Goedemorgen dames, Ik ben 29 en heb sinds een aantal weken de diagnose PCOS. Toen ik 21 was, ben ik bij een gynaecoloog geweest vanwege wegblijven menstruaties maar op de echo zou toen niks te zien zijn. Vaker teruggeweest naar de huisarts maar die vond het onnodig om me weer terug te verwijzen want "er kan niet zoveel veranderen." Ik was dan ook echt boos toen ik nu, nieuwe woonplaats, nieuwe ha, nieuwe gynaecoloog, deze diagnose kreeg. Boos, teleurgesteld en ook een soort rouwgevoel. Ik ben sinds augustus niet meer ongesteld geworden en ik ben sinds 1,5e maand compleet gestopt met anti conceptie. We zouden bij de gyn direct kunnen beginnen aan de clomid maar ik heb er voor gekozen daar nog eventjes 4 maanden mee te wachten gezien we nog maar kort zijn begonnen met proberen. (Hoop gewoon nog op een natuurlijke zwangerschap. Erg he) Zaad van mn man zou goed zijn, dus dat scheelt. Ik heb wel duphaston meegekregen, op mijn eigen verzoek, zodat er een ontrekkingsbloeding komt. Ik heb de afgelopen periode zoveel zwangerschapstesten gedaan en natuurlijk steeds negatief. Ik zit er nu al doorheen terwijl we pas begonnen zijn. Ik krijg het helemaal benauwd als ik lees dat mensen jaren bezig zijn. Zucht.
Hier ook pcos en menstruatie bleef ook maanden uit soms. Zo ging zwanger worden ook niet lukken, geen eisprong. Voor mijn 1e zwangerschap ben ik toen ook begonnen met clomid en echo's. En later over op de injecties, omdat de clomid bij mij niets deed. Zou je niet overwegen toch te beginnen? Ook al is het niet zoals je het in je hoofd had.
Ach wat vervelend voor je, ik begrijp wel dat je dit even moet verwerken. En logisch dat je het liefst volledig natuurlijk zwanger wil worden! Maar...... Misschien ben je wel zo zwanger met een klein beetje extra hormonen, dus zoals Fleur al zegt, waarom zou je 4 maanden wachten (/jezelf pijnigen?)
Oh en hier zitten natuurlijk vooral veel mensen die lang bezig zijn, dan ga je dit soort fora bezoeken. Er zijn ook genoeg mensen met Pcos wel snel zwanger!
Ik ben in korte tijd heel veel aangekomen.. 10 kilo. Ik wil er wat van af.. aan andere kant.. ik weet t niet.
Ah meid. Heel naar om zo’n diagnose te krijgen! Sterkte met het verwerken! Maar.... Ik lees hier genoeg verhalen van dames die pcos hebben en ook zwanger raken! Vaak wel met behulp van hormonen. Ik begrijp wel dat je nog zelf wil proberen en hoopt op een natuurlijke zwangerschap. Geef voor jezelf nu even tijd om het op een rijtje te zetten! En als jij (en je partner) op een gegeven moment er klaar voor bent, kan je de stap zetten om de mmm weer in te gaan.
Rot om te horen te krijgen, maar wie weet lukt het nog wel. Niet gelijk al bij de pakken neer gaan zitten om de vele langdurende verhalen. Het wordt soms ook neergezet alsof pcos gelijk betekent dat het einde van de wereld nabij is, maar goed leg je er eerst even bij neer dat het langer zou kunnen gaan duren. Goed dat je even wacht om jezelf op te laden. Zorg dat je in die tijd gewoon plezier hoidt samen zonder druk. Bovendien kun je ook met pcos gewoon op natuurlijke manier zwanger worden. Je weet immers niet of en wanneer je wel een eisprong hebt. Hier ook 1x gelukt. En medicatie geeft ook geen garantie natuurlijk, het kan wel helpen. Maar bij mij duurde het met medicatie ook 5 maanden voor er een eitje was.
Mijn zus heeft ook PCOS en is 2x snel spontaan zwanger geworden. Geloof dat zij wel ovulatietestjes gebruikte zodat ze wist wanneer het juiste moment was. Heeft nu 2 kindjes. Ik herken de worsteling zelf heel goed. Mijn man en ik hebben jaren lang aangehikt tegen een medisch circuit. We wilden er geen medisch circus van maken. Uiteindelijk op de valreep toen ik al 38 was toch gegaan na positieve ervaringen van een collega. En toen lukte het heel snel wél, en nu ben ik zelfs nog zwanger van ons tweede kindje. Terwijl wij er serieus rekening mee hielden dat het ons misschien wel niet gegeven zou zijn. We waren eigenlijk liever 5 jaar geleden op dit punt geweest, maar gelukkig is het ons nog gegeven. Als je een steuntje in de rug nodig hebt: ga er voor en laat je helpen om die mooie droom werkelijkheid te maken. En hou hoop! Kleine wondertjes gebeuren elke dag weer!
Misschien kan je een pcos dieet volgen in de maanden dat je het nog zelf wil proberen? Gewichtsverlies kan soms al een hele goede uitwerking hebben op je cyclus.
Hoi Ik heb ook PCOS en ben ook gelijk doorverwezen naar de gynaecoloog. Dat was in 2005 ik was toen 25 jaar en ben in februari van dat jaar gestart met clomid maar dat mocht niet baten in het begin. Na een half jaar ben ik er mee gestopt en wonder boven wonder was ik een maand later in verwachting. In april 2006 ben ik bevallen van een prachtige zoon. Na 2 jaar zijn we weer begonnen met het traject toen hielp de clomid niet en zijn wij verder gegaan met de IUI behandeling. Helaas bleef een 2de zwangerschap uit. Ik wens jullie veel sterkte en duim met je mee dat het alsnog "gewoon" lukt...