Oh van wanneer zijn jouw kindjes dan precies en wanneer verwacht je de derde? Ben heel benieuwd! Dit triggert mij wel. Omdat de meeste mensen mij voor gek verklaren dat ik voor weer een klein leeftijdsverschil zou willen gaan bij nr-2 en nr-3 terwijl nr-1 en nr-2 ook een klein verschil hebben...
Juli 2016 Maart 2018 En augustus 2019 Ach laat mensen lekker zeuren! Tegenwoordig zijn de meeste mama’s moe om t druk te hebben met kids en hebben vaak daarom denk ik een groter leeftijdsverschil tussen de kids. Of t blijft maar bij 1. Sorry voor Mn ongegeneerde mening! Tuurlijk is het druk en word het straks nog drukker maar wauw! De laatste weekjes is de sfeer hier zo leuk en positief gedraaid, en is t veel gegiebel tussen en met elkaar. En spelen exact met zelfde speelgoed..
Oh juist leuk toch dat kleine verschil! Dat had ik ook wel graag gewild. Is misschien wel pittig, maar dat is het ook als het leeftijdsverschil groter is, dus wat dat betreft maakt het niet echt uit vind ik zelf. Lekker ervan genieten, want voor je het weet zijn ze het huis uit zo hard vliegt de tijd voorbij.. niet normaal soms
Ja die van mij zijn van: dec 2016 aug 2018 Dus wel beetje zelfde "verschil" in leeftijd. Alleen lopen wij 4 maanden achter op jullie zeg maar En als ik bij wijze van NU zwanger zou raken, dan zou ik uitgerekend zijn in januari 2020. Hoeveel maanden was je jongste toen je zwanger raakte? En hoe ervaar jij de zwangerschap nu? Ik vond het bij nr-2 soms wel eens pittig omdat mijn oudste toen nog weinig zelf kon, veel tillen (van een dreumes van 12 kilo toen). Mijn oudste is nu alweer een stuk zelfstandiger.
Ik ben in december 2018 bevallen van onze 4e en had meteen zoiets ik ben nog niet klaar. Ik wil (als mijn man eruit is) graag vanaf juni voor een 5e gaan. Gebruik op dit moment geen AC en gebruik ovulatietesten om te kijken of mijn cyclus weer beetje hersteld is. Nu 2x ongi geweest en steeds 28 dagen ertussen dus wel al mooi regelmatig voor nu dan. Heb alleen nog geen LH piek kunnen vinden. Dus vraag me af of ik al een eisprong heb gehad . Tussen alle kids zit steeds 2 a 2,5 jaar. Hopelijk tussen 4 en 5e max 1,5 jaar. We gaan het zien .
Ik had ook nooit verwacht dat ik dat gevoel zou hebben nog niet klaar te zijn. De eerste 3 kids zijn 11, 9 en 7 dus vrij zelfstandig. Dat scheelt veel. Voor de 4e is het wel leuk om een speelmaatje te hebben van zijn leeftijd Ik hoop dat ik het nog 1 allerlaatste keer mag meemaken. Kijk er al naar uit hihi. Ben wel benieuwd of er meer klachten zijn in een zwangerschap als je snel na de bevalling weer zwanger bent. Lees wel dat er meer risico's zijn zoals placentaloslating of autisme maar kan geen percentages vinden over hoe groot dit risico is.
Nogal ongegeneerd idd. Ben benieuwd wat je van mij zou denken als je me dadelijk zou zien met 1 kind van 5 en 1 van 0 jaar. Helaas hebben wij 3,5 jaar op deze tweede zwangerschap moeten wachten. Jij hebt geen idee wat wij allemaal hebben moeten doorstaan in die jaren dat het bij jou lekker vanzelf kwam (is je gegund hoor, maar je stoot me even tegen het zere been). Maar ach, wij zijn er bij mee dat die überhaupt nog komt, dus kunnen me de gedachten van anderen eigenijk wel gestolen worden. Ben het wel met je eens dat het 2 kanten op werkt.
Uiteraard is mij bericht bedoeld voor diegene die er bewust voor kiezen , om het zo makkelijk te hebben. En niet voor diegene waarbij het moeizaam gaat... maar neem aan dat dat duidelijk is voor iedereen.. Zoniet, bij deze ... En omtrent ons eigen verhaal, ging ook niet allemaal van een leien dakje hoor Wel zijn we behoorlijk nuchter over kinderen... Als het ons niet “gegund werd” hadden we geen mmm ingestapt oid, dan hadden we onze wensen opzij moeten leggen en andere plannen gemaakt met ons twee . Uiteindelijk alles goed gekomen en verbaast over hoe snel de “andere” kids kwamen.
Oei... nu moet ik even denken. Voor Mn eerste voldragen zwangerschap ook zwanger geweest... helaas geen kindje in handen gekregen. Maar.... 2,5 jaar terug was ik uhhhm ... 29 Nu 32 Ik vond de tweede voldragen zwangerschap erg pittig, terwijl oudste best makkelijk kind was/is. Had vanaf 18 weken constant harde buiken etc. Nu even afkloppen... voel ik mij aardig goed lichamelijk. Eerste 18 weken erg ziek geweest weer en vooral depressief! (Had dit bij eerst zwangerschap gigantisch! En 15 kg minder... wat dan wel weer “fijn” was haha) Ben benieuwd hoe ik er over 10 weken bij loop haha. Zijn ondertussen aan het verbouwen/verhuizen, en heb de zorg van een stapel dieren en tuin op me haha Ik probeer de kinderen zo min mogelijk te tillen, behalve als het echt nodig is, en ik heb de luxe om geregeld even plat op de bank te liggen om te rusten. Ben volledig thuis bij de kids etc. Ik merk zeker wel verschil dat ik het nu juist al wat kalmer aan doe i.p.v. maar non stop door te gaan. Desalniettemin.... geniet ik met volle teugen van het kleine verschil... en hoop ik vooral, dat ik dit keer niet zo lang hoef te ontzwangeren
Ok.. dat is inderdaad ongegeneerd. Ik ben een moeder die liever een wat grotere leeftijd heeft tussen mijn kindjes omdat ik het echt heel pittig vind. En daarbij voel ik ook altijd heel erg de behoefte om te genieten van die eerste jaren en mijn hoofd verlangt dan gewoon nog niet naar een volgende. Maar ik ben niet minder gelukkig met ze, en ben ook niet te moe om tijd te spenderen aan mijn kinderen. Op mijn beurt zou ik nooit een mening hebben over mensen die wel graag hun kindjes dicht op elkaar hebben. Ieders keuze. Wat ik wel altijd jammer vind namelijk is dat mensen elkaar veroordelen op dingen waar helemaal geen goed of fout in is. Iets wat jij nu dus overigens wel doet. Beetje jammer...
Ja, mee eens. Ik kan hier ook een verhaal houden over hoe ‘slecht’ het voor je (lichaam) is om ze zo kort op elkaar te hebben, maar als iemand dat graag wil, wie ben ik om daarvan iets te vinden? Ongetwijfeld heeft iemand alle voors en tegens tegen elkaar afgewogen en is het gewoon een goede keuze. Andersom is het dan inderdaad ook wel fijn als je in je waarde gelaten wordt. Trouwens lekker makkelijk om te zeggen dat moeders het te druk hebben voor de kinderen, volgens mij maak je ze nog altijd met z'n tweeën en heeft de man ook een zegje in wanneer hij eraan toe is.. Bij ons was de reden overigens (naast de lichamelijke reden) dat de relatie niet lekker liep en persoonlijk vind ik het dan niet de tijd om aan een kindje te denken.
Dit. Wat is er precies verkeerd aan kiezen voor gemak? Wie of wat doe ik dan tekort of onrecht aan? Waarom überhaupt stellen dat er een goed/fout of een 'beter' is?
Ja precies... dit dus... Tussen mijn oudste en middelste zit 4 jaar. Dit was bewust en vind ik een fijn verschil. Maar toen liep mijn relatie stuk. En hoewel mijn “nieuwe” partner en ik heus graag samen nog een kindje wilde heb ik ook twee andere kinderen die stabiliteit verdienen. Dus hebben we nu 4 jaar een relatie wanneer er nog een broertje of zusje komt. Mijn oudste is 10, de middelste 6. Natuurlijk baal ik weleens van het toch wel grote verschil. Maar ik kan met eerlijkheid zeggen dat ik nooit iets overhaast heb gedaan en altijd in het belang van mijn kinderen heb gedacht. En daar mag iedereen een mening over hebben, maar in dit geval klopt die voor geen meter.