Ik vind dat een behoorlijke misser van de leerkracht dan, als het duidelijk is dat ee minimaal 1 kind nooit weggaat.. Hier wordt bij de kleintjes altijd verteld wat je in de vakantie hebt gedaan en dat mogen ze tekenen. Al ben je ik weet niet waar geweest, veel kinderen tekenen toch dat ijsje of het zwembad in de tuin. Wij zijn jaren gewoon in NL op vakantie geweest en heb nooit t idee gehad dat ze dan geen spannende verhalen hadden. Ik vind kinderen die iets niet doen (bv vakantie) niet zielig, ik straal dat dus ook niet uit op mijn kinderen en geloof ook niet dat mijn kinderen dat van anderek kinderen vinden. Laat staan pesten, die zouden mij eens tegen moeten komen. Droeftoeters
Maar Talidaa dat is toch niet hetzelfde? Als jullie jaren in Nederland op vakantie gaan is dat toch gewoon een vakantie. Een vakantie hoeft toch niet altijd naar het buitenland of heel erg duur? Het kan ook gewoon kamperen bij de boer ofzo. Een bijstandsmoeder hier op school heeft heel weinig maar gaat iedere zomer kamperen in een geleende tent op de camping. Dat vind ik dus super (en die kinderen ook). Wij hebben ook wel eens een keer overgeslagen. Maar hier gaat het over iemand die nooit gaat (ook niet in Nederland) omdat ze niet wil terwijl haar kind dat wel lijkt te willen. Vader maakt het weinig uit want die komt regelmatig in het buitenland voor zijn werk. Maar kind komt dus nergens. Vroeger was dat misschien normaler maar nu niet meer. Dat vind ik sneu. Ook omdat ik zie dat kind zelf ook wel eens zoiets zou willen. Die ziet natuurlijk ook de hele buurt vertrekken en blijft alleen achter. En hoort achteraf alle verhalen. Dat staat nog los van pesten (wat zeer fout is!). Ik ben overigens niet van plan kind mee te nemen op onze lange zomervakantie. Maar in het voor of najaar een keer.
Tuurlijk is het niet hetzelfde. Maar ik vind vakantie dus echt een luxe product. En los van de beweegredenen van deze moeder, vind ik het dus niet zielig als het kind"nergens komt". Ik vind het ook niet zielig als een kind geen tv heeft, geen auto of gewoon maar elke dag een saaie boterham ipv broodjes. Ik vind dat de lat erg hoog ligt en veel dingen maar voor normaal worden beschouwd. Dus echt even los van de situatie, die jou dus aan het hart gaat en dat siert je, ik vind het dus niet (per se) zielig. Natuurlijk ga ik graag even weg, even andere koek. Maar op het moment dat dat er niet in zou zitten, vind ik mijn kinderen niet zielig. Maar het siert je wel dat je naar het kind kijkt en als je een beetje een band met moeder hebt zou je het best eens kunnen informeren. Ik vind "gasten" mee op vakantie soms best ingewikkeld (wij hebben een aanlooppuber gehad).dus zou inderdaad even kritisch kijken wanneer...
Doen, mijn ouders namen vroeger zo vaak vriendinnetjes van mij of mijn zusje mee als we op vakantie gingen. Superleuk toch? Inderdaad wel in Nederland dan, want je weet nooit wat er kan gebeuren qua heimwee (want dat loopt niet altijd goed). Je weet ook niet wat het gevolg kan zijn. Wellicht ziet moeders dat haar zoontje er zo van geniet, vakantie, dat ze van gedachten veranderd en het een keer gaat proberen.
@ TS, wil jij graag dat hij op vakantie kan gaan of wil hij t zelf echt graag?Of vindt hij t misschien lastig dat hij een uitzondering is in de klas/buurt? Vaak zien kinderen dat meer als een probleem (het buiten de boot vallen) als dat ze persé ook datgene willen wat een ander heeft/doet.
Ik denk dat hij het leuk zou vinden. Maar hij moet natuurlijk zelf beslissen. Het hoeft niet. En vanzelfsprekend in Nederland.
Zou het dan sowieso eerst met de ouders overleggen. Als het niet mag is het kindje anders misschien alleen maar extra teleurgesteld. Bovendien plaats je ze anders in een lastige situatie.
Wij gingen vroeger ook nooit op vakantie, omdat mijn moeder langdurig ziek was. De hele vakantie gingen we dan 1x naar de dierentuin ofzo en that’s it. Ik vond dat toen al behoorlijk pittig. Ik was enigskind en ik had een kalender op mijn kamer waarop ik de dagen aftelde dat mijn vriendjes weer thuiskwamen. Hoewel we in een achterstandswijk woonden ,ging toch de ruime meerderheid uit de klas op vakantie. En de rest ging ergens logeren of beleefde andere spannende avonturen. Dus ik denk dat het best wel moeilijk kan zijn voor dat kindje. Vakantie an sich is een luxe.... Maar als je dag in dag uit in een lege straat zit te wachten tot er weer kinderen thuis komen is dat echt niet leuk. Lief dat je zo meeleeft!!!
Dat kinderen primair reageren met ‘logeren is toch geen vakantie’ wil nog niet zeggen dat ze pesten. En al helemaal niet dat ze van hun ouders rare ideeën meekrijgen. Die kinderen zijn blijkbaar gewend om in de (zomer-)vakantie weg te gaan en zien dat dus als vakantie, zeker als de meeste mensen in de directe omgeving dat ook zo doen. Het is wel jammer dat het jongetje het vervelend vindt dat hij minder te vertellen heeft. Hoewel, de meeste kinderen komen bij het vertellen echt niet verder dan de laatste paar dagen van de vakantie hoor. Zeker in de onderbouw / bovenbouw. Als jij dan kunt vertellen dat je naar een pretpark bent geweest, heb je op zich niet minder te vertellen dan iemand die een week op de camping met de animatie mee heeft gedaan. Maar blijkbaar ervaart het jongetje dat anders. En vooral dat vind ik sneu voor hem. Dus niet zozeer het niet op vakantie gaan, maar dat hij zelf het gevoel heeft dat dit ‘minder’ is. Als dat echt zo is, want dat zou ook nog de interpretatie kunnen zijn van jouw zoon. Ik zou er niet te veel mee bezig zijn, het gaat je in feite niks aan. Als je het leuk vindt om hem een keer mee te vragen, moet je dat doen. Hoewel, als je man het niks vindt zou ik het niet doen. Als je het doet, dan gewoon voor de gezelligheid, als speelkamaraadje voor je zoon. Niet omdat je het vriendje ergens van moet redden ofzo. Want dat is nergens voor nodig.
Hoe oud is het betreffende kind? Een kind wat niet met vakantie gaat hoeft toch helemaal niet sneu te zijn? Ja als je het maar continue benoem wordt het inderdaad wel een beetje sneu. Ik ken best wat mensen die een pesthekel hebben aan vakantie en liever niet dan wel gaan, ik ben ook altijd weer blij om terug naar huis te gaan. Ook een beetje raar dat het op school zo’n enorme hype is om het steeds over je vakantie te hebben, sommige kinderen gaan gelijk de eerste weken al en wanneer ze weer eens een keer naar school gaan zijn ze het allang vergeten en vertellen ze er geeneens over maar ze vertellen wel over die leuke logeerpartij toen ze heel lang mochten opblijven en een lekker ijsje gingen eten met heel veel bolletjes en slagroom. Ik vind vakanties sowieso een overschat gebeuren. Als je het kind echt mee wil nemen zou ik eerst maar eens bij de ouders informeren of zij dit zien zitten en het niet eerst aan het kind vragen
Bedenk me net dat als je hem wel meeneemt hij dan ook werkelijk ervaart wat op vakantie gaan inhoudt en het de vakanties er na alleen maar moeilijker wordt omdat hij dan ook echt weet wat hij mist ...
Wow. Ik hoop dat ik mijn kinderen bij kan brengen dat een vakantie niet iets is waar je over opschept. Ik heb veel gereisd toen ik jong(er) was en blijf nu echt liefst thuis. Of anders op vakantie in Nederland. Het is hier zo mooi. Maar opscheppen zullen mijn kinderen hopelijk nooit doen.
Ik moest ineens denken, mijn oudste zoon was een jaar of 10 en zijn schoolvriend was drie weken naar Italië geweest, hij kwam weer thuis en stond bij ons voor de deur om onze zoon op te halen. Lekker kleurtje en leuke sproeten dus ik vraag, ... was je vakantie leuk? Het enige wat hij zei was Ja leuk! Is voor de meeste kinderen totaal geen issue maar zijn naar mijn idee meer de ouders die er een issue van maken.
Maar de lijn tussen 'opscheppen' en 'ervaringen delen' kan dun zijn denk ik. Het is maar net hoe je het ervaart als luisteraar en hoe enthousiast de verteller zijn verhaal doet. Verder vind ik de discussie over sneu/zielig (welke betekenis geeft iedereen daar aan?) weinig toevoegen . Ik zou het ook érg jammer vinden voor dat jongetje en als het goed gaat met je eigen kinderen en je kunt makkelijk een slaapplaats creeren zou ik ook aanbieden 'm mee te nemen een (lang) weekendje weg.
Mijn vriendinnetje (opgegroeid in een gebroken gezin) was ooit 1 keer met haar vader wezen kamperen maar verder nooit op vakantie geweest. Beide ouders hadden het geld er niet voor. Echter ging ik elke vakantie met mijn ouders naar het buitenland, zij heeft ooit laten vallen dat ze ook zo graag weer eens op vakantie wilde. Mijn ouders hebben toen zonder dat wij het wisten, eerst met haar ouders overlegd of zij het goed vonden als mijn vriendin met ons mee op vakantie mocht. Haar ouders waren super blij met het aanbod. Vanaf toen ging ze een keer per jaar met ons mee op vakantie, dat beviel altijd erg goed. Zelfs zo goed, dat wij tot ons 20e ofzo ook altijd nog een weekje naar mijn ouders vlogen als die op zomervakantie waren. Toevallig hadden wij het er laatst nog over met haar moeder, zowel mijn vriendin als haar ouders zijn nog steeds blij dat mijn ouders toen het initiatief hebben genomen. Uiteraard is het bij jou een andere situatie, maar ik zou het zeker voorleggen aan de ouders van dit kindje!
mijn kinderen zijn nog nooit op vakantie geweest, mede omdat ik er simpelweg geen geld voor had en heb. En ja, elk jaar is dat weer een ellende en drama op school en een giga mikpunt.. Want het is best erg dat kinderen, hoe klein ook, zo lopen te 'pochen' over hoever ze wel niet geweest zijn enz. Ik hoop elk jaar weer dat ik toch met ze op vakantie kan. Plan ligt er nu wel met mijn vriend om voor het eerst op vakantie te gaan. Mijn vriend houdt echt van reizen en vakanties.. En ik wou dat altijd doen maar stelde andere dingen voor als prioriteit met name de kids.
Tja het is wel iets wat door volwassenen is gecreëerd, het idee dat je op vakantie 'moet'. Vorig jaar vroeg ik mijn dochter wat ze ging vertellen de eerste maandag na de vakantie op school (ik was benieuwd wat van de vakantie ze het leukste vond). Zei ze: "dat ik een lieveheersbeestje had gevonden in de tuin". Eh tja. Het beeld van 'op vakantie' is tegenwoordig naar een ver tropisch oord, liefst met vliegtuig of dan wel met de auto naar zuid frankrijk ofzo. Mijn vriend ging vroeger elk jaar met zijn ouders naar Egmond aan Zee, zelfde hotel, van zijn geboorte tot 16 jaar ofzo. En toch was dat hún vakantie. Ik heb zelf een gruwelijke hekel aan verre autoreizen, komende zomer gaan we voor het eerst met de kinderen naar het buitenland, jawel Belgie. 3,5 uur rijden voor ons. Maar een zin dat ze er in hebben, de oudste had het laatst al vol trots op school verteld. Ik snap wel dat wanneer kinderen wat ouder worden (onze oudste is 6) dat het misschien meer gaat spelen en ze ook meer gaan vergelijken. Maar een vakantie op de Veluwe kan net zo leuk zijn als Gran Canaria. Kinderen die altijd in een luxe hotel zitten vind ik dan ook wel weer zielig Een kind wat nooit op vakantie gaat, ja wel sneu. Maar echt zielig? Nee dat hoeft bepaald niet. Er zijn ook kinderen die 3x per jaar op vakantie gaan maar die niet op voetbal mogen omdat de ouders geen zin hebben om op zaterdagmorgen heel vroeg naast het veld te staan. Tja, vind ik ook zielig.
Echt geen? Misschien ligt dat aan jouw omgeving. In onze omgeving zijn er genoeg kinderen die niet op vakantie gaan, als in naar een ander land/provincie/whatever maar ergens anders zijn dan thuis. Waaronder mijn kind en ik. En nog heel wat klasgenootjes van mijn kind. Mijn ouders hielden er niet van en ik heb er nooit last van gehad, want we gingen wel leuke dingen doen, maar thuis slapen. Mijn beste vriendin zat in de zomer 6 weken op de camping, daar vond ze op een gegeven moment ook niet meer zoveel ‘vakantie’ aan. Heb je weleens op het nieuws gehoord hoeveel gezinnen er ‘gewoon’ geen geld hebben? Die gaan heus niet op vliegvakantie. Dus lijkt me sterk dat het jongetje daar alleen in staat.