Alsof het een verplichting is om ouders en schoonouders direct te laten kijken..want waarom wil je ze dat ontnemen? Sommige reacties hier. . Asjebliefd zeg...je krijgt een kindje voor jezelf en niet om de rest van de familie te pleasen in hun nieuwe rol. @Jamburger Niemand kan voorspellen hoe je je voelt na de bevalling. Misschien wil je juist wel visite. Misschien wel juist niet. Misschien uren en misschien maar 10 minuten. En je zult dus vooraf, met het gevoel van nu keuzes maken. Je kan ook dit bespreken met je kraamzorg. Want stel nou... Dat je kindje geboren is en dan mag iedereen wel komen kijken. Omdat je trots bent. Of liever na 1 of 2 dagen al. Mijn advies... Ik zou het een beetje open houden. Dingen als niet vasthouden, max een uurtje bezoek, even bellen/appen voor een afspraak zou je bespreekbaar kunnen maken. En bezoek zou ik af laten hangen van hoe je je voelt en dus nog open houden. Eventueel kun je het er wel over hebben dat je graag rust wil in die eerste week, dat dat je fijn lijkt en jij zelf het signaal af geeft wanneer mensen welkom zijn. Dus ook dan hou je in het midden of dat na 1 dag is of na 7 dagen De eerste week is fantastisch, mits je een goede bevalling en herstel hebt.
Het is inderdaad geen verplichting. Dat is het hier in ieder geval nooit geweest. Het was juist heel natuurlijk om de mooiste gebeurtenis uit mijn leven te delen met de mensen die mij het meest na staan. Dat heeft dus niks met verplichting te maken, en al helemaal niet met iemand anders pleasen, maar wel alles met je rijkdom en geluk met die ander te delen.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen om 5.40 uur. De allereerste die haar zag van de familie, was mijn schoonzusje. Zij moest op die dag toch in het zelfde ziekenhuis zijn. Mijn schoonvader en mijn zusje zijn gekomen in de middag in het ziekenhuis, mijn ouders pas de volgende dag. Niet omdat wij het vroegen, maar omdat zij het zelf zo wilden. Mijn ouders houden niet zo van ziekenhuizen....
Ik sluit me aan bij het grootste gedeelte van de reacties. Kan me niet voorstellen dat je je (schoon) ouders dit belangrijke moment wilt ontnemen. Logisch als je eerst even paar uurtjes op adem wilt komen. Maar ik zou ze dan zeker even langs laten komen. Dat hoeft echt geen uren bezoek te zijn, gewoon de mensen die het dichtst bij jullie staan. En ik denk ook dat je verwacht dat de kraamweek 1 grote roze wolk is. Nu zullen er mensen zijn die dat zo ervaren maar ik vond zelf (en dit hoor ik eigenlijk van iedereen) dat het keihard werken is. Ipv roze wolk was ie grijs met af en toe een roze randje. Niet om je bang te maken, maar zo geweldig zijn die eerste weken gewoon niet. Dat komt wel, maar later als je wat meer gewend bent en lichamelijk hersteld bent
Nou idd, bij de eerste zeker!!! Wat een impact!! (bij de tweede stond ik met 7 dgn alweer boodschappen te doen, met de kleine, dan is dan meer een uitzondering op de regel)
Ik zou dit überhaupt niet aanpakken Dat je een paar uur of een dag met zn drietjes wilt zijn snap ik. Maar een week niet mogen komen vind ik voor kersverse grootouders echt een flinke straf. Waardeer alsjeblieft dat ze er nog zijn. Ik was bij mijn eerste ook nogal claimend maar nu ik er twee heb ben ik blij dat ik ze af en toe even bij oma mag deponeren, je gaat dat (hoop ik) echt wel steeds meer waarderen.
Nee, mijn insteek niet. Maar omdat de meeste hier zeggen "je wil je (schoon)ouders de eerste week echt langs hebben, want dan zijn ze onmisbaar om dingen voor je te doen.". Met mijn post wilde ik alleen duidelijk maken dat dat niet voor alle (schoon)ouders zo is.
@Jamburger Maar goed, je weet nu hoe merendeel er over denkt Het is en blijft natuurlijk jullie keuze. Ik had een heel verhaal getypt met hoe je het bijvoorbeeld kan brengen maar omdat mijn gedachte niet hetzelfde is dan jullie kom ik niet op een goede afsluiter. Met een openingszin kun je wel aangeven dat je tegen de kraamtijd op ziet ivm veel bezoek En dat je dat een stikkend gevoel geeft. Je (schoon)ouders zullen daar vast wel op reageren en dan vloeit t gesprek vanzelf. Succes met jullie keuze!
Nou uit zich zelf deden ze ook niet zo veel hoor, maar toen ze hoorde dat ik hulp met koken of wassen kon gebruiken, stonden ze voor me klaar. Ik weet natuurlijk niet of je het gezegd hebt.
Dat je dat voor ander bezoek doet oke, maar voor de opa en oma van hun kersverse kleinkind? Die zijn toch welkom? Die ga je toch niet een week laten wachten?
Het meeste is al wel gezegd en daar sluit ik me bij aan. Bij de eerste moest ik op dag 3 terug naar het ziekenhuis. De baby bleef thuis en toen kwamen mijn schoonouders oppassen Houd ook rekening met soort dingen. Dan is het wel fijn dat ze -in onze situatie- op de baby kunnen passen. En... ze blijven echt geen uren. Ze voelen zich eerder bezwaard in de kraamweek en zijn snel weer weg is mijn ervaring.
Ooooo daar kan ik me zo NIKS bij voorstellen. Bij de eerste kon ik niet wachten om mijn ouders te bellen om te zeggen dat ze geboren was, en ze waren al in het ziekenhuis voor ik zelf goed en wel aangekleed was. Ik vond het prachtig om hen te zien met hun eerste kleinkind, hun trots! Bij mijn tweede was er helemaal niemand de eerste dagen na de geboorte. Mijn ouders waren inmiddels overleden, mijn schoonmoeder ook en met mijn schoonvader hadden we geen contact. Ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld als toen...
Dit dus. Jeetje, het is nogal iets om opa/oma te worden. Hier was het aan beide kanten hun 1e kleinkind. Had het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om ze bij mijn dochter ( en bij mij!!) weg te houden. Was veel te trots en het was ontroerend om mijn ouders te zien.
De eerste week is fantastisch en je zit helemaal op je roze wolk... blablabla... Nou vaak is dat helemaal niet zo hoor. Laat je niet gekmaken door anderen die vertellen hoe jij je zou moeten voelen en wat zij zou moeten doen. Jullie worden voor het eerst ouders, ja. Maar besef je ook dat zij (weer) opa en oma worden en dat dit ook heel speciaal is? Ik had niet zonder mijn moeder gekund hoor de eerste week! En de tweede heeft ze zelfs geboren zien worden en wow wat is ze daar trots op.
@Jamburger : Natuurlijk is het bijzonder om voor het eerst je kindje te ontmoeten. Maar het is ook erg bijzonder om een kleinkind voor het eerst te ontmoeten. Mijn moeder zegt zelfs altijd dat dat voor haar nog mooier was dan toen haar eigen kinderen geboren werden. Wil je je ouders en schoonouders dat moment dagenlang ontzeggen?