We volgen momenteel een andere therapie voor angsten. Spannend sidmick! Ik hoop zo dat het voor jullie ook een fijne ervaring gaat zijn. En alvast heel veel sterkte. Mijn ervaring is dat zeker het begin als ouder zijnde ontzettend moeilijk is, constant bang zijn dat het weer mis gaat en je kind weer thuis komt te zitten.. Die angst zit er hier tenminste heel diep in..
Hier geen thuiszitter maar wel de kans dat ze er een gaat worden. Onze kinderarts heeft aangegeven dat zodra de school aangeeft geen les meer te kunnen geven aan onze middelste, hij mee wil werken naar een oplossing waarbij ze 3 dagen naar school kan gaan voor het sociale aspect en 2 dagen thuisonderwijs kan krijgen, in de hoop dat ze dan toch nog iets op pikt. Hij (en wij) willen haar helemaal niet op speciaal onderwijs hebben. (Situatie schets: ze is getest en bleek een bovengemiddeld iq te hebben. Maar neemt geen stof op waardoor ze dus op school niet leerbaar is. Vanwege haar sociaal emotionele kwetsbaarheid willen we haar niet op speciaal onderwijs. Onze zoon met autisme zit op een cluster 4 school en hij krijgt regelmatig uit het niets geweld over zich heen van andere kinderen) Ik lees dus even mee, want in de toekomst dus wel een mogelijkheid. Zeker op de middelbare school wordt het een uitdaging
Speciaal onderwijs en speciaal onderwijs zit wel verschil in. Dezelfde angst hadden wij ook voor onze dochter maar zit toch op speciaal onderwijs. Maar cluster 1 of 2 dacht ik. Hier gebeurt zelden iets qua geweld. Wil je niet overhalen of iets hoor. Doe wat goed is voor je kindje. Maar denk dat het niveau cluster heel veel verschil maakt Sterkte met de situatie.
Het SO (wat inderdaad iets anders is dan SBO) is zo uiteenlopend... Kort door de bocht levert cluster 4 gemiddeld genomen vaker 'problemen' op door de doelgroep die er zit, maar ook bij cluster 4 heb je hele rustige scholen (onderscheid zit hem vaak in of de doelgroep internaliserend of externaliserend probleemgedrag vertoont - en veel reguliere scholen hebben meer last van het laatste, dus er zijn meer SO-scholen die zich daar op richten). Mijn dochter is nooit een officiele thuiszitter geweest, want ze heeft geen vier weken thuis gezeten. En inmiddels zit ze op een nieuwe school en heeft ze het gelukkig prima naar haar zin.
Dit is ook de angst bij onze zoon en een van de redenen dat het zo lang heeft geduurt, zijn bovengemiddelde iq en enorme kwestbaardheid
Nu al herkenbaar, heb er flink buikpijn al van. We gaan starten met 4x2 uur. Ik moet zeggen dat het me tijdens de rondleiding opviel hoe enirm rustig het was, dat voelde wel fijn. Maar bv de time out kamer vond ik wel heftig. En er zit 1 jongentje in de klas die heel heftig gedrag schijnt te vertonen dus ik ben benieuwd hoe dit uitpakt op mijn zoon. Hij is iig heel blij dat hij na 15 maanden thuis weer naar school mag en ik doe mijn best mijn angst niet op hem over te brengen
Klopt. Helaas zijn de SO scholen hier in de buurt vooral gericht op kinderen die juist dit gedrag vertonen en daarom niet op regulier onderwijs zitten. Zoon zit ook niet op zijn plek maar na 3 scholen zit hij inmiddels in eind gr 7 en laten we het zo. Dochter zou niet op de andere clusters passen dus voor haar kiezen we bewust niet voor so onderwijs. Maar dat betekend dus waarschijnlijk wel dat ze een deel thuis gaat doen
Ohh dat snap ik heel goed sidmick! Toen wij een school moesten gaan kiezen was ik ook bij één geweest met time out kamer, maar uiteindelijk koos ik een school die zonder werkt. Toen ging gemeente dwars liggen want die met time out kamer was dichterbij ivm taxi.. Uiteindelijk heeft mijn zoon nog langer thuis gezeten omdat ik moest strijden om hem toch op de andere school te krijgen.. Waar ergens in Nederland wonen jullie zou wel toevallig zijn als het vlak bij elkaar zou zijn zeg.
Rozemarijn, het is denk ik ook echt afhankelijk van scholen hoe de sfeer onderling is. Hier cluster 3 en 4 samen, geen time out kamers en mijn zoontje die behoorlijk agressies kon worden op regulier doet het hier enorm goed! Bij lange na niet het gedrag wat op regulier wel was. Ik ben bij verschillende so scholen gaan kijken en zo merk je toch best wat verschillen ook.
Alle scholen in onze omgeving zijn van dezelfde school, wij hebben er 3 “in de buurt” maar die zijn dus allen van dezelfde stichting helaas. Sprake van keus is er dus niet. Als we willen uitwijken moeten we zeker 30 km verder en betekend het in de ochtendspits zeker 45 tot 60 minuten reistijd
Hier is er dus ook geen keus. Er kwam wel een school bij in de regio, maar daar kregen we geen vervoer voor. En voor ons onmogelijk om zelf te brengen ivm werk man en onze andere kinderen.
Ik zou het ook wel voor elkaar krijgen, ondanks dat de wachtlijsten hier in de regio enorm zijn,echter zou de reistijd echt een probleem zijn. We gaan eerst dit proberen, werkt het niet kunnen we de overige opties nogmaals afwegen. Opzich voelde de school verder wel ok.
Mijn thuiszitter is nu sinds oktober weer voorzichtig begonnen op een andere school (zijn derde SO nu... inmiddels buiten ons officiële samenwerkingsverband, op 30 km afstand). We zitten nu op 4x4 uur en voor de rest dagopvang en PGB thuis. Volgende week komt de juf op huisbezoek en ik weet dat ze wil praten over 4x5 uur... maar ik vind het heel moeilijk. We hebben nu een fragiele balans waarmee hij school in combinatie met dagopvang (wat ook inspannend is, en echt noodzakelijk voor onze geestelijke gezondheid en de leefbaarheid in ons gezin) wel lijkt vol te houden, maar hij lijkt geen echte reserves over te hebben. Hij is snel uit balans en heeft nog vaak (bijna wekelijks) dat hij vanuit school na die 4 uurtjes echt op is. Mijn gevoel (en inschatting) zegt me dat uitbreiden een stap te veel is voor hem. Inschatting van onze beide PGB-ers die hem uit school halen en meemaken is dat er inderdaad geen ruimte is. Het kost hem nu al zoveel. Aan de andere kant heeft school de visie dat hij moet opbouwen en wennen (zoals een volwassene met burnout het ook zou moeten doen) om te kunnen reactiveren. En ik weet (uit eigen ervaring) dat dit ook zo werkt bij mentale overbelasting, maar na jaren van ellende wil ik gewoon rust in de tent houden... Ik weet nog steeds niet wat ik nu tegen juf ga zeggen... weigeren of toch een poging wagen (met dan de kans dat hij weer terugval heeft... doodeng!)? Sterkte voor alle andere (opbouwende) thuiszitters! Hopelijk gaat het goed.
Kache, en beginnen met 3x4 en 1x5 (of 2x5, dat geeft misschien iets meer structuur/overzicht?) of desnoods 1x4,5 (of twee of drie keer) en dan kijken hoe dat gaat?
Herkenbaar dat willen behouden van de rust en angst om iets aan te passen met het risico dat de gehele structuur weer weg is en jij als ouder weer met de ellende zit. Iedere nieuwe stap voelt als een soort galg