Doen wat goed voelt.. Bij de eerste was ik zo gespannen en onzeker dat ik echt mijn mamsje nodig had dus vroeg verteld ☺️ Bij de tweede na de eerste echo. En nu wachten we ook. Nog drie weken tot de echo, hopelijk houd ik het vol
Mijn mannetje woog 3070 en was 48 cm. Geboren met 39,5. Echt een kleintje en nog steeds is ie niet groot. Bevalling is wel vanzelf begonnen mer gebroken vliezen, maar omdat hij in het vruchtwater had gepoept aan de weeenopwekkers. Vond het prima. Heb echt een superbevalling gehad (van inleiden tot baby omgveeer 3 uur) dat ik bang ben dat dat het alleen maar kan tegenvallen Vanochtend echt alleen maar gespuugd. Pas aan het eind van de middag ging het ietsje beter. Hoop dat het morgen weg is.
Mijn zoontje woog 3610 gram (dacht ik) bij 41+5 , en was 51 cm (dacht ik ). Hij had een volle kop met haar en al lange nageltjes. Hij was er echt klaar voor, haha
Yes!!! Ik volg je snel En ik denk ook steeds 'zal het hartje al kloppen?' Ik wil een eigen echo apparaat
Vertellen: Vorige keer hebben we het na de eerste echo (met 8 weken ongeveer) aan onze ouders en broers en zussen verteld. De rest pas na de termijnecho. Dat wilden we deze keer ook doen, maar ik voelde me een tijdje geleden zo slecht dat ik mijn moeder gewoon even nodig had en het haar zonder na te denken vertelde. Dus we hebben het gisteren ook aan mijn vader verteld. Anders moet mijn moeder ook steeds zo geheimzinnig doen. Met mijn schoonmoeder hebben we niet zo'n goede band, dus ik zie er een beetje tegen op het haar te vertellen. En aangezien mijn zusje haar dochtertje bij mij in de opvang heeft, wachten we met broers en zussen ook nog even. Ik ben helaas nu al dagen kotsmisselijk, vaak van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Moet ook regelmatig overgeven, elk geurtje is me te veel. Ik begin te kokhalzen van mijn eigen deodorant, gisteren van de shampoo van mijn man nadat hij gedoucht had. Dit herken ik echt niet van de vorige keer. Toen rook ik wel wat beter en was ik ook misselijk, maar ik was niet zo gevoelig voor alles.
Jaa ik ben morgen ook zes weken! Gisterenavond verteld aan ouders en schoonouders. Broertjes en zusjes waren er ook bij. Zagen het allemaal niet aankomen, mijn moeder kreeg de slappe lach. Gebeurt altijd als ze heel blij is. Stond ze later even in de keuken met mijn vader, horen we haar zeggen ‘he opa’, hup weer de slappe lach. Geweldig. Broertje van mijn vriend was er stil van, zijn vriend zei. ‘Heb hem nog nooit een half uur stil gezien’. Mijn broertje heeft een verstandelijk beperking, zijn reactie was gewoonweg schattig. Ik ga hem dit leren en dat! En toen we thuis waren sloeg opeens bam de angst bij me toe. Kan ik het wel, handel ik alles wel straks.... @Vrouw1982 hoop dat je vandaag minder misselijk bent!
Goedemorgen dames, Ik hoop voor de dames die enorm misselijk zijn dat het snel beter wordt!. Hier gaat het goed. Alleen erg moe, maar dat komt door enorm gebroken nachten! Zwanger en gebroken nachten is waardeloos. Vandaag lekker een hangdagje thuis! Wij hebben het nog niemand verteld. Volgend weekend gaan we het ouders en schoonouders vertellen! En waarschijnlijk ook mijn zusje.
@wolkje1994 aaah super leuk die reacties! Ook de reactie van je broertje, zo schattig! Wij gaan het mijn moeder straks vertellen. Dan zal mijn broer er ook wel zijn dus die weet het dan ook gelijk. Mijn vader en schoonouders pas na de termijnecho. Mijn vader verteld het gelijk aan iedereen en mijn schoonouders en dan vooral mijn schoonmoeder kan altijd een onverwachte reactie geven. Mijn vriend is vooral bang dat ze negatief gaat zijn dus wilt het pas later vertellen. Wilde het eigenlijk pas na de echo van woensdag doen. Maar ik zie mijn moeder vandaag, morgen en overmorgen en aangezien ik behoorlijk misselijk ben weet ik niet hoe ik het verborgen moet houden
Ik doe het 7 weken dansje whahahah. Nog 1.5 week tot de 1e echo.... Verder voel ik me prima. Wel moe maar als dat het enige is...
Ik vind die 7 weken echt een al fijn om te zien. Op de een of andere manier krijg ik vanaf dat moment veel meer vertrouwen erin. Nog 3 dagen tot de echo! Dit is het geworden, op een opvallend kleurtje anders legt ze em zo aan de kant haha. Die vlekjes die je ziet zijn van C der vingers
@Averna wat rot dat je je zo beroerd voelt! Hoop dat het snel beter gaat worden! @Lotion ja zijn reactie deed mij zo goed, hij heeft extreme autisme, was dus erg benieuwd. Wat een leuk lijstje! Ben benieuwd hoe je moeder gaat reageren, geniet ervan!!
Wow nog 3 dagen Super En echt mega leuk geworden... Ik heb geen moeder meer dus kan het haar helaas niet vertellen
Super leuk de reacties! Lief ook van je broertje , die ziet het al helemaal voor zich De angst van 'kan ik het allemaal wel' is heel normaal , volgens mij heeft elke zwangere die gevoelens wel eens. Ik had ze ook. En om antwoord te geven: ja dat kan jij , het gaat helemaal goed komen. Je baby wordt een natuurlijo onderdeel van je leven dus je leven past zich automatisch aan
Superleuk al die reacties op het goede nieuws! En ook de manier waarop... wij hebben het saai gewoon verteld, haha! Gefeliciteerd met de 7 weken dames! Hoe staat het met de kwaaltjes bij iedereen? Ik heb sinds gisteren echt een zeurend gevoel in mijn onderbuik. Het is af en aan... maar wel veel gedurende de dag. Herkent iemand dit? Ik word er zenuwachtig van
@Lotion, heel erg gaaf! @wolkje1994, wat een mooie reactie zeg! @ikkiee, ik kan het ook niet meer aan mijn moeder vertellen. Weet ook niet hoe ze gereageerd zou hebben. Ze is al heel lang geleden overleden. Bij ons zijn het juist mijn schoonouders waar wij een hele goede band mee hebben. Man en ik zijn al bijna 20 jaar samen en schoonouders zijn echt als ouders voor mij. Ik zie er echt naar uit om het ze te vertellen. Met name reactie van schoonmoeder. Ben nog in dubio hoe en of ik het mijn vader vertel. Ik heb al ca 5 jaar geen contact meer met m en dat wil ik eigenlijk zo houden.
Ik heb volgens mij een darm virus te pakken. Ik lig soms krom van de pijn. Ik voel het door mijn hele buik, maar af en toe ook bij mijn baarmoeder. Nu ligt die natuurlijk tegen de darmen aan dus niet gek dat die reageert op die krampen. Maar elke keer denk ik 'oh nee...straks gaat het fout' Vorige week had ik ook steeds zeurende buikpijn bij baarmoeder, maar nu is dat minder. Al die kwaaltjes gaan af en aan eigenlijk. Zijn jullie ook zo onzeker? Als ik hier lees en onderschriften zie dan lijkt het wel alsof bijna iedereen een miskraam (of meerdere) of missed abortion heeft gehad. Gevoelsmatig lijkt de kans nu zo groot dat we met de echo met 8 weken straks een levenloos blobje zien. Of dan misschien wel vitaal maar de week erna zonder hartslag. Terwijl ik weet dat statistisch gezien de kans 90% is dat met 8 weken het embryo prima in orde is. Ik ben nu meer onzeker dan ik bij mijn andere zwangerschappen was terwijl ik voor de zwangerschap van mijn oudste een vroege miskraam had. Toch was ik in die zwangerschap lang niet zo angstig als nu.