Een kind van een jaar of 8 / 9 dat al regelmatig logeerpartijtjes over een weer heeft bij iemand, daarvan zou ik er vanuit gaan dat het vertrouwd genoeg is om in plaats van 1 nachtje, 2 of 3 nachtjes te gaan. Waarom niet? En als het in Nederland is - en het jongetje krijgt ineens tóch heimwee of zo, dan is dat ook geen probleem. Dan is hij zo weer thuis. Dan anderen het te jong vinden?? Tja - ik ga er vanuit dat die kinderen dan ook niet al regelmatig logeren bij een bepaald vriendje/vriendinnetje. Maar als je kindje dat al wél zou doen - dan is de overgang niet zo groot en superleuk juist om eens met mensen die hij vertrouwd (en zijn ouders ook neem ik aan- anders zou 1 nachtje ook al niet 'vertrouwd' zijn lijkt mij) een andere omgeving te ontdekken!
Ik heb ook niet heel veel behoefte aan vakantie en dat vinden mijn collega's ook wel eens sneu voor mij. Gaan dan allemaal "oplossingen" zoeken hoe ik toch op vakantie kan. Alleen kan ik die oplossingen zelf wel bedenken en heb ik in mijn vakantie wel altijd een leuke tijd, maar dan ook liever in mijn eigen omgeving. Ik ga ook altijd leuke dingen doen met mijn kind. Ik herken het dus wel als een soort "must" in de maatschappij. Of je het kindje moet mee vragen of niet, dat weet ik niet. Maar misschien kun je aan je zoontje uitleggen dat het ook prima is om niet op vakantie te gaan als je er niet van geniet. Dat je in de vakantie ook van je eigen woonomgeving kan genieten en gezellige dingen kan doen. Ik zie het helemaal niet als een probleem van dit gezin, die hebben een duidelijk onderbouwde mening, maar als een verwachting van de maatschappij. Die slaat eigenlijk nergens op als je gewoon gelukkig bent als je niet op vakantie gaat.
Maargoed. Dan gaan die ouders met die kinderen twee of drie weken op een camping zitten, of in een overpriced landalhuisje. Dan moeten die kinderen zich ook zien te vermaken. En de overige 3 a 4 weken thuis zèker, want dan is het vakantiebudget wel op.
Als kind ging ik ook nooit op vakantie, was geen geld voor. Maar mn ouders hadden in de vakantie wel altijd tijd voor ons. Ik heb heerlijke vakanties gehad, bijna dagelijks (goedkope, bos/strand, broodjes mee) uitstapjes met het gezin en het gezin van mijn oom die kinderen in dezelfde leeftijd heeft. Veel lol en plezier met elkaar, en misschien waren mn verhalen op school niet zo spannend maar we hadden zeker een fijne vakantie! En nog vind ik dat vakantie vooral moet draaien om tijd voor elkaar en ontspanning, leuke dingen doen, daarvoor hoef je niet perse op vakantie. Als je gezin er niet volledig achterstaat zou ik niemand meevragen.
Dat is ook zeker zo. Wij ging vroeger om het jaar naar het buitenland. En om het jaar bleven we in NL wat er in de praktijk op neerkwam dat we de tent opzetten op het land van mn oom en tante. Mijn zoon is een keer op vakantie geweest toen hij 1,5 was. Dat was echt heerlijk voor hem maar ik vind alleen met een kind op vakantie toch wel een beetje spannend. Ik ben zelf wel een week naar Aruba geweest begin van de zomer en toen was zoon logeren bij opa en oma. Die heeft echt de week van zn leven gehad en ik ook. Ik zou het wel leuk vinden als zoon kan zwemmen dat hij dan een keer mee kan naar Aruba. Maar een huis met vooral zwembad als tuin vind ik toch wel een beetje griezelig. En het is daar ook echt te warm om aldoor met zo’n dwijfpakje aan te lopen.
Mijn zoon wordt van de zomer 9 en zou van mij echt wel met een ander gezin mee op vakantie mogen. Mijn vriendin was 6 toen ze voor het eerst met ons mee op vakantie ging. Dus TS gewoon aan de ouders van het kind vragen! Er zijn hier dus blijkbaar mensen die vroeger nooit op vakantie gingen en daar ook geen trauma van hebben. Dat is natuurlijk erg fijn. Maar wat is er mis mee dat TS dit jongetje wel een kans wil geven? Ik vind het juist een super lief idee van haar!
Maar nu doe je eigenlijk hetzelfde. Omdat jij niet op vakantie wilt zou het dus voor anderen ook geen noodzaak zijn. Of vakantie is sowieso al geen must. Heel erg veel mensen zien dit anders (zoals oa jouw collega's). Het is dus echt een mening die veel mensen niet delen. En in mijn geval gaat het dus ook niet op voor het hele gezin, alleen voor moeder. En verder lees ik hier dat mensen wel tal van leuke dingen doen in de vakantie. Maar wees eerlijk mensen die wel op vakantie gaan doen die dingen natuurlijk ook gewoon. Zowel tijdens als in de vakantie. Wij doen het hele jaar door leuke uitstapjes. Daar hoeft het geen vakantie voor te zijn. Liever niet want in de vakantie is het juist heel erg druk of duurder. Uitstapjes doen vervangt vakantie niet.
@Amber Maar nu doe je eigenlijk hetzelfde. Omdat jij niet op vakantie wilt zou het dus voor anderen ook geen noodzaak zijn. Of vakantie is sowieso al geen must. Heel erg veel mensen zien dit anders (zoals oa jouw collega's). Het is dus echt een mening die veel mensen niet delen. En in mijn geval gaat het dus ook niet op voor het hele gezin, alleen voor moeder. Zeg ik dat dan? Ik vind het hartstikke fijn voor mijn collega's/ vriendinnen/ familieleden als ze een leuke vakantie hebben. Maar een "must" is het toch niet? Het jaar draait ook gewoon door als je niet op vakantie gaat. Als mensen erg van hun vakantie genieten of het belangrijk vinden, dan vind ik daar helemaal niets van. Iedereen zijn eigen prioriteiten. En verder lees ik hier dat mensen wel tal van leuke dingen doen in de vakantie. Maar wees eerlijk mensen die wel op vakantie gaan doen die dingen natuurlijk ook gewoon. Zowel tijdens als in de vakantie. Ik denk dat mensen dat schrijven door het woordje "sneu" in je openingspost. Niets sneu aan om niet op vakantie te gaan omdat je dan ook dicht bij huis leuke dingen kan doen. Dat betekend toch niet dat je op vakantie niet ook leuke dingen kan gaan doen, alleen dat vakantie daar geen voorwaarde voor is.
Ik vind het ook erg lief van TS Maar mijn reactie ging over de stelligheid waarmee TS zei dat het sneu is als je niet op vakantie gaat. Terwijl niet iedereen dat belangrijk vindt, niet elk gezin dat financieel kan, en dus niet elk kind dat zo dramatisch vindt als zij in haar stelligheid doet uitschijnen. En als ze die stelligheid dat vakantie zo belangrijk is ook doortrekt naar haar kinderen, en andere ouders met haar, is het toch niet verwonderlijk dat dat kind gepest wordt met het feit dat hij niet op vakantie gaat? Terwijl hij dat misschien niet als een probleem ervaart, maar anderen het wel problematisch maken, door zo rotsvast overtuigd te zijn dat het sneu is.
@Amberxx Lief dat je begaan bent met het vriendje van je kind(eren). Vragen wat de ouders van je idee vinden staat je vrij, ik zou dit dan ook zeker doen. Mits je man wel echt achter dit idee staat.
Of nooit op vakantie gaan sneu is voor kinderen, is mijn inziens persoon en situatie afhankelijk. Het ene kind heeft er totaal geen moeite mee en het andere kind ervaart het als een groot gemis. Mijn dochter vindt het wel vervelend dat we niet naar het buitenland gaan in de zomervakantie. Alle buurtkinderen gaan wel en dan blijft ze dus "alleen" achter. Daarnaast wil ze enorm graag naar familie in het buitenland, ik ook, maar dat is de laatste 5 jaar niet gelukt. Is ze nu zielig? Nee, maar ik vind het wel sneu voor haar. We doen overigens wel allerlei andere dingen en familie komt hierheen op vakantie als wij daar niet heen kunnen. Dus een leuke tijd heeft ze wel.
Ik heb een gesprek gehad met moeder. Ze leek wat te schrikken. Toen ik haar vroeg waarom gaf ze aan dat kind blijkbaar iets heeft laten vallen bij haar broer over vakanties. Broer en zijn gezin hebben een mooie camper en gaan het hele jaar door op pad. Ik heb hem wel eens ontmoet op verjaardagen. Hij is erg aardig maar ook een beetje lomp (flapuit zeg maar). Hij heeft dus tegen kind gezegd iets van "natuurlijk mag je met ons mee! De hele zomer bij huis dat is toch niets. Ik regel het wel met je moeder". Kind sprong een gat in de lucht. Vervolgens heeft hij (in bijzijn van kind en anderen) moeder gezegd dat kind met hun mee mocht op vakantie. Vinden wij gezellig en dan ben je er lekker uit. Moeder voelde zich voor het blok gezet en kon niet meer weigeren. Ze gaf later aan niet door te hebben gehad dat kind echt een keer op vakantie wilde (dat had hij nooit zo sterk naar haar benoemd, wellicht omdat hij wist dat ze dat niet wilde). Ze dacht dat uitstapjes ook leuk genoeg waren. Nu zag ze wel in dat dit niet zo was en dat ze wellicht tekort was geschoten. Zij wil zelf liever niet op vakantie. Maar wil haar zoon dit niet ontzeggen (kon ook niet echt meer na de toezegging van zijn oom). Ze gaf aan dat als de zomervakantie goed gaat hij ook een keer in het voor of najaar met ons mee mag.
Maar als dat een klas is met kinderen van ouders zoals TS verbaast die pesterij me niks. Ts heeft maar een stuk of 12x benadrukt hoe 'sneu' het kind wel niet is, en dat ze 'denkt' dat hij het leuk zou vinden om mee op vakantie te gaan. Als meerdere volwassenen uit het buurt dat volhouden is het ook logisch dat kinderen het overnemen en gaan pesten. Vooral kinderen van die leeftijd die meestal meer plezier beleven aan een bouwdorp in de laatste vakantieweek met klasgenoten dan aan een zwembad in een vreemd land.
Jij bent van overtuigt dat een kind dat het hele concept 'vakantie' niet kent (want nooit meegemaakt) dat als een 'must' moet ervaren en onwijs veel behoefte eraan heeft. Het kind heeft toch totaal geen beeld en geluid bij het hele concept? En moet van jou perse ergens heen zodat de rest van de klas hem niet zou pesten? HIJ moet zich dus aanpassen? Verder geloof ik geen snars van dat de hele vakantie leeg is. Gaan jullie met de hele buurt tegelijk? Of allemaal volle 6 weken weg? In onze buurt is de toppunt van zomervakantie de laatste week waarin bouwdorp wordt geoeganiseerd. Gewoon op een groot veld 3 straten verderop. Ook voor kinderen die 4 weken lang daarvoor de wereld hebben rondgereisd. Want tijdens die reizen volgens ze wensen en plannen van hun ouders. En achter op dat veld genieten ze 4 dagen lang met hun eigen vrienden en doen wat ze echt zelf kiezen. Alles is relatief, maar met een beperkt wereldbeeld van een volwassene bedenken wat een kind zou moeten willen, is nooit een goed idee
Klinkt als een goed gesprek - rot voor de moeder hoe het in eerste instantie gegaan is... maar ook voor jou duidelijk om te weten en dus goed dat jij er op een rustig moment met haar over in gesprek bent gegaan. En blijkbaar was je niet de enige die nadacht over het ontbreken van vakanties voor het mannetje!
@amadaa misschien iets beter mijn reactie lezen. Kind heeft zowel bij mij als bij oom aangegeven blijkbaar toch wel op vakantie te willen. En was heel blij dat oom dit nu mogelijk maakt. Jouw verhaal klopt dus niet. En een kind is echt niet achterlijk. Ook als hij zoiets nog niet heeft meegemaakt weet hij echt wel wat het ongeveer is. Ik zie niet in waarom je een kind zoiets positiefs zou willen ontzeggen. Alleen om je punt te maken? Vakantie is onzin hoor. Iedereen vind het leuk maar ze hebben geen gelijk hoor. Jij mag een dagje huttenmaken. Dat is veel leuker etc Dat jij niets hebt met vakantie en dat wellicht uitstraalt naar je kinderen is precies hetzelfde als ouders die dat wel doen. En hutten bouwen doen ze overal. Daar doen alle kinderen aan mee. En het staat echt los van een vakantie. Verder ook niet vergelijkbaar.
En bouwen is leuk hoor. Maar het hoogtepunt van je vakantie? Werkelijk.... Als je niet meer gewend bent wellicht wel. Er is zoveel meer dat je een kind kunt bieden naast een hutje timmeren (waar ik overigens geen vakantieweek voor nodig heb). Mijn kinderen zien het samen zijn met het gezin, nieuwe plekken ontdekken, samen activiteiten bleven als gezin en 24/7 alle tijd en aandacht voor elkaar op nieuwe en onbekende plekken gelukkig als hoogtepunt. Dat kan overigens ook op Texel of kamperen bij de Boer.
Voor iemand die heel lief wil doen voor iemand die je kent, kan je heel gemeen en denigrerend uit de hoek komen. Erg jammer dat je zo blijft uithalen naar mensen die je proberen te vertellen dat het allemaal niet zo dramatisch is als jij denkt. En dat jij misschien zelf een schakel bent in het kader dat ervoor zorgt dat dat kind het wél als dramatisch gaat beschouwen, als je tegen iedereen blijft verkondigen hoe sneu het is.
Ik zeg toch niets tegen die moeder of tegen dat vriendje? Heb het op een open en positieve manier gebracht. En zie mijzelf met zeer beperkte invloed ook niet als kader om maatschappelijke verandering in te zetten. De norm is vakantie en dat zal niet veranderen doordat ik of een enkeling daar anders over denkt. Verder lees ik ook harde reacties van mensen die nooit op vakantie gaan maar anderen die dat wel doen veroordelen. Of een vakantie vergelijken met een dagje dierentuin.