Ligt het aan mij?

Lekker denigrerend weer over een flat . Ik woon ook met 2 kinderen op een flat, wat maakt dat uit?

Verder vind ik ook dat jullie wat meer moeten doen. Eventueel vrijwilligerswerk een paar uur per week, of dat jij zelf wat zoekt. Dan kom je ook meer uit de sleur omdat je ritme hebt. Hele dagen samen thuis zou mij echt benauwen en irriteren.

 

Heel eerlijk gezegd snap ik je reactie wel hoor, ook al noemde ik zelf ook de flat.
Daar is in principe natuurlijk niks mis mee. Dr zijn flats die groter en duurder zijn dan mijn huis
Maar in dit geval is het de hele situatie die dat oproept denk ik. De flat icm beiden niet werken en met een uitkering thuis en eentje die de hele dag rookt.

 

Wat voor werk zou jij nog kunnen doen? Probeer dan een paar uur op te pakken eventueel.

Hebben jullie hulpverlening die betrokken zijn bij jullie, zoals de poh copd? Zo nee, infomeer daar eens naar. Wil jouw vriend zelf stoppen met roken? Probeer een afbouwschema te bespreken met de poh.

Is er een mogelijkheid dat de jongste een dag of dagdeel pw naar de opvang kan? Rust voor jullie beiden, hij heeft dan ook even iets anders dan papa en mama.

Maak een werkschema met activiteiten voor beiden. Pak dit ook echt op. Structuur brengt ook rust en regelmaat.

Ga as maandag met hem op zoek naar vrijwilligers werk. Zorg ervoor dat dit zsm opgepakt wordt, voeg de daad echt bij het woord want van uitstel komt afstel.

 

Ja oke maar als je naar programma’s kijkt met arme mensen of probleemgezinnen wonen ze meestal gewoon in een grote eengezinswoning.

 

Jij vult iets negatief in. Maar als zij de hele dag in de woonkamer zit en hij op het toilet met een peuk zitten die kinderen letterlijk 3 hoog opgesloten.

Van hoe je op het forum overkomt krijgen je kinderen afwisseling en komen ze ook veelvuldig buiten. Dat is voor een kind in een woonhuis hetzelfde, behalve dat ik nog eens lui gewoon de tuindeur open kan zetten. En op die manier heeft een flat zeker niets minderwaardigs.

 

Ik denk dat voor jou ff er uit niet verkeerd is. Bijv 2dagen per week werken. Man is thuis dus ksn voor de kinderen zorgen. Ff wat hoor jezelf doen, eigen tijd, ff niet bij elkaar op de lip. Houdt zielsveel van mijn man maar na 2wk vakantie kan ik hem wel schieten ..
En hij ervaart wat jij allemaal doet op een dag en gaat wellicht meer helpen en hij heeft minder tijd om te roken.
Zelf jaren gerookt en is ook wel iets wat je doeg uit verveling

 

En man werkt fultime 3 ploegen. Heb 2 kinderen met 20mnd verschil.
Eerste 6 jaar icm partime baan (5ochtende) en het werken gaf mijn energie en rust (jongste huilbaby 24/7).
Nu werk ik niet meer, volledig afgekeurd na 3 rugoperaties en zorgen kindje maar het lukt me allemaal prima hoor. Wel mis ik werken heel erg en zo nu en dan doe ik vrijwilligerswerk. Gewoon ff der uit

 

Het gaat erom dat een flat vaak negatief neergezet word. Dat is niet hoe ik het invul, dat komt door hoe en wat er gezegd word. Waarom maakt het voor de situatie verschil of ze in een flat woont of in een vinexwijk?
Ze zal vast wel de oudste naar school brengen (weet de leeftijd niet (meer)) of met de kinderen even naar een speeltuin. Lijkt me niet dat ze 24/7 alleen maar in huis zit, je moet toch ook weleens boodschappen doen.
Ik woon dus in een flat en ja ik mis het weleens dat ik niet even de tuindeur open kan doen, maar ik zit echt niet elke dag thuis. Ik ga heel vaak met mijn kinderen op pad.

 

Kan je niet inzichtelijk maken wat jij in een week doet en wat hij in een week doet en dat aan hem voorleggen?
Jullie zijn allebei full time thuis, dus dan mag je verwachten dat de taken evenredig worden verdeeld. Als een kind naar school brengen al met veel pijn en moeite gaat, dan doet hij volgens mij echt nauwelijks iets?

 

Het klinkt alsof jullie de hele dag binnen zitten. Plan zo veel mogelijk uitjes met elkaar, al is het maar een boswandeling. Daar leren kinderen van. Als je partner dan nog steeds geen betrokkenheid toont, is hij op de vlucht. Misschien vindt hij het heel moeilijk met kinderen die niet op zijn niveau zitten om te gaan ofzo. Daar moet hij dan aan werken. Zo moeilijk is het in feite niet om met een kind te spelen. (faalangst?) Misschien vul ik teveel in, heb je er niks aan, ik zeg ook maar wat me invalt. In ieder geval wens ik je veel succes. Ik hoop dat het bijtrekt.

 

Sorry maar ik begrijp werkelijk niet waarom jullie aan een derde kind willen beginnen?
Jullie zitten allebei werkeloos thuis, je vent zit in een vicieuze negatieve cirkel en geeft geen donder om zijn gezondheid, jij bent compleet afhankelijk van hem omdat je 2 kinderen niet aan zou kunnen en dan moet er nog een baby bij en dan heb ik het nog geeneens over jullie leeftijd. Probeer jullie leven op orde te brengen en te werken aan de toekomst en niet in de vorm van nog een kind erbij maar ga gewoon eens lekker een aantal uren proberen te werken, laat jullie omscholen en doe iets zinvols met jullie leven en lat hem stoppen met die gore peuken op de plee te roken.

 

Je stond vorig jaar of dat jaar ervoor toch in twijfel om uit elkaar te gaan?
Toen was je toch ook al niet meer tevreden met hoe het ging?

Even later was je toen ineens zwanger..

Of haal ik jou nu door elkaar met een ander?

 

Dit dacht ik dus ook al, volgens mij is dat ook ts maar weet natuurlijk niet helemaal zeker

 

TS @mellanie76 : ik ben wel benieuwd hoe het gaat nu. Heb je nog met je vriend gepraat en wat gehad aan de tips?

 

Op alle punten met je eens, behalve de opmerking over het aantal slaapkamers.
Waarom zouden kinderen geen slaapkamer kunnen delen? Dit vind ik nogal een luxeprobleem hoor.
Mijn vriendin heeft 3 jongens en een groot huis met genoeg kamers om een weeshuis mee te vullen en de jongens slapen met zn drieën in 1 kamer omdat ze dat zelf willen.

 

Nou dit inderdaad.
Een derde kind gaat niet alles oplossen. En het is fijn om eerst aan je/jullie zelf te werken..

 

In een gezin waar alles lekker loopt is een kamer delen niet een issue. In gezinnen waar het allemaal niet lekker gaat is je eigen ruimte hebben wel fijn. Plus dat de situatie van TS behoorlijk uitzichtloos is, als je beiden niet werkt én geen perspectief hebt komt er dus ook nooit een grotere flat of huis. Andere gezinnen groeien misschien niet synchroon in ruimte en gezinsgrootte maar hebben wel meer perspectief of alternatief.

 

Precies dit!