ik heb geen idee waarom ik dit plaats, misschien omdat iemand mij even op een nuchtere manier naar alles kan laten kijken. Mijn relatie is echt niet altijd gezellig voor mijn man. Eigenlijk loop ik heel de dag te zeiken op hem. Hij doet werkelijk niets wat ik in mijn hoofd heb. Laat alles staan i.p.v. alles meteen op te ruimen. Als ik dan vraag of hij het meteen opruimt ruimt hij het op maar op het aanrecht i.p.v. in de vaatwasser. Als ik 6 broodjes koop kan hij er gerust 5 opeten terwijl we met 4 zijn, dan noem ik hem egoïstisch. als ik boodschappen heb gedaan eet hij net een ingrediënt op dat ik die avond nodig heb...Hij neemt ons zoontje spontaan mee naar zijn ouders.. superleuk en gezellig maar hij is natuurlijk niet om 19.00 uur thuis terwijl ik vind dat ons zoontje op tijd naar bed moet. Morgen is het weer carnaval en is hij weer laat naar bed. Het is nu half 8 en hij is nog niet thuis.. Echt alsjeblieft, hoe kom ik van dit zeuren af? Het wordt er absoluut niet gezelliger op en mijn man krijgt een minderwaardigheidscomplex.. het niet zeggen zorgt voor een nog meer gefrustreerde vrouw. Waarom ziet hij het niet? Grrr.... Verder is het echt een lieverd en ik denk echt dat hij het allemaal gewoon echt niet ziet ofzo maar het wel met de beste bedoelingen doet. Ik heb alleen echt altijd commentaar op alles wat hij doet. o dit is even direct vanuit emotie geschreven. Als ik het morgen teruglees hoop ik al dat ik er anders naar kijk....
Jeetje, ik heb eerlijk gezegd wel te doen met je man. Draai het eens om en bedenk dan eens hoe je het zelf zou vinden wanneer je continue kritiek krijgt op werkelijk alles wat je doet? Dit zou je toch ook niet leuk vinden lijkt mij? Natuurlijk is het irritant wanneer die alle broodjes opeet maar dan koop je volgende keer een extra zak en die leg je uit het zicht, doe ik ook met 2 pubers in huis En tja dat hele carnavalsgebeuren, je zoontje krijgt er echt niets van als die eens wat later op bed ligt, wees wat flexibeler en kom uit je mopper modus.
Ik merk een soort tegenstrijdigheid in je verhaal, enerzijds vind je het erg dat je zeurt maar tegelijkertijd ben je ook van mening dat hij blijkbaar iets moet inzien. Wat is dat dan wat hij in moet zien? Kan het zijn dat jij je niet gehoord en gezien voelt door hem? Onbelangrijk? Niet belangrijk genoeg? Ik heb namelijk het idee dat het niet zo zeer de dingen die hij doet relevant zijn, maar vooral wat het in je oproept. Dat is vaak groter van betekenis dan iets kleins. Het is heel simpel. Zeuren is gedrag. Het is iets wat je doet. Alles wat je doet kan je, als je het maar graag wil, stoppen. Blijkbaar heeft het zeuren (wellicht onbewust) wel een functie voor je waardoor je ermee door gaat. Wat denk je dat het je oplevert? Als het is dat je daarmee hoopt dat je wel gehoord of gezien te worden, dan probeer je dat misschien onbewust te bewerkstelligen maar uiteindelijk bereik je het tegenover gestelde.
Thanks, volgens mij werk jij in de zorg.. psycholoog misschien? Je hebt inderdaad de kern. Dat probeer ik hem ook uit te leggen, zeg exact tegen hem dat ik gezien en gehoord wil worden maar het veranderd een dag wat en dan weer niet zegmaar. Als jullie gedragsalternatieven hebben, graag!
wow dit klinkt best herkenbaar haha. ik ben nu 4,5 jaar samen met mijn vriend, geen kinderen nog en wonen sinds 2 jaar samen. hij is precies zo qua dingen eten die ik nodig heb en ook op het aanrecht zetten terwijl de vaatwasser praktisch leeg is, de overvolle vuilniszak niet eruit halen maar proberen NOG voller te drukken 'want er past nog wel iets bij'. Ik heb mij daar ook heel erg aan gestoord in het begin, had het er echt moeilijk mee. En ik zeurde ook echt elke dag op hem. Zo erg dat hij op een gegeven moment het huis een beetje begon te ontvluchten omdat ik anders toch weer zou zeiken... En we konden het zo fijn hebben samen, als het niet over zulke dingen ging. Hij is heel lief en goed voor mij verder. Dus ik heb het toen inderdaad van de andere kant bekeken. Wat doet hij WEL goed? En eigenlijk doet hij stiekem heel veel voor mij/ons, alleen niet qua huishoudelijke dingen want ja.. daar is hij gewoon niet goed in en doet pas iets als het ECHT niet meer kan, dus als de vaat ECHT veel word of als de vuilniszak eindelijk kapot gaat omdat hij zo vol is. Maar wat hij wel doet is alles repareren wat kapot is (scooter, auto, dingen in huis maken, boren, ophangen noem maar op) waardoor we ons veel geld uitsparen omdat hij zo handig is, en soms is hij daar ook echt heel lang of veel mee bezig en als ik dan anders denk.. als hij dan OOK nog mee moet helpen in het huishouden, wat doe ik dan nog? Dus zo denk ik nu eigenlijk.. mijn vriend is voor de technische dingen, ik doe het huishouden en everybody happy. En als ik hem echt eens nodig heb, vraag ik het gewoon en dan doet hij het heus wel. Ik denk dat je het gewoon eens van de andere kant moet kijken, wat doet hij WEL goed? dan is de rest waarschijnlijk niet meer zo erg
Ja en omdat je je ervan bewust ben kun je het ook veranderen. Is toch alleen maar positief dat je inziet dat je gedrag niet goed is en daarom tijd om het te veranderen.
Haha helemaal correct. Ik ben gz-psycholoog veel “zeurende” echtgenotes tegengekomen. Ik denk dat je de oplossing ook niet moet zoeken in zijn gedrag en hem iets verwijten, maar dat je moet leren dat zijn gedrag niets zegt over belangrijk/onbelangrijk zijn. Het gevoel onbelangrijk te zijn komt vaak voort uit het verleden; hoe onze ouders aan onze basisbehoeften hebben voldaan. Waren ze er? Gaven ze liefde, genegenheid? Je zou gewoon kunnen beginnen met niet meer zeuren en het gewoon inslikken. Het gevoel dat je onbelangrijk bent verdragen en vooral bewust zijn van het feit dat het iets is wat in jou zit; niet wat hij doet.
Exact wat ik dacht, maar komt misschien omdat ik ook in de ggz werk. Wat jij typt zeg ik eigenlijk steeds tegen mezelf en hem, toch is er iets waardoor ik het niet kan veranderen. Het is daarom fijn dat anderen dit ook eens tegen me zeggen!
Ik ga echt geen extra brood verstoppen omdat mijn vriend zo nodig alles onder de neus van zijn vriendin en kinderen moet opeten, hallo zeg :') Misschien moet ie even een fuck om ons geven, dan. Ik heb ook dat soort dingen met mijn vriend gehad, het frustreert gewoon als je alles 300 keer moet zeggen en er verandert niets. En blijkbaar kan TS het niet loslaten, dus moet er iets veranderen. Dat moet je je man dan goed duidelijk maken, eh. Ik vind overigens wel dat je kind heus wel eens later op bed kan enzo, maar dagelijkse dingen die kut blijven gaan is gewoon schijtirritant.
Al jullie reacties hebben er in ieder geval voor gezorgd dat hij net niet de volle laag heeft gekregen toen hij thuiskwam...
Het probleem is nu juist dat we er echt heeel veel ruzie door hebben, door al die kleine dingen bij elkaar. Het maakt het er echt niet gezelliger op en het lukt hem niet om het te veranderen. Ik probeer het daarom maar te zien als onvermogen.
Ja, ik ken het. Het zijn 100 kleine dingen die je 300 keer kan herhalen. Heel leuk dat advies dat je alles maar stilzwijgend moet pikken, maar ik denk niet dat dat werkt. Werkte bij mij in ieder geval niet :') Bouwt alleen maar meer op.
Bij mij werkte het wel, maar er is wel wat tijd overheen gegaan. Ik ergerde mij enorm aan bepaalde trekjes van mijn man. Kon er ook super boos op worden, hij weer boos en weer ruzie. Op een gegeven moment besefte ik dat hij toch niet zou veranderen en ben ik het los gaan laten en dat werkt vooral heel rustgevend.
Net of ik een verhaal van mezelf aan t lezen ben M'n man is precies zo. Qua huishouden is hij gewoon een slons. En dat irriteert me soms ook echt vreselijk! Terwijl hij echt wel wilt helpen, maar dan moet ik hem dat wel vragen, uit zichzelf zal hij bijv. nooit ff de vuilnisbak legen en een nieuwe zak erin doen. Plus zijn idee van schoon en opgeruimd zijn heel anders dan die van mij. Ik heb dan regelmatig het gevoel dat ik alle ballen omhoog moet houden. Ik kon er vaak ruzie om maken, maar heb me daarin aangepast. Hier helpt het om ff een lijstje te schrijven van dingen die hij kan doen. En soms stelt hij dan iets uit, bijv het stofzuigen, met: 'dat doe ik morgen '. Voorheen kon ik daar ruzie om maken omdat het naar mijn idee NU direct moest, maar dat heb ik los proberen te laten..dan maar ff nog een dag met wat kruimels op de vloer.