Jeetje! Volgens mij ben jij echt alleen maar bezig met dingen die wel of niet ‘normaal’ zijn.... Adem eens even in of uit zeg...
Oei, dit vind ik niet zo’n aardige opmerking. Ze maakt zich zorgen, dan mag ze dat hier toch gewoon posten..? @Bloempje10 ik herken het niet..
Het is mijn eerste zwangerschap en maak me zorgen.. ik dacht dan wel dat ik het hier kwijt kan en er eventueel anderen zijn die het misschien ook gehad hebben en iets hierover kwijt kunnen.....
Zeker! Maar kom op.... af en toe een beetje relativeren kan ook geen kwaad. Maar goed, wie ben ik hè. Probeer alleen te genieten ook van een zwangerschap i.p.v. alleen maar zorgen te maken om allerlei dingen.
Je moet ook gewoon lekker genieten. Anders heb je je straks alleen maar onnodig zorgen gemaakt en heb je niet genoten. Zonde.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat geldt voor mij ook. De een staat er anders in dan een ander. Laat elkaar in de waarde.
Hondje van mijn moeder is kwijt. In het bos was hij ineens weg. Geen idee waarheen. Kan in t bos zijn, kan in hetvdorp zijn, kan op de grote weg zijn.. al bijna 3 uur weg nu.. Ik moest gaan werken maar ik kan wel janken. Zo'n lief beestje. En mijn zoontje is ook gek op dat beest. Altijd als we naar mijn moeder gaan of als mijn moeder bij ons komt vraagt mijn zoontje naar Vlekkie... En ik moet werken, kon niemand invallen dus kijken niet helpen zoeken...
@Bloempje10 ik heb dat ook continu hele dikke klodders en ook bruin en ook heel vaak helder bloed, niks aan het handje. Had ik bij mijn eerste zwangerschap ook. Komt goed allemaal
Hondje is gelukkig gevonden. Iemand had hem op de weg gevonden en mee in de auto naar huis genomen. Ze heeft het overige verkeer stil gelegd (80 weg) en hondje meegenomen. Alleen ze woont in Delft. Dat is 1.5 uur rijden vanaf ons. Ze heeft thuis amivedi en de dierenambulance gebeld en zo kwam ze bij ons uit. Mijn moeder is opzeg naar huis, ze heeft hem net opgehaald. Hij is 5 uur vermist geweest.
Altijd spannend met huisdieren. Maar wat super dat die vrouw het verkeer heeft stil weten te leggen om zo het hondje in veiligheid te kunnen brengen! En nouja, 1,5 uur rijden is natuurlijk niets als je je trouwe viervoeter weer levend en wel kan ophalen. Fijn dat het zo goed geëindigd is!
Ik heb vanavond onderrug en onderbuik pijn en gevoelige borsten. Nu maar gaan slapen, want ben smorgens super vroeg klaarwakker.
Oh gelukkig dat het hondje teruggevonden is. En wat lief van die persoon dat ze de weg stilgelegd hebben en ze mee naar huis genomen hebben! Gelukkig bestaan er nog zo’n mensen.