Die opmerking krijg je ook als je een dochter hebt. Nu zwanger van de tweede en heel veel mensen zeggen dat het leuk zou zijn/‘dat het te hopen is’ dat het nu een jongetje is. Ik ben dan juist geneigd om allerlei tegen-argumenten te geven, want het lijkt me serieus ook heel leuk om 2 x hetzelfde geslacht te hebben. Ik heb geen voorkeur, binnen 4 weken zullen we het weten!
Ik herken het totaal niet. Nooit van iemand een sneue reactie gekregen over weer een zoon. Misschien scheelt het dat ik zelf altijd heel open over mijn gevoelens ben. Ik heb altijd aangegeven dat ik hoopte dat het een meisje zou zijn maar dat ik nooit echt geloofde dat ik een meid zou krijgen. (Ben heel blij met mijn twee mannetjes even voor de duidelijkheid!) Denk dat je daarmee al een hoop gras voor voeten wegmaait zeg maar. Vraag me ook af of ik heel emotioneel zou reageren. Ik zie hier vaker topics over reacties van anderen dat ik denk: waar maak je je druk om? Of misschien ben ik gewoon gezegend met allemaal empathische mensen om me heen . Edit: zat er nog ff over na te denken maar in plaats van wat jij nu doet, hier een post maken en je maar druk maken over wat anderen ervan vinden, kun je het toch beter voor zijn? Zeg gewoon: nou, we weten het geslacht. Het is een jongen en we zijn er super blij mee! Geen mens die dan nog durft te zeggen 'hè wat vervelend voor je'. En mocht er toch nog iemand vragen of je niet liever een meisje had gehad zeg je gewoon dat het geslacht jou geen reet interesseert.
Ik herken het ook totaal niet, iedereen geeft juist hele leuke reacties. net zoals ze ongetwijfeld leuke reacties zouden geven als we nu een kindje van het andere geslacht hadden gekregen.
Herkenbaar maar dan andersom We hebben 2 dochters en krijgen nu een 3e dochter erbij. Vele maakte meteen de opmerking toen we onze zwangerschap bekend maakte dat ze hoopte voor ons op een jongen, nou dat vond ik dus echt belachelijk ook al wisten we toen nog niet wat we nog een meisje kregen (zal ook wel door mn hormonen komen) Zelfs mijn man vond het super leuk als we nog een meid zouden krijgen, een jongen net zo welkom. We hadden een wens voor een 3e, niet voor een bepaald geslacht. Toen we bekend maakte dat we een 3e dochter kregen, kregen we ook veel opmerkingen; zielig voor je man of jullie gaan zeker door tot er een jongen komt etc etc. Ik was soms echt verbaasd hoe andere zo makkelijk zulke domme opmerkingen konden maken Echt tips heb ik niet, ik snap dat het gevoelig ligt. Ik heb op een gegeven moment geprobeerd heel veel te negeren.
Hier ook van die opmerkingen ja de eerste is een jongen en van deze gup weten we het nog niet. Schoonmoeder is overtuigd dat het een meisje is en hoopt daar ook heel erg op. Waarschijnlijk omdat ze zelf drie jongens heeft en ook al drie kleinzoons en is haar wens dan voor een kleindochter heel groot. Ik ben dan ook wel een beetje bezorgd hoe ze reageerd als het een jongen zou zijn. Mijn schoonvader zijn reactie op de eerste zoon was gelukkig een naamdrager. Daar werd ik toch zo pissig van wat als het een meisje was geweest was hetvdan niet goed genoeg geweest. Schoonouders zijn gescheiden dat scheelt wel. Zelf maakt het me echt niet uit 2 jongens zou ik geweldig vinden aangezien ik al een jongen heb en denk te wetem wat me dan te wachten staat. Maar ach elk kind is anders en het zegt ws niks. Een meisje zou ik ook echt leuk vinden en ben dan vooral benieuwd naar de verschillen.
Ik herken het niet helemaal. Toen ik zwanger was van de eerste hoopte ik wel een klein beetje op een meisje, maar dat bleek een jongen en hij was zo heerlijk en geweldig en dat ik bij de tweede geen enkele voorkeur meer had. Dat werd ook een jongen en ik geniet ongelofelijk van onze knullen, ze hebben zoveel lol met elkaar. Nu ben ik zwanger van de derde en weer geen voorkeur, dat verlangen naar een meisje dat ik voor ik kinderen had was meer een verlangen naar een bepaald plaatje dat in mijn hoofd zat, maar wat weg was zodra er een echt kind op die plek zat. Wij krijgen nu overigens wel een meisje, dus dat voelt wel weer bijzonder, hoe zal dat straks zijn, een meisje? En de speculaties en vragen van mensen over het geslacht, ach, mensen zeggen ook gewoon maar wat en vragen of je nu dan hoopt op het andere geslacht is ook een soort reflex denk ik. Ik heb er niet zo veel last van. Voel je ook niet schuldig doordat je ooit wel een meisje zou willen hebben, zolang je maar geen teleurstelling voelt over je jongens. Dat je graag nog de andere kant zou willen meemaken betekent niet dat je minder van je jongens houdt.
Gelukkig is ze verder heel lief, waarschijnlijk is ze een flapuit. Maar dan nog had ze zo'n uitspraak niet moeten doen in jouw naam tegen je zoontje.
Ik snap echt niet dat je daar zo'n last van kan hebben. Maar ja. Het zou mij echt aan mijn achterwerk oxideren wat een ander zegt, laat staan dat ik er half depressief door ga zitten zijn.
Herken het ook niet echt. Alleen mijn schoonmoeder was even teleurgesteld omdat ze echt dacht dat het een meid was. Dat hoopte ze ook. Toen ik haar reactie zag heb ik aangegeven dat het fijn is dat ze zo enthousiast reageert,(sarcastisch bedoelt), want ik zag een teleurstelling.
wij krijgen in augustus ook ons 2de zoontje! We vinden het geweldig en hadden dit stiekem al gehoopt Ik vind het super om een jongensmama te zijn! zou het niet anders willen! Ook wij kregen wel eens de vraag of we nu niet graag een meisje wilden, maar dat was voor mensen het geslacht wisten. Nu reageren mensen altijd heel leuk als ze horen dat het weer een jongen is
Ik hoorde van veel mensen dat ze toch wel voor mij hoopten dat er minstens 1 meisje bij zat. Het maakte mij niks uit, ik kon voor elk scenario (j/j, j/m, m/m) wel iets leuks verzinnen. Het zijn twee meiden geworden en dat vonden de meeste dus leuk, voor mij. Piemel of niet, het zijn mijn kinderen en die opmerkingen... Ik hoor ook veel dat we nu klaar zijn, met van alles wat. Onzin, alsof je maar door zou gaan tot je van allebei wat hebt.
Bij de eerste twee viel het nog mee, maar bij de derde zwangerschap na 2 jongens...pf Toen mijn eerste net geboren was kwam ik een oud klasgenoot tegen die zwanger was van een meisje, dat meisje is binnen, zei ze. Zo raar. En mijn kraamverzorgster, bij de derde ga je voor de vlechtjes he. Dat soort opmerkingen komen altijd van vrouwen met dochters, dus ik snap het wel, dat is hun referentiekader. Bij ons derde kindje zei iedereen dat ze voor ons hoopten op een meisje. Ik vertel nu altijd heel koeltjes dat het een meisje wordt, alsof ik mijn niet bestaande 3e zoon in bescherming neem. Wij wilden gewoon graag nog een kindje.
Herken het ook wel, maar meer van mensen die verder weg staan van ons. Oudste is een jongen en toen ik zwanger was van de tweede kreeg ik opmerkingen van: oh, weer een jongen? Gelukkig ben ben nog jong genoeg om ook nog een meisje te krijgen. Nu zwanger van een tweeling, ook beide weer jongens en heb via via wel weer dezelfde dingen gehoord maar niet persoonlijk tegen mezelf. Ondanks dat hef schakelen was dat ik nooit een dochter zal krijgen (4 kinderen is mooi genoeg) zijn we super blij dat we weer papa en mama mogen worden. Terwijl het eerst niet duidelijk was of we überhaupt samen kindjes konden krijgen (oudste heeft een andere vader).
Mijn moeder vond het ook balen.. snap niet waarom ze dat zei maar goed. Eerlijk gezegd heb ik nu vaak medelijden met vaders van dochters. Onze jongens stoeien en spelen zoveel met hun vader, echt geweldig. Ze zijn een drie-eenheid, zo hecht. De meeste meisjes (1-4 jr) die ik ken zijn wat suffer (ken ook uitzonderingen hoor). Maar met de meeste meisjes hoef je niet zo te stoeien en te spelen. Sterker nog, de meisjes met wat meer pit willen graag bij ons komen zodat ze zich ook mogen uitleven. Dus ach, ook een gezin zonder meisjes is super gezellig. Ik mis het nu niet en als we een derde zouden krijgen, zou ik ook een jongetje geweldig vinden.
Hier een moeder van 3 boys en zwanger van de vierde. Ik trek me niets aan van de opmerkingen. Ik snap het ergens wel maar voor mij is een vierde boy ook enorm welkom. Een meisje zou leuk zijn voor de verandering maar wat het ook mag zijn, voel ik me enorm gezegend met mijn gezin. En mijn jongens hopen op een baby boy. Die hebben het zo leuk met elkaar dat ze er nog eentje van hetzelfde geslacht bij willen. Het zijn echte “jongens-jongens”
Hier ook een jongens mama!! Ik herken je gevoel wel. Ik heb overigens al voor ik überhaupt moeder werd altijd een wens gehad voor een dochter en het beeld dat ik daarbij had vooral. Velen wisten dit, dus alleen daarom al bij zowel de eerste al en de tweede veel opmerkingen over gehad. Bij de eerste maakte het me echt niets uit opeens. Als je een echo meemaakt met bewegend gezond kind was dat al het mooiste dat er was. Bij de tweede ben ik wel even een dag in 'shock' geweest maar dat kwam meer omdat ik ervan overtuigd was dat het een meisje zou worden maar bleek weer een 2e jongentje. Nu spelen mn jongens zo leuk samen en ben ik echt blij dat we 2 jongens hebben. Nu overigens weer zwanger en vanwege identieke zwschap als de jongens was ik ervan overtuigd dat dit weer een jongen zou worden en dat vond ik ook helemaal best. Maar het is een meisje, en stiekem ben k daar ook echt blij mee. Onze kers op de taart. Ons gezin was echter hoe dan ook compleet met 3 kids. Ga lekker genieten van je zwangerschap en 2 jongens hebben is super stoer!
Toen ik vertelde dat ik zwanger was van de 4e kreeg ik ook vaak de opmerking dat het wel leuk zou zijn als het nu een jongen zou zijn. Ik durfde daar zelf ook wel eerlijk over te zijn...dat ik het wel heel leuk zou vinden als het een jongen zou zijn, maar ik vertelde wel dat ik met nog een meisje ook heel gelukkig zou zijn. Vorige week te horen gekregen dat we weer een meisje krijgen. En al die mensen die zeiden dat een jongen wel leuk zou zijn, zeiden nu: oh wat geweldig..een echt meidengezin. En zelf zijn we er ook superblij mee.