En juist hebben we een hogere risico op een bbz. Omdat het op een moment in de baarmoeder wordt gedaan terwijl het daar nog niet zou moeten zijn in Jip en Janneke taal. En ze dus helaas wel de terugreis kunnen maken. Daarom krijgt iedereen na een tp altijd een vroege echo en bij enige twijfel of pijn is er altijd de instructie om meteen te bellen.
En toen was het weer game over... Als vreugde plotseling omslaat in verdriet. Als de lange weg er naartoe niet voldoende is, Is er plotseling weer dat grote gemis. Eindelijk kwam er meer dan dat sprankje hoop voorbij. Twee streepjes in plaats van één, Wat waren we blij. Maar al snel lijkt het niet helemaal goed te gaan. Want na een week wachten blijft steeds datzelfde streepje bestaan. Waarschijnlijk ben je al snel gestopt met groeien, maar hield je toch nog even vast. Hadden we je maar kunnen helpen, Dan waren we nu wellicht positief verrast. Nee, er komt weer een moment van verwerken. Gelukkig staan we daarin samen sterker. Maar makkelijk is dat niet. Nu is er eerst tijd en ruimte voor verdriet. We gaan je missen.
Dankjewel Ila. Hoe gaat het met jou? Hoe lang moet je nog wachten tot de eerste echo? Ik probeer me maar vast te klampen aan al die meiden (ook zoals jij) waarbij het ook niet in één keer ging. Met het idee dat het bij ons toch ook wel eens zou moeten kunnen lukken... Wist ik maar wat ik moet doen om het voor elkaar te krijgen.
Sterkte!! Dit is gewoon echt niet wat je hoopt. Heel veel succes en sterkte ook weer met het verdere traject. Hoe zwaar het ook is je bent een kanjer!
Dankjewel Siepie! We gaan het weer een plekje geven en dan weer door... We hopen echt dat het er nog een keer in zit voor ons.
Hier gaat het tot nu toe nog goed. Vrijdag heb ik de eerste echo en de zenuwen daarvoor beginnen flink toe te nemen. Ik heb allerlei zwangerschapssymptomen (bolle buik, zere borsten, toenemende misselijkheid), maar ik weet uit ervaring dat dat helemaal niets zegt. Maar inderdaad precies wat je zegt: het moet toch ook een keer wel goed gaan!
Wat heb je het mooi verwoord in je gedicht. Het doet me pijn te lezen dat het weer niet zo mocht zijn Sterkte met verwerken en ik hoop en duim dat het ooit een keer gaat lukken. Dat moet gewoon!
Heel mooi beschreven, maar wat een pjjn, teleurstelling, verdriet en nog zoveel meer. Veel kracht toe gewenst!
Wat een lieve reacties allemaal! Fijn om te lezen. Geeft me toch weer langzaam de moed om door te gaan. Vanochtend nog een test gedaan. Hcg is al bijna uit mijn bloed kon ik zien. Nu nog wachten tot het echt doorbreekt.
Wat ontzettend spannend moet het voor je zijn Ila. Hopelijk ziet het er aanstaande vrijdag goed uit en zie je een mooi kloppend hartje.
Ah... wat mooi verwoord, en wat is dit toch altijd verdrietig. Zo klein nog, maar tegelijk ook zo’n grote droom. Hopelijk houden jullie snel een hummeltje in jullie handen.