Ja, hopelijk zijn de andere kindjes rustig. Hier vanavond ook nog maar een poging doen. Seks gehad op dag 8-10-12-13 en dan vanavond nog op dag 14...... piek was gisteren. Dat moet genoeg zijn toch?
Lijkt me wel visje.. wij vanavond ook nog keer voor de zekerheid... en dan de natuur zijn werk maar laten doen.. reken nergens op hoor zou wat zijn meteen al maar je weet nooit...
Heel veel dingen zijn niet te verklaren. Al denk ik dat een miskraam uiteindelijk ook een reden heeft. Misschien zou het kindje wel heel erg ziek worden of zou er sowieso qua gezondheid anders heel veel mis zijn. Je weet t toch niet. Maakt het verdriet uiteraard niet minder.
Hele mooie uitspraak ook idd! Ik zou ook graag willen dat ik overal controle over had maar t leven zit zo niet in elkaar. Ik ben zelf niet gelovig maar ik geloof dat dingen wel een reden hebben en gebeuren op zijn tijd. Ik ben altijd een laatbloeier geweest.. in alles. Vond ik vroeger erg, dus weet ik het gewoon. Ergens heb ik daarom wel het vertrouwen dat wij op een dag ook een positieve test in onze handen zullen hebben. Maar uiteindelijk zullen we met elkaar geduld moeten hebben en wachten tot onze tijd is aangebroken.
Om heel eerlijk te zijn geloof ik niet meer, sinds onze zoon is overleden. Maar toch zie je dingen dat je denkt van.. huh hoe dan? Zoals dat mijn man bij onze zoon het grafje aan het harken was en er toen een steen boven kwam in een hartjes vorm. Hoe bijzonder? Deze steen bewaren wij ook.
Ja geloof dat soort dingen ook wel hoor...ben er ook heel nuchter in gelukkig. Hopelijk mogen we allemaal mama worden.
Heb nooit gelooft, er is veels te veel ellende op deze aardkloot. Er is iets ja maar een god, jezus nee. Ja dat is zeker heel mooi, erg bijzonder...ik geloof in de spirituele wereld, en hebben dat ook meegemaakt, heel eng.
Ik heb vandaag best wel weer een zware dag gehad. Was vooral gebasseerd op doorkomen en “wachten”. Morgen zie ik mijn therapeut en ik ga het er maar eens met haar over hebben. Dit is niet te doen zo elke ronde weer.
Wij zijn vandaag even bij de baby-dump geweest omdat ik persee het onderstel van de kinderwagen die we willen wilde passen in de auto, dit paste. Ik dacht GELUKKIG! We hoeven niet direct een andere auto kijken eerst wel hoe t met mijn Picanto gaat en kunnen altijd later een andere, grotere auto kopen. Nou toen gingen we nog even de maxi cosi proberen achterin, en wat denk je, waar ik ook al bang voor was, en wel eens over had gelezen bij een Suzuki auto, GORDEL TE KORT, PAST NIET! Dus nu moet ik toch nog een andere auto.... Dus de hele dag achter een nieuwe auto aan geweest, wist gelukkig al wel welke ik zou willen. Uiteindelijk om half 6 iets gevonden dat aan mijn wensen voldeed, en een proefritten gemaakt. Leek allemaal prima in orde, morgen nog even kijken samen met mijn vader, die heeft er toch wat meer verstand van. En dan eens kijken of we tot een leuke deal kunnen komen! En dan ben ik (hopelijk) gauw trotse eigenaresse van een Kia RIO!
Het bepaald blijkbaar best wel mijn dag en stemming. En ik vind gewoon niet een manier die echt werkt om deze 2 weken goed door te komen. Kan dan wel zeggen dat deze 2 weken altijd zo zullen blijven, maar stel het duurt nog 2 jaar... dan heb ik wel heel veel weken die bepaald worden door wel/niet zwanger. Dat is niet wat ik wil.
Het is ook heel zwaar, hopelijk kan je therapeut iets voor je betekenen. Had je geen afleiding vandaag? Is het ook niet, wanneer kun je testen? Hopelijk snel wat zekerheid en dan snel een plakker
Ik had weinig afleiding. Ik moest zelf voor de afleiding zorgen zeg maar. Maar merk dat daar de helft van de tijd dan niks van komt, omdat ik zo afgeleid ben. Of geen zin heb. En dat geen zin hebben herken ik van voorheen. Ik heb veel last van depressies gehad. En ik wil dat gewoon echt niet meer.