Oh ik heb geweldige schoonouders! En waarom? Omdat ze niet meer in ons leven zijn. Echt de beste beslissing ooit! Manipulatief, gemeen, oneerlijk, leugenachtig, zo kan ik ze ongeveer wel omschrijven. Ze hebben 2 kinderen waar het bij man thuis dus vroeger altijd om zijn ’zogenaamde zus’ draaide, en hij er maar wat achter aan hobbelde. Nu jaren later ondertussen nog zó veel gebeurd. Dat wij de keuze hebben gemaakt, nooit meer met iemand van die kant iets te maken willen hebben. Onze kinderen ‘kennen’ hun dus (gelukkig) ook niet. De oudste hebben ze een keer of 15 gezien. De middelste hebben ze 2 x gezien, toen hij net geboren was. En onze jongste, van haar weten ze niet eens dat ze bestaat.
Ik heb denk ik de liefste schoonouders die je kan wensen. Echter had ik ook de liefste moeder, maar ze is 10 jaar geleden overleden. Verder geen broers/zussen/opa’s en oma’s meer, dus ik ben blij dat de band met schoonouders goed is. Mijn vader leeft nog wel, maar daar heb ik een verstoorde band mee, minimaal contact. Man en ik hebben overigens ook een bepaald familie lid waarbij je bijna niks goed kan doen.. heel vervelend.
Oh dat herken ik heel erg. Hier draaide (en draait) alles altijd om mijn man zijn broertje. Mijn man is, ondanks alles, er nog niet aan toe om definitief te breken, met name vanwege zijn opa, maar de kinderen en ik zien ze nagenoeg nooit meer.
Hier gelukkig wel hele lieve schoonouders! Schoonouders hebben vrij laat kinderen gekregen en mijn man en ik schelen ook redelijk veel, dus tussen mij en mijn schoonouders zit ook een leeftijdsverschil van een jaar of 60. Dat 'botst' nog weleens. Zij denken over bepaalde dingen heel anders en dat zorgt nog wel eens voor onbegrip. Zo lap ik de ramen verkeerd, de was word verkeerd opgevouwen bla bla Verder kan mijn schoonmoeder op een irritante manier haar zin willen doordrijven. Toen onze dochter net 5 uur oud was vroeg ze al serieus wanneer wij een nacht weg gepland hebben en wanneer zij dan kwam logeren. Tot nu toe is J. Nog steeds niet uit logeren geweest en dat hoeft van ons ook niet zo nodig. Ze is 8 maanden, ze kan haar hele leven nog wel logeren. Dat komt wel als ze iets ouder is of misschien als ik straks hoogzwanger ben. Zo irritant dat ze er steeds over blijft zeuren. Net als dat J. Nog geen lange vinger mag. Wil haar nog niet teveel aan zoetigheid laten wennen en zolang zij nog niet normaal groente en fruit eet hoeft ze van mij geen lange vinger Verder ben ik heel makkelijk hoor haha, maar soms.. grrr! Schoonouders denken ook altijd dat we bij wijze van dagelijks bij mijn ouders zijn, of dat mijn ouders voor gaan. Geen idee wat dat is.. Verder niks te klagen hoor en bof ik ook echt wel met ze. Ze zijn erg lief, staan altijd voor ons klaar, willen altijd wel helpen ondanks hun eigen hoge leeftijd.. Ik had het veeeel erger kunnen treffen
Over mijn schoonfamilie geen "klachten". Zij zijn wat simpelere mensen maar de (klein)kinderen gaan voor alles en bijna niks is te gek. Mijn schoonvader was een soort surrogaat vader en meer betrokken dan mijn eigen vader in mijn leven. Ik mis hem nog dagelijks nu hij 2,5 jaar geleden is overleden. Nu bijna 15 jaar samen met mijn partner en als familie zijnde door dik en dun al veel meegemaakt. Al met al heel veel geluk en liefde gekregen en dit krijgen onze kinderen ook, ook van hun ooms (mijn zwagers) aangezien zij de enigste (klein)kinderen zullen zijn in de familie.
Herkenbaar over dat logeren.. maar dan van mijn moeder. Mijn ouders zijn op leeftijd en gezondheid niet optimaal. Elke keer vragen wanneer de kleine komt logeren. Ik heb al een keer rustig gezegd dat we gezellig op visite komen, maar logeren gaat niet. En dan elke keer weer manipulatieve opmerkingen en op mijn schuldgevoel praten. Grenzen kennen ze niet echt... Wel zijn ze lief voor de kleine.
Hier heeft mijn dochter 1x gelogeerd bij mijn sm en daarna heeft ze een CVA gehad en daarna nog eens op de grond gevonden dus nee onze kinderen gaan nooit meer bij oma logeren. Stel je voor dat ze haar vinden.. helaas snapt ze dat zelf helemaal niet (ze kunnen toch 112 bellen) Laat maar.... het mag niet!
Ook heel herkenbaar Ze vraagt steeds aan dochter wanneer kom je bij oma en kom je logeren We hebben al meerdere keren aan gegeven dat we geen oppas oma en opa willen hebben maar dat we fijn met zijn allen komen
Dat is ook herkenbaar. Samen met allemaal dingen beloven en niks aan mij vragen. En daarna mij openbaar aanvallen op fb omdat ik het inmiddels negeerde omdat mij niks gevraagd werd. Als ze het gewoon had gevraagd had ze een nee gekregen daar niet van. Maaar ik vind dit wel een nare dram manier. Ook bij de oudste. Was ze dag 3 uitgenodigd. Wij vertelde iedereen dat ik de baby nog niet uit handen gaf. Nou ze zei gelijk dan komen we niet en daarna begon ze als een peuter te krijsen dat hij de baby uit mijn handen moest trekken en ermee vandoor moest gaan (naar hun toe). En dan niet een klein beetje krijsen maar echt zoals een peuter die even in zijn boze bui blijft hangen.
Ja echt hé. Erge nog is dat mijn vriend hiermee is opgegroeid. Zijn moeder is ook opgenomen toen hij puber was omdat zij in een psychose raakte. Voor hem is dit nog mild en soort van normaal als het om haar gaat. Hij is gewend om haar d'r zin te geven om ellende te voorkomen. Hij is wel echt dol op haar. Daarom proberen ze mij buiten spel te zetten. Ik kan heel slecht tegen manipuleren en zal haar nooit haar zin geven op die manier. Ik zie haar meer als peuter. Beloon ik dit gedrag dan ben ik er even van af maar dan krijg ik 't vast erger terug.
En ook dit heel herkenbaar Zo laten wij de baby niet huilen Dus als ze haar op schoot wil en huilt heeft ze pech Maar krijg haar nooit weer terug moet haar uit haar handen grijpen Dus heb al gezegd dat als ze zo Dior gaat dat ze het niet meer mag En zelfde bij onze oudste die wil niet meer op schoot Dus ze moet oma eerst slaan voor ze haar los laat Ik zeg dan ja jammer dan maak je er zelf na Onze oudste zegt al oma is niet leuk Ja Pff zegt genoeg Grenzen respecteren is ver te zoeken
Ergens ook wel fijn dat de oudste aangeeft haar niet leuk te vinden. Dan kan je daar rekening mee houden.
Heel herkenbaar. Mijn oudste heeft oma laatst een schop verkocht nadat ze hem maar niet meer los wilde laten (ze zien hem 1x per jaar ongeveer en willen dan wel kusjes etc. Dat gaat niet met een puber).
Ik vind het sowieso idioot dat sommige kinderen verplicht kusjes moeten geven enzo. Laat ze die keuze zelf maken. Maar goed, dat is een andere discussie, haha.
Ik geef ze groot gelijk! Tuurlijk is schoppen niet goed. Maar ik ga er even vanuit dat hij eerst op normale manieren heeft gevraagd hem los te laten. Respect voor de ouderen en de medemens vind ik belangrijk. Maar het werkt wel twee kanten op. Als er over zijn grenzen heen gewalst wordt, mag hij daar best wat van vinden.