Er zijn al zoveel adviezen gegeven de afgelopen pagina’s maar je doet er weinig tot niets mee omdat je het allemaal al zou kennen? Ik ben niet zo van het pappen en nathouden. Een beetje doorpakken en jullie zelf als volwassenen gaan gedragen, dat is mijn advies.
Dit gaat zeker over mij en ik kan je vertellen, wij hebben echt weleens ruzie en mijn leven is gelukkig niet perfect. Zou wel heel erg saai en eentonig worden. Maar wij gaan wel als volwassenen met elkaar om en hebben respect voor elkaar. Wij hebben vijf jaar geleden heel diep gezeten in onze relatie maar hier zijn we samen uit gekomen door te blijven praten en naar elkaar te luisteren en elkaar niet belachelijk te maken. Avondjes uit en weekendjes weg zijn heel erg leuk maar daarmee los je de problemen echt niet op.
Ik denk dat een goede communicatie echt de basis is. Tijd voor elkaar is ook belangrijk en leuk. Maar je lost de echte (diepgaande) problemen niet op met een keer uit eten of een weekend weg. Daarna verval je weer in oude patronen. Je schrijft dat hij iedere keer de babytijd ontvlucht en gekke dingen gaat doen. Misschien kan hij daar gewoon niet tegen. Zou ik niet ok vinden. Maar wellicht moeten jullie erdoor. Ik zou in ieder geval niet meer voor een volgend kind gaan.
Daar ben ik het helemaal mee eens hoor, dat je het daarmee niet oplost. Maar het is wel een begin om uit de cirkel te komen. En vanuit daar verder. En super dat jullie goed kunnen praten en het respect hebben en houden voor elkaar. Daar valt en staat zeker alles mee. Eens we uit de cirkel zijn hoop ik dat dit ook zeker weer terug kan komen. En ik doe zeker wel iets met de adviezen hoor. Ik kijk alleen wel waar ik me in kan vinden en wat bij ons past en mogelijk is.
Die oude patronen zou wel fijn zijn te doorbreken inderdaad. Op een ontspannen en rustig moment zou het goed zijn daar samen wat dieper op in te gaan. Wat nu steeds maakt dat dit terug komt.
oee wat herkenbaar, wij hebben dan geen baby meer maar 2 kinderen die enorm veel aandacht vragen, waarbij ook nog eens "problemen zijn met de oudste " ook wij zijn elkaar een beetje verloren, veel ruzies, ellende zorgen, en afgelopen week kwam het zelfs tot het punt, gaan we door of gaan we scheiden.. wat wij nu afgesproken hebben is elkaar meer gaan "zien" en met zien bedoel ik dus de kleine dingen, een briefje in de broodtrommel of op zn kussen, een kleine aanraking maar ook, concessies doen, ( 1 avond in de week kijken we samen een film bijvoorbeeld ) of vaker tegen elkaar aan gaan zitten, ook heel veel gesprekken, praten over wat de ergernissen zijn of de dingen waar we tegen aanlopen en hoe kunnen we dat SAMEN oplossen.. Want we willen elkaar absoluut niet kwijt, maar zijn doordat we teveel bezig zijn geweest met alles in ons leven behalve elkaar raakte we elkaar uit het oog. we leefde langs elkaar heen.. totaal niet tof.. en dat is eigenlijk tot een botsing gekomen maar daarna hebben we lang zitten praten.. wij zijn er nog lang niet., maar het begin is er.. k weet niet of je er wat mee kan maar wie weet
Fijn dat jullie lang hebben kunnen praten, dat is zeker al een goed begin. En de wil om samen verder te gaan! Niet zonder elkaar te willen en besef hebben van de rijkdom die we samen hebben! De herkenbaarheid is fijn. Praat ik wel eens met goede vriend of vriendin dan lopen zij ook tegen dezelfde dingen aan. Onze middelste was een drama. Na 1,5 jaar eindelijk eens doorslapen. Heb mijn angsten bij mijn man aangegeven. Dat ik dolgelukkig was met ons 3e kindje maar ook bang of onze relatie nog een moeilijk kindje zou redden. Hij stelde me dan eigenlijk altijd gerust. Komt goed. We zijn er zelf bij etc. Nu is onze jongste echt een heerlijk makkelijke jongen, dat scheelt. Laatst kreeg ik dan wel een compliment van hem, doe maar gewoon schat wat jij denkt dat goed is, onze middelste is een heerlijk ventje. Komt vast goed. Maar blijft hard werken.
Last van je hormonen? Ik vind het alleen maar knap dat ts hier om hulp komt vragen! En ja er moet wat veranderen, maar hier is het ook niet altijd gezellig hoor bij jullie wel zeker? @ts succes, hopelijk komen jullie er samen uit!