Jup. Op basis van de ziel van het kind, maar ook die van de ouders en omgeving. En ja, onbegrijpbaar dat er kinderen mishandeld worden, maar ook dat is in lijn met de rode draad van vorige levens en wat er dan in dit leven opgelost (geheeld) moet worden. Voor zowel ouders als kinderen. Sommige noemen dit karma. Maar erg begrijpelijk ook dat wanneer je nuchter bent en geen bovennatuurlijke ervaring eerder hebt meegemaakt je je dat niet kan voorstellen. Onverklaarbaar.
Sorry dat het zo overkomt. Karma is in mijn ogen zonder oordeel. Het betekent alleen dat elke situatie jouw ziel iets kan leren doordat je er iets mee doorleeft. Ik geloof niet in 'kinderloze zielen' ofzo en helemaal niet dat je door niemand gekozen wordt omdat je niet goed genoeg bent ofzo. Maar dat de - voor nu- kinderloosheid misschien wel jouw weg is. Ik vind het heel erg lastig om het uit te leggen. Ik hoop dat iemand die dit leest er juist berusting uit haalt.
Kinderen worden mishandeld, ouderen worden mishandeld, mensen worden doodgeschoten, oorlogen worden gevoerd, natuur wordt verwoest etcetera etcetera. En dat is met een hoger doel, halleluja gelukkig wel..... is het eerlijk? Nee.. is het verklaarbaar? Ja. Leven is cyclisch, mensen maken fouten, mensen maken vreselijke dingen mee (jong en oud) en krijgen heel veel levens om dat te helen zodat de mensheid (aarde) verder kan transformeren.
Ja dag! Dood, oorlog, mishandeling heeft geen hoger doel. Kindermishandeling is geen karma, heeft geen rode draad, heeft geen doel. Kinderen zijn onschuldig, altijd. Lekker arrogant om zo te praten terwijl je in je warme huisje in een veilig en vrij land zit. Of is dat ook karma? Je bent zo'n goed mens geweest dat je nu opnieuw geboren bent in Nederland? Doet normaal zeg.
Ja, dus als er een meisje verkocht wordt als seksslaaf dan is dat haar karma? Haar zielspad? Dat heeft ze verdient en moet ze nu mee dealen?
Ik ben blij dat het wel een hoger doel heeft, anders zou deze aarde totaal zinloos zijn. Waarom zouden we dan überhaupt willen leven? Iedereen heeft zijn eigen kruisje, bewandeld zijn eigen pad met lief en leed uit dit leven en vorige levens. Dus ook ik, en als ik niet weet wat lijden is en echt zo zorgeloos leef als jij schetst zou ik er nooit aan gedacht hebben juist te onderzoeken wat ons bewustzijn hier nu eigenlijk is. Ik ben niet de grondlegger van ‘karma’ of dat ‘systeem’ (kan er ook niet eens een naam voor geven want het is zover buiten ons besef) los daarvan: ik leef er zelf ook in. Snap het zelf niet eens, dat kan niet. Wat ik wel kan is het lijden in ander perspectief plaatsen en het daardoor liefde en licht sturen in plaats van nog meer angst en woede. Neemt niet weg dat ik jullie reactie helemaal begrijp. Dat zou ik volledig rationeel gezien ook zeggen.
Ik ben ook een zweefer, Maar voor de dames die graag een kindje willen het is niet dat er geen eentje bij Julie gezin wil ik bedoel ik heb blijkbaar als ziel een gezin gekozen met flink wat ruzie en mishandeling beetje raar Maar er is dan nog geen geschikte bevruchting geweest waar ze in toe kunnen treden ,
"Het spijt me dat je bent verkracht maar blijkbaar is dat je zielspad" .. Hoe is dat liefde en licht? Je gelooft erin maar tegelijk zeg je dat je het ook heel erg vindt. Waarom geloof je het dan? Als je zegt erin te geloven dan sta je erachter, dan geloof je dus dat de ziekte/situatie/trauma terecht is.
Ik denk dat dingen als karma enz binnen een bepaald geloof vallen. Ik ben best spiritueel ingesteld maar alle geloven roepen bij mij juist meer vragen op dan dat het rust geeft. Waarom laat een god al die nare dingen gebeuren? Waarom staat hij toe dat mensen de wereld zo verzieken? Maar dat is een heel andere discussie. Dit topic gaat over het spirituele. Niet over religie.
Ik geloof niet in een hoger doel, ik vind het leven an sich niet zinvol (of zinloos; het leven is een feit, maar daar verbind ik geen oordeel aan), en tóch wil ik leven. Om te willen leven is een hoger doel of grote zingeving geen noodzaak.
Hmmm wat heb ik dan gedaan dat mijn karma zo keihard is dat ik 7 zieltjes heb ons uitgekozen hebben om zich vervolgens toch te bedenken.. Gelukkig geloof ik er niet in anders had je me af kunnen voeren denk ik
Precies dit. Het leven biedt zoveel mooie en leuke dingen (en helaas ook verdriet en ellende). Maar je kan ook willen leven en hiervan genieten zonder dat het een hoger doelt dient. Ik heb totaal niets met geloof in wat dan ook, en zulke enge uitspraken als hierboven bevestigen dit alleen maar. Altijd fijn om van mensen te horen dat dingen met een reden gebeuren, dat God alles in handen heeft etc Nou dat is dan een God/levenswijze waar ik absoluut niet achter wil staan. Zoveel stellen liefdevolle vrouwen/stellen hier wiens kinderwens niet vervuld wordt, en dan lees je ergens anders weer t verhaal van iemand die zijn eigen kinderen verkoop of verkracht en maar door blijft fokken..
Wat wil je eigenlijk met dit topic bereiken? Iedereen staat vrij om te geloven wat hij/zij wil. Echter vind ik sommige bovengenoemde zienswijzen zo stuitend voor de vele ongewenst kinderlozen hier, dat je dat geloof misschien maar beter voor je kan houden.
Voor nu kinderloosheid? We zijn sinds december 2012 bezig 2018 baarmoederhalskanker gehad. Nog steeds atá onder control voor het geval dat het terug komt. Ik heb een rustig leven, help mijn medemens... Dus karma moet mijn ziel leren hoe met pijn en verlies te leven, om het glas halfvol te blijven zien? Ik ben een behoorlijk positief persoon.. Na elke tegenslag ga ik er weer voor.. Gewoon doorgaan, het glas blijft halfvol.. Karma is a bitch.. Ik heb niets misdaan en toch gaat alles mis... Ik vind dit topic kwetsend tegenover wensmoeders, kinderen in een verschrikkelijke situatie... Het liefst help ik iedereen.. En wil ik ieder mens wat een zware tijd doormaakt onder mijn vleugel slaan.
Helemaal mee eens! Zoals het in dit topic gezegd wordt zouden er dus veel wensmoeders een lijdensweg af moeten leggen om een mooiere ziel te worden. Ik zou me de ogen uit mijn kop schamen na zo’n uitspraak. Ik voel mij inderdaad gezegend met mijn zoon en mijn zwangerschap, ondanks dat ik van begin tot eind misselijk ben. Ik heb geen leuke zwangerschap maar ben mij heel bewust van het geluk dat wij hebben. Om te zeggen een ziel zoekt zijn ouders en dan worden ze zwanger, hier kots ik van. Ik ken namelijk genoeg mensen die prachtig van karakter zijn, maar helaas geen kinderen hebben kunnen krijgen. En anderen die fokken als konijnen om maar niet te hoeven werken. Die krijgen wel kinderen maar iemand die klaar staat voor een ander niet. Het is zo oneerlijk. Maar dat zieltjes gedoe, nee, schaam je. Ik wil niet weten hoeveel mooie zielen kinderloos blijven omdat ze zoveel pech hebben. Ik geloof er dus niet in. En ik hoop oprecht dat alle wensmoeders snel moeder mogen worden.