Even een verhaal die hopelijk andere ook doet glimlachen. Ik lig al vroeg op bed en hoor ineens een kinderstemmetje. Probeer het te traceren maar bedenk mij dat dit niet mijn kinderen zijn, doe het gordijn open en zie een kindje van een jaar of 2 op mijn dakterras spelen. Ik herken het kindje en zeg joh ga eens terug naar mama schatje. Kindje hevig aan het spelen met een stok en kreeg hem met geen mogelijkheid naar zijn mama. Dus ik omkleden en aanbellen bij de mama. Gelukkig was kindje alweer naar binnen gegaan maar wat bleek. Ze hadden hem op bed gelegd, waren gaan opruimen en kindje had een vogel gezien en was erachteraan gegaan. Kleine dondersteen! Heb hem maar verteld dat hij lief moet gaan slapen en over vogeltjes moet gaan dromen, dat dat een stuk veiliger is Ondernemend kindje en gelukkig allemaal goed afgelopen!
Ja ik zei al tegen man. Hij staat op ons terras! Dat kan niet anders en man meteen "welnee joh!" nou mooi wel dus! Ik bleef heel kalm en bij ons kan je gewoon doorlopen wij hebben het laatste dakterras dus hij kon ook niet verder. Probeer maar niet na te denken over wat had kunnen gebeuren denk dat ik dan niet vrolijk word! Nu gelukkig er stevig om kunnen lachen en vermoed aan het koppie te zien dat het nog wel een keer zal voorkomen...
Onze dakterrassen lopen aan 1 stuk door. Het laatste stukje van het terras is bij allemaal open dus dat je snel weg kan bij brand waarschijnlijk. Maar jochie was dus gewoon alle dakterrassen tussen onze huizen in doorgelopen.
Ik moet hier eerlijk gezegd helemaal niet om glimlachen, zo'n ukkie onbewaakt op een dakterras. Hebben die ouders geen slot op de ramen/deuren o.i.d.?
Ik kan er ook alleen maar om glimlachen omdat het goed is afgelopen hoor! En we er snel genoeg bij waren. Normaal lig ik nooit zo vroeg al op bed dus was heel blij dat ik erin lag. En heb ook echt aangegeven dat dit niet handig is. Het enige wat ik kon doen was waarschuwen en dat heb ik dus ook gedaan en hopen dat het nooit meer voorkomt maar een jochie van die leeftijd die achter een vogel aan gaat ja dat kan ik begrijpen en kan ik om glimlachen. Alleen niet handig!
Oke dat maakt het een stuk duidelijker, maar eerlijk vind ik het wel slecht van die ouders dat een kindje van 2 dus zo het huis uit kan lopen. Terwijl hij dus op bed ligt. Hier heb ik de haken en de sloten dicht op het moment dat de kinderen op bed gaan, vanaf half 8 in mijn geval. Maar een geluk dat jij nog wat wakker was, had ook anders kunnen aflopen.
Natuurlijk ben ik geschrokken en ben zelfs nog omdat ik hem niet meer zag meteen naar die mensen gerend! En ja het had heel fout kunnen aflopen door zijn ontdekkingsreis maar goddank is dat niet gebeurt en ja ik hoop met heel mijn hart dat ik hem niet meer op mijn balkon tref. Maar het guitige koppie wat hij liet zien toen hij het over zijn vogel had, tja dat deed mij wel smelten. Hij ziet het gevaar niet en hun weten dus nu ook dat dat ventje de deur open kan maken dus les is geleerd en hopelijk nu deur op slot.
Ja daar wil ik liever ook niet aan denken. Heb hem ook verteld dat hij echt niet meer op het dakterras moet komen. En dat hij lief moest gaan slapen en over de vogel moest gaan dromen omdat dat een stuk veiliger was. Jochie is ook werkelijk ontzettend ondernemend dat heb ik al vaker gemerkt en die deuren bij ons gaan loeizwaar dus hoe hij hem open geeft gekregen mag Joost weten. Hopelijk nu dus de deuren op slot en gaat hij hem niet meer open krijgen.
Wij hoorden een keer geklets van een kindje op straat, voor ons huis. Het was echt al laat, pikkedonker, en toen hoorde ik ineens ‘laat het los laat het gaaaan’, in echt zo’n peuterstemmetje. Dus ik ben snel gaan kijken; meisje van 3 midden op straat lekker aan het zingen in haar eentje... Ik ben met haar gaan lopen, kijken of ze in de wijk een herkenningspunt vond vanwaar ze de weg naar huis kende - al snel herkende ze iets gelukkig. Bij haar thuis stond de voordeur op een kier, die had ze open gelaten zei ze Ouders hadden niks door gehad! Meisje was uit bed gekomen, trap af, sleutel gepakt, deur open gemaakt en gaan wandelen... Inmiddels hebben ze nog een extra slot op de deur gezet Ik kan er ook om lachen omdat het helemaal goed is afgelopen, en het meisje zelf was geen seconde bang geweest ofzo. Gelukkig!
Geweldig nog zo'n ontdekkingsreiziger! En inderdaad gelukkig ook goed afgelopen! En dan ook horen laat het los, laat het gaan! Volgens mij was zij gewoon Anna die op zoek ging naar Elsa
Je moest eens weten wat ze open kunnen krijgen. Ooit eens een kennis van mij welke zelf politie agent is.... hij zei altijd: dat overkomt mij nooit (want het gebeurt echt vaker dan je denkt en volgens hem riepen alle ouders dat de deur op slot zat enz) Maar goed terug naar het punt: zijn dochter van 3 had om half 11 in de avond, in de herfst dus lekker donker en regenen, haar laarzen gepakt, krukje bij de deur, sleutel van het haakje, kettinkje los, sloten eraf en hop aan de wandel. Gelukkig werden zij wakker omdat ergens een deur in huis door de wind dicht Klapte maar mevr liep dus buiten... in jawel: de plassen te stampen want dat vond ze enig Bij ons liggen de sleutels dus nu naast ons bed