Kinderen hoeven echt niet uitgesloten te worden. Hier zitten alle kinderen op dezelfde refoschool (muv kinderen van speciaal onderwijs) en ze spelen allemaal met elkaar, de refo's van de 4 verschillende kerken, de niet gelovige, de poolse kinderen... Ook onder de volwassenen valt dat wel mee hier volgens mij als ik kijk bij de gezamenlijke dorpse dingen als koningsdag, verkopingen etc. Maar ik ben me er van bewust dat dat per dorp erg kan verschillen
Is het echt zo erg om buitengesloten te worden? Het gaat toch om een doelgroep waar je niks mee hebt? Mijn kinderen hebben ook geen contacten met niet gelovige kinderen in de buurt. De leefwerelden liggen zo ver uit elkaar dat dat gewoon niet klikt. Zelfde is het op sportclubjes of muziekles. Ik heb daar geen moeite mee. Alle kinderen hebben hun eigen vriendjes uit hun eigen kring. Zelfde geldt voor de volwassenen. Naar buurtbbq's zullen wij ook nooit gaan, daar hebben we verder geen moeite mee, ik zou me daar toch niet op mb plek voelen. Ik hoef echt niet zo nodig bij mensen te horen waar ik verder niks mee heb, geld voor mn kinderen net zo. Maar ik groet ze wel, maak een praatje, let op hun huis als ze op vakantie zijn, gooi een kaartje door de bus als er 1 geslaagd is enz. Dan is t toch ook goed?
Dus je vind het normaal dat je zelf en je kinderen een grote groep mensen buitensluit zonder dat je daar maar 1 ding van weet?behalve dan dat ze op een andere manier geloven of zelfs geen geloof hebben? Hier wonen verschilde gelovigen en ongelovigen door elkaar en de overeenkomst is dat ze kind zijn en samen in de zelfde straat wonen. Laat je kinderen maar eens spelen met andere kinderen, wie weet leer je daar zelf ook wat van.
Ik sluit ze niet buiten, het klikt gewoon niet. Ze praten over tv programma's die mijn kinderen niet kennen. Ze zingen liedjes die wij niet zingen. Ze doen hele andere dingen. En zo zien ze ons ook, dat wordt ook gewoon gezegd tegen elkaar. (Of achter je rug) Mijn kinderen worden gewoon genegeerd, dus ik zou me ook buitengesloten kunnen voelen. Ik heb er geen moeite mee, want er zijn genoeg kinderen en mensen over waar ik wel contact mee heb. Maar ik zal nooit iemand negeren, niet willen helpen, niet groeten enz. Gewoon oppervlakkig contact is prima maar onze leefwerelden zijn zo anders. Verder woon ik niet in een wijk waar op straat wordt gespeeld. Eigenlijk alleen grote vrijstaande huizen met grote tuinen waar iedereen zelf zn gang gaat. Wat is daar mis mee? Toen wij in deze wijk ons huis gingen bouwen was t praatje al gegaan dat wij zwaar gereformeerd waren met enorm veel kinderen. 1 van de overburen is eerlijk komen zeggen dat ze bedenkingen had bij ons terwijl ze ons helemaal niet kende. Dat we 100% meegevallen waren en dat haar vooroordeel terug nam.
Heel eerlijk gezegd vind ik dat een rare gedachtengang. Hoezo zou het niet klikken als de 1 wel geloofd en de ander niet? Je geloof is een deel van jou, maar toch niet alles? Je kan bepaalde kwaliteiten of andere interesses toch wel met elkaar delen, het 1 sluit het ander (voor mij als niet gelovige) toch niet uit?
Waarom begin je dan met waarom is buitensluiten zo erg? En vroeger mocht ik ook niet alles kijken op tv wat vriendjes wel mochten maar voetballen, hutten bouwen, rolschaatsen, krijten of trampolinespringen ect is nog altijd het zelfde. Ook al kreeg ik op mn protestanse school andere liedjes geleerd dan mijn (overwegende) katholieke buurtgenoten. Samen spelen kon gewoon prima.
Als iedereen zn eigen groep heeft is dat geen probleem. Maar kom je in een dorp waar bijna enkel gelovigen wonen (1 grote groep dus) dan wordt het wellicht wel eenzaam.
Omdat ik iemand quote die zegt dat t niet leuk is om in een gereformeerd dorp te wonen waar je buitengesloten word.
Mooi dat dat kan bij jullie. Hier in het dorp mogen mijn kinderen echt niet naar de refo school. Tenzij ik als moeder een rok aantrekkelijk bij halen en brengen. En dat ze je in je vrije tijd maar niet in een broek betrappen. Wij zijn christen maar in een broek mag je nog steeds niet daar naar school. Dat wij in een gemengde inportwijk wonen scheelt heel veel. Er is een goed mix. ik zou nooit in wat ik noem de harde kern van het dorp willen wonen. Daar word ik dood gekeken. Vooral door de kinderen van tussen de 7 en 12 jaar. Mooie opvoeding hebben ze daar genoten.
Dat leg ik in een andere post uit: tv programma's, liedjes/zangers enz. Mijn kinderen werden uitgenodigd bij t buurmeisje in de tuin. Prima ik heb gezegd dat ze mochten. Al gauw gingen ze binnen spelen. Ging de tv aan, werd er gekeken naar programma's die mijn kinderen niet kennen. Ze zaten met een mond vol tanden toen er dingen gevraagd werden. Ze begrepen ook een heleboel niet. Mn buurvrouw merkte dit en vond het vervelend. Ze kwam naar me toe om t uit te leggen. Ik vroeg haar of haar kinderen zich ook ongemakkelijk zouden voelen als ik psalm verzen zou gaan zingen, of Bijbel verhalen zou gaan vertellen. Toen begreep ze het.
Weet jij het? Ik niet.. Ze hadden gekrijt en dat mocht niet van de buurman. Toen vond hij het nodig om de kerk, geloof enz er bij te halen. Je wilt niet weten hoe vaak dat gebeurd. Waarschijnlijk was hij daar gefrustreerd over.
Hier wordt je uitgescholden als je in een rok loopt. Mooie opvoeding.. Mn oudste dochter is pas nog van dr fiets getrokken en in elkaar geslagen, mooie opvoeding.. Echt.. t gebeurd van allebei de kanten. Ik werd pas uitgescholden dat ik een groep van de school van mn dochter geen voorrang gaf. Je wil niet weten wat ze riepen..
Ik zou er schijt aan hebben en gewoon m’n ding doen. Als het huis mijn droomhuis is en ik wel wat mensen in de omgeving ken, of vrienden op rij afstand heb dan maakt het mij niet zoveel uit. Dan kijken ze je maar ‘vuil’ aan. Wij hebben in de een zwaar gereformeerd dorp gewoon. Ik ging gewoon lekker in de tuin bezig op zondag, hing de was op. We hebben een tv van 165 cm die niet te missen is vanaf straat. En als ik ze afkeurend zag kijken ( ik ben echt vaak blind voor zulke dingen ) dan zwaaide ik vriendelijk en riep heel hard Goedemiddag! En wij hadden gewoon gereformeerde vrienden hoor, net als de oudste die toen gewoon met vriendjes speelde. Ook bij ons waar die duivelse tv aan stond met goddeloze muziek nu wonen we 200 km verderop dus er is nog weinig contact. Niet met elkaar omgaan omdat je andere muziek luistert, tv kijkt, andere hobby’s hebt etc.... dan zou ik weinig vrienden hebben wahaha. Heel veel van mijn huidige vrienden kijken programma’s die ik verschrikkelijk vind, of luisteren muziek waarvan ik denk moet dit? En anders om ook. Maar het zijn wel hele goede vrienden, waar ik heel veel andere mooie en leuke raakvlakken ik heb. Zou wat zijn dat je mensen bij voorbaat uitsluit vanwege andere intresses.
Er lopen hier ook meisjes met broeken (en dus ook moeders). Maar natuurlijk geen (rare) teksten/plaatjes op de kleding. En geen naveltruitjes. Ze hoeven echt niet een blouse tot de keel dichtgeknoopt en rok tot minimaal over de knie, als het maar fatsoenlijk is Van 1 juf weet ik dat ze op vrije dagen ook regelmatig een broek draagt, alleen op school mag ze dat niet. De niet gelovige kinderen moeten wel gewoon meedoen met het bijbels onderwijs en er wordt van de ouders verwacht dat ze de kinderen indien nodig erbij helpen thuis.
Ik vraag mij dan wel af wat voor programma's dat zijn dan? Want beide kinderen hebben een gelovig vriendje/vriendinnetje, die hebben echt wel gemeenschappelijke interesses. En het is ook maar hoe je daar als ouders in staat. Mijn kinderen vinden het dus helemaal niet vreemd dat er uit een bijbel voorgelezen wordt en dat er gebeden wordt voor het eten. Dat heb ik nl uitgelegd toen ze daar voor het eerst kwamen. De (kinder)bijbel wordt geintroduceerd als voorleesboek en beide kinderen vinden dat hartstikke leuk.
Het ging om een soort wedstrijd (zangprogramma) mn kinderen kenden dat niet, de deelnemers niet, de jury niet enz. De buurtkinderen worden zonder God of gebod opgevoed en ouders willen er ook niks van weten. Ik ga ze daar dan ook niet mee lastig vallen.
Dit werkt altijd 2 kanten op. Blijkbaar wordt er in de streng Gereformeerde hoek niet altijd netjes gepraat over niet gelovigen en andersom wordt er bij de niet gelovigen niet altijd netje gepraat over de streng Gereformeerden. Wij wonen in een dorp waar het overgrote deel gelovig is, maar wel heel uiteenlopend. Kinderen zitten sowieso verspreidt over verschillende scholen, dus weinig kliekjes van school. Dat speelt hier over het algemeen wel met elkaar ( al hebben wij ook buren gehad waarvan de kinderen niet met de onze mochten spelen en die absoluut niet bij ons binnen mochten komen. ik vond het stiekem zeer vermakelijk dat ze toch regelmatig bij ons in de tuin zaten).
Ik ook helaas. En zelfs nog als volwassen vrouw. Pas nog door een man in de buurt van de basisschool. Het ging om er parkeerprobleem. Hij schold me uit met een term die ook gebruikt werd in mn kinderjaren voor gereformeerden. Ik vond dat echt triest. Blijkbaar zit t echt diep..