So wat hebben er veel dames wakker gelegen vanacht. Hier ook een slechte nacht gehad. Pijn in mn heupen wordt steeds erger en die druk down under is ook niet echt fijn. Ik ben dan nog maar 34 weken maar ik wil ook heeeel graag op t punt van bevallen staan, helaas zal ik nog lang moeten wachten. Hier nu klaargemaakt om weer een ctg te gaan laten maken. Vanacht voelde ik de kleine al ietsje beter gelukkig. Dus denk na een goede ctg vandaag dat t prima zal zijn.
Indd niet vast houden aan de schattingen van het gewicht. Het zijn ten eerste maar schattingen kans dat ze er naast zitten is best groot. En wat al gezegd is het hoofdje moet er als eerste uit dan maakt t buikje daarna echt niet uit hoor. Maar soms word er gedaan alsof je met een wat groter kindje dan oh zo zwaar zou hebben en een kleine er makkelijk uit zou floepen. Maar ook de "kleintjes" hebben hoofdjes die toch ook echt door een zelfde soort gat heen geperst worden Ik vond zelf wel het persen het ergste maar dat kwam omdat ik van de weeën zelf niet zoveel last gehad heb
Idd hoofdje moet er door. Of er nu een klein of groot lichaampje bij aan vast zit, hoofdje is t grootst @Mom86 wat gaaf hoogzwanger op gesprek! Welke functie solliciteer je op? Ik zou je ambitie uitspreken, jezelf blijven, en vooral niet de mensen ‘naar de mond praten’ maar aangeven war JIJ te bieden hebt!
Succes @Babyvijf en @lerana. Hopelijk gezonde beweeglijke kindjes aan de ctg. en auw onderkantje, misschien is het het dieper zakken van de kleine. De pijn kan straks nog weer iets afnemen. Hoop ik tenminste wel voor je! @joepy geeft toch niets, ik zit nu ook heel hard na te denken wat ik nou precies heb gelezen. Soms laat ik het reageren ook maar om die reden. Hoe gaat het met de zwangerschap? @Siem98 hopelijk schiet het voor jou een beetje snel op! Laat je man die kleine maar flink toespreken @Soturi natuurlijk ben je reuze nieuwsgierig ik zou zeggen, pak nog even goed je rust en laat alles op je afkomen. Zodra de kleine er is stap je letterlijk in een sneltrein.
Mijn kinderen waren 2840 g (38+5) en 3480 g (39+1), over 2 weken de groei echo voor nr 3, dus ik ben benieuwd. Hopelijk ook een relatief kleintje . Al denk ik dat het idd weinig uitmaakt, het hoofdje is het grootst, en de rest floepst er eigenlijk bijna vanzelf achteraan. Ik ben het er ook mee eens dat het persen idd als een opluchting voelt na de ontsluitingsfase, je bent dan zo druk bezig dat je die scherpe pijn ook niet meer zo voelt. Het zwaarste van het persen vond ik nog wel mijn benen zo lang naar achteren trekken Vrijdag bij de vk geweest en de kleine ligt nog met haar hoofdje omhoog. Met deze termijn geen enkel probleem schijnt, maar mijn andere kinderen lagen toen al lang keurig omlaag gericht, dus het zit me ergens toch niet helemaal lekker. Liggen jullie kindjes allemaal al goed en sinds wanneer?
Ik maak me om de bevalling zelf niet zo druk, ondanks dat ie veel groter word geschat dan mijn oudste zoontje. Bij mijn oudste heb ik ook een knip gehad en daar heb ik achteraf veel last van gehad, was erger dan de hele bevalling. Dus klein of groot, is geen garantie voor hoe het verloopt haha. De bevalling zelf verliep namelijk top! En hopelijk is dat bij nr2 weer zo! Ik had en heb ook geen angst voor de bevalling gelukkig, was dolgelukkig dat de zwangerschap er eindelijk op zat hahaha en kan er nu ook niet op wachten! Bevalling duurt gelukkig véél minder lang dan een zwangerschap
@EdN hier lag ie met 30 weken ook nog met koppie omhoog en met 32 weken met koppie naar beneden... ze hebben nog prima de ruimte met dat termijn dus kan nog prima draaien
Ja ik ben bij beide vaginaal bevallen. De eerste een knip + vacuüm en de tweede geen schrammetje. Ze was er ook in een kwartier Je krijgt ze er hoe dan ook uit hahaha. Heb goed geluisterd naar de aanwijzingen. Soms kan een bevalling van een groot kind nog makkelijker gaan dan van een ieniminie. Ik zag nog een buik voorbij komen die zichzelf huge vond. Dat ben ik!! Vond het een hele mooie buik om te zien.
@lautjuh85 @EdN het is natuurlijk een foto dat ik plat lig. Ik heb vandaag een verjaardag (eindelijk leuke kleding aan) zal proberen nog een sta foto te maken. En ik las over het zwaarste van de bevalling je benen naar achteren trekken. Dit is zeker waar, ik beviel in het ziekenhuis en kreeg uiteindelijk beensteunen want ik kon me benen niet vast blijven houden. Ik gleed telkens weg met mijn handen. En het gevoel alsof alles in brand stond down under was zo'n moment van ik wil niet meer Telkens voelen dat het hoofdje eruit komt en weer terug floept dat was zo naar voor mijn idee schoot het niet op. Maar dit schijnt heel normaal te zijn en dat was iets wat ik van te voren niet wist. Als ik dit wel had geweten had ik wat meer vertrouwen in mezelf gehad denk ik. Meteen na de bevalling weet ik nog dat ik zei " ik wil nooit meer zwanger zijn, maar bevallen doe ik nog wel 100 keer"
Hahah hier waren ook 1 van de eerste dingen die ik zei was dit het nou.. maken vrouwen zich hier nu zo druk om hahaha
Ik had hier mijn man en de verpleegkundige allebei naar een been gedirigeerd en die hielden ze voor op hun plek uiteindelijk
De ene functie als secretarieel medewerker en de ander als roosteraar/administratief medewerker. Beide functies lijken me leuk en op beide gebieden ervaring. Maar wel super spannend... eventueel na zoveel jaar een vaste aanstelling opzeggen. Ik hoop dat het me gegund is. Zit al veel te lang niet meer op mn plek.
Spannend zeg! Hopelijk gaat het allemaal zoals je wilt en mag er eventueel iets moois uitkomen vooral als je oude werk al niet meer bevalt