Ik heb een vriendin die tot twee maal toe expres zwanger is geraakt maar het als het er op aan kwam het te heet onder de voeten kreeg en toch maar abortus pleegde. De eerste keer waren we eigenlijk tegelijk zwanger. Dit is altijd moeilijk voor haar geweest maar we hielden wel contact. Ik heb haar, ookal verbaasde de gang van zaken me wel, altijd gesteund en alles zo gegund. Tot ik opeens jaren niks van haar hoorde. Nu zie ik op haar Facebook dat ze een kind heeft gekregen van een donor. Ik ben opeens zo kwaad. Ik voel me buitengesloten. Daarom ga ik even roddelen hoor.
Jij hoorde niets van haar? En zij van jou? Heb jij getracht contact op te nemen? En mi na al die jaren hoef je toch niet te verwachten dat ze contact met je opneemt. Zou het loslaten
Jullie hebben al jaren geen contact meer. Waarom voel je je buitengesloten? Had je verwacht dat ze na al die jaren contact met je zou opnemen om te vertellen dat ze zwanger was / een kind heeft gekregen? Je schrijft dat je al jaren niets van haar hebt gehoord hebt, terwijl je zelf herhaaldelijk contact met haar hebt opgenomen. Eerlijk gezegd, zou ik het dan juist raar vinden als ze plotseling WEL zou bellen om je dit nieuws te vertellen. Hoe hard het ook klinkt, het is duidelijk dat ze geen contact meer met je wil. Laat haar los, de vriendschap is voorbij. Waarom zou je uberhaupt nog op haar facebook pagina kijken? Dat kost je alleen maar negatieve energie.
Je bent kwaad en voelt je buitengesloten zeg je.. Waarom dan? Als ik al jarenlang geen contact meer met iemand heb ga ik ze ook niet opeens opbellen alleen omdat ik een kind heb gekregen. Had je dat wel verwacht dan? En het is inderdaad een raar verhaal zeg. Maar goed, ieder zijn keuze. Je kan nooit helemaal zeker weten wat iemands redenen zijn geweest. Wie weet speelde er wel meer. Zou het echt laten gaan nu.
Uhm. Tja. Laat ik voorop stellen: ik ben geen voorstander van abortus als 'anticonceptie'. Maar ik snap niet zo goed waar jij nu op dit moment boos over bent en over wilt roddelen.
Roddelen op een openbaar forum over iemand die wij niet kennen (en jij jaren niet hebt gezien) met een vaag verhaal. Waarom?? Je hebt er alleen jezelf mee hoor. Even slikken en weer doorgaan.....
Ik snap het wel. Want dit is gewoon een gedachte en een reflex. Zo werken emoties. Het doet je wat het laat je niet koud. En dan is even spuien op een anoniem forum gewoon even opluchtend. Dat hoeft niet geanalyseerd of bekritiseerd te worden, dat ís er gewoon even. Want het was een vriendin en ze deed dingen waar je eigenlijk niet achter stond en toch steunde je haar en vervolgens werd je aan de kant gezet en nu ineens zie je dat........ Natuurlijk laat dat je niet koud. En je doet er niks mee en je hoeft er niks mee maar je moet het érgens even kwijt. Dus hier. Ja, ik snap het wel. Ts, laat het er gewoon even zíjn zou ik zeggen. Je mag het stom vinden en het mag je raken. En dan stop je het straks in een bubbel en blaas je het weg. Want je hoeft er verder niks mee.
Iedereen weer streng je wilt het even van je afschrijven! Snap ik best. Vervelend dat je je afgewezen voelt maar ik zou nog mss wel een lief kaartje sturen. Wie weet hoe ze er geestelijk aan toe is geweest en heeft ze toch veel aan je gebaar!
Ik snap dat het steekt... Is ook een behoorlijk gek verhaal. Vind de reacties hier af en toe echt een beetje te streng hoor dames... Niet iedereen denkt overal hetzelfde over. De een is bang voor een mier, de ander voor een tarantula. Wij kunnen niet oordelen over de gevoelens van TS en iedereen mag hier haar verhaal of iets anders posten. Beetje liever zijn voor elkaar... Het leven is veel te kort @TS: probeer het te laten gaan. Aan de ene kant ook gewoon normaal dat ze je niks heeft laten horen als er al zolang geen contact is geweest.
Empatisch is deze reactie. Ook prachtig! Het empatisch vermogen, ja ik blijf het typen mensen, is niet bij iedereen goed geland. I sluit me hier dan ook bij aan ts
Ik herken het min of meer, ander verhaal, maar uiteindelijk een beetje dezelfde strekking. En ik voelde me ook echt wel even raar erdoor. Bedrogen misschien? Ik heb wel contact gezocht uiteindelijk en we hebben heel leuk kunnen praten, zonder oordeel, en besloten ons verleden (wij botsten een beetje, niet vanwege een abortus, maar vanwege haar ‘per ongeluk’ zwanger worden) achter ons te laten. Nu leuk contact, maar beste vriendinnen gaan we nooit meer worden.
Bedankt voor de reacties. Zowel de hele lieve als de andere reacties! Ik heb er wel wat aan. Inderdaad, het doet me wat en inderdaad, het zou misschien normaal geweest zijn als ik het eerder los had kunnen laten. Ik kan er niet zo goed mee omgaan als mensen niet recht voor zijn raap zijn. Persoonlijk vertel ik het gewoon als ik iemand niet wil zien of als er iets is waaraan ik me stoor. Ik vind het erg jammer dat het contact `verwaterd` is.