Super nieuwsgierig ben ik als ik naar mn kleine meid van 6 maanden kijk. Ze is heel vrolijk en en met vlagen heel druk, benen hard laten vallen, lachen en hoofdschudden. Gillen soms en daar dan om lachen, veeeel kletsen, heerlijk! ook kan ze juist best lang alleen op een kleed spelen met een knuffeltje. Ik ben zo benieuwd of dit al iets zegt over wat voor dreumes we hier krijgen? Wat zijn jullie ervaringen? Geen peil op te trekken als baby, of zegt het best wel iets? Gewoon nieuwsgierig, verder niks
Ja ik vind van wel. Mijn oudste zoon wilde niks, niet in de box, niet in de kinderwagen, kon niet spelen, heel onrustig, enz. Dat werd echt niet ‘beter’. Maar als het binnen de perken blijft (en het gedrag redelijk normaal is), kun je er wrs nog niet veel over zeggen, behalve dat waarschijnlijk het ook een prima peuter is (en daar hoort de peuterpuberteit ook bij).
Mijn baby huilde bijna alleen maar, en kon heel boos worden. Nu ist een supervrolijk ventje maar met enorme sterke wil incl driftbuien.
Mijn tweede was echt een chill baby. Super relaxed in z'n stoeltje, keek alles een beetje aan. Vroeg vrij weinig aandacht, hij vond alles wel prima. Nu anderhalf jaar later krijst en schreeuwt hij alles bij elkaar als hij zijn zin niet krijgt. Hij heeft overal een mening over, weet precies wat hij wil en kan zó ontzettend boos worden. Van dat chille is niets meer over.
Zoonlief (3j.) was én is heel zelfstandig, sociaal, zorgzaam, een lachebek, lief voor dieren en geïnteresseerd in de wereld om hem heen. Hier dus niks verandert behalve wat peuterpuberstreken.
Bij mijn kinderen kon ik toen wel redelijk het temperament al raden. Eerlijk gezegd al in de buik. Verder krijgt het onwijs veel verdieping en kan je het verder niet helemaal voorspellen. Maar mijn eerste was heel makkelijk. Hij was het niet altijd overal mee eens maar keek je dan boos aan en deed verder niks. Heeft nu ofc wel zijn kuren maar zijn temperament is nog steeds relatief rustig (als ik het vergelijk met mijn tweede). De tweede kon klinken alsof hij naar de slacht gebracht werd en voorlopig is hij op en top puber. Als iets hem niet snel genoeg ging deed hij het zelf wel en zo is hij nog steeds, heel erg gericht op zelf doen. Gaf ik de bost niet snel genoeg dan rolde hij voor een baby vroeg om en had hij beet. Was hongerig en vroeg met 5 maanden al om 'eten'. Vaak boos om wat hij andere zag doen als het om iets ging wat hij nog niet kon. Hij is eigenwijs tot en met en heeft op vele fronten zijn broer ingehaald. Daag hem uit of je wordt zelf uitgedaagd. Onze jongste is letterlijk en figuurlijk nogal een plakkertje. Een echt prinsesje. Als je haar ook maar een beetje probeert uit te dagen om iets zelf te doen is ze boos dat het niet voor haar word gedaan. Ik voel de bui al hangen De oudste 2 konden best even wat alleen doen, en nog steeds. Ik denk niet dat zij zo wordt. Met fases kan het wel een tijdje omslaan. Maar als ik naar het grote geheel kijk dan kloppen mijn gevoelens en voorspellingen tot nu toe wel. Toen ik vroeger las over een 'tabula rasa' dan klonk het ergens nog wel logisch. Maar met 3 kinderen rijker denk ik er toch anders over. En dat vind ik alleen maar mooi, dat ze allemaal iets eigens hebben terwijl ik redelijk dezelfde ben en blijf.
Hier een enorm verlegen droppie toen oudste dochter klein was, en snel tevreden. Nu een beginnende puber die heel uitbundig is, houdt van de aandacht naar zich toe te trekken en een dramaqueen. Tweede dochter was een moeilijke baby. Altijd op de arm willen, moeilijk in slaap vallen, moeilijke eter, wilde alleen mama. En zij is nu bijna 9 en supermakkelijk in omgang, ellende laat ze makkelijk van zich afglijden, slapen deed ze sinds de psz ineens heel makkelijk. En zit meer bij der vriendinnetjes te spelen of buiten, dan dat ze bij mama thuis is. Ook gaat ze supermakkelijk uit logeren. Ik ga nu dus bij derde dochter ervanuit dat t in de toekomst ook weer t tegenovergestelde wordt van nu hahah.
Onze zoon was een rustige baby en nieuwsgierige dreumes/peuter. Vanaf een jaar of 3/4 veranderde hij in een krijsend monster en niets was goed! Vreselijke periode! Ik vond dat echt zwaar. Inmiddels is hij 7 en heel lief, sociaal, geduldig en af en toe wat driftig, maar er mag ook best een beetje pit in zitten.
Mijn zoontje was tot 10 maanden heel rustig. Nu is het een mannetje van bijna 2 die niet stil zit en overal op wil klimmen.
Onze zoon was een heerlijke baby. Vrolijk, rustig, sliep goed, altijd blij bij iedereen. Toen kwamen er hele zware jaren waarin bleek dat hij autisme heeft. En nu is hij 11 en weer rustig en een echte huismus. De middelste was een huilbaby, daarna een vrolijke peuter en nu een onzeker meisje dat gauw overstuur is. Onze jongste zat er als baby tussen in. Wel wilde ze altijd alles zien. En dat heeft ze nog steeds. Ze heeft een enorm sterk karakter met een grote eigen wil. Ze waren alle 3 behoorlijk druk in de buik. Deze baby ook.
Mijn oudste was het eerste jaar een huilbaby. Nu een zoetig jongetje van 4,5. Huilt wel nog snel Jongste was een mega zoete baby. Nu is het een driftige dreumes
Oudste was supersociaal en had vanaf 12 maanden eigenlijk al hele grote praatjes. Een bijdehand peutertje die overal wrl een volwassen antwoord op had. Stapte zomaar op mensen af etc. Nu een best wel timide puber. Verlegen zal ik niet zeggen maar stapt niet meer zo makkelijk op iemand af. Mijn jongste meid is bijna 2 en al baby totaal niet sociaal. Ze wws super eenkennig en had ook gewoon 0 interesse in anderen. Ze wilde alleen maar mama. Nu begint ze langzaamaan te ontdooien en begint ze toch wel nieuwsgierig naar andere kindjes te worden. Ik ga er maar vanuit dat ze net als haar broer 180 graden zal veranderen en uiteindelijk supersociaal wordt
Hij was een ontzettend makkelijke baby. Kon zichzelf uren vermaken, sliep na 8 weken super goed (nog steeds hoor) en vond alles best. Wel was hij eenkennig en andere mensen vond hij maar niks. Nu stapt hij op iedereen af om bloempjes te laten zien of zijn auto’s, is een echte grappenmaker en heeft een enorm pittig karakter Heb mijn handen vol aan hem, maar had, ondanks dat hij als baby makkelijk was, niks anders verwacht. Ik vind het ook wel een gezond iets dat ze zich een beetje gaan afzetten en hun eigen willetje ontdekken...dat is toch iets wat ze later verder gaat helpen.
Ik zie het gedrag wat mijn dochter liet zien als baby, en echt al vanaf de geboorte, nu nog steeds in haar gedrag als 4 jarige. Ze is pittig, heeft bakken energie, ongeduldig, wijs, hoort en ziet alles, en slapen is voor apen Nu is mijn 2e dochter geboren en ik ben ook reuze benieuwd of het gedrag wat we nu bij haar zien, heerlijk rustig en ontspannen baby, ook echt haar karakter blijft.
Ja ik zie het zeker terug! De verloskundige zei een paar minuten na de geboorte al dat het een pittig meisje was. De kraamhulp schreef hetzelfde on het kraamdossier. Mijn schoonzus zei na een week of 3 "ik zie het al, dit is zo'n kind dat alles snel wil kunnen". Ik heb er weinig aandacht aan besteed destijds maar ze hebben ECHT gelijk. Het is een heerlijk kind, extravert, leergierig, veel energie, dat niet opgeeft. Als ze iets wil leren gaat ze door tot ze het kan. Ook wel pittig in emoties, heel boos en heel blij. Het is echt een heel ander kind dan haar broertje, die doet alles op een veel relaxter tempo en scharrelt gezellig door het leven heen.
Relschopper in de buik, vol temperament als baby, verschrikkelijk nieuwsgierig naar hoe iets werkt of in elkaar zit. Momenteel peuterpuber temperament komt heel vaak op zetten vooral als iets niet gaat zoals zij dat dacht te doen (ze wil op dr driewieler fietsen maar is nog net te klein dus dat mislukt dan) of t woordje "nee" valt bij de 4e vraag om een koekje, wandelwagentje mag niet mee naar buiten...ze mag geen 100 paardenbloemen plukken onderweg naar opa en om. Grote zeester op de grond, luid gillend gaan zitten op de grond of de wereld vergaat. Nog veel bozer worden als mama doodleuk op de grond ernaast komt zeesterren en zegt dat zo op de grond liggen toch best gek is. (Maar t werkt wel!) Buiten dat driftige gedoe en t gooien met van alles is t echt een zonnetje in huis. Is nog steeds een enorm aagje. Heel verzorgend en sociaal. Kopjes fantasie thee worden ingeschonken, popje wordt verzorgd als baby, als ik plat moet vanwege mn bekken krijg ik een dekentje van dr. Knuffels en kusjes, bloemetjes, katten snoepjes voeren , mij nadoen met van alles en nog wat. 1x zien is doen. Kan heerlijk zelf spelen, speelt en een keuvelt geregeld 1,5-2 uur in dr bed met dr knuffies.