Hoe lang geleden ben jij ook alweer bevallen? Ik ben nu ruim 2 weken geleden bevallen. Mijn vagina inclusief knip herstelt volgens mij wel aardig. Plassen doet geen pijn meer en het beurse gevoel daar is bijna weg. Net voor het eerst met een spiegel durven kijken. Schrok toch wel van de 'knip'. Was groter dan ik had verwacht. Maar het heelt heelt heel mooi. Bloedverlies is sinds twee dagen ook een stuk minder. De familie Aambei is gelukkig een stuk kleiner, maar Jochem en zijn broertjes zitten er nog wel. Maar het stukje tissen mijn vagina en anus voelt nog zo raar gevoelloos maar ook weer heel gevoelig. Raar te omschrijven gevoel. Ben laatste dagen ook een stuk actiever geweest en nu weer sneller een heel vermoeiend beurs gevoel. Moet echt een paar keer per dag gaan liggen on mijn 'onderkantje te laten rusten. Verloskundige had me al gewaarschuwd dat ik het herstel niet moet onderschatten. Doordat ik 4 uur geperst heb en een knip + vacuümpomp heb gehad hebben mijn bekkenbodem spieren een enorme optater gehad. En bekenbodem fysiotherapie heeft pas na 6 weken zin.. maar ga ze misschien toch al eerder bellen. Heb geen geduld om nog een maand te moeten wachten. Hebben jullie al weer op een fiets gezeten? Lijkt me echt zo pijnlijk. Durf er echt nog niet aan te denken. O, ja hebben jullie aandrang om te plassen? Ik totaal niet. Dus ga nu gewoon om de paar uur plassen en dan komt er vaak een hele hoop. Maar mijn lichaam geeft het totaal nog niet aan. Verlies volgens mij geen urine, dat is wel heel fijn!
Het grootste voordeel van een keizersnede... een ongehavende vagina. Dat gezegd hebbende , het herstel bij mijn vorige “natuurlijke” bevallingen was vrij vlot, bij mijn oudste dochter zat ik de volgende dag na de bevalling al op de fiets. Ik had uiteraard geen knip en ook het persen was in drie minuten gebeurt. Wel had ik zes weken na de bevalling nog een heel zwaar en beurs gevoel, dit bleek een verzakking van de achterwand van mijn vagina re zijn, was met een paar maanden oefenen over. Fietsen nu mag ik absoluut nog niet, pas over drie weken weer.
Hier ook een knip en een scheurtje met een paar hechtingen. Doordat het scheurtje maar een paar mm van de knip zat gingen de hechtingen tegen elkaar schuren, dat voelde wel vervelend. Na een week konden de hechtingen van de knip er gelukkig uit. Ik heb eigenlijk maar verassend weinig last gehad van mn onderkantje, na een week zat ik mn (zwangerschaps)spijkerbroek op de verjaardag van mn neefje. Ik zou ook wel weer gewoon op de fiets kunnen zitten denk ik. Wel heb ik last gehad van aambei Hetty en haar vriendinnen, wat een rot gevoel zeg! Ik heb voor en na het hechten gevraagd of ik mocht kijken. Ik vond het erg meevallen allemaal. Waar ik wel een beetje van schrok was dat er iets van een bloederig trosje lag. Omdat mn man de spiegel vast hield zonder te kijken (vonden we beide een beter idee haha) durfde ik niet aan de vk te vragen wat het was, ik was een beetje bang dat het antwoord aambeien zou zijn... @Tjar85 ik herken wat je zegt, door de vacuümpomp en doordat J.oël klem heeft gelegen in mn bekken heb ik ook nog last van mn bekken. Traplopen en stukjes wandelen moeten echt gedoseerd. Hoe het met de bekkenbodemspieren zit weet ik eigenlijk niet, kan jij voelen dat je er last van heb? Voor mn diastase moet ik sowieso na 6 weken naar de fysio, maar ik was ook van plan om iets eerder te gaan.
Ow en Lodewijck en zijn enorme broer ( veroorzaakt door het toucheren van een ontzettend hardhandige verloskundige) zijn verdwenen, ik heb van die hele rottige broer van Lodewijck meer last gehad als van de hele keizersnede , jee wat deed dat zeer zeg. Plassen was overigens ook wat ongemakkelijk de eerste dagen maar kwam door katheter. De meeste fysieke klachten nu zijn mijn bekken en rug, volledig in puin volgens mij. Ik waggel nog steeds en mijn rug is helemaal verzwakt, mijn buikspieren werken niet goed nog en mijn rug is Zwaar overbelast , borst geven is echt een crime , ik weet niet hoe ik zitten moet , doet altijd pijn. Ik tel de weken af tot ik naar de fysio mag
Ohja, en plassen ging dezelfde dag al goed. Ontlasting had ik de dag erna, ging ook heel gemakkelijk behalve dat Hetty erna weer zeer deed. Hebben ze bij jullie na het hechten ook zo fijn een vinger in je anus gekregen om te kijekn of ze niwt te diep gehecht hadden?! Aiaiaai Ik heb wel een ander gevoel van onder, ik weet nog niet zo goed wat het precies is... ik dacht eerst dat ik blaasontsteking had of iets in de buurt van mn clitoris ofzo... Maar het kan ook zomaar zijn dat het gebied niet gewend is aan maandverband... voelt met plassen niet fijn in iedergeval. Ik heb een borstontsteking en daar en kuurtje voor gekregen, dus en evt blaasontsteking wordt ook direct aangepakt.
Dat gevoel herken jk wel, heeft meer te maken met het oprekken tijdens de bevalling volgens mij, het hele gebied rekt natuuurlijk enorm uit
Ik wacht nog steeds op de neusspray. Geen stuwing, en dochter drinkt nog altijd 20-30 ML extra uit een flesje na elke voeding , ik hoop door de neusspray dit laatste stukje weg te werken. Ik vind t wel heel pittig, en helemaal nog niet makkelijk maar belangrijkste is dat dochter voor 75 % borstvoeding krijgt
Huh neusspray? Sorry heb ik effe gemist geloof ik... Waar is dat voor dan? 75% is echt wel een hoop, dan krijgt ze al zoveel goede stoffen binnen!
Oxytocine neusspray, om de toeschiet reflex goed open te zetten, dochter drinkt de eerste minuten heel goed maar zodra ze Meer moeite moet doen haakt ze af, ik hoop dat dat met de neusspray opgelost wordt.
Zes weken geleden inmiddels bevallen. Ik heb wel wat bekkenbodem oefeningen gedaan al, die hielpen om te voelen of mijn blaas goed leeg was (aanspannen en ontspannen) na het plassen. Het was na de bevalling net alsof ik niet echt goed meer mijn blaas voelde. Dat is inmiddels wel helemaal hersteld gelukkig! Ik vraag me ook af of ik sinds ik gefietst heb, misschien meer last heb gekregen. Of dat dat moment en het meer last krijgen toevallig bij elkaar liggen.
Thanx voor alle reacties! Ik heb dus het gevoel dat het tot vier weken na de bevalling eigenlijk best goed ging. Daarna ben ik ook weer gaan fietsen en meer gaan wandelen (max 5km per dag), dus misschien is dat toch te veel geweest. Ik probeer nu in elk geval toch iets meer rust te nemen met die dingen (met de tweeling is meer rust nemen een soort van onmogelijk, maar dat is wat ik wel kan doen nu). Ik hoop dat het snel beter wordt, want nog 1-2 maanden zo door vind ik wel heel lang!
Ja dat klopt! Het mooie is dat hij 20 jaar geleden de verloskundige van mijn moeder was toen zij zwanger was van mijn zusje, haha! Hij zat bij een praktijk met 2 vrouwen, maar die zijn met pensioen en nu doet hij het alleen. Ben zo super blij met hem geweest, ook heel veel steun aan hem gehad tijdens de bevalling, en hij ging volledig mee in alles wat ik wilde.
Heel leuk! Ik vond het opvallend in het ziekenhuis , ik heb daar welgeteld 1 man gezien ( tegenover ik denk wel 50 dames) en dat was een kinderarts in opleiding. Echt een enorme vrouwenwereld vond ik het terwijl vroeger je echt op zoek moest naar een vrouwelijke gyneacoloog
Wat leuk, dat lijkt me echt bijzonder! Mijn kraamverzorgster vertelde dat ze hoopt een keer de bevalling van een kraamkind te mogen doen.