Wat jammer Hier zit ik er juist absoluut niet op te wachten en hoewel ik dacht dat dat bij mijn dochter toch al wel heel duidelijk was, heeft mijn man nu voor de tweede keer de organisatie tegengehouden. Besef dan dat ik best wel dankbaar mag zijn dat mensen dat voor me willen doen. Zijn er dus ook dus het dolgraag zouden willen maar niet krijgen.
Vandaag intake gehad van kraamzorg. Stelde niks voor haha. Hier ook totaal nog geen nesteldrang. Een box hebben we ook nog niet. En ik zou ook niet weten waar ik die kwijt moet. Heb geen plek in de woonkamer
@Lesliefje hier ook totaal geen nesteldrang! En moet eigenlijk alles nog gebeuren. Alleen de muur is geverfd in de baby kamer en hebben we wel al een aantal spulletjes in huis. Ook nog geen naam, nog bloedprikken voor resus factor en achter de vaccinatie aan etc. Ik ga juist steeds slechter in mijn vel zitten en mijn vriend lijkt het niet te snappen. Het is zelfs zo erg aan het worden dat ik hele dagen zit te huilen en denk dat ik afscheid van de baby moet nemen. Maar ik wil niemand zijn zonnige dag verprutsen dus genoeg geklaag Ik ga gewoon slapen en dan gaat het vanzelf over. Hebben jullie nog van het weer genoten vandaag?
Ik ben er ook helemaal niet het type voor en heb het de vorige keren ook niet gehad. 9 dagen geleden wel de verrassing gehad voor dit kleintje. Een hoop visite en cadeaus. Verder geen gekke spelletjes of knutsel werkjes. Gewoon gezellig samen zijn met een hapje en drankje. Al met al blij dat er toch lieve mensen waren die het voor me georganiseerd hebben. Wie weet krijg je het alsnog @Nuage
Ben ik niet de enige zonder nesteldrang haha! Ik heb echt zoiets van het komt allemaal Ach meisje, lastig dat je vriend het niet snapt! Kaart het wel aan bij je vk en probeer wel gewoon je angst en hoe je je voelt bij je vriend neer te leggen. Misschien weet hij het ook even niet zo goed hoe er mee om te gaan. Klagen mag altijd! Lucht op, en dan ben je het even kwijt!
Jaa tijd gaat toch sneller dan we denken. Komende weken mogen wel voorbij vliegen. Tussendoor wordt ons dochter nog 3. Dus druk genoeg met andere dingen, waardoor de tijd wat sneller gaat.
Vanmiddag de vlk een kwartier aan de telefoon gehad. We hebben het uitgepraat gelukkig. Ze had het allemaal niet zo bedoeld en voelde zich ontzettend rot dat ik me zo afgescheept voelde. Maandagavond herkansing met de echo. Ze wilde heel graag iets voor ons doen. Ze complimenteerde me nog dat ik gebeld had, hier kon ze wat mee. Wat voor de 1 vanzelfsprekend is, geldt niet meteen voor de ander.
Eind van de dag dan eindelijk het telefoontje van de kraamzorg. Ze wilde het in eerste instantie telefonisch doen, maar omdat ik vertelde over het verloop vab de zwangerschap heeft ze toch besloten dat ze langs komt. Op zich ook wel logisch, want er kunnen een heleboel dingen mee gaan spelen. Ik hoop ik gewoon dat ik mijn eerdere kraamverzorgende krijg
@lautjuh85 fijn dat je een goed gesprek heb gehad! Ik weet niet of ik hetzelfde had kunnen doen hoor. Die kleine maar goed toespreken dat hij maar goed moet gaan liggen voor de echo!
@Lesliefje hij zegt alles komt wel goed. Heeft contact met de diabetes verpleegkundige voor mij etc. Donderdag gesprek met de gyn en dan gaan we stappen ondernemen. Het komt voornamelijk denk door alle poespas aan mijn lichaam. Eerst de icsi en de iui en daarna ziekenhuis opnames en veel buikpijn. Nu me eigen weer opnieuw dagelijks meerdere keren prikken. Heb ook sinds ik 8 weken zwanger ben geen seks meer gehad. Heb er gewoon geen behoefte aan. Weer iemand die aan mijn lichaam zit... Zo voelt het. Voel me daardoor ook lullig naar hem toe. Mijn libido is nog diep onder het vries punt Wordt overal ook zo onzeker van. Mag sinds vandaag wel weer koolhydraten gaan eten en dan donderdag weer de insuline zelf aanpassen. Dat is wel weer fijn. Wij twijfen tussen 2 namen, dus het valt nog mee!
Ik werk al sinds november niet meer en ook sinds november doe ik maar 1 huishoudelijke taak per dag (de keuken of de was) maar ik heb wel gewoon 2 kinderen lopen van 1.5 en 3 jaar oud dus daar ben ik wel de hele dag mee bezig en dat is helaas niet uit te besteden
Vandaag weer bij de fysio geweest voor mijn bekken. Vorige week nog zo blij dat ik mijn kleding aan kon houden... Lag ik vandaag toch onverwacht in mijn onderbroek haha.... Had ik dus niet op gerekend, maar volgens mij was het niet te gênant.. Mijn vriend heeft ook niet echt nesteldrang, kamer is al wel geverfd, kast en commode staat in elkaar. Hoop dat hij van de week het bedje wilt doen. Kan ik daarna gaan beginnen met alles netjes indelen. Daar kijk ik wel echt naar uit.
@Kimberley92 ik herken zoveel uit jouw verhaal.. hier ook mmm, al dat gedoe, dan verwacht je een “zorgeloze fijne zwangerschap” en dan krijg je dit... ik mag van mijn man niet meer googlen en dat ik op dit forum zit, vind ie ook maar niks want ook hier lees ik teveel waar ik me druk om maak... is voor iemand die het niet meemaakt, toch anders... jouw vriend en mijn man hoeven de baby niet te dragen dus staan er toch wat verder vanaf... toen ik tegen mijn man zei dat ik er geen vertrouwen in had dat ik een levende baby zou krijgen, keek hij me echt raar aan en vroeg of ik weer last had van mijn prenatale depressie
Wat fijn dat je vriend zo helpt met het soort dingen als de diabetes verpleegkundige. Gaat hij ook mee naar de gyn? Goed dat je wel stappen gaat ondernemen. Misschien dat hij ook wat handvatten kan krijgen hoe hij evt kan helpen hierin. Mannen staan er wat dat betreft echt anders in dan wij. Ik vind het ook niet heel erg gek dat je je dan slechter voelt hoor, gezien de reis die je af hebt gelegd om zwanger te mogen worden. Je staat je lichaam echt af wat je inderdaad beschrijft. Mocht het je wat geruststellen, mijn libido is ook helemaal weg! Ik wil best knuffelen, maar zodra een hand te laag gaat, dan is het einde oefening hoor. Niet onzeker worden! Je doet hartstikke hard je best, je vraagt hulp. Je hormonen kunnen gewoon opeens een loopje met je nemen. Laat je niet gek maken!