Waarschijnlijk het zoveelste onderwerp over issues met schoonmoeders (weet niet of dit de juiste plek is)....maar moet het echt even kwijt en hoop ook wat tips en advies te krijgen. Want zoals het nu gaat ga ik een keer ENORM exploderen! Zal het proberen zo kort en bondig mogelijk te vertellen wat al een hele opgave is.... Ik ben nu 21 weken van de tweede, onze eerste is bijna 3. Met de eerste zwangerschap heb ik al de benodigde perikelen, gesprekken en uitbarstingen gehad. Mijn schoonmoeder wil altijd een vinger in de pap houden en alles regelen en verzorgen terwijl ik het graag zelf doe. Ben tenslotte een volwassen vrouw die haar eigen zaken op orde wil hebben en wil regelen. Als ik hulp nodig heb vraag ik er wel om. Zelfs nu nog want mijn schoonmoeder past elke maandag op. Voorbeeld met onze zoon van 3: ik moet niet 4x maar 10.000x zeggen dat hij niet meer drinkt uit een beker met een rietje maar uit een normale beker en dat we niet meer willen dat ze hem een beker met rietje geven. Vorige week moest ik haar hier zelfs nog een keer op wijzen! Kortom: ze accepteert en respecteert ons niet met hoe wij hem willen opvoeden. Nog een voorbeeld is in het bijzijn van onszelf ons te ondermijnen richting onze zoon (ach je mag ook niks van je ouders, ah kom maar gaan wij het samen wel stiekem doen...) dat soort opmerkingen zeg maar tegen onze zoon terwijl wij stellig nee zeggen. Als we er wat van zeggen krijgen we te horen: ah joh stel je niet zo aan of maak je niet zo druk of wij zijn opa en oma en mogen dat. Ik erger me hier kapot aan! En wordt hier ENORM kwaad om! Of nog een mooie vorige week werd mijn zoontje LETTERLIJK uit mijn handen getrokken door mijn schoonvader toen ik iets wilde gaan doen met mijn zoontje. Toen brak echt mijn klomp en sloeg ik van verbaasdheid helemaal dicht. Nu met de 2e wil ik het anders gaan doen en aanpakken, hoe weet ik nog niet exact. Ik wil de 2e niet zijn opa en oma (mijn schoonouders) ontzeggen of ontnemen (al spookt die gedachte ook wel rond) want vind het wel belangrijk dat ze ook een band hebben met de 2e. Maar het MOET wel compleet anders als onze 1e!! Dat is in ieder geval 1 ding wat zeker is. Ik wil eigenlijk na de bevalling pas mensen (ook opa's en oma's) op visite hebben als we weer thuis zijn. Bij de 1e moest ik in het ziekenhuis bevallen en stond schoonma binnen 3 minuten voor de deur en had ze iedereen al verteld dat ze oma was geworden! Ben hier toen ook heel boos over geworden, want we hadden van tevoren nog gezegd dat we dit niet wilde en wederom luisterde ze niet en deed wat ze zelf wilde. Na de bevalling wil ik gewoon eerst met zijn viertjes genieten en wennen aan elkaar, vind dit heel belangrijk ook voor ons zoontje. Mijn ouders accepteren onze keuzes en wensen, mijn schoonouders daarentegen dus totaal niet. We moeten nog een gesprek aan gaan met ze hierover want ons zoontje gaat waarschijnlijk naar hun toe als de bevalling begint omdat zij om de hoek wonen zeg maar. En qua tijd is dat de beste optie denk ik (mijn hart en verstand zegt hier HELL NO over, maar wil hem ook niet bij de bevalling hebben zeg maar). Ook gaan de gedachten door mijn hoofd om mijn schoonmoeder bij de 2e niet meer vast elke week op te laten passen (zij gaat hier overigens al helemaal vanuit zoals gewoonlijk). Zit zelfs in mijn hoofd om haar zo heel af en toe op te laten passen en dus niet vast. De 2e gaat over een jaartje al naar de basisschool en wil dat eigenlijk gaan 'benutten' om het met hem en mijn schoonmoeder ook te gaan minderen. Dat ze hem niet elke week meer ziet en/of oppast. Ik weet dus nu al dat zometeen na de bevalling de perikelen weer zullen beginnen als ik geen actie onderneem en het anders ga aanpakken. Mijn vriend zegt hierover: ach maak je niet druk komt dan wel of zien we dan wel. Terwijl ik dus probeer met hem al op 1 lijn te zitten en afspraken te maken over hoe wij het willen (ik ken me schoonmoeder ondertussen door en door en kan haar acties en handelingen 9 van de 10x goed inschatten). Want hij wil ook hetzelfde als ik, maar is ook een goedzak op zich en gaat amper tot niet tegen zijn moeder in. En het lastigste van alles is, is dat mijn schoonmoeder het allemaal goed bedoeld. Dat besef ik me heel goed, maar ze gaat te ver en accepteert niet wat wij zeggen en gaat gewoon haar eigen gang. En dat gaat mij te ver. Ze vraagt bijvoorbeeld ook nooit wat m.b.t. onze 1e, ze doet gewoon wat zij wil. Als ze nou gewoon dingen zou vragen (hoeft niet elk pietluttig dingetje) en ons respecteren, is er niks aan de hand! Want de lastigste en moeilijkste ben ik zeker niet. Pffff...voor zover kort en bondig....hahahaha Maar ik ben dus opzoek naar dames die dit herkennen en die DE gouden tips en/of advies hebben hoe hier mee om te gaan zodat het met de 2e zich niet allemaal gaat herhalen. Want dan ga ik echt ontploffen!
Ik lees alleen een betrokken oma die dol is op haar kleinkind. Een rietjesbeker, waar je je druk om kunt maken. Je hebt het over exploderen, ontploffen etc. misschien moet je eens kijken naar je eigen houding hierin. Je geeft aan alles zelf te kunnen en willen regelen maar laat oma vervolgens wel een dag oppassen. Je mag blij zijn dat ze dat wil (en kan) Ben ik even blij voor mij en mijn schoonmoeder dat wij elkaar gewoon respecteren en wat vrij laten. Ze heeft mijn vriend ook groot gebracht, dus als ze voor mijn kind zorgt ga ik er vanuit dat ze daar prima toe in staat is. Ongeacht dat ze geheid dingen anders doet dan ik.
Sorry maar ik moet wel lachen om je rietje. Volgens mij is uit een rietje drinken voor een kind heel leuk! Wat maakt 1 dag in de week nou uit? Daar gaat hij echt niet minder van uit een beker leren drinken. Ik vind het ook wel sneu dat je het serieus overweegt dat je zoon oma vanaf dat hij naar de basisschool minder ziet terwijl dat zoals ik het begrijp wel meer kan dan je zult toestaan. Dan ontneem je hem wel z'n oma voor een deel, terwijl jij degene bent die issues heeft met oma en niet hij. Ik snap het heus wel hoor, dat het lastig kan zijn met (schoon) moeders en dat ze waar je zoon bij is zegt dat ze het dan wel stiekem doen kan echt niet. Daarover zou ik sowieso een gesprek aangaan. Maar wb de rest: zoals je zegt bedoelt ze het wel goed, dus ik zou dingen door de vingers zien, je ogen ervoor sluiten, het van je af laten glijden en de lieve vrede bewaren (uitgezonderd dat van kind uit je handen pakken en opmerkingen als 'dat doen we stiekem wel'). En ja, oma's en opa's zijn er ook voor om de Kids net even wat meer te verwennen (stiekem snoepje toestoppen) als je het mij vraagt. Ik vind ook niet dat jouw regels gekopieerd 1 op 1 hoeven te worden door opa en oma. Kind weet ook wel dat het bij opa en oma net wat anders gaat. Wb het regelen: ik wil ook alles zelf doen en schoonma wil ook veel helpen, dringt zich soms wat op. Meestal bedank ik haar toch vriendelijk en laat mijn vriend op een goed moment er op een positieve manier wat van te laten zeggen. Dus niet op het moment dat ze met een volle gewassen mand voor onze neus staat zeggen dat we dat niet willen, maar een ander moment uitkiezen. En dan nog, wat is uiteindelijk nou echt de big deal daarvan? Ik weet dat er stellen zijn die SNAKKEN naar een greintje van deze aandacht van ouders en het niet krijgen... Wel wat herkenning hier, dus zoals je vroeg mijn tips en adviezen
Ik lees alleen een oma die super trots is op haar kleinkind.. Echt wat ze voor opmerkingen maakt zijn echt oma opmerkingen en daar zou ik juist super stiekem om moeten lachen.. Zij past op daar heb je zelf voor gekozen dus op dat moment zijn het opa en oma's regels.. Natuurlijk met ook jullie opvoed methode erbij gewikkeld. Maar drinken uit een beker met een rietje.. Wauww welk kindje wil dat nou niet.. Ik zou me daar totaal niet druk om maken... Ook dat stiekem doen is heel normaal. Daar zijn opa's en oma's voor. Dat je even alleen wilt zijn met je gezinnetje is logisch. Maar ervaring wijst uit dat je op het moment van geboorte en de dagen erna niet teveel moet denken aan hoe je het wilt. Het gebeurt zoals het komt. En hey natuurlijk laat ze het aan sommige weten dat ze oma is geworden. Daar mag ze best over opscheppen hoor. Jou man/vriend is nu ook een volwassen gezonde man dus neem aan dat ze weet wat ze doet.. Adem in en uit en geniet van de betrokkenheid bij je kindje. Voor je het weet zijn opa en oma er niet meer. En hoe mooi is het als hij zich kan herrineren dat hij stiekem van oma een rietje kreeg in zijn drinken. Of stiekem een ijsje is gaan eten met oma.. Geweldige schoonouders zo mogen er meerdere zijn...
Thanks dames, ik begrijp uit jullie reacties dat mijn post misschien een beetje verkeerd over komt. Ik ben zeker dankbaar dat ze zo hun aandacht geven en willen oppassen. Maar het punt wat mij dwars zit is dat ze gewoon dr eigen ding doet en ons niet accepteren en respecteren. Natuurlijk zijn opa en oma om ook te verwennen, daar hoor je mij ook zeker niet over. Juist alleen maar leuk! En tsja druk maken om een rietje...hij drinkt thuis en op de opvang uit een normale beker. Ik heb het echt over een beker met rietje voor de hele kleintjes. Niet een normale beker met plastic of papieren rietje. Dus dan willen wij graag dat hij daar ook een normale beker heeft. Als daar een ‘normaal’ rietje in gaat geen probleem! Maar hiermee wordt er gecreeerd dat hij in ene moeilijk gaat lopen doen over een normale beker (melde de opvang van de week ook al en vroegen waar dat vandaan komt). Is dit zo gek en raar?
Wel als jouw reactie is om daar van te ontploffen en exploderen. Ik denk (op basis van wat je zelf schrijft) dat je erg weinig kunt hebben van je schoonmoeder. Heb je haar uitgelegd wat het effect is van die beker? Heb je haar gevraagd waarom ze het doet? Misschien vind ze het leuk en kun je samen een alternatief bedenken wat meer bij zijn leeftijd past oid. Ga gewoon het gesprek aan als twee volwassen mensen. En tip: choose you battles. Hoe meer “regels” hoe minder mensen geneigd zijn ze aan te nemen/ op te volgen. Ik ben tevreden als mijn kind tevreden is en heelhuids weer thuiskomt.
Het ontploffen is een opstapeling van zaken, niet enkel op het rietje gebaseerd. Er is ontzettend veel gebeurd en voorgevallen waardoor ik inderdaad niet veel kan hebben betreft mijn schoonmoeder. Helaas teveel om allemaal op te noemen. En gesprek aangaan heb ik alleen maar ook met mijn vriend erbij al vaak gedaan. Dit lijdt tot huilbuien vanuit haar en maakt ze alles groter en erger dan wij zeggen en gaat ze het slachtoffer spelen zeg maar. Maakt niet uit hoe of wat we zeggen, feedback kan ze niet hebben. Het is heel lastig om te beschrijven zonder jullie de indruk te geven dat ik zo moeilijk ben merk ik. Want dat ben ik echt niet. Dat snoepje, ijsje, kleinigheidjes of uitlogeren en later slapen, prima! Daar zijn het opa en oma voor. Maar sommige puntjes (de basis zeg maar) daar loop ik stuk op omdat ze niet accepteert en respecteert en dr eigen wil door dramt en duwt
Ja. Ik vind dat je je ontzettend aanstelt. Ik lees een oma die dol is op haar kleinkind, niets meer. Mama plagen en verwennen hoort daarbij. Je ziet alles wat ze doet als een aanval en ik vraag me af waarom? Ik zou eens naar je eigen gedrag kijken ipv te mierenneuken op alles wat oma doet. (Want ENORM KWAAD worden om een rietjesbeker is absurt. Serieus who cares...)
Wederom het is een opstapeling van zaken die zijn gebeurd. En het feit dat er gewoon niet geluisterd wordt naar ons. Ja 10.000x zeggen dat we iets niet willen en toch gewoon doen....nu heb ik even het rietje voorbeeld gegeven maar er zijn er nog duizenden! Wij voeden hem op zoals wij denken en vinden dat goed is, bepaalde puntjes daarvan hanteert de opvang ook (zindelijk maken etc) dus in mijn ogen niet gek dit ook te vragen aan opa en oma (mijn ouders respecteren dit en schoonouders niet). Dan bedoel ik gewoon de basis zeg maar zodat er wel 1 lijn blijft en het niet heen en weer gaat voor hem wat nu wel gebeurd. Nu hij ouder wordt merken we dit ook in zijn gedrag
Een rietjesbeker is toch niet basis? Bedoel, nou en dat hij daar zijn drinken zo drinkt en zijn brood eet in 9 stukjes ipv 6 (voorbeeld). Dat het te merken is aan zijn gedrag lijkt me niet zozeer negatief. Het gaat toch ook overal anders? Als reactie daarop kun je -zoals jij doet- ERORM KWAAD worden en figuurlijke klappen uitdelen, òf je kunt gewoon je kind leren dat het bij oma anders gaat dan op de opvang. Daar een rietjesbeker, hier een plastic beker. Daar 2 snoepjes, hier eentje. Enz. Let it go of haal hem weg bij je schoonmoeder en zet hem dan voltijd op de opvang waar ze precies doen wat jij wil. Maar nu is het zeiken tegen degene die voor gratis en niets voor je kind zorgt. Beetje verwend gedrag hoor..
Ik begrijp je irritatie, mijn schoonmoeder zit daar bij mij ook al snel. Zéker tijdens mijn zwangerschappen. Toch denk ik dat je niet kan verwachten dat ze zich volledig aan jou wensen aanpast. Ze is oma, geen au pair die je betaald. Als je niet wilt dat ze het op haar manier doet zul je zelf bij je kinderen moeten blijven of er iemand voor betalen. Ik ben het ook niet altijd eens met hoe mijn ouders of schoonouders omgaan met mijn doxhter. Open en eerlijke communicatie lijkt het beste te helpen, ze bedoelen het vaak helemaal niet kwaad of respectloos. ik probeer hier wel altijd te benadrukken dat het geen kritiek is, ze moeten wel zichzelf kunnen blijven als je het mij vraagt. Je kunt een hoop van elkaar leren in situaties als deze, maar dan zul je ook jezelf een spiegel voor moeten houden ! Wil je dat het persee op jou manier gaat, of hecht je meer waarde aan een liefdevolle band met mooie herinneringen aan opa&oma voor je kindjes?
Ik merk dat vele (blij voor jullie!) een goede band hebben met hun schoonouders. En merk dat jullie mij misschien wel als kreng, moeilijk of verwend persoon zien. Het is moeilijk om te omschrijven en beschrijven, maar degene die mijn schoonmoeder kennen begrijpen waarom ik heel boos kan worden zo langzamerhand op ontploffen sta. Zelfs mijn schoonzus, haar eigen dochter, snapt het precies. En het bijzondere is dat het niet bij mijn schoonzus gebeurd en dat ze haar wel accepteren en respecteren en geloof me die is heeeel streng met veel regels. Maar dat is haar keuze. Maar bij ons accepteren en respecteren ze het niet en mijn schoonzus ziet en hoort dit ook. Zoontje heeft heel gevoelig eczeem huidje, wij vragen dus om hem niet te lang rond te laten lopen met een poepluier want zijn billen worden echt vuurrood wat dan dagen herstel nodig heeft. Hij gilt, brult en huilt het dan echt uit. Hier luisteren ze niet naar en doen ze niet. Dit is ook met in bad gaan, zwemmen, warm weer, dan zit hij onder de uitslag en moet er zalf opgesmeerd worden wat we van de huisarts krijgen (voorligger van de hormoonzalf om te voorkomen dat deze gebruikt moet worden). Luisteren ze niet naar en resulteert dus dat de dagen erna met de hormoonzalf gesmeerd moet worden wat zoveel mogelijk vermijdt moet worden. Bij ons thuis gelden onze regels, bij opa en oma gelden hun regels waarbij je wel met de basis op 1 lijn zit. Accepteren ze niet, ze willen om de haverklap het voor het zeggen hebben en denken zij wel even te bepalen wat wel of niet goed is voor hem. Zelfs als ze bij ons over de vloer zijn. Zo kan ik nog heeel lang doorgaan....continue wordt er niet geluisterd en geaccepteerd wat wij zeggen. En ja in zo een opstapeling kunnen we dan ook moeilijk doen om een babybeker. Komt nu gewoon neer op principe en normen en waarden. En na 10.000x dingen vragen, aangeven wat compleet genegeerd wordt gaat op een gegeven moment een soort van knop om. Iedereen heeft zijn eigen manier van opvoeden en normen en waarden. Iedereen doet alles op zijn eigen manier. En iedereen heeft andere schoonouders. Het is niet voor iedereen hetzelfde (gelukkig). Wij hebben samen gekozen voor zoals wij het doen. Wij houden van ruimte en ook te genieten van ons gezin waarbij we alle 2 niet continue zitten te wachten op de bemoeizuchtigheid en onverwachtse bezoekjes omdat ze zo dichtbij wonen. Wij hebben ook een eigen leven en hoeven hun daar niet continue (bijna dagelijks) bij te hebben. Meerdere keren aangegeven en het wordt niet begrepen en geaccepteerd omdat zij het anders willen. Maar goed....dit topic was ik gestart omdat ik opzoek was naar enige herkenning en tips en advies van anderen die ook zo een schoonmoeder hebben.
Als je straks bevalt hoef je niemand te laten weten dat de kleine er is totdat je zelf lekker gedoucht met de kleine in je armen in een schoon bed ligt. En ja, als je al kinderen hebt, dan ziet hun oppas de nieuwe baby als een van de eersten, dat is nou eenmaal zo. Je kunt bij de intake met de kraamzorg aangeven dat je hulp wilt met het inperken van familie bezoek. Daarmee bedoel ik niet dat oma haar nieuwe kleinkind niet mag zien, wel dat ze na 10 minuten gevraagd wordt om jullie even alleen te laten. Laat haar fijn de beschuitjes smeren of iets dergelijks. Probeer het verder een beetje los te laten, je schoonmoeder is gek op haar kleinzoon en verwent hem graag. Dat zijn bij jouw schoonmoeder blijkbaar 2 kanten van dezelfde medaille. Edit: ik ben misschien heel hard wat betreft onverwacht bezoek, maar als het mij niet uitkomt, dan kom je er niet in. Dat betekent niet dat niemand onverwacht welkom is, maar wel dat ik me niet verplicht voel om meerdere keren per week dezelfde mensen over de vloer te hebben. En ik ben ook wel eens boven blijven zitten terwijl mijn vriend zijn ouders onverwacht op bezoek had. Gewoon vriendelijk gedag gezegd en aangegeven dat ik helaas nog iets moest afmaken.
Dank je wel! De tip van hulp vragen aan de kraamzorg ga ik zeker wat mee doen! Want daar ben ik inderdaad niet goed in. Is ook met de eerste gebleken dat ik zelfs commentaar kreeg van de kraamzorg dat er teveel bezoek kwam en te lang waardoor ik niet kon rusten. Samen slapen heb ik toen nooit gedaan, omdat ik me dan stom genoeg wel verplicht voel om dan ook beneden te zitten. I know, dat is iets wat ik dan moet aanpassen en me niks van aan moet trekken. Edit: en het pas laten weten als we er echt klaar voor zijn gaan we ook zeker doen dit keer. Lesje geleerd de vorige keer laten we maar zeggen
Ik begrijp je heel goed, misschien omdat ik deels zelfde ervaring heb, zowel met mm eigen moeder als schoonmoeder./ouders. Wat een kritiek komt hier gelijk op los. Misschien moeten jullie achter de regels doorlezen... Natuurlijk is het niet alléén die rietjesbeker, vaak is het een opeenstapeling van dingen die gebeuren waardoor je op het kookpunt bent aangekomen! Voorbeeld, onze kleine is s nachts geboren. S morgens half8 terug in de auto bellen we schoonouders om te zeggen dat de baby er is. We vermelden erbij dat we het zelf aan de rest van de familie laten weten. Staat het een paar minuten later tóch in de familie app. Geloof me, zulk soort kleine dingen gaan op den duur irriteren en bij mij ook dwars zitten. Mijn advies: probeer te blijven praten, ook met je partner. Belangrijk hierin dat je samen op 1 lijn zit.
Misschien heel stom om te zeggen want leuk of fijn is het niet, maar toch wel fijn dat je het herkent! En zelfs met 2! Dat lijkt me helemaal vermoeiend want het vreet echt energie. Net wat je zegt is het een opstapeling waarbij de emmer op een gegeven moment vol is. Praten doen mijn vriend en ik gelukkig wel en zitten we vaak ook op 1 lijn. Praten met mijn schoonouders hebben we, zowel ik alleen als samen, meerdere keren gedaan en aangegeven dat we het niet fijn vinden zoals het gaat en dat wij het gevoel hebben dat ze ons niet respecteren en accepteren. Waar dat op uitloopt? Enorme huilbuien bij mijn schoonmoeder die zich als enorm slachtoffer opstelt! Ze kan niet omgaan met commentaar. Wat eindigt in een hele boze schoonvader omdat we haar zo teleur stellen, pijn doen etc. Ik, we, weten niet meer hoe we dit moeten aanpakken en bespreekbaar moeten maken en houden met hun....we zijn alle 2, ik en mijn vriend, persoontjes met een zacht, open en vriendelijk karakter. We willen alle 2 anderen altijd helpen en je kan je dus misschien dan wel voorstellen dat we na zo een gesprek dan beide moeite hebben omdat het dan eigenlijk omgedraaid wordt door ze. Waardoor wij ons weer vervelend en schuldig gaan voelen.
Heel vervelend en vermoeiend ja. Schoonouders bemoeien we niet teveel mee. Mijn moeder past veel op. En dat gaat redelijk. Ze heeft meer commentaar op mijn man als persoon en als opvoeder, maar dat zegt ze niet tegen hem maar tegen mij. Ze kan met woorden niet tegen mm man op. Ik kan haar wel redelijk in de hand houden en mee omgaan maar kost veel energie. Ze doet veel voor ons, maar denkt ook daardoor dat ze veel te zeggen heeft. Maar zo werkt het natuurlijk niet , dat je omdat ze voor niks veel voor je doet ook maar alles bepalen en zeggen kan. En net als ik op momenten van ontploffen ben aangekomen dan stopt ze een poosje met bemoeien en kritiek leveren. Net of ze het aanvoelt. Ik ben naar me moeder toe wat geduldiger en manlief naar zn eigen ouders. Ook wel logisch misschien maar het blijft lastig
Op dit forum zijn opa en oma heilig. Dus ieder topic waarin enige vorm van kritiek op een opa of oma komt draait linea recta om naar de TS en wat zij allemaal wel niet verkeerd doet. Een greep uit de standaard reacties: - wees blij dat ze een opa en oma hebben - wees blij dat je zulke lieve grootouders hebt - ze bedoelen het goed - wees niet zo egoistisch - je stelt je aan - ik wou dat ik zulke (schoon)ouders had - ik zou er alles voor over hebben om mijn vader/moeder nog een keer bij me te hebben. - kijk naar je eigen gedrag - het is je eigen schuld Dus dan ben je alvast even voorbereidt. En elk topic over grootouders gaat hier pagina's lang op door. Zet je alvast schrap, want er komt nog een bak kritiek aan en wat jij denkt, voelt of zegt heeft men volledig maling aan. Wat je vraag betreft heb ik helaas geen tips. Ik zou net zo pissig zijn als jij en waarschijnlijk gewoon letterlijk zeggen: of je doet het zoals wij vragen, of we gaan een andere oppas zoeken.
Wat een onzin zeg. Ik lees hier juist altijd bakken met stront over (schoon)ouders. Ik zou zo graag een keer op een grootoudersforum willen lezen over (schoon)dochters/zoons... en voor wat betreft je laatste zin. Ik snap persoonlijk niet dat sommige (schoon)ouders nog willen oppassen als ik lees hoe er over ze gepraat wordt en hoe weinig respect er is. Grote kans dat ze het voor de kleinkinderen doen. Prima als je je (schoon)ouders een stelletje eikels vindt, maar “gebruik” ze dan ook niet voor je eigen belang.
Je bent niet op zoek naar herkenning, je wil horen dat jij gelijk hebt. Dat heb je niet. Je bent zwanger. Je waarneming van dingen is onbetrouwbaar. Neem de suggesties ter harte en pick your battles, let it go en anders stuur je op maandag je kind naar de opvang in plaats van je schoonouders. Je bent volwassen maar komt erg onvolwassen over.