Ja dat gevoel krijg ik ook. Het kan toch ook simpelweg niet mogelijk zijn dat iemand echt zo kortzichtig is? Dit moet toch wel nep zijn..
@suus1983 als je er klaar mee bent moet je ophouden te reageren en mij te citeren. Dit topic gaat over totaal iemand anders (waar ik op reageer). Maar toch wil je een reactie. Wellicht kom je aandacht tekort overdag. Maar dit gaat over een totaal ander persoon en probleem. En nu graag terug on topic.
Als je over een totaal ander persoon en probleem praat, is het nog steeds totaal anders dan hoe ik het interpreteer. Het gaat over een man met een ochtendhumeur, geen agressieve vent die de boel kort en klein slaat...
Volgens mij betrok je mij er persoonlijk maar op aan. Maar dit doe je altijd als je ergens op aangesproken wordt en je duidelijk fout zit. Kun je gewoon niet handelen denk ik.
Ik weet niet of het ook zo met meerdere kinderen zou zijn hier maar ik doe ook liever alles zelf s'ochtends. Als m'n vriend zou moeten helpen heb ik het gevoel dat ik 2 kinderen moet aansturen ipv 1. Heb nu ook m'n vast riedeltje waardoor het gewoon goed loopt. Op vrijdag ben ik werken en dan doet hij het s'ochtends met ons zoontje en dat loopt dan gewoon goed. Wel leg ik dan alles klaar. Kleren, schooltas, lunchbox met het fruit erbij zodat hij het alleen hoeft te snijden. Ook het brood leg ik op het aanrecht. Dat zal hij ook wel doen maar doordat hij geen ochtendmens is vind ik het prettiger om alles klaar te zetten. Dan weet ik dat het zeker goed komt
Volgens mij mag dat best een keer aangekaart worden. Het valt mij namelijk ook op dat je in werkelijk elk topic waar je reageert een enorm negatieve, overdreven reactie geeft. Of moeten we daar een apart topic voor openen?
On topic; ik herken het een klein beetje van mezelf. Ik heb het alleen gelukkig niet zo lang. Maar als ik wakker gemaakt wordt of als mijn man mij ‘s nachts vraagt iets op te schuiven of hij maakt wat geluid, dan word ik echt extreem kwaad en chagrijnig tegen hem. (Nee ik sla niemand) Ik herinner me dat alleen nog als mijn man het de volgende morgen weer vertelt. Ik slaap dan half ofzo. Heeft inderdaad iets met heel diep slapen te maken volgens mij. Slaapt hij wel genoeg?
Ik zou hem wel vast voorbereiden dat hij er zeker straks met 2 kinderen toch echt af en toe ook uit zal moeten.
Dat humeur kan je volgens mij niet afleren, dat zit in je. Ik heb heel lang een relatie gehad, hij wist ondertussen dat hij me 's-morgens eventjes met rust moest laten. Die relatie ging uit en na een paar jaar constateerde ik: hee, ik ben van mijn ochtendhumeur af. Tot ik ging samenwonen met mijn huidige man, die 's-morgens meestal lekker vrolijk is. Aaaaaargh, ik was helemaal niet van mijn ochtendhumeur af, het werd alleen niet getriggerd toen ik alleen woonde . Mijn man vindt het stom dat ik me niet kan schikken 's-ochtends maar ik kan echt niet anders. Ik heb gewoon tijd nodig om te ontwaken en daarna ben ik prima te pruimen. Ook naar mijn kinderen toe trouwens. Ik probeer overigens wel mijn best te doen, soms heb ik nog al eens de neiging om alles wat gezegd wordt als commentaar te zien en ga ik er vol tegen in . In die situaties doe ik maar net of er niks gezegd wordt. Je bent met z'n tweeën als volwassenen in huis en ik denk dat je van elkaar kan verwachten dat je rekening met elkaar houdt. Kan je niet een gesprek met hem voeren wat hij voor tips hij zelf heeft om de sfeer leuk te houden als hij net wakker is? Het is voor hem toch ook niet leuk dat jij steeds boos bent omdat hij niet te genieten is?
Niet af te leren. Mij moet je ook gewoon met rust laten. Ik doe m'n ding en klaar. Wel vind ik dat hij ook met een ochtendhumeur gewoon voor z'n kind kan zorgen.
Omdat ik een vreselijke ochtendhumeur heb wil niet zeggen dat ik compleet krankzinnig ben.. Waarom zou iemand (in mijn ogen) onwijs vrolijk moeten doen s'ochtends? Hou je lip en doe je ding. Met een noodgeval mag je praten anders niet.
Heb hey er nog eens met hem over gehad. We hebben afgesproken dat als wij ma mijn bevalling samen thuis zijn we er samen uit gaan. Deden we ook met onze zoon trouwens. Als hij dan weer gaat werken en ik heb nog verlof doe ik de nachten alleen. En zodra ik dan ook weer ga werken draait hii weer gewoon mee. Heb het met mijn zoon zelf ook wel verpest hoor. Hij ging er in het begin heel metjes uit om hem de fles te gevem etc. Alleen on kwam er zelf met mijn neus boven op staan om te kijken of het welngoed gingm toen zei hii ook: ja hallo. Ok ga er uit zodat jij kan slapen en vervolgens ga je er zelf bii staan.. Ja daar had hij wel gelijk inm dus denk dat het deze keer beter zal gaan. Ochtend humeur gaat de laatste dagen een stuk beter moet ik zeggen. En naar mijn zoon doet hij echt wel gewoon normaal hoor. En mocht hij dat niet doen kan hij direct het huis verlaten tot hii wel normaal kan doen. Maar gelukkig is dat niet nodig. Even een toevoeging: mijn man heeft mij of mijn kind nooit maar dan ooo nooit geslagen of aangeraakt als hij boos was of ochtend humeur had. Dus waar sommige personen dit vamdaan halen snap ik niet... Het is een ochtendhumeur. Geen gewelddadige gestoorde maniak ofzo..
Onwijs vrolijk doen hoeft niet. Je normaal gedragen wel! Dat een ander jou alleen zou mogen aanspreken bij een noodgeval is absurd.... Lekkere sfeer voor je partner en kinderen zeg. Even wakker moeten worden prima. Anderen negeren of uitschelden etc omdat jij zo'n humeur hebt, niet ok (zeker niet naar jonge kinderen toe).
Een ochtendhumeur hebben voelt niet fijn. Geloof me, ik weet er alles van. En wat meerdere mensen hier zeggen, een humeur kun je niet afleren. Het gaat namelijk om emoties, en iemand emoties afleren is geen optie binnen een huwelijk. Waar je wel afspraken over kunt maken is gedrag. Jij houdt er rekening mee dat hij zich niet prettig voelt, hij houdt er rekening mee dat jij daar niets aan kunt doen en dat je zijn nare reacties niet verdiend hebt. Dan kom je een heel eind. Zo te lezen is het maken van afspraken al aardig gelukt. Nu nog toepassen. Succes daarmee!
Iemand gewoon even rustig laten wakker worden is toch niet zo raar? Maar ik zou dan bv onder de douche gaan staan, desnoods iets eerder op staan, zodat je zelf voldoende tijd hebt even bij te komen.
Ja! Heb ik weer wat te lezen als ik me verveel. Maar vergeet niet: ochtendhumeur is een keuze, zoals alles
Waarom moet je praten dan? Hoezo absurd? wat is er sochtends noodzakelijk om te zeggen? Waar zeg ik dat ik mensen uitscheldt? Dat maak jij er van en dat is nogal bijzonder.. Oh en mijn partner en kind weten dat. Mijn kind heeft zelf ook een ochtendhumeur en moet je ook met rust laten..