Onze zoon (bijna 5) heeft deze week de diagnose autisme gekregen. We hadden de vermoedens al, dus het was geen verrassing. Maar wat nu? We krijgen psycho educatie en kunnen een of ander programma gaan doen voor communicatie. Op school (hij zit op een sbo) gaat opnieuw gekeken worden of er nog iets aangepast kan worden zodat hij minder prikkels krijgt. Maar de fysio van school zei al dat er niks meer veranderd kan worden en dit misschien niet de goede school voor hem is. School snapt weinig van hem helaas. Hun wilde graag een diagnose. Ambulante hulp gaan we krijgen, maar is nog niet bekend wanneer en van wie. Ik weet nu niet zo goed wat we verder nog kunnen of moeten doen.. Heeft iemand hier meer verstand van?
Geen verstand betreft het autisme, ik zou wel beginnen met het rond kijken naar andere scholen. Als ze dit al aangeven en ze hem niet begrijpen zou dit voor mij stap 1 zijn. Als ze hem niet begrijpen kunnen ze hem niet bieden wat hij nodig heeft. Succes met de zoektocht, ook hoop ik dat andere mama's kunnen helpen met goede raad
Best vreemd dat de school hier niet mee om lijkt te kunnen gaan? Is er geen andere SBO in de buurt die wel een goede naam heeft voor kinderen met ASS? Onze jongste krijgt binnenkort een screening bij een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in prikkelverwerking. Zij kan door wat onderzoekjes precies nagaan welke prikkels hem te veel zijn en dus zo veel mogelijk vermeden moeten worden en welke prikkels hij wel kan hebben. Is er ook zo iemand bij jullie? Hier krijg je nl veel meer handvaten door.
Ja vinden wij ook, hij zit daar niet zomaar. Ik roep al vanaf september (begin school) dat zijn gedrag veranderd is sinds hij op school is begonnen. Aantal gesprekken al gehad dat er iets moet veranderen, dat wij denken dat het door school komt enz. Hij is altijd moe, en thuis is zijn gedrag gewoon niet leuk meer. Alles is een strijd, alles moet op zijn manier. In vakanties is het iets beter, dan is hij iets rustiger. Maar telkens zegt school " hij doet het hier goed dus niks aan de hand en ligt het aan thuis". De fysiotherapeut heeft meegekeken en die zei ook dat het in de klas goed gaat. Curium (daar is hij getest) heeft meegekeken en die zegt nu dus hetzelfde als ons. Er moet iets veranderen op school. De dag moet minder belastend zijn voor hem qua prikkels. Dus de fysio heb ik daar weer over gebeld en die zei : nou ik denk niet dat deze school dan een goede plek voor hem is. Terwijl school juist een diagnose wilde omdat ze hem dan betere begeleiding konden geven. Hun herkende zijn gedrag totaal niet wat wij beschreven. En bij de observastie van curium in de klas waren dus wel dingen te zien die naar autisme wezen. School ziet dat gewoon niet. Hij is regelmatig later/afwezig ivm zijn vermoeidheid. School heeft daar ook weinig begrip voor helaas. Hij is al eens gescreend op prikkelverwerking. Daar kwam wel iets uit maar niet heel duidelijk over of onderprikkeld. Ik weet het soms echt even niet meer. We dachten laatste tijd ook om hem daar maar van school te halen en naar regulier onderwijs te laten gaan..Maar dat is nu ook geen goed plan meer denk ik.
Dat laatste schoot ook door mn hoofd, of hij niet beter af zou zijn op regulier, maar ik ken jouw zoontje niet natuurlijk. Maar dit klinkt idd niet als een goede school voor hem. Ik zou daar iig actie op gaan ondernemen. Gaan praten en informeren op andere scholen. Je hebt nu nog ruim de tijd tot de zomervakantie.
Heb je al van BrainBlocks gehoord? Ik ben daar nu trainer van na deze cursus gevolgd te hebben. Het is een stuk psycho educatie voor ouders, broertjes en zusjes; wat gebeurd er in het brein van iemand met autisme? En hoe werkt een brein zonder autisme? En daarnaast kan degene met autisme uitleggen hoe het voelt in zijn hoofd zonder hierbij woorden te hoeven gebruiken. Ook wordt ouders geleerd om op tijd signalen te zien wanneer het hoofd ‘vol zit’. Ik vind het wel heel vreemd dat speciaal onderwijs hier niets mee kan.. en als jullie denken dat regulier onderwijs beter past is dat natuurlijk altijd een optie ook voor kinderen met ASS. Succes met deze situatie!
Onze dochter heeft ass. Zij zit op so maar heeft ook verstandelijke beperking. Hier werken pictogrammen erg goed en ook emoticons voor het aangeven van emoties. Weet je in principe moet je niks standaard maar als je ergens tegen aan loopt met hem is het kijken of je daar evt samen met hulpverlening een oplossing voor kunt verzinnen. Die problemen verschillen van kind tot kind
Regulier zou ik helemaal niet doen. Ik zou zoeken naar speciaal onderwijs waar ze ervaring hebben met ass. Mijn zoontje zit twee maanden op speciaal onderwijs nu en serieus, wat een verademing!
Ik herken precies wat je beschrijft. Ik heb het (helaas) al twee keer meegemaakt. Mijn zoon die het op school 'hartstikke goed doet' en thuis is het diep ellendig. Eindeloze gesprekken met school, ook de kortzichtige 'het ligt aan thuis' kaart en gebrek aan kennis en kunde van school/leerkracht (mbt autisme). Geloof me, het ligt wel aan school en het feit dat ze niets zien (dan wel niets willen veranderen) betekent alleen maar dat ze absoluut onvoldoende expertise hebben. Mijn zoon was chronisch overvraagd en overprikkeld en deed ontzettend zijn best om aan verwachtingen te voldoen, maar ging hierbij dus heel ver over zijn grenzen heen. Een dag school was een marathon lopen. Dag in, dag uit. Het 'lukte' wel, maar het kostte hem buitensporig veel energie, tot het moment dat zijn lichaam (en geest) het niet meer vol konden houden en hij apathisch en depressief werd en thuis alleen nog maar kon huilen. Een dag was hij zelfs zo doorgedraaid dat hij ging hallucineren en compleet in paniek was. De oplossing was thuis tot rust komen en een andere school, waar het veel rustiger was en echt veel autisme aanpak (TEACCH methode). Hij komt alleen maar mee in een autisme-zorgklas van ZMLK school (cluster 3). Met verandering van school verdwenen ook de problemen die we thuis hadden. Helaas door bezuinigingen werd op die school de autisme-zorgklas afgeschaft, en vond men dat hij wel in een reguliere ZMLK klas mee kon draaien. En toen gebeurde helaas weer hetzelfde... En ook botsten wij weer tegen dezelfde muur op: 'hij doet het hartstikke goed, geen probleem op school'. Heel veel onkunde. Zelfs de officiële gedragsdeskundige van school zag geen probleem. Een SI-therapeut gespecialiseerd in autisme die wij lieten meekijken zag juist heel veel problemen in de klas... Deze tweede keer dat hij afgleed en compleet overspannen raakte van school is hij nog veel dieper gevallen. Hij zit nu weer op een andere school (in een autisme-zorgklas ZMLK) en nu zien we dat hij weer aan het herstellen is. Maar het gaat heel langzaam. Hij is nu al meer dan een jaar niet meer volledig naar school geweest, omdat hij het (nog) niet volhoudt... Ik neem aan dat je via Curium ook behandeling/begeleiding gaat krijgen? Zij zullen vast ideeën hebben wat hij nodig heeft om niet overprikkeld te raken? En welke plek/school dat mogelijk te bieden heeft? Ik zou goed rondkijken op andere scholen (SO, of een andere SBO die veel autisme kennis heeft). Je mag je altijd aanmelden bij een andere school, die moeten dan onderzoek doen of zij kunnen bieden wat je kind nodig heeft.
Bedankt voor de reacties. Fijn de herkenning Brainblocks ken ik niet, Maar we gaan wel psycho educatie krijgen. School is best een lastig ding, niemand had daar verwacht dat hij autisme zou hebben. Terwijl het volgens curium overduidelijk is. Dat geeft voor mij al aan dat hun er te weinig vanaf weten. Op de 2e dag wist hij exact wat er gedaan moest worden en wat er gevraagd werd. Meester zei vol trots "er kwam iemand binnen, Caylen stond op en pakte een stoel voor diegene, hij weet al precies wat hoort" Ik dacht alleen maar: arm ventje..hij neemt elk detail in zich op.. Hij laat het gewenste gedrag zien, wat heel fijn is natuurlijk. Maar voor hem heel vermoeiend om die poppenkast te spelen. We hebben over 4 weken een overleg met alle betrokkenen, dan gaan we idd ook over school overleggen wat nodig is voor hem.
Mwaw, ligt aan de school. Mijn oudste met ass zit op regulier, en wordt beter begeleid dan zoon van to geloof ik. Met een speciale ass begeleidster die hem 2x per week ziet en op feestdagen er voor hem is. Zijn juf helpt hem ook zo goed mogelijk en thuis blijven als hij vermoeid is door prikkels mag altijd. Eenmaal per maand hebben we groot overleg om te kijken hoe het gaat, echt super. Mijn jongste zit op sbo en dat past weer bij hém. Dus zou regulier niet zomaar uitsluiten, ga op verschillende scholen eens praten. Dan kun je kijken wat wellicht bij hem past.
Nee daar heb je gelijk in. Gaat of staat met de school, maar ook met de leerkracht natuurlijk.. Het ene jaar een begripvolle en andere jaren is vaak weer afwachten..
We hebben nu een meester, geen klik mee en snapt zoon gewoon niet. Belt niet als hij te moe is of niet lekker is, horen weinig terug en naar zover ik kan inschatten heeft hij geen kennis van autisme. Maar doet wel veel met ze Ik denk gewoon dat de klas te druk is. Bijv tussen de middag just dance filmpjes doen (op het digibord YouTube aanzetten op hard volume ) hardstikke leuk..maar niet echt geschikt voor kinderen die moeite hebben met prikkels. Zoon niet de enige die last heeft daarvan. We hadden wel iets meer rust in de klas verwacht. En ook hulp van school trouwens. We hebben dan logopedie, dat gaat goed. En fysio die zegt dat ze niks kan doen terwijl er dus wel duidelijk dingen moeten veranderen. Verder nooit iemand anders gezien behalve de zorg coördinator waar we niks aan hebben.