Lang getwijfeld om een topic te openen omdat hier al zoveel over geschreven is. En ook omdat ik hier eigenlijk geen probleem van wil maken en gewoon wil genieten (struisvogelgedrag) maar een stemmetje in mijn achterhoofd schreeuwt dat ik hier toch iets mee moet.. Mijn zoon is vandaag 12 weken jong en zoals de titel het al verteld: hij zit 24 uur per dag aan mij vast. Hij slaapt overdag in de draagdoek of op mijn borst in bed/bank, ‘s nachts slaapt hij de hele nacht op mij en heel soms naast mij na een voeding maar dan moet hij wel me wel vast kunnen houden/aanraken. Slapen in zijn co-sleeper of eigen ledikantje (bijvb overdag) is een No-Go! Als ik even van huis ben, is zijn papa een goede vervanger maar toch het liefst mama. Hij wordt nu iets ouder dus ik kan hem inmiddels ook af en toe in zijn wippertje/box doen als hij wakker waardoor ik even mijn handen vrij heb. Nu is hij mij derde kindje, ik weet daardoor ook dat ik hier iets mee moet. Maar hoe ik dit aan ga pakken, kan ik mij niet meer herinneren van mijn dochters, dat is namelijk alweer bijna 10 en 8 jaar geleden. Ik heb het boek Droomritme aangeschaft en ben ik nu aan het lezen, maar ik wordt er best verdrietig en moedeloos van.. Ik heb het idee dat ik alles fout doe. Ik probeer opzich wel een ritme te hanteren maar ik geef bv op verzoek dus soms lukt dat niet helemaal. Ik ben een groot voorstander van luisteren naar je gevoel en dingen op gevoel doen, maar feit is wel dat ik per juni weer aan het werk moet en mijn kleine dan toch echt in een bedje moet slapen. En daarbij, erg egoïstische reden, heb ik ook wel weer behoefte om een keer alleen met mijn vriend te zijn! Hebben jullie goede raad? Zijn er mama’s die dit herkennen? Is hij nog te jong om hem zijn eigen bedje te laten wennen en komt dat vanzelf of moeten we toch echt aan de slag? Dankjulliewel alvast...
Oh misschien nog een kleine aanvulling: Mijn dochters kon ik inbakeren en een speen geven, werden ook rustig van een badje. Mijn zoontje daarentegen verzet zich tegen het inbakeren, zuigt op zijn handje en moet niks van een speen weten (al 3 soorten geprobeerd) en vindt badderen (tummy, badje, groot bad met mama en badmatrasje) vreselijk! Hij gilt hysterisch alles bij elkaar zodra hij water voelt... Het voelt eeb beetje alsof ik het wiel opnieuw moet uitvinden bij mijn zoon.
Lastig. Misschien heeft hij de geborgenheid toch gewoon langer nodig dan de meiden? Wat betreft het ritme, heb je het wel eens bijgehouden? Ik wist het ook niet, bv op verzoek, maar door bijhouden bleek de zoon zelf best een ritme te creëren.
Hier kon dochter pas vanaf 6 maanden in eigen bedje slapen ,Tot die tijd had ze nabijheid en de draagzak nodig om in slaap te vallen. Ik zou het de tijd geven ,ze zijn nu nog zo klein en jij bent veilig.
Lastig zeg. Mijn eerste was ook een beetje zo. Tweede en derde waren veel makkelijker. Wij hebben bij de eerste ook dat boek gekocht en zoveel mogelijk gevolgd. Ik gaf zelf ook bv op verzoek. En met een week of acht hebben we een babyconsulent ingeschakeld omdat we gek werden van de tegenstrijdige adviezen. Met coaching van haar zijn we hem in bed gaan leggen en bij huilen troosten tot stil en weer in bed leggen. Na twee weken ofzoiets sliep hij overdag drie kwartier in zijn bed. En zo is het gebleven tot hij overging naar 1 slaapje van anderhalf uur. Maar ‘s nachts ging het hier altijd wel goed vanaf een uur of 1/2 ‘s nachts. Dat werd steeds vroeger tot 19.00 u bedtijd bij 8 maanden. Achteraf denk ik, hoe deden we dat?? maar het was onze eerste. Derde lijkt me moeilijker! Succes!
Ik snap niet helemaal waarom je denkt hier iets mee te moeten? Je baby geeft heel goed aan waar behoefte aan te hebben. Sommige kindjes hebben dat langer dan andere. Net zoals de ene wat langer de tijd nodig heeft om te lopen/praten/etc. Het enige wat ik wel zou veranderen is de manier van slapen 's nachts. Je baby bovenop jou laten slapen is niet veilig. Google anders eens op veilig samen slapen .
Waarom moet je hier iets mee? Mijn dochters deden dit ook, met een maand of 6 gingen ze in hun eigen bedje, en nu met 4 en 7 jaar zijn ze heel zelfstandig voor hun leeftijd en plakken ze niet meer 24/7 aan me. Als baby hadden ze die nabijheid gewoon nodig, niks mis mee. Hier sliepen ze tot ongeveer 1 jaar naast mij in bed, ik vond dat fijner dan 6 keer per nacht eruit.
Zoon is 5 maanden en ik heb geen ritme op de klok. Wakker worden eten verschonen spelen slapen etc. Dus elke dag is weer anders. Voor wat betreft het slapen in eigen bed ik zou het gewoon 1x per dag proberen lukt het niet prima dan weer op mama en de volgende dag weer proberen
Om het jezelf wat makkelijker te maken kun je hem dragen in een draagdoek. Zo heb jij je handen vrij en kan hij lekker bij je zijn
Voor een deel herkenbaar, onze knul had ons ook erg nodig, hij had verborgen reflux en kon niet plat waardoor hij daarom veel op mij sliep. Verder liep ik heel veel met hem. Snachts legde ik hem wel in bed, de eerste weken sliep ik 4 uur per nacht en daarna ging dat steeds een beetje beter. Overdag sliep hij op mij en daarna ook op een voedingskussen met hoes er omheen naast me. Ik zou hem geven wat hij nodig heeft maar snachts wel proberen om hem in zijn eigen bed te laten slapen. Een co sleeper, misschien iets van een warmte kruikje in de burut zodat hij die warmte voelt en lekker kan slapen (dunner aankleden) Je ligt er dan naast en kan makkelijk even je arm uitsteken. Zal wennen zijn maar lijkt me een betere overgang dan helemaal alleen.
Ik heb dit ook gehad met onze dochter. Uiteindelijk heeft mijn man haar bij mij weg getild savond s als ze na de bv in slaap was gevallen en bleef hij bij haar bed zitten als ze wakker werd. Dit hielp namelijk ( als Ik had in dr bed weer in slaap probeerde te krijgen dan accepteerde ze dit echt niet en wilde met mij mee haha) Ze slaapt nu gewoon in dr eigen bed Succes!
Ik zou je nog niet te veel zorgen maken over de opvang, want dat is nog een aantal maanden en grote kans dat tegen die tijd de dingen anders zijn. Ik zou langzaam aan wat andere dingen eens gaan proberen. Valt je kindje in slaap als hij in de wagen ligt tijdens wandelen? Mocht hij niet plat willen liggen in de wandelwagen, dan kun je ook de maxi-Cosi eens proberen met wandelen. Als hij op die manier al in slaap valt, heb je tenminste even je handen vrij en kun je wat aandacht aan de andere kinderen geven. Mijn ervaring met mijn drie kinderen was dat ze tussen drie en zes maanden eigenlijk vrij simpel toch wel in bed gingen slapen, zonder al te veel moeite of gehuil. Mijn jongste wilde trouwens ook geen speen tot drie maanden, en toen hebben we het nog eens geprobeerd en toen wilde hij wel. Dat heeft ook wel geholpen met het zelf in slaap vallen. Wat betreft de nachten: mijn jongste wilde ook veel op mij slapen, maar kon ik vaak na een uurtje wel weer in zijn eigen bedje leggen (co sleeper), dan kwam hij na twee uur weer voor een voeding, maar dat vond ik niet zo erg.
Ik snap je frustratie, aan de ene kant wil je ervan genieten en aan de andere kant denk je, komt het ooit wel goed? Vooral als je alle boeken gaat lezen, dan lees je hoe het moet en dat is alles hoe het bij jou nu niet gaat! Maar het komt goed, echt! Leg de boeken weg en doe het op je eigen manier. Geef er aan toe. Mijn zoontje was ook echt een plak baby, sliep de eerste 12 weken overdag amper in zn bed, alleen maar bij mij op schoot/draagdoek. 'S nachts lag hij tussen ons in. Ik dacht, dit komt echt nooit goed. Maar van de één op de andere dag, kon hij ineens wel in zijn bedje slapen 's nachts en langzaam maar zeker ging het overdag ook steeds beter. En ineens had ik een ritme! Dit had hij helemaal zelf geregeld zonder dat ik daarvoor boekjes nodig had. Hij is nog steeds echt een knuffelkont en kan rustig een uur op schoot zitten, en loopt me nog steeds overal achteraan, maar het is allemaal goed gekomen. Het is nu de beste slaper ooit.
Het is niet door pijn ofzo? Ik kon mijn jongste ook niet echt weg leggen. Een bezoek aan de osteopaat bracht zo'n verandering. Daarna ging het steeds beter
Hoe heb je ingebakerd? Soms is het zo dat als ze zich verzetten, het strakker moet en dat ze het dan juist wel fijn vinden. En je kunt hem ook inbakeren met de handjes voor de borst zodat hij nog op zijn vingers kan zuigen.
Ik kon allebei mijn kinderen ook nooit even weg leggen. In de draagdoek, kinderwagen of wipstoel ging nog wel maar ik herinner me van de eerste 3 maanden dat ze vooral bovenop mij lagen, overdag en s nachts. Geen tips, wel herkenning.
Ons dochtertje sliep na 2 weken al op haar eigen kamertje. Ze is momenteel weer erg onrustig, weinig slapen, vind wel sneller rust bij mama. Hier helpt een warmtekussen vaak goed. Als jij hem al wil leren alleen te slapen kun je misschien proberen als hij echt vast slaapt hem in bed te leggen. Of in de box. Al slaapt die dan maar even, misschien kan die zo wennen. En anders gewoon nog lekker bij je! Verwennen kun je ze nu toch nog niet