallo allemaal, mijn naam is Suze, een jonge mama to-be. Ik bleek onverwacht zwanger, en de vraag was de eerste weken of we de zwangerschap af gingen breken of door zouden zetten. Alles in mij schreeuwde dat ik een kindje nooit weg zou kunnen laten halen, hoe klein of hoe pril het ook nog was, mijn vriend heeft mij achteraf gezien behoorlijk gemanipuleerd om dat wel te doen. Ik mocht het niet vertellen tegen mijn beste vriendinnen of ouders om hen advies te kunnen vragen, omdat mijn vriend bang was dat ze me zouden beïnvloeden om de zwangerschap te houden. De enige met wie ik erover mocht praten van hem was een van zijn vrienden, omdat hij die wel vertrouwde dat hij me niet om zou praten. Achteraf gezien vind ik dat al een beetje vreemd, mijn vriend beïnvloedde/manipuleerde mij zelf wel, maar probeerde mij te isoleren van de mensen dicht om me heen, zodat die me niet zouden beïnvloeden en ik de keuze 100% zelf zou maken (zijn woorden). Godzijdank heb ik geluisterd naar mijn eigen gevoel en heb ik toch mijn ouders in vertrouwen genomen, dat was ontzettend fijn. Ze staan helemaal achter mijn keuze en bevestigden wat ik zelf diep van binnen ook wist, ik kan niet met mezelf leven als ik abortus zou plegen. Niet zozeer vanwege de ethische principes, maar vanwege mijn eigen gevoel dat ik mijn kindje geen recht op leven zou gunnen.

    Inmiddels zijn we een aantal weken verder, is de keuze gemaakt en ben ik stiekem best wel blij met het leventje wat in mij groeit. Mijn vriend heeft gezegd achter me te staan en mijn keuze te respecteren, niet weg te lopen voor zijn verantwoordelijkheden. Maar sinds dat moment is het veel ruzie in huis. Hij is om het minste of geringste boos of chagrijnig, ik krijg meerdere keren per dag te horen wat ik allemaal fout doe en wat er anders moet in zijn ogen. Van fysiek geweld is gelukkig geen sprake, maar verbaal geweld is een ander verhaal. Ik voel me niet zo veilig en vertrouwd meer bij hem.

    Hij heeft zelf ook aangegeven dat hij niet echt blij is met de zwangerschap, wil niet aan mijn buik voelen om de kleine te voelen schoppen over een paar weken, dat vindt hij te confronterend. Hij zit niet echt te wachten op alle veranderingen die er aan gaan komen en wil het liefst ook niet echt praten over de zwangerschap. Hij is wel meegegaan naar de echo's e.d., maar ik heb het gevoel dat hij dat meer voor mij doet dan voor zichzelf/zijn kind. We zijn overigens niet getrouwd en hebben de erkenning nog niet geregeld, ik twijfel ook sterk of ik dat wil.

    Kortom, een lastige situatie, ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. Ik ben op dit moment niet gelukkig en wil mijn kind beschermen tegen de boze buien van mijn vriend, daarom twijfel ik of ik weg wil gaan en alleen verder wil gaan. Maar tegelijkertijd ben ik bang voor de reactie en boosheid van mijn vriend en zijn familie wanneer ik dat zou doen, ik voel me daarin niet veilig.

    Ik zou graag jullie advies willen, stel het erg op prijs! Zijn er mensen die ervaring hebben in situaties als deze?
     
  2. Evanesco

    Evanesco Niet meer actief

    Dag lieve suze.

    Gefeliciteerd met je zwangerschap !

    Wat fijn dat je uiteindelijk toch zo sterk geweest bent om je eigen gevoel te volgen. Hier mag je echt trots op zijn.

    Ik heb in ongeveer dezelfde situatie gezeten.
    Je mag me een pb sturen als je wil.
     
  3. Suuster

    Suuster Fanatiek lid

    6 jan 2019
    1.206
    998
    113
    Vrouw
    Docent
    Zeeland
    Allereerst proficiat.
    Wat ben ik blij dat je naar je gevoel hebt geluisterd!

    Ik hoop alleen dat het kleine hummeltje NOOIT te horen OF te merken krijgt dat hij door papa niet gewenst is.. zo komt het in ieder geval op mij over.
    ‘Hij wil niet over de zwangerschap praten en voelen is te confronterend.’??
    Lekker voor je zelf kiezen aub.. net als dat jij voor je kindje hebt gekozen.
    Het is aan hem om jou te steunen nu en niet andersom.
     
  4. Jenn1993

    Jenn1993 Actief lid

    5 jan 2014
    104
    29
    28
    Vrouw
    Lieve Suze, ik herken mijzelf een beetje in jouw verhaal. De onzekerheid in de relatie nadat bekend is dat je zwanger bent.. hoe gaat hij reageren als je het hebt over de zwangerschap en jullie kind hebt en wilt hij dit wel aanhoren? En heeft de relatie zo nog wel zin.. gezien het feit dat hij zo manipulerend overkwam. Dat is zeker niet waar je op zit te wachten.
    Je bent zelf zo te lezen enorm blij met dit grote wonder en ik hoop ook dat je zo blijft! Want zwanger zijn en een kindje krijgen is 1 van de mooiste dingen. Fijn dat jouw ouders er voor je zijn :)

    Het belangrijkste is dat je in een veilige thuissituatie zit, bij mensen die jij kan vertrouwen en waar jij in alle rust jouw kindje kan laten groeien in jou. Jij bent het belangrijkste nu, want jij draagt het kindje. Ik hoop natuurlijk dat hij nog positiever wordt en het accepteert. De ene man heeft meer tijd nodig het te verwerken dan de ander.

    Gelukkig heeft mijn vriend het geaccepteerd na enkele dagen en probeert er positief naar te kijken. Ik heb daarbij ook aangegeven dat hij geen verplichtingen heeft als hij dat niet wilt. Zolang hij er gewoon is. Hij pakt ook zijn verantwoordelijkheden en houdt simpelweg teveel van mij (zijn woorden).

    Ik hoop voor jou en het kindje dat het goed gaat uitpakken, wellicht contact blijven houden voor het kindje met de opa en oma-to be ?

    Sterkte x dikke kus
     
  5. Cynthiia

    Cynthiia Lid

    11 feb 2019
    22
    80
    13
    Vrouw
    Lieve Suze,

    Als eerste van harte gefeliciteerd met je zwangerschap.
    Ik zit op het moment in precies dezelfde situatie dus kan wel begrijpen hoe je je je blelt. Mijn vriend en ik zijn nog niet lang samen en ik ben onverwachts zwanger geworden. Vanaf het begin af aan wilde ik het houden maar door zijn twijfels ben ik ook over abortus gaan nadenken. Uiteindelijk heb ik ook naar me eigen gevoel geluisterd en besloten het te houden en het ziet er naar uit dat ik het alleen ga doen.
    Ik weet dat je hier niet veel aan hebt maar wil je wel meegeven dat het goed is dat je voor jezelf gekozen hebt en naar je eigen gevoel geluisterd hebt.
    Uiteindelijk zal je hartstikke gelukkig worden met je baby en is het fijn dat je ouders achter je staan.
    Ik wil je heel sterkte wensen x
     
    Toeteke vindt dit leuk.
  6. joepy

    joepy Fanatiek lid

    12 okt 2017
    1.443
    952
    113
    Vrouw
    Gefeliciteerd met je zwangerschap !Hoeveel weken weten jullie nu dat jullie ouders worden ?Het zou inderdaad kunnen dat het even duurt tot je vriend bijdraait en gewent is aan de nieuwe situatie , Maar is er een mogelijkheid om een eigen plek te krijgen als dat niet lukt sta je al ingeschreven bij een woonnet hier in Zuid-Holland word nog weleens urgentie geboden maar dan moet je wel kunnen laten zien dat jezelf je best heb gedaan om een oplossing te vinden.
     
  7. Nora001

    Nora001 Bekend lid

    22 jan 2019
    507
    303
    63
    Vrouw
    Allereerst proficiat met de zwangerschap.

    Poeh, wat een moeilijke situatie. Ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt over jullie relatie en je kindje. Maar ik kan me goed voorstellen dat je vriend moet wennen (en misschien bang is voor wat komen gaat?!). Het is moeilijk te voorspellen hoe dit na de geboorte zal zijn, wellicht is hij dan helemaal verliefd.
    Echt goed advies heb ik niet voor je. Stabiliteit is naar mijn mening het belangrijkste voor een kind, in welke gezinssituatie dan ook.
    Misschien helpt het om relatie en ouderschap los te zien? Zou je weg willen gaan vanwege de relatie op zich, vanwege zijn reacties over jullie kindje, of beide?
     
  8. Jennifer93

    Jennifer93 Actief lid

    3 okt 2013
    400
    209
    43
    Vrouw
    Moeder
    Hallo,
    Wat een heftige situatie voor je,
    Ik vind sommige reacties over je vriend van anderen wel wat kortzichtig, als dit totaal niet gepland was gooit het zijn leven overhoop , geef hem de tijd om daaraan te wennen, voor hem is dit ook heel moeilijk!
    En ik denk nog een belangrijke tip, maak geen belangrijke keuzes terwijl je zwanger bent, je hormonen doen namelijk heel veel met je hoofd al zie je dat nu niet in.
    Sterkte hiermee!
     
  9. Huismuisie

    Huismuisie VIP lid

    10 aug 2016
    9.537
    11.096
    113
    Vrouw
    Noord Brabant
    Van harte gefeliciteerd met de zwangerschap. Je vriend is niet weg, hij heeft het gewoon moeilijk met jouw keus waar hij zich naar heeft te schikken. Overigens vind ik zijn manier van handelen niet heel fair naar jou toe om je er niet met familie over te laten spreken.

    Maar geef het even tijd. En waarom zou je hem zijn kind niet laten erkennen? Dat vind ik persoonlijk echt te voorbarig en echt niet in het voordeel van je kind daar nu al aan te twijfelen. Erkenning is geen gezag. En hoe je het ook wendt of keert hij is wel de vader van dit kindje en dit kind heeft recht op erkenning van beide ouders dus als hij een vader wil zijn voor zijn kind dan zou ik hem geen strobreedte in de weg liggen. Jij hebt er geen alleenrecht op he ;)
     
    Marihi vindt dit leuk.
  10. Evanesco

    Evanesco Niet meer actief

    Lastig om hier iets op te zeggen. We kennen de situatie alleen vanuit het verhaal van TS.

    Maar onderschat verbale agressie niet.

    Mijn ex was verbaal heel agressief. En dit ging zo ver dat er gaten in deuren zaten en iedereen in huis bang was van hem. Ook mijn kinderen.

    Nu wil ik niet zeggen dat dit bij TS zo is. Maar de opmerking die ze maakt wil ik niet negeren.
     
  11. suzan123

    suzan123 Nieuw lid

    16 feb 2019
    2
    0
    1
    Vrouw
    Bedankt voor alle reacties, ik waardeer jullie eerlijkheid! Ik realiseer me heel goed dat het alleen mijn kant van het verhaal is, en dat dat altijd een ander beeld geeft dan wat mijn vriend bijvoorbeeld zal zeggen. Ik neem hem best wel kwalijk dat hij me mijn ouders niet wilde laten zien en in die weken behoorlijk manipulerend was. Inmiddels ligt dat achter ons en heb ik voor mezelf heel duidelijk de overtuiging dat het mijn leven is en mijn verantwoordelijkheid dat mijn kindje gelukkig wordt, voor zover dat überhaupt in handen van ouders kan liggen. Het feit dat hij zijn kind weg wilde laten halen vind ik moeilijk, omdat ik daardoor sterk het gevoel heb dat het kind niet veilig is bij hem.
    Ook omdat ik weet van zijn buien en zijn boosheid die soms de kop op kan steken. Niet altijd en niet elke dag, maar regelmatig heeft hij zijn buien en dan voel ik me zelf bedreigd, laat staan een kindje. Misschien overdreven, maar mijn beschermende moederinstinct is erg sterk, en dat ligt ten grondslag aan mijn gevoel dat ik mijn kind tegen hem moet beschermen.
     
  12. MamaZijnIsDeBom

    MamaZijnIsDeBom Fanatiek lid

    10 apr 2018
    2.317
    1.660
    113
    Vrouw
    Als hij echt agressieve buien heeft en zo onwelwillend tegenover de baby staat dan zou ik er zelf een punt achter zetten. Je kan dit maar 1 keer doen. En agressie en ruzie gaat de boel verzieken. Je zwangerschap, maar nog meer de eerste tijd met je baby. Die zo enorm bijzonder is. Daarbij heeft een kind een stabiele omgeving nodig. En als het aannemelijk is dat jullie die niet samen kunnen geven dan moet je naar je oerinstinct luisteren en het zelf doen. Je gevoel heeft het vaak goed. Het is ontworpen door moeder natuur om het beste te doen voor je kindje. En jij bent de enige die dat kan. Niemand anders. Overigens wil het niet zeggen dat jullie nooit meer bij elkaar zouden kunnen komen of dat het definitief over moet zijn. Maar zolang hij niet oprecht blij is met de komst van de baby, en zolang zijn boze buien die jou een onveilig gevoel geven aanhouden zou ik echt voor mezelf en mijn kind kiezen.
     
    Evanesco vindt dit leuk.
  13. Viviennee

    Viviennee VIP lid

    31 mrt 2016
    5.581
    3.734
    113
    Amsterdam
    Nou, dat vind ik nogal een zin. Er zijn tig mannen die dat in eerste instantie wilden, maar gewoon prima vaders zijn hoor.
     
  14. chuppie

    chuppie Actief lid

    22 feb 2019
    448
    241
    43
    Lieve dames hier.
    Ik kwam dit forum tegen en dacht misschien hebben jullie wat aan mijn ervaring. Hoewel elke situatie weer heel anders is.
    Ik heb nu 2 kinderen, een zoon van 19 die op kamers woont en een dochter van 12 vandaag geworden.
    Ik heb helaas ook een abortus laten doen. Ik vind dit niet aan te raden. Heb daar ook heel veel last van gehad en moeten verwerken.
    Ik heb altijd alleen voor ze moeten zorgen. Echt helemaal alleen. Vader kon/kan /wil geen vader zijn. Kiest voor zichzelf.
    Als mijn dochter hem 3 keer per jaar ziet is het veel en dan moet ze het ook zelf vragen.
     
  15. chuppie

    chuppie Actief lid

    22 feb 2019
    448
    241
    43
    Wat ontzettend vervelend voor je kan ik me zo voorstellen. De keus zal jezelf moeten maken. Lijkt me heel moeilijk.
    Wat ik wel wil meegeven is dat als hij het kind erkent je ook alimentatie kunt vragen. Mocht je niet bij hem blijven.
    Maar erkenning kun je ook later regelen. Ik zou eerst van de zwangerschap genieten dat vind ik het belangrijkste en mijn ervaring is ook dat het iets heel moois is. Ik heb dit bij beide kinderen alleen moeten doen. Maar er gelukkig wel van kunnen genieten. Het mooiste lijkt mij om er samen van te genieten. Maar het lijkt me ook niet fijn als de ander er niet van mee kan genieten. Misschien heeft het tijd nodig?
    Misschien kunnen jullie dit bespreken bijvoorbeeld met je ouders erbij ?
    Het lijkt me heel moeilijk allemaal.
     
  16. chuppie

    chuppie Actief lid

    22 feb 2019
    448
    241
    43
    Oja en God zij dank heb je het gehouden. Echt dit word een heel bijzonder kind
     
  17. Huismuisie

    Huismuisie VIP lid

    10 aug 2016
    9.537
    11.096
    113
    Vrouw
    Noord Brabant
    Huh zit je nou jezelf antwoord te geven?

    En je weet het allemaal niet vantevoren hoe de dingen wel of niet op de pootjes terecht komen.
     
    chuppie vindt dit leuk.
  18. Nuage

    Nuage VIP lid

    12 mrt 2008
    9.020
    659
    113
    Nee ze heeft het tegen TS alleen per ongeluk een eigen bericht gequote
     
  19. MamaZijnIsDeBom

    MamaZijnIsDeBom Fanatiek lid

    10 apr 2018
    2.317
    1.660
    113
    Vrouw
    Was denk ik een aanvulling op haar eigen verhaal...
     
  20. MamaZijnIsDeBom

    MamaZijnIsDeBom Fanatiek lid

    10 apr 2018
    2.317
    1.660
    113
    Vrouw
    Dat denk ik ook!
     

Deel Deze Pagina