Het zijn volgens mij vaak de oudere mensen die altijd zo'n mening hebben over het geslacht. Toen ik zwanger van m'n dochter was zei zo'n oudtante: hopelijk krijg je een zoontje want hij zal dan de achternaam voortzetten. Watttt? Hoe ouderwets kan je zijn. Ik laat ze maar praten. Het zijn vaak de mensen die praten zonder na te denken. Maar irritant zijn ze wel.
Ik werd ook schijtziek van de opmerkingen tijdens de zwangerschap van de 2e. We wilden niet weten wat we kregen, was bij de geboorte een verrassing. Zelfs in het sinterklaasgedicht van mijn schoonvader ( ik was 17 wk zwanger) werd gesproken over zijn kleinzoon. Ik vond dat echt niet tof. Als het een meisje was geweest was het net zo welkom geweest en was ik net zo trots. Ik vind een jongen niet beter of waardevoller dan een meisje of andersom. Na afwijkingen op de 20-wk echo en een spannende tijd na vruchtwaterpunctie kan ik echt zeggen dat, als het erop aankomt, er maar 1 ding belangrijk is en dat is de gezondheid van je kind. Geslacht maakte toen zo niet meer uit. Mijn moeder heeft altijd een zoon gewild. Niet "gelukt" dus toen ging ze voor een kleinzoon. Volgens mij was ze nog teleurgesteld ook toen de 1e een meisje bleek. En later zei ze: het was leuker geweest als je eerst een jongen had gekregen en daarna een meisje. Uhhh.... Maar je doet het toch nooit goed volgens anderen. Of je krijgt het verkeerde geslacht of in de verkeerde volgorde, of teveel/te weinig kinderen, of je hebt er teveel of te weinig leeftijdsverschil tussen. Als je een opmerking krijgt zou ik zeggen: oh sorry dat het je niet aanstaat, zal ik hem maar ruilen? Of: teleurgesteld met wat je zelf kreeg?
Mijn zus heeft alleen maar jongens, ik zelf heb alleen maar meiden, wordt ons gevraagd of we er niet gewoon eentje van zouden omwisselen.... Pardon?! Mensen praten nou eenmaal meer dan dat ze nadenken
@Xivanka dat is een sterke opmerking ja, dat mensen meer praten dan dat ze nadenken Hier een zoontje van 5. Echt een jongens-jongen, altijd buiten, altijd aan het voetballen, in schuttingen klimmen, zn broeken kapot, kijkt ook hele voetbalwedstrijden uit op tv samen met papa. En toen wij vertelden een broertje of zusje te verwachten zeiden mensen tegen mijn zoontje; “ooh wat leuk, misschien wel een broertje dan kunnen jullie samen voetballen!” Ik vond dat heel irritant want mijn zoontje riep dat dus zelf ook constant op den duur. En toen kregen we te horen dat het een meisje werd. Ik was echt bang dat hij verdrietig zou reageren omdat hij het zo voor zich had gezien om met een broertje samen te kunnen voetballen. Ook mijn schoonouders en anderen uit onze omgeving spraken duidelijk hun voorkeur voor nog een zoontje uit, want dat was zo leuk geweest voor onze oudste. Gelukkig was hij helemaal niet verdrietig en roept hij apetrots tegen iedereen die het horen wil dat hij een zusje krijgt en dat ie voor zn zusje gaat zorgen en haar alles gaat leren. De schat. Het slaat nergens op, maar ik was wel een beetje verdrietig soms om dat soort opmerkingen. Vooral omdat mensen dat gewoon riepen tegen een kind van nota bene 5 jaar oud. Ik heb nog hardop tegen ons meisje in mijn buik gezegd toen we het geslacht wisten; papa en mama zijn wél heel blij met je hoor. Het zullen vast de hormonen zijn maar laat mensen toch eens nadenken voor ze wat roepen.
Bij de jongens geen rare reacties gehad van dat het weer een jongen werd. Nu zwanger van onze derde en iedereen gaat er vanuit dat het een meisje wordt. Of hopen dat het een meisje wordt. Ik vind het belangrijker dat het kindje gezond is.
Hier ook een jongens mama. Ikzelf vind het echt heel leuk terwijl ik ook altijd wel graag een meisje wilde. Maar jongens zijn zo leuk! Tja de opmerkingen heb ik ook gekregen maar ik straalde zo toen nummer 2 ook een jongen bleek dat iedereen wl zag hoe gelukkig ik ermee was. Mijn schoonouders hoopte op een meisje, ze hebben alleen maar kleinzoons en dit id de laatste. Maar toen ze hoorde dat het ook een kleinzoon werd waren ze ook super gelukkig. Mijn ouders hadden een meisje leuk gevonden, ook voor hun waarschijnlijk de laatste (broer wil niet echt kinderen), maar zijn nu ook al verliefd op dit ventje. Je hebt er toch niks over te zeggen, natuur bepaald
Nou wij hebben het wel verteld en ik kan de leuke reacties echt op 1 hand tellen denk ik .. Mijn ouders zeiden ‘oh jeetje dat is voor mij even omschakelen’. Konden schijnbaar de oudste alleen met een zusje voorstellen.. Heb gewoon eerlijk gezegd dat zoiets een erg ongepaste reactie is als je hoort dat je een (voor zo ver duidelijk) gezonde kleinzoon verwacht. Mijn schoonvader vroeg wanneer we voor de derde wilde beginnen (de tweede is er nog niet eens uit..), en toen ik vertelde dat die er niet kwam was hij zichtbaar teleurgesteld. Is toch leuk een zusje voor de oudste? Ughh mensen en hun altijd en eeuwige mening altijd... Ik denk dat je altijd rot reacties krijgt, wat je ook doet.
Hier beetje vergelijkbaar. Ik zeg dat ook hoor. Denk je echt meisje of is dat gewoon wat je hoopt ofzo. Hier is gezondheid niet vanzelfsprekend meer na de 2e dus vind het nog minder belangrijk wat het is. Gevoel zegt hier jongen maar we zullen zien.