Ja daar zie ik ook zeker de voordelen van! Maar mijn 2 kids zijn nu zó leuk samen! Ik heb die band met mijn eigen broer ook altijd gehad. Ik krijg zo vaak de vraag of het een tweeling is. Dus heel eigenlijk zou ik dan ook nog een 4e willen, omdat ik dan weer een 'setje' van 2 heb ofzo. Maar ja, net wat je zegt, dat moet dan ook nog maar lukken. En ik zou mij ook niet hebben laten weerhouden als het mijn 2e kindje was. Maar die 2e was wel veel vanzelfsprekender, dat ik die echt wilde. Nummer 3 ( eventueel 4) is echt wel een dingetje. De problemen die ik nu vooral zie zijn - De kamers. We hebben 3 slaapkamers. We zijn pas verhuisd, dus we gaan echt niet weer verhuizen. Maar we zouden beneden nog wel kamers kunnen maken (alleen moet ik me dan weer over mijn principes heenzetten ofzo, dat ik het raar vind om beneden slaapkamers te hebben). - De auto's. Dat is dan waarschijnlijk pas bij een 4e een probleem. Denk dat 3 nog wel past. - Het gebeuren met als je weg wil. Dat je ze dus allemaal mee moet nemen en alle spullen die daarbij horen en ook allemaal in de gaten moet houden. En dat sommige dingen zoals zwemmen dan waarschijnlijk lastig worden. En ook als ik alleen ben, hoe doe ik dat dan. En dan komen daarna eigenlijk pas de andere dingen, - of ze allemaal nog wel genoeg aandacht hebben, dat ik niet steeds met de baby bezig ben - of ik het gezellige wat we nu hebben niet ga verstoren met weer een baby erbij - weer een niet-slaper en die mega vermoeidheid, waardoor ik ook niet altijd gezellig meer ben, en dan toch nog 2 andere kids heb rondlopen - of we financieel nog wel gewoon lekker kunnen leven zoals we al deden
Vooropgesteld dat ik de jongste echt niet zou willen missen... Maaarrr, ik merk dat de oudste en jongste heel erg naar elkaar trekken. De middelste hangt er altijd tussen.. Mijn jongste os echt absoluut een handenbinder sinds hij kan lopen. Tot in het extreme. Ken dit ook niet vd andere 2. Hij klimt op werkelijk alles. Weet dondersgoed hoe alles werkt. En is echt een terrorpeuter... zijn gedrag is ook in alles extreem. Of extreem lief, extreem boos enz enz. Maarr hij is verder ook gewoon superlief. Mijn kleine kroelkip. En zoals ik al.zei ik zou m echt niet willen missen. Wel denk ik als hij de 2e was geweest en zo pittig dat er geen 3e was gekomen Hier overigens genoeg kamers dus elk kimd gewoon een eigen kamer.. maar van samen slapen worden ze niet persee slechter toch . Auto hebben wij al n tijdje niet maar missen t ook nog niet echt dus kan je daar niet bij helpen
Hier inmiddels 4 kindjes en zelfs een wens voor een 5e. Ze zijn nu 11jr, 9jr, 7jr en 4 mnd Ik heb het altijd als gezellig ervaren. 2 kindjes hebben een hele tijd 1 kamer gedeeld. Wij zijn uiteindelijk verhuisd naar een groter huis en nu hebben ze allemaal een eigen kamer. Dit was zelfs even wennen voor de 2 die een kamer deelden. Met 3 kindjes nooit de auto aan hoeven passen. Nu met 4 wel een 7 zitter moeten kopen. Financieel niet veel van gemerkt maar dat komt denk ik omdat we het prima hebben. Ik ben toen de 3e, 4 jr werd gestopt met werken en bewust thuismama geworden. Dat scheelde wel veel stress en we brachten toch bijna 75% van mijn salaris naar de opvang.
Wat ik eigenijk probeer te zeggen; als je iets echt graag wilt zijn praktische bezwaren meestal minder belangrijk. Ik weet nu al dat ik nog een wens heb voor een 3e. Anderen doen het ook, zal bij ons ook vast wel goedkomen mocht het ons nog eens gegund zijn.
Hier zullen ze de eerste tijd ook bij elkaar op de kamer moeten. De oudste 2 delen nu al en dat zullen de jongste 2 op een duur ook gaan doen. Wij willen nog wel een kamer op zolder aftimmeren.
Ik heb dat ook wel overwogen ja. Mijn salaris gaat daar ook aan op. Maar ik moet gewoon echt ook even wat anders hebben dan de hele dag thuis met de kids, anders word ik gek. Ik werk nu 3 dagen. Ik zou wel overwegen om naar 2 te gaan, maar wel dat ik dus in elk geval nog een klein deel van de week wat anders heb (niet dat het nou zoveel scheelt, want ik ben kleuterjuf haha, dus alsnog drukke kids om me heen, maar toch).
Ik heb wel eens getwijfeld aan een derde, mijn man wilde heel erg graag. Ik vond het later wel oke dus zijn we er voor gegaan. Natuurlijk is het zo dat als je kindje er is het altijd goed is, maar ik vond die derde erg zwaar. Dat ligt niet aan drie kinderen, want dat vind ik niet zo veel voorstellen. Wij hadden bewust meer leeftijdsverschil, dus de middelste ging bijna naar school toen de jongste geboren werd. Maar de jongste was gewoon erg pittig, heel erg veel huilen, vaak zijn broer en zus dwars zitten. Onze handen vol hebben we aan hem (gehad). Mijn man wilde altijd al wel een vierde, ik echt niet. Tot ik eerder dit jaar onverwachts zwanger bleek, en daarna een miskraam kreeg. Toen was bij mij de knop om. De kinderen zijn nu veel zelfstandiger, ik ben minder direct aan het zorgen zeg maar. We zijn ons huis aan het verbouwen en hebben straks 6 of 7 slaapkamers, en als we echt willen kan er nog een dakkapel bij en kunnen we er zelfs 9 maken. Ruimte zat dus. De 7 zitter hebben we al, qua werk is het ideaal dat we maar 1,5 dag opvang nodig hebben voor de baby straks terwijl ik wel 16-20 uur werk en mijn man (veel) meer dan fulltime. Eigenlijk was het voor mij goed dat ik onverwacht zwanger werd toen, anders was deze vierde er denk ik niet gekomen, terwijl we er nu allemaal zo blij mee zijn.
Hier ook veel water. Dus een no go om alleen buiten te spelen idd als ze hun diploma nog niet hebben. Maar wij hebben een grote tuin dus zie dat niet als een probleem en ik vind t leuk om mee te gaan naar buiten. Ik heb me eigenlijk nooit druk gemaakt om wegrennen enzovoort. Ik was gewoon heel streng. Nu moet mn jongste dochtertje ook handje vast, doet ze dat niet dan gaan we terug naar huis en naar binnen. Dan heeft ze t snel genoeg door. En anders heb je van die polsbanden. En tis bij mij ook dat als we ergens naartoe gaan met zn allen, door t grote leeftijdsverschil ik me niet teveel hoef te bekommeren om de oudste natuurlijk. Die is dan meer een hulp voor me met die kleine. En hoe ik t ga ervaren met nog eentje erbij? Dat zal de tijd leren. Maar ben al aardig wat gewend. Heb vaak t zoontje van mn vriendin erbij of mn neefje. Dus t overzicht van vier kids tegelijk heb ik wel al. Ook met t uit de deur gaan. Tis alleen even weer t ritme van de baby straks combineren met de andere kids wat ik even als uitdaging zie.
Zo dat zijn veel kamers! Wij hebben echt geen klein huis (360m2, dat is inclusief kelder), maar de indeling is gewoon heel onhandig. Ik merk vaak dat rijtjeshuizen nog beter zijn ingedeeld dan ons grote vrijstaande huis. Ik heb op zich geen probleem met dat ze een kamer moeten delen, voorlopig. Maar als ze puber zijn gun ik ze toch eigenlijk wel een eigen kamer. Zeker omdat de eerste twee een jongen en een meisje zijn vind ik het lastig. Zij passen het best bij elkaar qua leeftijd, maar zullen als ze ouder worden echt niet bij elkaar willen. Maar om de baby straks bij mijn 5 jarige te leggen vind ik ook niet heel erg een succes bijvoorbeeld. (Dan zal de eerste tijd toch bij ons op de kamer zijn, maar ik wil voor diegene ook wel een fijn plekje maken). Ik weet gewoon niet zo goed hoe een kind dat ervaart. Ik heb zelf altijd een eigen kamer gehad dus geen idee.
Ja ik moet me daar misschien ook niet zo druk om maken. Ik ga vaak genoeg met 30 kleuters op pad. Die kunnen echt al wel wat meer als ze die leeftijd hebben. Ik heb nu gewoon zo'n beeld voor me hoe mijn kids op dit moment zijn. Maar aan de andere kant, bij de juf gedragen kinderen zich meestal wel anders dan bij hun eigen ouders. Dus moet er ook weer niet te makkelijk over denken. Maar goed, het zijn er ook geen 30.
Wij hebben ook een raar huis hoor, haha. We hebben straks 2 slaapkamers beneden, en de rest boven, ik had liever een andere indeling gehad maar dan hadden we ons hele huis moeten slopen en nieuw bouwen, en dat paste niet in het budget, dus blijven er beneden straks meer ruimtes dan ik had gewild. Maar ach, voordeel is idd wel veel slaapkamers, al zijn ze echt niet allemaal groot hoor. Maar de kinderen hebben dan wel een eigen kamer, mijn man zijn kantoor en ik mijn hobbykamer, dat zijn weer de voordelen van rare huizen, haha Heb je geen kamers die je door verzetten van muren kunt splitsen? Dat gaan wij nl ook doen, grote kamer splitsen, liever twee kleinere kamers zodat ze gescheiden zijn zeg maar dan 1 grote.
Ja misschien kan dat wel, daar heb ik ook wel naar gekeken. Maar er zit ergens een schoorsteen, die kan niet weg, want we hebben een haard. En die schoorsteen zit door onze slaapkamer. We zitten met een trap die natuurlijk een vaste plek heeft, uiteraard midden in de verdieping. En dan zit je nog met schuine wanden en een vreemde verspringing in het huis (dat was ooit modern denk ik haha). We hebben beneden een lege ruimte van zo'n 60m2. Dat is nu de speelkamer van de kids. Heerlijk! Daar zou je natuurlijk ook nog wel kamers kunnen maken, maar juist met veel kids zou ik die speelkamer ook weer niet kunnen missen. Ik dacht ook al dat ze dan maar samen op een kamer moeten totdat ze pubers zijn ofzo. En als ze dan zo oud zijn, hebben ze geen speelkamer meer nodig en kunnen we kamers maken. Het hele huis is onderkelderd. Ik wil geen slaapkamers in de kelder, maar daar kunnen ze dan als ze pubers zijn bij wijze van hun honk maken ofzo.
Wij gaan dat ook doen. De zolderkamer slapen wijzelf nu met straks de baby. En dan willen we volgende zomer die kamer in twee splitsen en gaam de twee oudste meiden naar boven en wij met de kleintjes op de eerste verdieping en dan heeft ieder een eigen kamer.
Leuk om dit te lezen! Ons verhaal. Tussen de oudste twee zit anderhalf jaar leeftijdsverschil. Vooral mijn man was na onze zoon wel klaar met de baby’s aangezien hij best pittig was. Toch na een aantal maanden begon het bij ons beide weer te kriebelen en hebben we de knoop doorgehakt voor een derde te gaan. Ik was al snel zwanger en ben met 33 weken bevallen, waardoor er ook nu weer 1.5 jaar tussen zit. Het is réte druk sommige momenten, maar we genieten echt enorm van haar aanwezigheid en het is zo’n fantastisch makkelijk meisje! Zo makkelijk, dat we soms zelfs spreken over een vierde kindje.. maar daar zijn we beide nog niet helemaal vellerig van overtuigd. Want we hebben nu eindelijk een beetje rust. Qua ondernemen, we doen veel met zijn allen samen, of juist even gauw alleen. Zwemmen doen we niet vaak, en anders brengen we de jongste naar oma. Zwemmen met drie kids zo klein vind ik namelijk echt onverantwoord. Ze gaan 3 dagen per week naar het kdv, mijn man werkt 40 uur, ik zelf 33 uur. Het is pittig, maar echt allemaal wel te doen. Praktisch is het prima, in huis heeft iedereen nu zijn eigen kamertje. Bij een vierde zal de zolder verbouwd moeten worden. De kleine zit nu in de maxicosi voorin, en ik meestal op de achterbank tussen de andere twee in. Dat is niet ideaal op lange afstanden, maar het is wat het is. Financieel voelen we het eigenlijk niet.. Doe wat je hart zegt!
Mijn moeder trok 1 kind altijd voor. Deed veel 1 op 1 met haar, maar niet met de rest. Voor mij als oudste voelde het altijd alsof ik vervangen werd. Dan help je de band tussen kinderen onderling wel om zeep. Ik laat dus heel duidelijk merken dat alle wel even belangrijk zijn voor ons. En dat ik niet 1 kind heb om op de andere te passen. Of dat ik 1 kind leuker vind dan een andere. Ook zorg ik er altijd voor dat wat er ook is ze altijd bij me terecht kunnen en als ik met 1 bezig ben dat de ander even moet wachten. Dat lijken vanzelfsprekende dingen, maar ik zie steeds vaker dat de baby voorgaat, want hij/zij is nog zo klein en snapt het allemaal niet. Dat vind ik dus niet correct. Of je later een band houdt met je broers en zussen is denk ik ook persoonlijk. Mijn sm heeft de beste band met haar zus die 12 jaar ouder is. En die zijn met 12 thuis.
Ik denk dat hoe je dit gaat ervaren voor iedereen anders is. Ik ken vrouwen die het met 1 of 2 al heel erg druk hebben. Maar ook dames die 4 of meer geen probleem vinden. Wat ik zie is dat jij het zelf aan moet kunnen. Hoe meer kinderen hoe minder individuele aandacht per kind. En veel minder aandacht voor je relatie of jijzelf (om eigen dingen te doen). Voor sommige mensen heel belangrijk voor anderen niet. Ook zijn de grote gezinnen die ik ken erg makkelijk. Ze zitten er niet zo bovenop. Kinderen zijn wat zelfstandiger en moeten meer zelf doen. Moeder kan immers niet overal tegelijk zijn. En 3 kinderen hebben ook veel vriendjes. Dus je huis kan soms vol zijn met wel 5 of 6 kinderen (of meer). Kan jij dat of hou je meer van rust? Bij 3 kinderen beiden veel blijven werken lijkt mij niet handig. Het is natuurlijk meer werk in huis (Meer was meer rommel). Maar ook meer afspraken, sport en clubs en andere verplichtingen. Naast een extra kind dat aandacht nodig heeft. De mogelijkeid om iedereen een eigen kamer te geven zou uk wel belangrijk vinden. Opgroeiende kinderen worden ouder en hebben soms de mogelijkheid nodig van een eigen plek. Om zich terug te trekken. Of zelf te spelen of met vriendjes. En jongen en meisje zou ik zeker op een eigen kamer willen hebben (hoe klein die ook is). Gewoon je eigen plek. Juist in een groot gezin.
@prulletje2 hier waren mijn oudsten al stuk ouder toen de 4de kwam. 11,7 En een sterretje. Qua verdeling van aandacht gaat perfect. Ze begrijpen meer dus ook uitgelegd dat baby's soms de voorgaan maar zodra ze jaloers worden of oid. Ze dit zeker bespreekbaar kunnen maken ( ik ben alleen bewust). Het gaat wat dat betreft super en de jongste krijgt nu meer aandacht van de andere 2. Dan ik!! De band is gevormd. Financieel: ik moet eerlijk bekennen dat ik tijdens de zwangerschap de wereld aan luiers en voeding had ingeslagen. Dus kan ff vooruit nog.gheghe Kleding had ik nog van de andere kids. Sparen doe ik iedere maand 50euro voor elk kind. Ik heb geen auto bewust. Dit omdat ik alles dichtbij heb. Centrum/winkels/werk. Alles kan k op de fiets doen. Ik zorg er ook voor dat ik 1 op 1 aandacht geef aan de kids. Sws in de vakanties. Oppas heb ik mijn moeder. dat scheelt ook enorm. Huis is groot genoeg voor nog 3kids bij wijze van en anders stapelen. Hihi Geen twijfel dus over een 5de hier. T komt goed.
Hier zwanger van de 3e dus nog geen ervaring maar wat er hier veranderd merk ik al wel. - de oudste 2 moeten samen op 1 kamer. N is uit zichzelf al verhuisd naar die kamer en wilt niet meer terug - maxicosi past met geen mogelijkheid op onze achterbank. Naast elkaar gaat net maar degene die voorin zit zit dubbelgevouwen en kan zijn benen niet meer kwijt. - zwemles voor C zal starten als de kleine 6 maanden is. Heb bewust voor de zaterdag gekozen zodat papa thuis is om bij N te blijven of zodat die met C mee kan. - balletles is op dinsdag en dan moet de hele riedel mee maar dat vind ik zelf niet zo erg. Ik werk 3 dagen. 1 dag gaan ze naar mijn moeder en 2 dagen naar de opvang. Mijn vriend is internationaal vrachtwagenchauffeur en doordeweeks niet of pas heel laat thuis waardoor alles op mij terecht komt. In het weekend slapen we om en om uit. Hij op zaterdag tot 10 uur en ik op zondag tot 10 uur. Als de baby er is blijven we dat ook doen behalve dat mijn vriend mij dan even wakker maakt om tussendoor de baby te voeden.