Maar dan heb je mij verkeerd begrepen, ik bedoelde ermee dat ts nu alleen maar naar de problemen kijkt, en ik kan mij niet voorstellen dat deze schoonouders alleen maar uit negativiteit bestaan. En naar een voetbalwedstrijd komen kijken of ipv 1 x per maand op de koffie nu 1 x in de 2 weken lijkt mij niet iets om je druk over te maken. En wat je zegt spreek dingen uit en laat het niet op zijn beloop want daar komt ruzie van. Beide partijen kunnen hun verwachtingen naar elkaar uitspreken en daar dan toch een middenweg in vinden lijkt mij?
Sorry ik vind dit echt super egoïstisch, die mensen zijn goed voor jullie en voor jullie kinderen, misschien geeft het ze ook gewoon een fijn gevoel dichter bij jullie te wonen nu ze wat ouder worden, en stel er gebeurt wat. Je draagt ze niet meer heel je leven bij je, koester nu je ze nog heb! Ze zullen jullie heus niet elke dag gaan lastig vallen..
Bedankt voor de reacties meiden! Ik probeer vandaag nog te reageren, man en ik gaan shoppen en oma mag oppassen
Ik zie alleen maar voordelen. En ja het wordt makkelijker maar wil niet zeggen dat ze direct vaker bij jullie komen. Daar heb je zelf altijd nog wat in te zeggen/vinden. Lijkt me heerlijk als je kinderen straks ook zelf even langs kunnen gaan. Ik had vroeger geen oma in de buurt maar wel mij oudtante die 2 straten verder woonde. Ik en mij zusje gingen er geregeld even langs om lekker in de tuin te spelen of en een gezellig praatje te maken.
Mijn schoonmoeder is vorig jaar om de hoek gaan wonen. Voorheen aan de andere kant van de stad.... ik zie haar niet echt veel meer dan voorheen.
Als je het echt niet fijn vind dan zou ik gewoon zeggen hoe jij je voelt klaar! Je schreeuwt zowat dat je het niks vind enz dan moet je het lef hebben om dat ook gewoon te zeggen! Mijn ouders wonen op loopafstand (ik ben in ons dorp blijven wonen) Helaas wonen mijn schoonouders in het buitenland en zien we ze maar 1x in het jaar. Wij vinden het fijn dat we op loopafstand wonen en al helemaal nu ze ouder worden. Zou het erg vinden als mijn kinderen het later vervelend vinden als wij willen oppassen of langs willen komen.
Ik vind mijn schoonouders niet leuk, dus ik ga ze niet helpen. Daar hebben ze hun favoriete dochter/zwager/kleinkinderen maar voor.
Wat een pareltje ben je toch als je zo stellig zegt dat je iemand niet wilt helpen omdat je ze niet leuk vind. Er vanuit gaande dat je man contact met hen heeft. Al zijn het eikels, als de ouders van je man eens hulp nodig hebben voor weet ik veel dan sta je toch daar voor de deur??? Mijn schoonouders zullen vast ook wel eens wat op mij op of aan te merken hebben maar als ik iets van hen nodig heb zijn ze er voor mij. En ik voor hen logischerwijs ook. Het zijn de grootouders van mijn kinderen, het zijn de mensen die met veel liefde mijn man hebben getracht op te voeden. Vind het individualistische niet altijd een verrijking van onze maatschappij.
Klopt. Maar ik kan ze bij tijd en wijle ook echt wel schieten en vervloeken. Maar het zijn mijn man zijn ouder. Punt.
Hier dus niet punt. Je kan niet alles maar flikken en doen of laten omdat je iemand gebaard hebt. Punt. Dan zijn er consequenties voor je acties.
In het geval van mijn schoonouders staat mijn gezin voorop. Als ze zorg willen moet dat niet ten koste gaan van ons. Ze zullen hun streken achterwege moeten laten. Er is wel een zoon van hun waar ze wekelijks mee af spreken. Maar als ik hoor hoe er achter de rug om ook over deze schoondochter gepraat wordt ben ik er nog niet zo zeker van dat deze band zo goed zal blijven. Ik kan mij niet voorstellen dat de band goed is als zij op de hoogte is van dat haar vuile was overal buiten wordt gehangen en ook nog aangedikt wordt. Via mijn vriend hoor ik telkens terug wat een slechte moeder zij is. Terwijl sommige dingen duidelijk niet kloppen. Nooit wat positiefs tenzij schoonmoeder iets mocht maar dan draaid het om haar ofc. Mijn moeder zorgt sinds mijn twaalfde niet meer voor mij. Mijn zusje van halverwege de 20 woond nog thuis. Zij zal in de eerste plaats voor haar gaan zorgen. Zij is wel erg hoog opgeleid en ik weet niet of zij de tijd gaat hebben. Ik zal mijn moeder niet laten vallen als ze mij nodig heeft. Ook al zij dat bij mij wel deed. Maar ik ben iemand die wat dat betreft over zijn eigen grenzen heen gaat. Ik kan mij goed voorstellen dat anderen dat niet zouden doen. Dat vind ik dan ook niet slecht maar zelfbescherming. We zijn aan het verkennen of wij (als gezin, dus financieel los van familie) in de toekomst een multi generatie woning kunnen kopen. Dat zal wel ver van hier zijn. Omdat het hier onbetaalbaar is. Maar mocht het lukken, en mochten wij familie in huis krijgen dan betekend het wel dat de persoon(en) die onder ons dak komen wonen (of evt in de buurt) en onze zorg krijgen wel respectvol met iedereen van ons gezin moet om gaan. Anders is het exit. Er zijn grenzen. Ik ben geen deurmat.
Je kan natuurlijk niet nu al, voor ze er überhaupt wonen, gaan zeuren over te vaak langs komen. Als je ergens de verhoudingen lekker mee wil verzuren, voordat er überhaupt een probleem is, moet je het vooral zo aanpakken. Wacht het gewoon af, in 90 % van de gevallen zullen volwassen mensen met normale onderlinge relaties heus wel rekening met elkaar houden en niet zo maar de deur plat gaan lopen, zeker als dat nooit de gewoonte is geweest. En mocht dat wel zo zijn, dan heb je op dat moment een goede reden om op een normale, niet vijandige manier, aan te geven dat je het leuk vindt om ze te zien, maar dat jullie wel gehecht zijn aan privacy en of er afgesproken kan worden dat bezoekjes in overleg gaan en niet onaangekondigd. Ik snap niet waarom dit allemaal zo moeilijk moet zijn. Mijn schoonouders wonen bijna 3 uur verderop en ik zou het ook wel even spannend vinden als ze opeens op fietsafstand zouden wonen, want we zijn echt behoorlijk anders, maar het is niet aan mij om te bepalen waar zij wonen. Ik zou er daarom vanuit gaan dat het wel los zal lopen en mocht dat niet zo zijn, dan bespreek je dat even met elkaar.
Gaat erom dat zij zelf vermelden dat ze dichterbij gaan wonen zodat ze vaker langs kunnen komen. Als zij dat met vooral die intentie doen, en TS zit daar niet op te wachten, dan zouden schoonouders misschien niet eens die kavel willen kopen. Zitten ze er daarna wel mooi mee.
Je vind het zelf blijkbaar heel grappig maar in het licht van je post is dit toch een beetje een aparte post. Voelt als wel de lusten niet de lasten. Oma mag oppassen als het jullie uitkomt maar als ze zelf iets wil bijv naar de voetbalwedstrijd gaan kijken dan mag dat niet.
Ja daar heb je wel een punt. Maar als je daar nu al over gaat beginnen zet je wel gelijk een toon. Ik zou me echt gekwetst voelen als mijn kinderen zouden zeggen ja we willen niet dat je dichterbij komt wonen omdat we bang zijn dat je te vaak langskomt. En wat ik begrijp uit ts haar reacties is dat ze gewoon een leuke goede band hebben. Maar ik snap sowieso niet dat eigen gezin eigen tijd gedoe niet. Volgens mij is dat echt iets nederlands. Bij ons is het hoe meer zielen hoe meer vreugd. Natuurlijk doen wij ook zelf dingen, maar ik zie mijn schoonzus bijna dagelijks (ook weleens 2 weken niet) en ik zou niet weten waarom zoiets erg is. Ik heb alsnog genoeg tijd alleen met de kinderen.
Ja dit inderdaad. Misschien was het niet helemaal eerlijk om het compleet als reactie op jouw post te doen. Maar het schoot me echt even in het verkeerde keelgat over de houding die je soms lijkt te moeten hebben. Jouw post over alles uit liefde was dan net die druppel. Maar wat je hierboven noemt, heb je zeker gelijk in. Ik zeg niet dat de schoonouders van TS er maar absoluut niet zouden moeten gaan wonen. Maar het lijkt me wel een heel goed plan dat ze van te voren de verwachtingen met elkaar uitspreken. Op een volwassen manier. Mocht het voorgevoel van TS juist zijn over de bedoelingen, kan ze dan al aangeven dat ze daar niet op zit te wachten en kunnen ze dus kiezen om de kavel alsnog niet te kopen. Mocht het voorgevoel van TS onjuist zijn, dan is er niks aan de hand. Dan kunnen schoonouders die kavel kopen, blijkt het misschien toch wel prettig dat schoonouders dichterbij wonen, of blijft de band zoals hij nu is. Ze weten dan gewoon waar ze van elkaar aan toe zijn en wat de verwachtingen zijn. En daar valt vast wel een middenweg in te vinden.