Bakjes met blokjes was hier altijd een groot succes. Verder zou ik het hem toch af en toe even zelf "laten uitzoeken". Je moet hem natuurlijk niet hele dagen laten huilen, maar hij moet wel de kans krijgen om het te leren. Over het optrekken: als hij zichzelf optrekt aan een bank of tafel: lekker laten doen uiteraard. Is optrekken aan jullie dat je hem staande houdt zeg maar, dan zou ik daarmee stoppen. Helemaal niet goed voor zn lijfje als hij dat nog niet zelf kan. En dat "lopen" helemaal.
Heb net knijpers gehaald maar had jij houten of plastic? Heeft hij ze nooit uit elkaar gekregen? Ik heb de houten genomen..
Hihi vanmorgen proef op de som en inderdaad even laten aanklooien, binnen een minuut van start huilen helemaal over de rooie en complete voeding er uit oeps. Geloof niet dat hij het zo gaat leren. Hij trekt zichzelf op, kan vanuit platte zit zelf gaan staan bij stoel en in de box, alleen kan nog niet zelf gaan zitten. Staat wel stevig (wiebelt maar beentjes houden gewicht prima) en wat er ook in de buurt is, hij wil gaan staan.
Ik heb zowel hout en plastic. En hij krijgt ze wel eens uit elkaar, heeft er wel eens een vinger tussen... Maar zolang je het in de gaten houdt kan er weinig engs gebeuren. Hij speelt er al mee vanaf een maand of 6. Hij is nu al zo oud dat ie helpt met was ophangen, hij geeft de knijpers aan. Bij was afhalen doet hij de knijpers weer in het mandje. Of gooit ze onder luid gejoel van de trap.
Die van ons was totaal anders. Die keek je boos aan als je je er mee bemoeide. Mocht alleen op verzoek helpen. Zijn toch momentjes geweest dat ik me afvroeg of we hier niet met een ASS gevalletje te maken zouden kunnen hebben. Dochter hier was idolaaaaat van ritsen. Gewoon dichte rits en heen en weer flipperen. Alles wat muziek maakte vond ze top. Boxkleed met een piepertje en de ouderwetse fisherprice activity board (die van mn dochter is nu 40 jaar oud, heeft oma bewaard). Ook dan nog zaten we de hele godganze dag liedjes te zingen en kiekeboe te spelen en waren we soms erg blij met slaaptijd. Als t nog geen bedtijd was legde ik haar in dr ledikant met een knisperboek of knuffeltje en deed ik boven alles snel stofzuigen, ook haar kamer of de was (zelfde verdieping toen nog). Zij aan t klooien met dr speeltje en soms ineens in slaap gevallen. Regelmatig wisselen van speelgoed. (Huis lijkt een toysrus voor je gevoel) maar idd "geen speelgoed" is t mooiste speelgoed. Ik heb dr eigenlijk altijd zoveel mogelijk zelf aan laten prutsen. Dat een rekenmachine als telefoon wordt gebruikt moesten we even voor lief nemen maar goed, is haar spel, haar wereldje. Ze wil van alles, toen en nu nog steeds (ziet kindjes van 3-4 dingen doen die zij ook wil doen met dr ukkiepukkie lengte en nog geen 2,5 jaar) en als t niet gaat is t huis te klein maar nu ligt ze als een zeester op de grond te krijsen en driften. En mama (die niet zo van dat gedramaqueen houdt) gaat er dan tot overmaat van ramp nog vrolijk naastliggen en vraagt dan of t zo wel lukt of misschien toch nog eens proberen. Beledigd staat ze dan maar op en probeert t nog een keer en vaak lukt t dan ineens weer wel en groeit ze spontaan een meter. Zelluf doen is wel echt haar ding. Hoe je dat creeert afgezien in sop gaar laten koken (wat heel crue klinkt, maar je snapt de strekking) eeeeeeuh....geen idee? Denk deels karakter, deels afleren op elke kik in te gaan tot zekere hoogte. Maar dat is ook gokken.
Oh ik herken dit zo van de eerste Dat entertainen maar de hele tijd en me ook schuldig voelen als ik dat even niet kon doen. Hier deed ik wel de standaard dingen. Fase nu is ook hechting, eenkennigheid, niet snappen dat je er nog bent als je weggaat, etc. Veel kiekeboe spelen En inderdaad zitten laten op een kleed en een bak met speelgoed erom heen. Eventueel eerst zelf laten spelen, daarna samen, of andersom als dat beter werkt. Ik heb van de week wat nieuw speelgoed van zolder gehaald en toegevoegd. Daar is hij helemaal van onder de indruk dat hij daar echt wel even zoet mee is. En voel je de drang om wasgoed op te vouwe doe je dat bij baby op de grond. Doek over het hoofdje en dan wegtrekken en kiekeboeee... Mijn zoontje vond het geniaal en was helemaal aan het schaterlachen.
Ik snap jullie wel hoor, Fijn, toch iemand die het herkent vandaag heb ik een bal en een heuse piano met liedjes en zooi gekocht, vondtie erg leuk, voor 2 minuten morgen maar weer proberen. Knijpers, flesjes met zand en kralen liggen ook klaar
Die van mij konden met 7 maanden nog niks (nog niet rollen oid bedoel ik dan) en als ze zich niet zelf vermaakten was ik de ‘entertainer’. Dat wil zeggen: ik legde ze naast me of in de wipper terwijl ik het huishouden deed of gewoon een beetje aan het rommelen was. Strijken en de was doen en kiekeboe spelen met de washandjes oid, vaatwasser in en uitruimen en dan met lekker kletsen, zingen, een gekke bek trekken. En tja, ook in hun sop laten gaarkoken. Zeker bij de volgende(n).
Nou, frustratie hoort ook bij het leerproces. Je baby gaat echt op van 1 op andere dag uit het niks kruipen. Leg hem gewoon op zijn buik op de grond, en laat hem zijn lichaam ontdekken. Frustratie hoort daar bij, mijn zoon was ook veel boos totdat hij eenmaal kon kruipen. Ik heb met hem ol de grond gezeten en een beetje geoefend met de kruiphouding, uitgedaagd enz. Wamt hoe komt hij nu vanaf zijn rug naar de zit, en dan op zijn benen? Buikligging en kruipen zijn veel te belangrijk voor zijn motorische en mentale ontwikkeling om over te slaan.
Een baby heeft ook een zeer korte spanningsboog, 2min is helemaal niet gek. Zelfs met 4jaar is spanningsboog van een kind rond 10min.
Als zich optrekken zn favoriete activiteit is zou ik ‘m dat lekker laten doen. Hier zette ik een loopwagentje voor dr neus neer waar op de voorkant spelletjes te spelen waren (blokjes die je kan draaien enzo) en daar zat ze dan mee te spelen, tot ze ontdekte dat je je er aan op kan trekken en zelfs achter kan lopen! (Wel eentje die een beetje stevig is; ik heb die van ons (een karretje met bakje) aanvankelijk in de hoek van de bank “vast”gezet en verzwaard met een paar flessen water, zodat ie niet omviel of weg kon rollen). Oh en een (baby)spiegel deed t hier ook goed; legde haar op dr buik er voor. Zo is ze gaan tijgeren, ze vond zichzelf veel te interessant
Heel herkenbaar, mijn eerste was ook niet te vermaken, altijd krijsen in de box, niet in de wandelwagen, niet op een kleed, niets... hij heeft net de diagnose ASS gekregen Dus het verschilt nogal per kind, ik zie genoeg andere baby's die je niet de hele tijd hoeft te vermaken, mijn tweede heeft daar ook minder last van. De tweede leest boekjes, houdt van blokjes in een vormenstoof doen.. ongekend! Wat hij uiteindelijk wel ''leuk'' vond is een doosje met allerlei alledaagse dingen (een wasknijper, sleutel, enz) om naar te kijken en vast te pakken. Maar verder was het ook gewoon deze periode uitzitten...
Poeh dat klinkt inderdaad dood vermoeiend. Ik kan me voorstellen dat wanneer hij wel kan tijgeren of kruipen hij zelf wat meer kan gaan ontdekken en dan sneller tevreden is. In principe moet hij dat zelf leren, maar je kan wel een beetje helpen, als hij op zijn buik ligt kan je je hand achter zijn voetjes houden en dan kan hij daarmee zich afzetten en vooruite komen. Succes!
Dank jullie voor de reacties! Veel tips waar ik wat mee ga doen, vooral de spiegel en sensory play erg leuk! Zolang hij gefrustreerd is pak ik m niet hoor, maar helaas gaat dat dus heel snel over in heel hard huilen. Als hij op zn buik ligt doettie dan ook écht niks meer behalve zn hoofd in de grond begraven hij geeft dan letterlijk op haha. Ik ga met alle tips gewoon stug door met entertainen en hopelijk kan hij snel wat meer en is hij daar dan tevreden mee al ben ik ergens bang dat zich dan het volgende weer aan dient