Stomme (schoon)familie

Niet goed natuurlijk maar moet er wel een beetje om lachen

 

Hier een narcistische én alcoholistische schoonvader. Schoonmoeder al 15 jaar dood.
Ook een zeer betweterige over het paard getilde zwager.
Toevallig vannacht over de gedroomd. Werd er akelig wakker van.

Met schoonvader inmiddels 3 jaar geen contact meer. Die heeft het zo bont gemaakt dat ik hem nooit meer hoef te zien en mijn man heeft nog een poging nog 2 gedaan de band te herstellen, maar deze man is te narcistisch. Het is niet te doen .

Zwager en schoonzus komen alleen in de kraamweek ineens 2 x langs. En als het ze uitkomt komen ze op een verjaardag. Op de eerste verjaardag van de jongste kwamen ze niet.
Er komt geregeld een kaartje op een heel andere dag dan waarop ze jarig zijn.
Met afzwemmen en dat soort mijlpalen hoor je ze niet. Geen kaartje, niks.

Afgelopen weekend hadden we hen willen vertellen van de zwangerschap, maar zij konden niet en kwamen ook niet met een voorstel voor andere dag dat we langs konden komen. Zo leuk vinden ze het om ons te zien dus.
En toen zette ik het nieuws van de zwangerschap maandag op Facebook, waarop zij nooit wat liken of reageren, dus ik dacht dat ze niks meer met Facebook deden.
Belde mijn man zijn broer gisteravond om het persoonlijk te vertellen, had zwager het al op Facebook gezien en hij was me toch beledigd dat hij het zo moest horen.
Eh ja....dat komt ervan als je nooit interesse toont in je broertje en zijn gezin. En als je aangeeft dat we niet langs kunnen komen en ook geen tegenvoorstel doet voor andere datum. Wat een eikel.
Man en ik hebben besloten dat ze onderaan de lijst met kraambezoek staan dit keer

 

Ik mag eigenlijk niet klagen over mijn ouders en schoonouders, allemaal hele lieve mensen met de beste bedoelingen, maar ze drijven me soms echt tot waanzin!

Op verjaardagen/gelegenheden zit onze dochter enkel bij mijn man of mij op schoot, in haar speelhoek of in de box. Want als ze bij 1 iemand op schoot mag zitten MOET dat dan maar gelijk bij iedereen. Wanneer je reageert dat ze geen pop is en dat zij zelf wel beslist waar/bij wie ze wil zijn wordt je raar aangekeken door iedereen en zeggen ze net niet hardop dat je als volwassene hoort te beslissen wat je kind doet... Ook is iedereen dan altijd extreem druk en willen ze allemaal haar aandacht, maar daar heeft zij vaak zelf geen zin in!

Wij vinden ook dat je een kind niet kan dwingen tot "verplicht" schootzitten/kusjes geven enz. Daar zijn ze het ook niet allemaal altijd mee eens, maar wordt over het algemeen wel gerespecteerd omdat ons dametje ook echt wel een duidelijk eigen zinnetje heeft!

En dan mijn moeder en mijn schoonmoeder, die kunnen echt werkelijk niks van elkaar verdragen.. Even een paar voorbeelden:
* Gaan we bij de ene langs, dan is de ander achtergesteld/jaloers en omgekeerd.
* Ze zeggen over elkaar: Ja, dat zal wel de favoriete oma zijn van *dochter*, want die ziet haar véél meer dan mij
* Schoonmoeder neemt iets mee uit de stad voor mij, vraagt mijn moeder: "Waarom moet zij dat nou weer meenemen voor je, dat kan ik toch ook?"

Schoonmoeder heeft er ook een handje van dingen te kopen voor onze dochter waar ze totaal nog niet aan toe is, maar ze vind het zelf zo leuk... Zo kreeg ze afgelopen kerst toen ze krap 8 maanden oud was een cadeautje voor 2-jarigen. Dit ligt nu dus te verstoffen op zolder.

En zo kan ik nog wel even doorgaan! Geen grote problemen, maar wel frustratiepuntjes!

 

Heel herkenbaar!
Schoonvader zal dan vast wel via via horen dat de derde op komst is, maar hij zal hem/haar nooit ontmoeten.
Mijn jongste kent hem niet, als baby voor het laatst gezien.
En de oudste heeft vage herinneringen.
Blij dat deze man uit ons leven is.

 

Oh en schoonmoeder heeft echt zware minpunten gescoord toen we trouwden!!

Wij wilden niet dat er IN ons huis iets gedaan zou worden, maar buiten mocht ALLES want de tuin moest toch nog op de schop.

Onze reservesleutel lag bij schoonouders, omdat die maar een aantal straten verderop wonen.

Nu is zij dus een maand of 2 voor ons huwelijk - zonder onze toestemming/zonder ons medeweten - in ons huis gegaan samen met schoonzus en zwager en hebben ze alle kasten opengetrokken op zoek naar foto's van vroeger.
Op de grote dag zelf leek het haar ook wel leuk om binnen toch een paar kleine dingetjes te versieren. Niks geks gedaan, maar wel vol tegen ons uitdrukkelijke verzoek in!

De dag na de trouw stonden familie en vrienden paraat om te helpen opruimen en hebben we schoonmoeder wel aangesproken dat we duidelijk waren geweest dat er niemand binnen mocht en ZIJ dus ook niet, ze is niet meer of minder dan de rest. Toen vertelde ze trots dat dit niet de eerste keer was geweest want dat ze dus toen die foto's nodig had en ze die zelf is gaan zoeken

Mijn man was echt pissed en heeft dus met behoorlijke stemverheffing duidelijk gemaakt dat hij het heel erg vond dat hij zijn eigen moeder niet kon vertrouwen en dat ze onze wensen blijkbaar te lastig vond om te respecteren en dat het erg was dat ze daar nog trots op kon zijn ook!
De hele buurt kon meegenieten en manlief heeft haar naar huis gestuurd om die sleutel te gaan halen en terug te geven.

Daarna is er nooit meer over gesproken, en dat is misschien maar beter ook
En mijn schoonpapa en ik stonden er een beetje bij van: Euhmmm, Okaaaay….. (schoonpapa wist ook van niks)

 

Mee eens. Maar waag het eens te vergelijken met incest
Als het kind niet wil maar moet ga je zijn of haar intieme grenzen echt over vind ik. (En nee natuurlijk is het niet zo traumatisch als echt s... maar als volwassenen bij een nee op kusjes al niet reageren, waarom zouden ze dat bij erger wel doen? En waarom zou het kind het dan nog vertellen als anderen zeggen dat kusjes geven normaal is? Respecteer gewoon die grens van het kind)

 

Hij vroeg het inderdaad eerst netjes, maar daarbij kneep de zo hard in zijn hand (ze houdt van een ferme handdruk), dat je de afdruk 2 dagen later nog zag. Kon dus niet eens echt boos worden om zijn schop. Al heb ik uiteraard wel gezegd dat dat niet de bedoeling is.

 

Is ook extreem hoor. Maar het zorgde er wel voor dat schoonvader probeert ze nu geen kus meer te geven dus doel bereikt

 

Oo van sommige verhalen krijg ik echt de kriebels.

Mijn ouders: schatten van mensen. We kunnen altijd bij ze terecht. Staan altijd voor ons klaar en helpen daar waar kan altijd een handje mee. Hebben oprechte interesse hun kinderen, aanhang en kleinkinderen. ❤

Mijn schoonouders: heb altijd het idee gehad dat ze liever alleen mn zwager wilde hebben ipv manlief erbij. Zwager staat op 1, dan een nichtje van ze dat in het buitenland woont en daarna komt manlief en eventueel de rest van zijn gezin.
0,0 interesse in hem, mij en de kleinkids. Voor mezelf boeit het niet, maar voor manlief en kleinkids vind ik het wel jammer. Inmiddels al over de grens dat ik er ook geen moeite meer in stop en als ze niet willen, dan niet, maar dan ook niet wanneer het hen wel een keer uitkomt. Dan maar wanneer wij er zelf nog zin in hebben om ze te zien.
Ze dingen in vertrouwen vertellen kan niet, want we horen altijd het eea via een ander weer terug.
0,0 interesse, nog geen 10 minuten afstand hier vandaan en we zien ze hooguit 7x in het jaar. Alles moet overigens op afspraak...En dan toevallig pas geleden vragen of ze het uitkomt of ze de oudste mogen meenemen voot een dagje uit op 1e.paasdag omdat mn zwager dan weer terug in nederland is.
Ehm wat denk.je zelf? Nee dus.. waarom alleen de twee oudste? Niet nagedacht of we zelf de paasdagen als gezin willen doorbrengen? En zeker de verjaardag van.je kleindochter vergeten op 1e paasdag??

Pfff ik merk dat ik al geïrriteerd wordt door het typen van dit dus ik las een pauze in