Hey mama's /aanstaande mama's\ wens mama's. Ik zal even een klein verslagje geven over de laatste jaren. Sinds 2006 samen met mijn schatje. Nooit ac gebruikt. 1000 den tests weggegooid omdat ik altijd supwr lange cyclussen had. 2009 naar de huisarts gegaan bij geertgen uitgekomen. Hele mmm doorgemaakt en uiteindelijk erachter gekomen dat ik pcos had en rechts een hydrosalpinx (met vocht gevulde ei leider). 2010 na 1ste iui zwanger maar miskraam. Oktober 2010 zwanger 2011 dochter geboren. 2012 2 cryo's terug geplaatst niet gelukt. Toen nog 1 ivf poging gedaan gelukt maar miskraam nummer 2. Daarna besloten aan mezelf te gaan werken ik woog inmiddels al 155 kilo. 2015 juni een gastric sleeve gekregen. Januari 2016 51 kilo afgevallen en pcos weg uit bloed beeld en echo beeld. April 2016 zwanger januari 2017 bevallen van zoontje... Nog steeds geen ac in gebruik. En werd maar niet spontaan zwanger dus gingen er niet meer vanuit.. Vorig jaar maart na een licht posi test ongesteld geworden. En besloten naar de huisarts te gaan voor ac.. Volgens de huisarts was dat met ons verleden helemaal niet nodig.(gevaarlijke uitspraak) Daardoor ovulatie testjes gaan doen. Toen ze positief waren werd partner ineens enthousiast, en hebben we ff wild gedaan . 7 april op 10 dpo had ik ineens een positief zwangerschapstest. Voor de rest weten sommige wel hoe Dit afliep. Miskraam in baarmoeder en bbz langs eierstok (dus 2ling) gevolgd door 2 mtx injecties... Inmiddels zijn we bijna een jaar verder. Elke maand rond dag 20 posi ovulatie test. En we doen zo ons best maar het lijkt niet meer te lukken... Soms zegt mijn gevoel laat het maar het is goed zo.. Maar ik kan diep van binnen niet zeggen dat ik echt geen 3de wondertje wil... Ik kan het nog niet afsluiten en we zitten er zelfs al over te denken om naar geertgen weer terug te gaan.. Denken jullie dat we het nog zelf even moeten blijven proberen.. Het is namelijk nog geen 1.5 jaar geleden. En gemiddeld geven ze 1.5 jaar toch? Pfff wat een rollercoaster weer. Xxx
Maar duidelijk verhaal toch? Ik vind eerlijk gezegd dat je lang genoeg zelf je best hebt gedaan, zeker met jouw achtergrond.
Ja je hebt ook gelijk. Het is ook wel een hele achtergrond. Maar het idee dat het spontaan zou lukken (was gelukt) is zo mooi. Je gaat er vanuit dat dat wel weer zou gebeuren. Maar ja wanneer.. En hoelang gaat het nog duren....
Heftig zeg... het enige wat ik me kan voorstellen dat je zelf nog zou kunnen doen, is misschien nog wat afvallen? (Als je iig nog rond de 100 kg zit). Geen pcos meer is supergoed! Maar vetmassa produceert hormonen dus bij overgewicht is er wellicht nog risico op een hormoondisbalans waardoor innesteling wellicht minder goed lukt? Maar eerlijk gezegd vind ik dat áls dat het geval zou zijn, een ziekenhuis je daar best bij mag begeleiden. Dus mij lijkt de stap naar ziekenhuis niet onterecht.
Lijnen mag niet meer opletten wel.. En gelukkig houdt ik me nog precies aan mijn schematje.. Val 1 kilo af kom er 2 aan. Dat is gelukkig heel normaal na een maagverkleinende operatie. Wil er zeker nog wel 20 kwijt. Maar dat is nu niet meer zo makkelijk na 4 jaar. Ben ook te snel na de operatie zwanger geraakt. Ik zat nog helemaal in het afval proces en 9 maanden na operatie zwanger.
@babyhope Jullie hebben ook een rottige weg afgelegd hè. Het gevoel wat je hebt is heel herkenbaar. Opgeven wil ik niet maar alles wijst erop dat het ons nooit zal lukken. Mijn laatste poging om het te laten slagen is afvallen.. We lassen een pauze in waarin ik 10 kilo ga afvallen. Tijdelijk ga ik aan de pil om het even los te kunnen laten en dan starten we straks opnieuw. Tellen vanaf ronde 1 en wie weet wat het ons gaat brengen. De afgelopen 17/18 mnd wil ik het achter me laten en een nieuwe frisse start maken. Jullie moeten doen wat goed voelt en nu hoef je geen keuze te maken voor over 3/4 mnd. Die mag ook best weer anders zijn. Alle geluk voor jullie.
Oh @babyhope wat gun ik het jullie! Misschien dan toch weer naar Geertgen en een gesprek hebben? Als jullie wens er is en het zo niet lijkt te lukken dan jan je in ieder geval achteraf zeggen dat je er wel alles binnen je eigen grenzen aan hebt gedaan? Duim dat jullie snel een derde wondertje in jullie armen mogen sluiten!
Lijkt mij dat jullie lang genoeg zelf geprobeerd hebben, zeker met jou geschiedenis, ik zou gewoon eens contact opnemen met Geertgen, en wie weet willen ze wel weer helpen. Wat een heftige rollercoaster, ik gun t jullie zo een gezond kindje te mogen krijgen! Veel succes meis!
Ja ik weet zeker als we weer gaan dat wissman direct de medicatie geeft en ons laat beginnen. Maar dat is het hem WEER die hormonen en echo's en zo blegh.. Ik denk dat we het nog een paar rondes proberen.. .
Zo herkenbaar je gevoel.. Doe waar jullie je goed bij voelen. In principe zou je je aan kunnen melden. Meestal na 1 jaar zelf proberen. Al snap ik dat je alle hormonen achterwege wil laten en toch nog hoopt op een spontane zwangerschap. Ik hoop dat jullie wens nogmaals vervuld mag worden. Veel succes en sterkte met een knoop doorhakken
Ik snap heel goed dat je niet zit te wachten op weer de MMM. echt een lastige situatie dit. Ik raakte van Tom na 2 jaar spontaan zwanger. Dus wat dat betreft denk ik dat je best nog een kans hebt dat het ook jou spontaan lukt. Maar ik snap ook dat je geduld een beetje op begint te raken. En trouwens...sperma kwaliteit kan toch ook veranderen over de jaren? Misschien dat eerst eens laten testen?
Stap is genomen aanmeldformulier ingevuld gisteren bij geertgen.. Ben gister weer ongesteld geworden... Ben benieuwd wanneer ze bellen....
Nou ja, dat het natuurlijk lukte nadat je was afgevallen en de pcos daardoor kwijt was, wil best wat zeggen natuurlijk.