Eens. In een relatie moet je gewoon bereid zijn om de minste te willen zijn. Dat betekend niet over je heen laten lopen, maar ook niet altijd maar alles willen winnen. Je eigen fouten durven toegeven, maar ook als je weet dat je gelijk hebt, dat niet altijd perse willen krijgen. En dat van beide kanten. Als je niet meer met elkaar kunt praten, zou ik iemand inschakelen die daar samen met jullie aan kan werken.
Wat een fijne oplossing! Ik zou zelf echter nooit voor familie oid kiezen denk ik. Of beter gezegd ik zou niet weten wie ik in dit geval zou uitkiezen. Maar wat fijn dat dit voor hun zo goed heeft gewerkt. Scheelt een hoop kosten ook Is zo duur Dank voor reacties. Er staat een etentje gepland inmiddels en oppas is ook geregeld
In elk geval stoppen met je man meneer te noemen. Dat is zo denigrerend. Ik vind hem fantastisch. Door deze filmpjes te kijken heb ik echt mijn relatie destijds uit een megadiepe dip weten te sleuren. Al waren onze problemen compleet anders van aard en kwam dat voornamelijk door een dikke burn-out bij vriend en alles wat het op dat momemt erger maakte. Je moet jezelf er wel echt in trainen op punten die logisch klinken maar die je eigenlijk nooit toepast. Ik vind het wel leuk om te zien als ik bepaalde dingen zeg tegen mijn vriend dat je echt ziet dat het werkt, dat hij blij is om het te horen. Want sommige dingen zijn zo logisch. Alleen moet je ze wel daadwerkelijk zeggen en niet voor jezelf houden. Eerlijk ruzie maken doe je zo Hier staat alles. https://m.youtube.com/user/matboggs
Nee mijn man, partner, vriend enz heeft een hele andere lading dan meneer. De lading is onaardig, denigerend en afstandelijk. Het is niet voor niks dat veel mensen zeggen. Zodra je je partner meneer of mevrouw gaat noemen is het over met de liefde. Het is denk ik echt heel slim dat jullie weer even tijd voor elkaar maken. En leuke dingen gaan doen.
Die lading geef je er zelf aan. Dat is jouw invulling ervan en dat is prima. In de context zoals ik hem geschreven heb is het niet bedoeld zoals jij hem invult... En het is nog niet over met de liefde, gelukkig niet Wat betreft leuke dingen doen en tijd voor elkaar maken, zie eerdere post. Working on it
Misschien kun je hier samen afspraken over maken? Jij vind het eigenlijk niet fijn dat hij vaak/lang de hort op is, toch? Geef hem de ruimte om naar vrienden te gaan en een biertje te drinken, dat zou ik hem ook vooral niet ontnemen. Daar heeft hij behoefte aan, en dat is prima als het past in het ritme van jullie gezin. Maar: als hij dronken thuiskomt, slaapt hij op de bank/logeerkamer ivm veiligheid van de baby (en dat is ook wel zo aardig tegenover jou, want als hij je wakker houdt met gesnurk heb je daar de dag erna ook last van, en daarmee de rest van het gezin ook). Het is dan zijn eigen keuze of hij het houdt bij een paar biertjes of zich laat gaat en 'op de blaren' moet zitten/slapen.
Die afspraak hadden we ook gemaakt. Maar als hij zich er dan niet aan houd maakt het ook al weer lastig. Op moment dat hij al veel bier heeft gehad, zijn zijn grenzen wat losser en lijkt hij het allemaal maar onzin te vinden.
Dat is inderdaad niet fijn! Ik weet niet hoe oud die afspraak is, maar misschien op een nuchter moment nog eens evalueren/in herinnering brengen en aangeven dat je dat echt belangrijk vindt? Mijn echtgenoot komt nooit dronken thuis, dus ik heb verder ook geen ervaring hiermee. Hij zuipt alleen flink als 'ie een weekendje weg is met de mannen of zo, dan heb ik er geen last van.
Ik zou ook echt relatietherapie overwegen. Het respect voor elkaar is weg bij jullie. Mijn ervaring is dat je heel veel aankunt als stel als dat maar goed zit. Dat is duur helaas maar het is heel wat waard als het je relatie beter maakt en als het niks is kun je elk moment stoppen.
Mij maakt het niet uit het is jouw huwelijk. Maar het is wel den opvallende woordkeus en zeker in deze zin. Wil niet zeggen dat je ongelijk hebt. Maar wanneer er geen respect meer voor elkaar is in de manier van spreken over elkaar dan is het eind echt zoek. ‘En daarbij neemt meneer redelijk vaak de benen naar een goede vrienden drinkt naar mijn mening te veel en neemt dan, vind ik, niet de verantwoordelijkheid die ik van hem verwacht.’ Dat van die leuk dingen doen las ik. Was ter bevestiging dat dat zeker een goed idee is. Tijd voor elkaar maken zonder kinderen is zo belangrijk in een relatie. alles valt of staat met een goed huwelijk. Een goed huwelijk kan tegenslagen en zware periodes verwerken en draagzamer maken. Een slecht huwelijk maakt de tegenslagen en moeilijke periodes alleen maar zwaarder. Bovendien komt er een dag dat de kinderen het huis uitgaan en dat je er weer samen voorstaat. Sinds ik mijzelf het bovenstaande realiseerde ben ik de relatie met mijn vriend wel anders gaan waarderen. Mijn vriend is altijd een prioriteit, uiteraard komt zoon niks te kort, maar ik maak altijd een avond vrij voor mijn vriend zodat we samen op date kunnen
Beetje apart dat je iemand verteld hoe een huwelijk hoort te zijn terwijl je zelf pas een paar maanden verkering hebt en nog niet eens samenwoont. Je hebt niet perse ongelijk, maar je praat er heel theoretisch over. Jij en je vriend zitten nog zo ongeveer in de honeymoonfase , dat is een hele andere fase dan 10 jaar samen en 3 kinderen zeg maar. Ik denk zelf dat TS meer heeft aan ervaringen dan aan YouTube filmpjes. Denk ik.
Ja dat klopt ik ben nog een twee jaar samen met mijn huidige vriend. Maar ik heb voor hem ook een leven gehad en samen gewoond al vanaf dat ik 18 was. Ik probeer altijd van mijn ‘fouten’ te leren. En weet redelijk goed waar in elk geval mijn valkuilen liggen en waarop mijn eerdere relaties zijn stukgelopen. Dus dat mijn huidige relatie misschien nog in een soort veredelde date fase zit betekend niet dat ik geen levenservaring heb.
For the record, wij zijn 14 jaar samen we hebben de verliefdheid gehad, hoewel die vlinders er echt nog wel zijn, zijn ze niet continu meer aanwezig. Mijn man zegt hetzelfde. We hebben al heel veel beproevingen gehad in onze relatie. We zijn een super leuk stel en hebben eigenlijk altijd kunnen praten. Doordat er nu kinderen zijn... En we nu weer in die babyfase zitten, is het gewoon even hectisch. Daarbij, als je elkaar al zo lang kent, lijkt het of we steeds wat verder gaan in de grenzen. Het is inderdaad goed om er eens uit te gaan. Zodat we even niet tegen de dagelijkse sleur aanlopen, vermoeidheid van werk en ik de volledige zorg van 3 kinderen en wat lichamelijke mankementen die ik op te lossen heb. Gewoon even weer lachen samen. We houden allebei van uit eten gaan en dan komen de gesprekken en de lol en de humor vanzelf wel weer. En dan daarna kunnen we het weer op een diepgaander niveau trekken. Maar voor nu moeten we even uit de cirkel Ik heb de filmpjes bekeken. Er staat niet veel nieuws in Het zijn echt dingen., waarmee ik in mijn werk ook mee te maken heb gehad. Mijn man weet ook echt wel hoe hij dingen zeggen moet, maar heeft nu juist bewust gekozen voor de andere weg. We hebben trouwens het vertellis spel. Die heb ik vorig jaar gekocht. Die gaan we ook maar eens een keer doen. Helpt ons misschien op gang om een goed gesprek te beginnen.
@NdNk gelukkig toch nog voldoende positiviteit om je aan vast te houden. Op naar een mooie toekomst maar
Sorry hoor, maar je reactie doet me de wenkbrauwen even omhoog trekken. Wat heeft ze er in vredesnaam nu aan om zich ‘oprecht’ af te vragen of hij wel een derde wilde? En wie zegt dat hij niet normaal doet tegen de kinderen of elders moet slapen? Je hele bericht is nogal belerend en staat bol van de aannames TS; ik heb niet veel tips behalve dan dat de sleutel denk ik communicatie is. Er staan idd veel fijne tips tussen hier. Heel veel succes en dat jullie eruit mogen komen!
Wat een bijzondere reactie... alsof alles zijn schuld is en hij alle ellende veroorzaakt. Natuurlijk niet... waar 2 zijn. En de reactie van ts op dit bericht verbaast mij ook. Mijn tip. Ga ook kijken naar je eigen aandeel hierin en ik denk dat relatietherapie verstandig is. Zo krijgen jullie beide misschien andere inzichten.
Wat bij ons enorm goed heeft geholpen is relatietherapie op elkaar weer terug te vinden. Wij zijn ook 14 jaar samen, getrouwd en kids. En hebben recent een hele rot situatie gehad. Door relatietherapie hebben we veel beter en anders leren communiceren en kwamen er dingen boven die heel klein leken maar uiteindelijk wel dingen belemmerde in onze relatie. We zijn er nog lang niet en ik weet ook niet of het in ons geval goed komt maar ik kan relatie therapie zeker aanraden