Ja.. Nog niet gescheiden maar wél een andere vriend De enige geheimen die ik voor toendertijd man en nu vriend had/heb zijn dingen die ik van andere hoor.. Als een vriendin mij iets meld gaat mijn vriend dat helemaal niets aan.
Tsja geheimen? Als iemand mij iets in vertrouwen verteld bijvoorbeeld een vriendin dan vertel ik hem dat niet, dus er zijn wel dingen die ik weet die hij niet weet.. Verder weinig bijzonders maar om zijn hart een beetje te sparen vertel ik hem niet wat al mijn aankopen kosten
- Dat ik eens per 2 weken een big mac eet. - Dat ik (elektrisch) rook in m’n auto als de kinderen er niet in zitten. - Dat ik elke dag wel tijdens werk naar de supermarkt ga om lunch te halen. - Dat ik zijn kinderen echt, maar dan ook echt niet leuk vind. - Dat zijn ex me een keer belde en ik haar verteld heb dat ze beter haar best had moeten doen in hun relatie want dan had ze hem nog ‘gehad’. - Dat ik het zelf nooit had gedacht maar laatst dus zei; dit jurkje? Had ik al gekocht voor m’n zwangerschap maar ja, toen paste het niet meer in de zomer - Dat ik hem soms wat saai vindt en m’n bruisende leven van vroeger mis en de vrienden die ik toen had, maar dat ik toch nog nooit zo gelukkig ben geweest. Al met al geen echte geheimen want als het uit zou komen weet hij het stiekem toch wel en zou ik dat ook niet zo erg vinden. Maar sommige dingen heb ik gewoon geen zin in om te melden of over te praten. Ik bedoel: wat heeft het voor zin?
Geen grote geheimen maar er zijn echt wel dingen die hij niet weet. Dingen die ik heb gedaan waar ik niet trots op ben en dat zijn en best wel wat Ik zie er ook de meerwaarde niet van dat hij dit zou moeten weten. Ik zal ook best dingen van hem niet weten maar dat zullen vast geen schokkende dingen zijn,
Ook niet echt geheimen, behalve dan dat ik nog in het prille begin van onze relatie 1x met mijn ex ben geweest... mijn man vermoedt dat ook wel overigens. En dan nog dingen die ik gewoon niet zeg om hem te kwetsen.
Geheimen klinkt zo groot, maar leugentjes voor vaak zijn bestwil... Zeker. Zo is hij op dit moment in de kroeg met wat vrienden voetbal aan het kijken zodat ik kan werken. Ik zou eigenlijk met mijn baas bellen over werk, maar wist dat de kans groot was dat dit niet doorging. Hij heeft nu een avond ontspanning en ik kan de bulk was wegwerken en domme series kijken
Geen geheimen van mezelf, wel van anderen. Als iemand mij iets in vertrouwen vertelt, vertel ik dat niet door. Verder zijn er wel dingen die we niet bespreken. Ook binnen een relatie vind ik een bepaald hoeveelheid 'privacy' toch wel fijn.
Vertellen jullie het wel als je een complimentje of knipoog oid krijgt van een andere man? Dat soort dingen vertel ik nooit, heb het weleens gedaan maar toen werd ie boos op die kerel en een beetje onzeker. Ik reageer toch nooit op zulke dingen, ben echt een kouwe kikker en voel me meteen ongemakkelijk. Daarom houd ik zulk soort dingen altijd voor me... En vast nog wat andere dingetjes die ik alleen vertel als ie er specifiek naar vraagt... Liegen doe ik eigenlijk nooit maar ‘wat niet weet, wat niet deert’ gaat hier soms wel op.
Ja dat vertel ik ook Hij vraagt dan altijd of het een knappe man was en of me gevleid voelde enz. Nogal pesterig naar elkaar toe.
Dit. Mocht ie er ooit naar vragen of mocht het ter sprake komen dan geef ik gerust eerlijk antwoord. En toch. Ieder zijn leven en zijn ding
Nee eigenlijk geen echt geheimen. Maar de grapjes en het klagen over z’n moeder tegen mn vriendin, vertel ik hem niet bijvoorbeeld
Geheimen vind ik een groot woord, maar er zijn echt wel dingen die hij niet weet en waar ik niet de behoefte aan heb het hem te vertellen.
Nee, geen geheimen. Tenminste, niets dat relevant is. Misschien vertel ik hem niet over de guilty pleasure fluff prut die ik op het internet in verhalende vorm lees. Dat is geen geheim, dat is gewoon een taboe.
Geheimen vind ik nogal zwaar klinken maar er zijn zeker dingen die ik niet vertel. En dat heeft hij vast ook.
ja. En dat zijn dan ook wel echt heftige geheimen. En dat is dan ook direct weer de reden dat hij ze niet weet. Ik vind het ook moeilijk om er (irl) over te praten eigenlijk. Hier op het forum heb ik het wel eens benoemd, maar dat voelt weer anders omdat jullie mij toch niet kennen. Probleem met dit soort dingen is dat je eigenlijk niet goed weet wanneer je ze moet vertellen: je doet dat niet in het begin van de relatie, later denk je: zal ik? Maar nee, dan komt het er niet van. En nu, na 16 jaar samen heb ik zoiets van "laat maar", beetje raar om er nu pas een keer mee te komen.